ƏMƏYİN ÖDƏNİLMƏSİ



Yüklə 78,29 Kb.
tarix07.11.2017
ölçüsü78,29 Kb.
#8775

ƏMƏYİN ÖDƏNİLMƏSİ

İÇİNDƏKİLƏR

GİRİŞ (3)

1. ƏMƏK HAQQI VƏ ONUN FORMALAŞMASI (3)

1.1. Əmək haqqının dünyada fərqliliyi (3)

1.2. Əmək haqqının formalaşması (4)

1.2.1. Rəqabətli əmək bazarı (4)

1.2.2. Minimal əmək haqqı (5)

1.3. Əmək haqqı miqdarının fərqləndirilməsi (5)

1.3.1. Rəqabət aparmayan işçilər qrupları (6)

1.3.2. Bərabərləşdirən fərqlər (6)

1.3.3. Bazarda olan yarımçıq rəqabət (7)

1.4. Əmək haqqının vəzifələri və bazar iqtisadiyyatı şəraitində onların təzahürü (7)

2. İŞÇİ HEY‘ƏTİN FƏALİYYƏTİNİN QİYMƏTLƏNDİRİLMƏSİ (11)

2.1. Rəhbər və idarə etmə mütəxəssisləri əməyinin qiymətləndirilməsi (11)

2.2. Əməyin səmərəliliyinin qiymətləndirilməsi me’yarları (13)

GİRİŞ

İ nsanın özünə peşə seçməsi və ya işə girməsinin əsas səbəblərindən biri, sözsüz ki, əmək haqqıdır.

Adətən əmək haqqı pulla ifadə olunur. Lakin pul ekvivalenti əmək haqqının yeganə ifadəsi deyil. Bir çox hallarda real əmək haqqı da nəzərdən keçirilir. Real əmək haqqı nominal əmək haqqı hesabına əldə edilə bilən mal və xidmətlərin miqdarıdır, beləliklə, o, nominal əmək haqqının “alıcılıq qabiliyyəti” deməkdir. Nominal əmək haqqından fərqli olaraq real əmək haqqı alınan mal və xidmətlərin qiymətindən də asılıdır.

Əmək haqqı işçinin hər hansı müəssisədə əldə etdiyi yeganə gəliri deyil. Onun yalnız bir hissəsidir (adətən böyük hissəsidir). Həmin müəssisədə işçinin əldə etdiyi gəlirə müxtəlif mükafatlar, mə‘zuniyyətlərin və xəstəlik vərəqələrinin ödənilməsi, sağlamlığın və həyatın sığorta etdirilməsi, eləcə də pensiya tə‘minatı kimi gəlirlər də daxildir.

Əmək haqqının düzgün təyin edilməsi əksər hallarda müəssisənin uğurlarının əsasını təşkil edir.



1.ƏMƏK HAQQI VƏ ONUN FORMALAŞMASI

1.1. Əmək haqqının dünyada fərqləndirilməsi

Mə‘lumdur real əmək haqqının ümumi səviyyəsi dün ya ölkələrində böyük intervalda dəyişir. Əmək haqqının səviyyəsi iqtisadi cəhətdən daha çox inkişaf etmiş ölkələrdə zəif inkişaf etmiş ölkələrə nisbətən kifayət qədər yüksəkdir. Bunun bir neçə səbəbi var və onlar əsasən aşağıdakılardan ibarətdir. Daha inkişaf etmiş ölkələrdə:

Ş əmək məhsuldarlığı daha yüksək səviyyədədir;

Ş dövlət və müəssisə idarəçilik sistemələri daha inkişaf etmişdir;

Ş zəhmətkeşlərin haqqlarının qoruyan qanun və müvafiq təşkilatlar daha inkişaf etmişdir;

Ş ümumiyyətlə insan haqqlarına daha yüksək səviyyədə önəm verilir.

İnkişaf etmiş ölkələrdə əmək məhsuldarlığının hər iş yerində daha yüksək səviyyədə olması ümumiyyətlə əhalinin təhsil və sağlamlığının daha yuksək səviyyədə olması, texnologiyaların daha inkişaf etməsi, təbiyi ehtiyatlardan və enerji daşıyıcılarından daha səmərəli istifadə edilməsi, əmək məhsuldarlığını təşviq edən sistemlərin, işgüzar, sosial və siyasi iqlimin inkişafı, işçilərin müəssisənin əldə etdiyi mənfəətə payçılığa cəlb edilməsi və digər amillər ilə izah edilir.



