www.vivo-book.com
1
ÇİNGİZ ABDULLAYEV
Əclafların qanunu
www.vivo-book.com
2
Bu kitabda, öz təsiri ilə bütün keçmiş nəhəng dövləti
əhatə edən və indi yeni, transmilli hücumları nümayiş
etdirən güclü milli mafiyaların fəaliyyətini göstərməyə və
danışmağa cəhd olunub. Çox vacib bir şərtə oxucuların
diqqətini çəkmək istərdim. “Milli mafiya” sözü ilə, tullantısı
bu quldurlar olan xalq sözünü səhv salmaq olmaz. Pis xalq
olmur, bu elementar həqiqəti hələ bir çoxları dərk etməyib.
Cinayətkar, milliyyətindən asılı olmayaraq cinayətkar
olaraq qalır. Zərurət olarsa, onlar razılığa gələrək birgə
fəaliyyət göstərə bilirlər. Bu kitabı oxuyanların hamısının
yadında qalsın. İnsana onun əməksevərliyinə, ağlına və
şərəfinə görə; xalqa onun tarixinə, mədəniyyətinə və
ənənələrinə görə; özünüzəsə primitiv milliyyətçilik
səviyyəsinə düşməyərək başqalarına hörmət bacarığına görə
hörmət edin. Nəticə etibarilə, insan olmaq o qədər çətindir
ki.
Çingiz Abdullayev
www.vivo-book.com
3
I hissə
Hərdən adama elə gəlir ki, dağlarda zaman dura bilir.
Keçən min il ərzində gözlə görünən bir dəyişiklik baş
verməyib. Təpələrin yamaclarında hələ də bu nəhəng
qayalar arasında tər otlaqlar axtaran qoyun və keçi sürüləri
gözə dəyir. Gündüz saatlarında günəş əvvəlki kimi bu
dağları və onun sakinlərini yandırmaq istəyirmiş kimi yenə
də şiddətlə işıq saçır. Gecələrsə külək sanki insanları
canavarların gəlişi haqda xəbərdar edirmiş kimi xoşagəlməz
tərzdə vıyıldayır. Və yenə böyük yun kürklərdə olan qara
bığlı çobanlar nəhəng itlərin müşayiətilə adətən öz əlləri və
ənənəyə uyğun olaraq sol böyürdən asılan bıçağın köməyilə
sürülərini qoruyurlar. Bəzi çobanlarda ya bu əsrin
əvvəllərindən, ya da keçən əsrin sonlarından möcüzə
nəticəsində qorunub saxlanan köhnə tüfənglərə də rast
gəlinirdi. Və görünür, bu, sivilizasiyanın indiki zamanlara
gəlib çatan yeganə irəliləyişiydi. Çobanlar əvvəlki kimi
Allahın bu dağlara göndərdiyi sadə qida ehtiyatıyla
www.vivo-book.com
4
keçinirdilər. Və onlar bu ahəngli həyatlarından, sanki
müdrikcəsinə qurulmuş bu məişətlərindən razı və
xoşbəxtdirlər.
Bu gün qoca Qurban adətən olduğundan azca gec
oyanmışdı. Artıq dağların arxasından qalxan günəş onların
dünən, nəhayət ki, öz qoyunları üçün yem tapdıqları dərəni
tam işıqlandırmışdı. Həmkəndliləri tərəfindən Qurbana
tapşırılmış sürüdə min başdan artıq qoyun və demək olar ki,
iki yüz quzu var idi. Şükürlər olsun ki, onlar aşağılardakı
bir-birilə vuruşan tərəflərin yanından keçib sürünü
başlamaqda olan atışmadan ötürə bildilər. Qurban qoyunları
bu qədər karıxdıran atışmanın onlara necə təsir etdiyini
bilirdi. Üç il əvvəl atışmaya düşüb cəmi beş qoyun itirəndə
ona elə gəlirdi ki, ən pisi arxada qalıb. Yalnız payızda səhv
etdiyini anlamışdı. Üç yüz quzu gözlədikləri yerdə bunun
heç yarısını da almamışdılar. Qurban öz uzun ömrü boyunca
minlərlə qoyun yemişdi. Onların təqribən yarısını öz əllərilə
kəsmişdi. O, heç vaxt düşünməmişdi ki, bu sakit heyvanların
əsəbləri ola bilər. Onların harda yerləşdiyini bilmirdi –
ürəyində, ya bəlkə başında. Hərçənd qoyunun içalatından
www.vivo-book.com
5
cız-bız adlanan əla yemək bişirirdilər. Başınısa dili və
gözlərilə birlikdə qaynadıb delikates hazırlayırdılar. Və heç
bir yerində sinir yox idi. Atışmaya qədər ona elə gəlirdi.
