|
Divan-ü luğat-it tüRK
|
səhifə | 1/66 | tarix | 02.06.2018 | ölçüsü | 8,02 Mb. | | #47016 |
|
DİVAN-Ü LUĞAT-İT TÜRK İNCELEMELERİ
“DİVAN-Ü LUĞAT-İT TÜRK”DEN DERLENMİŞ ETİMOLOJİK SÖZLÜK
Derleyen:
Hasan Bey HADİ
Tebriz
2005
a : şaşalamayı anlatan bir ədat·ka.
aba : əbə. 1. ana. apaka. 2. ayı. qorxu, qabalıq simgəsi. - abaçı: xuxu.
aba başı : dağlarda yetişip dağlıların yediği xiyar kimi tikənli bir ot. yer mürvəri. cannabis sativaka.
abacı : 1. ayı oynadan. ayıya baxan. 2. umacı. bununla cocuqlar qorqutulur. - abacı gəldi: xuxu gəldi. - abağı: qorquluqka. qaraqula. 2. ağır basma. qâbuska.
abaq : qıt. örtülü. gizli. gözdən qıraq.
abaqı : bax > abacı. qorquluqka. qaraqula.
abalı : 1. qıtlı. az tapılan, görünən nərsə. əcib. nadir. 2. yapalı. gizli.
aban : abanğka. 1. əyər. əgər. əyə. "əgər" anlamına şərt ilgəcika. - aban gəldin: əgər gəldin. - - aban gedsən gedərəm, aban gəlsən gələrəm. - aban aban iş olmaz, bəsləməsən qız olmaz. - gəlsə aban tərxanım: gəlirsə əgər tərxanım. - aban qolsamka: istərsəm əgər. 2. abıtqanka. abid. zahid. mürtaz. qıraqlardan uzaq, özlüyünə, öz içinə qapanan adam. 3. özün oraya salmayan. xuddar. - aban kimsə, yavuz qalmaz:
abanmaq: ubanmaqka. gizlənmək. - oğruya tay ubanma, görcək işdə yubanma.
abed : (< abıd). 1. qıraq. dinc. 2. tə'til. 3. pərhiz.
abıdmaq: <> abıtmaq
abımaq : gizlətmək. yaşırmaq. örtmək. qapamaq. - onu məndən abıdı.
abınmaq : gizlənmək. örtülməkka. saxlanmaq.
abıt : (> abed). qıraq. dinc. tə'til. pərhiz. aban. abıtqanka. zahid. mürtaz. qıraqlardan uzaq, özlüyünə, öz içinə qapanan adam.
abıtqanka: 1. saxlayanka. gizlədən. örtən. 2. çəkinən. yaşırun. qaçağan. - abıtqan kişi: qaçan, çəkingən kişi. 3. aban. abid. zahid. mürtaz. qıraqlardan uzaq, özlüyünə, öz içinə qapanan adam.
abıtmaq : gizləmək. saqlamaq. örtməkka.
abur cubur: malın kötüsü, dəğərsizi. çarçurka. çübür çəbürka.
abzal8 : əbzar. əməc.
ac : - ac göz: alçaq ər. suq. soq. suqər. yutuq. utuq. ütük. tamahkar.
acı : 1. açıqka. acı olan hər nəsnə. əkşi. 2. acıma. didik. dərd. yara. ağrı. 3. kəkirə. - kəkirə kolu: acı kişi. 4. acı- diş: - acı dişiylə ısırmaq. azı dişinə vurmaq: azıqlamaqka. - acı dişli: azıqlıqka.
acığ : qaqıq. hirs.
aciko : qıcıka. xərdəl.
acıqka : 1. acı. acı olan hər nəsnə. əkşi. 2. böyük qardəş. 3. titrüka. didik. dik. kəsgin.
acıqlı : acığı olan. azuqluqka. - acıq yiyəsi olmaq: azuqlanmaqka.
acıqlıqka : 1. ağrı. dərd. man. kəsəl. 2. əkşitən. acıdan. turşatmaq üçün kullanılan küp, qab.
acıqmaq: açıxmaqka. - acımaq bildirən bir kəlimə. avaka.
acıqsımaqka: əkşimək. turşamaq. acılaşmaq. - üzüm acığsadı: acıdı.
acıqtırmaq: aç buraxmaq. açurmaqka.
acılanmaq : ( c <> z ) azılanmaqka.
acılı : azıqlıqka.
acılıq : 1. açıqlıqka. 2. öt kisəsi. ötka.