1.2. Əmək haqqının formalaşması

1.2.1. Rəqabətli əmək bazarı

İ stənilən başqa rəqabətli bazarlarda olduğu kimi əmək bazarında da bir-biri ilə rəqabət aparan bir qism müstəqil firmalar səciyyəvidir. Təbii ki, bu bazarda daha böyük həcmdə rəqabət iş axtaranlar arasında olur. Lakin nə firmalar, nə də fəhlələr əmək haqqının bazar miqdarına nəzarət etmir. Eləcə də, istənilən başqa rəqabətli bazarda olduğu kimi tarazlaşdırılmış əmək haqqını tələb və təklif xətlərinin kəsişmə nöqtəsi təşkil edir.

Təcrübədə hər bir firma işə qəbul edilmiş fəhlələrin ümumi sayı ilə müqayisədə əmək bazarında çox az fəhlə tutur, ona görə də firmalardan heç biri əmək haqqının miqdarına bu bazarda tə‘sir edə bilmir.



1.2.2. Minimal əmək haqqı

M üasir dövrdə bütün inkişaf etmiş ölkələrdə minimal əmək haqqı dövlət tərəfindən müəyyənləşdirilir. O adətən yaşama minimumu qədər və ya bundan bir az çox olur.

üasir dövrdə bütün inkişaf etmiş ölkələrdə minimal əmək haqqı dövlət tərəfindən müəyyənləşdirilir. O adətən yaşama minimumu qədər və ya bundan bir az çox olur.



1.3. Əmək haqqı miqdarının fərqləndirilməsi

Ə mək haqqının fərqləndirilməsi anlayışına yeni dən qayıdaraq müxtəlif sahələrdə, müxtəlif bazarlarda və müxtəlif fəhlələr arasında fərqləndirməni nəzərdən keçirək. Bu suala ümumi cavabı tələblə təklif arasındakı qarşılıqlı münasibət, daha dəqiq desək, müxtəlif əmək bazarlarında onların müxtəlif ölçüləri verir. Bu fərqlərin mövcudluğunun səbəblərini nəzərdən keçirək.

1.3.1. Rəqabət aparmayan işçilər qrupları

Y ə‘qin ki, bütün adamların inkişaf etmək və təhsil almaq iste‘dadları və imkanları eyni deyil. Qabiliyyətlərinə uyğun olaraq iş axtaranlar bazarda öz aralarında rəqabət aparmayan qruplara bölünürlər. Bölüşdürmə üsulu kifayət qədər sadədir, lakin qruplar arasında dəqiq sərhəd yoxdur. Qruplardan hər birinə bu qrupun tərkibini müəyyənləşdirən bir və ya bir neçə peşə daxildir. Məsələn, çox az adamın yaxşı idmançı, rəssam və ya alim olmaq qabiliyyəti var, lakin daha az adam öz təhsil haqqını ödəyə bilər. Bu, bazarda təklifin azalmasına gətirib çıxarır, və bu halda əmək haqqı artır.

İş axtaranlar ixtisassız və ya yarımixtisaslı olduqda tamamilə başqa vəziyyət yaranır. Onlar bir-birini asanca əvəz edə bilərlər, çünki hamı bu və başqa işi görə bilir, lakin onlar nisbətən məhdud qrupa aid olan nə misal üçün elektron hesablayıcı maşını üzrə mütəxəssisə, nə də elektriklərə rəqabət təşkil etmir.

Və nəhayət, qeyd edək ki, rəqabət aparmayan qrup anlayışını müxtəlif yarımqruplara və hətta bu qrupda olan ayrı-ayrı şəxslərə tətbiq etmək olar. Üzvi kimya üzrə mütəxəssisə – Nobel Mükafatı Laureatına tədqiqat işinə görə başqa kimyaçıdan daha çox haqq verə bilərlər. Və belə vəziyyət, demək olar ki, rəqabət aparmayan bütün qruplarda ola bilər.

1.3.2. Bərabərləşdirən fərqlər

B elə bir sual meydana çıxır: rəqabət aparmayan bir qrup daxilində peşələr arasında fərqlər mövcuddurmu? Görünür ki, mövcuddur. İki müxtəlif peşənin icra etdiyi iş üçün işçidən tələb olunan təxminən eyni qabiliyyət və biliklərə baxmayaraq, çox vaxt elə hallar olur ki, işin yerinə yetirilməsi üçün tələb edilən əmək və sə‘y müxtəlif olur. Məsələn, orta məktəb mə‘zununun həm dəftərxana işini, həm də tikinti fəhləsinin ixtisassız işini yerinə yetirmək imkanı var. Birinci işin şəraitinin ikincidən daha yaxşı olduğuna görə mə‘zunu tikintiyə cəlb etmək üçün ona dəftərxanadakından daha çox əmək haqqı vermək lazımdır. Əməyin ödənilməsində olan bu fərqə bərabərləşdirən fərq deyirlər, çünki o müxtəlif növ işlər arasında olan fərqi ödəmək üçün nəzərdə tutulmuşdur.