Atışmadan sonrasa artıq bu lənətə gəlmiş sinirlərin hardasa
olduğunu anlayırdı. Baxmayaraq ki, qoyunun ruhu olduğu
fikrini hörmətsizlik və kafirlik sayır, hərdən özünün
qoyunlarla balaca uşaqla olduğu kimi danışdığını hiss edirdi.
Şəhər anlayışına görə o, çox qoca adam sayılırdı.
Artıq səkkizinci onilliyi gedirdi. Dağ anlayışına görəsə bu,
yetkin kişi yaşıydı. Onun qonşusu Piri yetmiş iki yaşında
evlənmişdi. Doqquz aydan sonrasa onun qırx yaşlı arvadının
qucağında artıq Pirinin oğlu ciyildəyirdi. Dağlarda hər şey
nisbidir.
Burda yüz yaşa çatmaqda olan adamlara qoca
deyirdilər. Yetmiş yaşdasa ata olmaq və ağızdakı dişlərin
demək olar ki, hamısını saxlamaq mümkün idi. Bəlkə də
səhərlər ağzını yaxaladığı, dişgöynədən dağ suyu kömək
edirdi. Burda heç vaxt diş fırçaları və dişləri mümkün
xəstəliklərdən qoruyan məcunlar haqda eşitməyiblər. Buna
www.vivo-book.com
6
baxmayaraq ətraf kəndlərin bir çox sakinləri ölənə qədər
qalan möhkəm dişlərilə fəxr edə bilərdilər.
Qurbana adətən, üç il onunla dağlara çıxan nəvəsi
kömək edirdi. Amma bu il nəvəsini uzaq dağ kəndinə
göndərməli olmuşdu. Rayon mərkəzindən adamlar gəlib
Qurbanın nəvəsinin hərbi komissarlığa gəlməyini tələb
etmişdilər. Busa qocanın heç xoşuna gəlməmişdi. Qurbanın
ailəsində vətəni müdafiə etmək hər bir kişinin müqəddəs
borcuydu. Onun qardaşını Belorusiyada öldürmüşdülər,
özüsə Yaponiyaya qarşı müharibədə iştirak edib, hətta Port-
Arturda da olmuşdu. Amma onun nəvəsi artıq əsgərlikdə
olmuşdu. Hələ vahid ordu və nəhəng dövlətin mövcudluğu
zamanında özünə düşən ikiillik xidmətini çəkmişdi. İndisə
nəvəsini kiçik ölkənin yerli ordusuna çağırırdılar. Yerli hərbi
komissarın iyirmi beş yaşlı oğlunun hələ də orduda
olmadığı, rayon administrasiyasının yerli rəhbərinin
uşaqlarının çoxdan respublikadan getdiyi və şayiələrə görə
Türkiyədə yaşadığı, prokurorun oğlunun mağaza açıb rayon
mərkəzində vuruq da olsa, xarici maşında gəzdiyi nəzərə
alınsa, Qurban özlüyündə haqlıydı. O, nəvəsini bu avaraların
Dostları ilə paylaş: |