acıma : didik. dərd. acı. yara. ağrı.
acımaqka: 1. əkşimək. 2. (yara. gövdə) acımaq. incimək. 3. acınmaq. əsirgəməkka. əsəflənmək.
acınmaq : 1. tasa, acı duymaq. ziyan görmək. 2. qatılaşmaq. qoyulaşmaq. mayalanmaq. 3. əkşimək. - qorlanmaqka. qurlanmaqka. 4. şəfqət göstərmək. yamanlıqtan qurtulması yollarını aramaq· - qavdunmaq. qavdınmaqka. 5. əsirqenməkka. əsirqeməkka. dartınmaq. tartınmaqka. götürülmək. yazıqlamaq. heyifsinmək. təssüf yemək.
acırqanka: acıdan. incidən.
acışmaqka: 1. əkşimək. acılaşmaq. 2. incimək. - canım acışdı: yeynim ürpərdi.
acıtqanka: 1. (issi, boğuq hava) əkşitən. acıtan. əkşitqən. turşadan. 2. incidən.
acıtmaqka : əkşitmək. acıtmaq.
acıyan : basutka. əsirgəyən. mehriban.
acqözlü : - acqözlüklə, acqurd kimi əlinə keçəni yemək. bir şey buraxmamaq: çarçur yeməkka.
acmaqka : qarnı acıqmaq.
acsamaq: (ac <> aş) aşsamaq. yeməksəmək. yemək istəmək.
acun : dünya. - arğuc ajun. yalancı, aldatıcı dünya.
aç : çağırma, ündə, ünləm ilgəci. - aç aç: gözlə gözlə. aç gəlmə: gözlə, gəlmə ha. - aç sevilsən, sevgidən qalma.
açaq : kəvik. oruncka. urunc. ışıq. rüşvət. - qara bulutu yel açar, urun bilə il açar: rüşvət düğün açar.
açan : ötgürka. müshil. isala salan nərsə.
açar : 1. yetik. yetim. yetməyə, qurmağa, açmağa yararlı nə, kimsə. zirək. qabil. 2. turşu.
açı : əçi. yaşlı qadın. hanım nənə.
açığa vurmaq: yanğramaqka. yanzatmaq. yanatmaq. aydınlamaq. ifşa edmək.
açıxmaqka: acıqmaq.
açıq nə : anğılka. alanğka. meydan.
açıq yer : alanğka. alan. anğıl. tüzka. hamar.
açıq : açuqka. açıx. 1. bağış. töhvə. sələ. - xandan sizə açıq var. 2. açıqlıqka. bolluq (da yaşayış). dinclik. rahatlıq. - özüvü açıqlı tutka: iyi yeməklər ye, din ol, rahat ol. - açıqlı ər çabuq qarımaz: varlı kişi tez qocalmaz. - açığa çıxmaq: bəlgürmək. bəllənmək. - açıq hava: aya göyka. - açıx kölgə: kölgəmsi, zayıf kölgə, köşiqəka. 3. açıla. anğılka. enli. ənli. gen. yatız. məsahət. meydan. - işimin açıqlığı. 4. rahat, xoş, dinc. gülər üz. - açıqlıq kişi: xoşrəfdar kişi. 5. bayıqka. doğru. - bayıq söz: doğru söz. 6. yasıq. yayıq. yazıq. kinayəsiz. sərih. 7. ayas. ayaz. isik. ısıqka. gen. saf. 8. yaşut. şad. yarud. könik. könül. sevnik. həyəcanlı. 9. kərkük. gərilmiş. yalaman.
açıqlamaq: ifşaedmək. çinin çıxartmaq. çinləmək.
açıqlıq : yatızlıq. yətüzlük. genişlik.
açıqlıqka : 1. açıq. güşatalıq. bolluq içərisində bulunan (kimsə). - özüvü açıqlıq tut: özüvə qulluq ed. 2. açıq olan nərsə. - açıqlıq qap. 3. selfservis. 4. varlı. varlılıq. dincli. bollu. - açıqlıq ər şabuq qarımaz: varlı kişi tez qocalmaz. 5. əlka. fürsət. boşluq. güşatalıq. 6. genrün. bolluq. 7. qoçaq. xuyu gözəl.
açıqluqka: <> açıqlıqka
açıla : açıq. anğılka. enli. ənli.
açılıq : ərəfə.
açılış : açış. dərtiş. tartış. dəriş. yarış. - sərgi açılışı: dartışı. - işlərin açılışı: dartışı.