1.3.3. Bazarda olan yarımçıq rəqabət.

H ər halda niyə eyni işi görən bir peşə fəhlələri müxtəlif əmək haqqı alırlar? Bunun müxtəlif səbəbləri ola bilər. Misal üçün:

a. Cooğrafi məhdudiyyət. Əmək haqqının cooğrafi fərqləndirilməsi fəhlələrin miqrasiya etmək arzularının və ya imkanlarının olmaması ilə izah olunur. Burada çoxlu misal göstərmək olar, bu, əsasən, təzə yerdə işə keçərkən meydana çıxan çətinliklərdən irəli gəlir.



b. Sosioloji məhdudiyyət. Burada əmək haqları arasında olan fərq ayrı-seçkiliklə əlaqədardır. Məsələn, qanunlara baxmayaraq, qadınlar adətən kişilərdən az əmək haqqı alırlar. İrqi ayrı-seçkiliyi də qeyd etmək olar.

1.4. Əmək haqqının vəzifələri və bazar iqtisadiyyatı şəraitində onların təzahürü

Ə məyin həvəsləndirilməsi sistemində əmək haqqı aparıcı rol oynayır. O, zəhmətkeşlərin maddi rifahının yaxşılaşdırılmasının əsas mənbəyidir, belə ki, onların gəlirlərinin əsas hissəsini (orta hesabla dörddən üçünü) təşkil edir.

Bir qayda olaraq, əməyin ödənilməsi ikili vəzifə daşıyır: o, bir tərəfdən işçilərin gəlirlərinin və həyat səviyyəsinin yüksəldilməsinin əsas mənbəyidir, digər tərəfdən istehsalın səmərəliliyinin artması və inkişafının maddi həvəsləndirilməsinin əsas vasitəsidir. Daha təfərrüatlı yanaşmada əmək haqqının aşağıdakı vəzifələrini ayırd etmək olar:

1. İşçi qüvvəsinin təkrar istehsalının tə‘min edilməsi, başqa sözlərlə işçinin həyat şəraitinin saxlanması və yaxşılaşdırılması. Belə ki, işçinin normal yaşamaq (mənzil, qida, geyim, yə‘ni ilkin tələbat malları üçün haqq vermək), iş üçün zəruri olan qüvvəni bərpa etmək üçün işdən dincəlmək (relaksasiya etmək) imkanı olmalıdır. Eləcə də işçi gələcək əmək ehtiyatları olan uşaqları böyüdüb tərbiyələndirməlidir.

2. Maddi həvəsləndirmə işçinin öz ixtisasını artırmasında marağının artması deməkdir, belə ki, nisbətən yüksək ixtisas daha yüksək maaşla ödənilir. Müəssisələr isə daha yüksək ixtisaslı kadrlara maraq göstərir.

3. Əmək məhsuldarlığının artırılması və məhsulun keyfiyyətinin yaxşılaşdırılmasının həvəsləndirilməsi.

Çox vaxt istehsal edilmiş malların, xidmətlərin keyfiyyət və kəmiyyəti bir-biri ilə qırılmaz surətdə bağlı olur, ona görə də mühümlüyü ilə əlaqədar olaraq bu iki maddəni birlikdə, təfsilatı ilə nəzərdən keçirmək daha yaxşıdır.

Əmək haqqının təşkili sisteminin təkmilləşdirilməsinin əsas istiqaməti əmək haqqının əmək kollektivinin (firmanın, kooperativin, müəssisənin və s.) fəaliyyətinin son nəticələrindən birbaşa və qəti asılılığının tə‘min edilməsidir. Bu məsələnin həllində vacib rolu əmək haqqının forma və sistemlərinin düzgün seçilməsi və səmərəli tətbiqi oynayır.

Əmək haqqının forma və sistemləri fəhlələrin əmək haqlarının miqdarının onların əməyinin nəticələrini əks etdirən kəmiyyət və keyfiyyət göstəricilərinin cəmi vasitəsilə sərf etdikləri əməyin kəmiyyəti və keyfiyyətindən asılılığının müəyyənləşdirilməsi üsullarıdır. Əməyin ödənilməsi forma və sistemlərinin əsas vəzifəsi əməyin ölçüsü ilə onun ödənilmə ölçüsü arasında düzgün nisbətin tə‘min edilməsidir.