açılmaq: açlışmaqka. açlınmaqka. 1. soyulmaqka. çözülmək. dağılmaq. (dəri, paltar). 2. yayılmaq. yazılmaqka. yadılmaq. 3. yalabımaq. gözəlləşmək. 4. budaşmaq. buduşmaqka. ayrılmaq. ayrışmaq. bud bud olmaq. 5. ayışmaq. ayaşmaq. azaşmaq. 6. saşılmaqka. saçılmaq. 7. yazınmaqka. rahatlaşmaq. istirahət edmək. 7. bilsikmək. ifşa olmaq. 7. talqılmaqka. - yükü talqıl.
açılmamaq: (ip kimi şeylər, işlər). dolaşmaq. burqaşmaq. boymaşmaqka.
açın : ehsan. ikram. tumar.
açındı : comət. iyid. cəvanmərd.
açınmaqka : açılmaq. açarlanmaq. bollanmaq. bağışlamaq. ikram edmək. ehsan edmək. doyumlamaq. tumarlamaq. - bəy ərin açındı: bəy əsgərini doyurub səvələdi. - açınan at yüyrək olur: tumar görmüş at yeyrək, yorqa olur. - ər qoyun açındı: otardı. yem verdi.
açış : açılış. dərtiş. tartış. dəriş. yarış. - sərgi açışı: dartışı. - işlərin açışı: dartışı.
açışmaqka : açılmaq. açınmaq.
açqınmaq: ıçqınmaqka. açılıb buraxmaq. qaçırmaq. əldən vermək. yelləmək. - çöldəki sonanı qoğub, evindəki toyuğu ıçqınma.
açlınmaqka: açılmaq·.
açlışmaq: açılmaq. - qapılar açlışdı.
açmaq : <> saşmaq. 1. ayırmaq. qaçıtmaq. qaçırtmaq. sıçratmaq. 2. gəbətmək. öldürmək. yasmaqka. dağıtıp yaymaq. çözmək. yox edmək. 3. qavşatmaq: gəvşətmək. kovşatmaq. boşaltmaq. 4. yorıtmaqka. yürütmək. yeritmək. yoğurtmaq. sürtmək. sürdürmək. - ot onun qarnın açdı: yorıdı. 5. düzətmək. çüjtürməkka. 6. aşmaq. almaq. üstün gəlmək. fəth edmək. - yağı elin açtımız. - ağır dağdan açan kim. 6. qartamaqka. qırmaq. kərtmək. kəsmək. qazmaq. 7. yorğurmaq. yormaq. yolqurmaq. - buxcanı yor: aç. - yorulmuş qapı: açılmış qapı. 8. aruqlamaq. arqurmaqka. arqırmaq. boşaltmaq. təmizləmək. - ara açmaq: ara arqurmaq. 9. yasmaqka. yazmaq. yaymaq. 10. buraxmaq. tərk edmək. 11. yarımaq. doğmaq. - gün yarıdı.
açmaq : - açmaq istəmək: açsamaqka.
açmuq : açmaq, ağartmaq ürünü. gəc. - açmuq taz: başı kəclə bulanmış kimi sıvanmış kəl.
açrılmaq: asrılmaq. atrılmaq. ayrılmaq.
açsamaqka: açmaq istəmək.
açtırmaq: açturmaqka. saşturmaq. yazdırmaqka. çözdürmək. - bu düğünü yazdıran gəlsin. - bu işi yazdıramazsın. - bu düyünü saştur.
açturmaqka : açtırmaq.
açuqka : açıq. işuq. iyuq. qutuq. qutlu. mübarək.
açurmaqka: acıqtırmaq. aç buraxmaq.
ad > at
adka : ed. əd. ipəkli qumaş bənzəri kimi toxuma cinsindən sənət əsəri olan hər şey.
aduq : adquq aqtuq. ağduqka. pozuq. bəlirsiz. dəğişik. qarışıq.
afılqu : bir dəniz ağacı· - avılqu.
ah çəkmək : yağurmaqka.
ax > aq
axıtmaq : axıtmaq. yüşməkka. yuşmaq.
ajunka : dünya. aləm.
aq : 1. ağ. örünğ. ürünğ. - aq at: boz rəngli at. - aq saqal : saçı saqalı ağarmı. qocalmış. 2. iki bacaq arasındaki boşluq. 3. ağ. suqaq. su çalı, rəngi. 4. tək. xəlvət. - ağ yer. - ağ kişi: tək kişi. - ağlu: dal avlu, həyət. - ağlatmaq: təkləmək. yalınmaq. - aban olan, elin günün ağladır: zahid olmaq üçün, hər nəyi tərk edməli. 5. iki nəyin arasındki açıqlıq. özəlliklə iki qıçın aras. - yüz at mənim ağımdan keçdi. 6. bürməka. don, torba kimi şeylərin ağı, buruşuq yeri. 7. aq !: ax !. süz! . - axa dur: ax. ax gınan. - qaqa dur: çırp. çırpqınan. - baqa dur: bax. baxqınan.
- aq qıl !:ağ qıl !. çıx !.
- ağ yələli: yalqılka. yələsi ağ.
aqa : ağa. ağika. cəvanmərd. - aqa turmaq: axa turmaq. axıb durmaq.
aqac : ağac. 1. ağac parçası. - sovlan ağac: qolsuz budaqsız, yapraqsız ağac. - uc ağacı: qələmlik, çəliklik, iğdəlik kimi nələr düzəldilən ağac. - ağac qabığı: qaz. qas. qasuqka. qadızka. qasıq. - sırıqlıq ağac: uzun ağac. dirəklik ağac. 2. ərkəklik ayqıtı. 3. yol ölçüsü. fərsəx. 4. sarmaşıq: mandarka. yörgəncka. ağaclara sarılan, qurutan bir bitgi. - ağacın kökü: kök. damar. yıldızka. - qaraqan: dağ ağaclarının bir çəşiti. - ağac qabuğu: qas. qaz. qasuq.
aqaclanmaq:. yıqaçlanmaq.
aqaclıq : ağaclı olan yer. yıqaçlıq.
aqalamaq: ağalamaq. sayqılamaq. böyütmək. əzizləmək.
aqalıq : ağalıq. aqılıqka. ürək böyüklüyü, əll açıqlığı. cömərtlik. sələklik.
aqan : ağan. 1. axan. axımcıl olan. yuşulqan. 2. gənzək. (aqan ər). gənizdən söz söyləyən. burnunda danışan. - ağan əbi. - ağan malla. 1. fasid. müfsid. büzəhkar. - ağanlardan gəz uzaq. - ağan bir olursa, min tuxum əkər. 1. ağnaq. aşqınka. - aşqın topraq: axan topraq.
aqar : - axar axıb inrəşu. - axarlı. yorıq. axın. fəsih. - yorıq dil: açıq axın, aydın dil.
aqarmaq : ürnğərməkka.
aqarmaq. ağarmaq. ürnğərməkka. ürüngərmək. örnəmək. örüngəmək. örüngərmək.
aqartğu : ağartqı. bax > aqartı.
aqartı : ağartqı. aqartquka. ağımçıl nərsə. buğdadadan olan apcuq (arpcuq < arpa cuq < arpa suq < arpa suv: arpa suyu). pirvə.
aqartqu : ağartqu. pirvə. abco.
aqartma: ağartma. arınqa. gəc.
aqçı : ağçı. avçı. ovçu. - ağçı yaşıb duzaq.
aqd > aqt
aqdoğan: ağdoğan. ürün quş. ürünğ quş.
aqı : ağı. ağu. 1. əli açıq. qoçaq. sələk. cömərt. bol. - ağı yağaq: yağlı cəviz. 2. parça. toxunma. (ipək qumaş. altın, qümüşlə işlənmiş sırmalı)ka. - ağıcı: ağıc. parçaçı (ipək qumaşları baxcısı. xəznəçi)ka. 3. zəhər - ağılı bitgi. baldıran otu: qara otka. - ağılamaq: ağulamaqka. - ölüm onu qonaqladı, ağız içrə ağu sağdı.
aqı : ağı. - ağız içrə ağu sağdı.
aqi : ağika. ağa. ağa. cəvanmərd.
aqıçqa : ağıçqa. avıçqaka. ağsaqqal. qocamış kişi.
aqıq : axıq. əğrik. oğruqka. uğruq. ovruq.
aqıqmaqka: ağıqmaqka. aquqmaqka. ağılanmaq. zəhərlənmək. - köhnə yeməkdən ağuqdular.
aqıl : ağıl. 1. uğur əğiri (düzü əğrini) ayırt ediş: uska. anlayış. hikmət. bilgi: bilik. - kəndini ağıllı göstərmək: bilgimsinməkka. - ağıllaşmaq: bilgimsinmək. 2. ağıl. qoyun yatağı. 3. qoyun pisiliği. qığ. 4. qasıka. qığ2. - qoyun ağılı yaxcı yanar.
aqılamaq: ağılamaqka. 1. ağalamaq. igidləmək. sələkləmək. saylamaq. cömərt saymaq. 2. ağulamaq. ağı qatmaq. zəhərləmək.
aqılanmaq: ağılanmaq ağıqmaqka. zəhərlənmək.
aqılıqka : ağılıq. ağalıq. ürək böyüklüyü, əll açıqlığı. cömərtlik. sələklik. - qoyqıl mənə ağılıq, olsun mənə ayağa: tanrım əli açıqlıq, buyruq (nəsib) ed mənə, ta adım yaxcılığa, ağalığa çıxsın.
aqıllanmaq: ağıllanmaq. süngüklənmək. sümüklənmək. böyümək.
aqıllı : ağıllı. bilqeys. bilkəs. əkəç. tuysuq. duysuq. duyar duyan kimsə. hissili. qanar.
aqılmaq: ağılmaqka. şaşırtmaq. şaşalatmaq.
aqımır : axımır. əğri. əmitka. ağnaq. yıxıla.
aqımka : ağım. çıxım. yüksəlim. - bir ağım yer: bir dəfədə axacaq qədər olan. bir dəfədə çıxılan yer
aqın : axın. 1. axarlı. yorıq. fəsih. - yorıq dil: açıq axın, aydın dil. 2. aqınka. sel. - axınlar axdı. 3. yorıq. cərəyan. - toq axını: yorıqı. - su axını: yorıqı. - devrim cərəyanı: yorıqı. - qırıq cərəyan: yorıq. - işgə yorıq, gur yorıq. - axsa seviş axını. - qalxdı öğüş axını: zikir səna səsi qalxdı.
aqınc : axınc. aqınçka. sel.
aqınçıka : axıncı. sel kimi axan. qoşun. axınc. sel. - munduz axıncka: birdən axan sel. - axıncı gəldi.
aqınka : axın. sel. - axınlar axdı.
aqıntıka : axıntı. axaj. axarlı. tökül. cari. - axıntı sular
aqır : ağır. ağrı. ağruka. 1. aqrun. yavaş. - aqru aqruka: ağır ağır. yavaş yavaş. 2. artaq. pis. 3. saya. hörmət. - sizin ağrız. - ağrı olmasaydı kişidə, daş qalmazdı daş üstə. - ağrı görən ağırlar. 4. basıq. basruqka. dəğrik. dəğərli. baha. bahali. - ağır nə: bahalı şey. 5. ağır. incka. rahat. içi sakin. yürəği dölək. 6. mətin. 7. mehriban. 8. uluğ. çətin. 9. axır. tavla. tövlə. aranka.
- 10. ağır-uğruqu. şey şüy. - özüdə geddi, ağır uğruquda. - özün gəldin, ağır-uğruqun harda qaldı bəs.
aqırı : ağırı. acıqlıqka. dərd. man. kəsəl.
aqırka : ağır. 1. ağırlı. sayqılı, hörmətli. möhtərəm. 2. dəğərli, qiymətli, baha olan. 3. ağramı, dartısı çox olan.
aqırla : ağırla. - məni ağırlamasın: hörmət qoymalısan. - ağırlama oğrunu. - böyükləri ağılayıb, günün doğurur.
aqırlalmaqka: aqırlanmaq. ikram olunmaq.
aqırlama: aqırlama. ağırlıqka. 1. büzürgdaşt. - onuncu ağırlama. 2. quluq. pəzirayi. 3. ullama. uluğlama. böyükləmə.
aqırlamaq: ağırlamaq. 1. sayqılamaq. quluqlamaq. pəzirayi edmək. ikram, ehsan edmək. - onu ağırla: onu sayqıla. - tanrı sizi ağırlasın: rəhmət eləsin. 2. bədüqləməkka. böyük saymaq. 3. bağışlamaq. rəhm edmək. - tanrı ağırlasın.
aqırlanan: ağırlanan. aqırlıqka. sayqılanan. - aqırlıq kişi: ağırlanan adam.
aqırlanmaqka: ağırlanmaqka. ağırlanmaq. sayqılanmaq. sayqılanmaq. dəğərlənmək. bəğənilmək. ikram edilmək. bahalı bulunmaq.
aqırlaşmaq: ağırlaşmaq. 1. ağruqmaq. ağramı basmaq. 2. aqrumaqka. xəstələnmək. çərlənməkka. 3. bətərləşmək yavamaq. tərsinməkka. tərslənmək. azmaq. - yara tərsindi. - kəsəl tərsindi.
aqırlatmaq: ağırlatmaq. möhkəmlətmək. basurmaqka. bastırmaq. durdurmaq. dikətmək. saxlamaq. bərkitmək. - tanrı yeri, dağla basurdu.
aqırlı : ağırlı. ağırlıqka. ağır. sayqılı, hörmətli. möhtərəm. - ağırlı kişi. ağırlıqka kişi.
aqırlıq : ağırlıqka. ağırlı. aqırlama. 1. rəhmətlik. mərhum. - ağırlıq el qəhrəmanları. ağırlıq qərdəşim. 2. rəhmət. - ondan dilə ağırlıq. - ağırlıq köçənlərə: rəhmət olsun keçənlərə. 3. saylama. sayqılama. - qoşnı qonum ağışqa, qılqıl anqar ağırlıq. 4. büzürgdaşt. 5. qulluq. pəzirayi. 6. sayın. möhtərəm. - aqırlıq kişi: möhtərəm kişi. 7. qulluq. pəzirayi.
- ağırlıq vermək: pozmaq. ağrıtmaq. çərlətməkka.
aqırsınmaq : (bir iş, yükü) ağır saymaq. aqruqlanmaqka.
aqırşaq : ağurşaq.
aqış : ağışka. 1. yüksəliş. ucalma. qalxış. siud. 2. ucalıq. hündürlük. yoqquş. 3. çubuqlama, hərraclama carlama işi. bu yolla satışda, qiyməti çox verən, malı ala bilir. - ağışa qoymaq: hərraca qoymaq.
aqışqa : ağışqa. yaxcılıq. iyitlik.
aqışqamaqka: ağışqamaq. ağlışqamaq. alğışqamaq. ağırlamaq. sayqılamaq. sayınlamaq. hörmət qoymaq. - qoşnı qonum ağışqa, qılqıl anqar ağırlıq.
aqışmaqka: ağışmaq. ağlışmaq. alğışmaq. 1. yüksəlişmək. çıxışmaq. - gəl bir, qarlı dağa ağışalım. 2. birbirin aqq eləmək. artışmaq. atışmaq. qoğuşmaq. - iki ölkə birbiriylə ağışdı: atışdı. 3. çubuqlaşmaq. hərraca qoymaq. carlamaq. bu yolla satışda, qiyməti çox verən, malı alır. - altun ağışsa qızarar: bahalaşar. 4. ağlışmaqka. ağışmaq. yığışmaq. toplaşmaq.
aqıtaç : arqaçıqka. tamıtac. damac. qətrəkeş.
aqıtanka : ağıdan. 1. ağdıran. qaldıran. çıxartan. yüksəltən. yuxarı çəkən. - dağlara ağıdan. 2. axıtan. çəkən. savuran. - pis işlərə ağıtan yollar. - ayrılığa ağıtan sözlər. - ov qaçdı, ağıtdı bizi keçməzlərə.
aqıtmac : axıtmac. arqacaqka. ney. qamış.
aqıtmaqka: 1. axıtmaq. göndərmək. götürmək. - göyə bulutlar ağıdıldı. 2. çıxarmaq. yüksəltmək.
aqız : ağız. aquz. 1. alışka. dəlik. su, göl, bulaq ağzı. suyun axıb tökülən yeri. 2. ağuj. məməli heyvanların doğurduğu zaman verdiyi ilk süt. 3. ağız. uca. hündür.
- aqzın iki yanı. ağızın bittiği yer. avurt. hər şeyin yanı. aqzın iki yanında dişlərin oturduğu gəmik. qapı söğəsi: engək. yanğaq.
- aqzın içi, saq, sol yanları. avurt: qasıq.
- ağız vurmaq, ağız açmaq: aqızlamaq.
- aqzı qırıq saxsı. təsti: düləkka. dalağ. dölük.
- ol yancuq ağzı burdu: o torbanın ağzın büzdi.
- ağız suyu. süzük. suzuq.
- süzüq ağızda yoğruşdu: ağız suyu qurudu.
- ağzın gülə. - baxqıl ona əyqülüqün, ağzın gülə: iyiliklə bax ona, gülər üzlü.
Dostları ilə paylaş: |
|
|