Fəhlələrin əmək haqlarının forma və sistemləri əmək ölçüsünün qiymətləndirilməsi üsulunu və ödənilməsi üçün əməyin ölçülməsini (iş vaxtı ilə, istehsal edilmiş məhsulla, fərdi, kollektiv və son nəticələrlə), əməyin ölçüsü və onun ödənilməsi arasında yaradılmış funksional əlaqənin xassəsini, əməyin bu və ya digər kəmiyyət və keyfiyyət nəticələrindən asılı olaraq əmək haqqının dəyişilmə nisbətlərini qabaqcadan müəyyənləşdirir.

Əmək məsrəfləri göstəricisi iş vaxtı və hazırlanmış məhsulun (yerinə yetirilmiş əməliyyatların) miqdarıdır. Buna uyğun olaraq maddi istehsal sahələri müəssisələrində fəhlə əməyinin ödənilməsinin iki formasından – vaxtamuzd və işəmuzd qaydada ödənişdən istifadə edirlər. Vaxtamuzd ödənilmədə əməyin ölçüsü kimi sərf edilmiş vaxt çıxış edir, fəhlənin əmək haqqı isə onun tarif dərəcəsinə (ona verilmiş dərəcədən çıxış edərək) və ya əslində sərf edilmiş vaxta görə maaşa uyğun olaraq hesablanır.

İşəmuzd ödənilmədə əməyin ölçüsünü fəhlənin istehsal etdiyi məhsul təşkil edir (gördüyü işin həcmi), ona görə də onun əmək haqqı birbaşa istehsal etdiyi məhsulun kəmiyyəti və keyfiyyətindən asılıdır, yə‘ni müəyyənləşdirilmiş işəmuzd qaydada qiymətləndirmədən irəli gələrək hər bir məhsul vahidi – ədəd, kiloqram, metr və s. üçün hesablanır.

Əməyin ödənilməsinin bu və ya digər forma və sistemini seçərkən tətbiq edilən avadanlığın xassəsi, texnoloji proseslərin və istehsalın təşkilinin xüsusiyyətləri, əməyin təşkili formaları, məhsulun keyfiyyətinə olan tələblər və əmək və maddi ehtiyatlardan istifadə edilməsi kimi obyektiv şərtləri nəzərə almaq vacibdir.

Əməyin işəmuzd qaydada ödənilmə formasından istifadə etmək aşağıda göstərilən şərtlər daxilində məqsədəuyğundur:

Ş vahid məhsulun istehsalına sərf edilən vaxtın azaldılması şəraitində məhsul istehsalını artırmağın real imkanlarının varlığı;

Ş sabit texnologiya və məhsulun uyğun keyfiyyəti şəraitində işçilərin (briqadaların) məhsul istehsalını artırmaq imkanının olduğu halda;

Ş hətta kiçik imkanlar daxilində verilmiş sahədə (iş yerində) məhsul istehsalı həcminin artırılmasına istehsalın tələbatının olduğu halda.

Vaxtamuzd ödənişin tətbiqi aşağıda göstərilən şərtlər daxilində məqsədəuyğundur:

Ş ciddi reqlamentləşdirilmiş aparatlı, avtomatlaşdırılmış və çevik avtomatlaşdırılmış istehsalların olması, burada işçi (işçilər qrupu) texnoloji (maşın) vaxta tə‘sir edə bilmir;

Ş məhsulun (işlərin) keyfiyyətinə yüksək tələblərin olması, bu da birbaşa fəhlələrdən asılıdır;

Ş iş yerində məhsul istehsalını həqiqətən artırmaq olar, amma istehsala bu qədər məhsul lazım olmayacaq.



2. İŞÇİ HEY‘ƏTİN FƏALİYYƏTİNİN QİYMƏTLƏNDİRİLMƏSİ

2.1. Rəhbər və idarə etmə mütəxəssisləri əməyinin qiymətləndirilməsi



İ darə etmə aparatı işçiləri əməyinin son nəti cələrinin göstəricilərinə və onun məzmununa cədvəl 1-də göstərilmiş müxtəlif amillərin tə‘sir edir. Konkret vəzifəli şəxslərin konkret məkan və zaman şəraitində əməyinin səmərəliliyini qiymətləndirərkən bu amillərin nəzərə alınması vacibdir, və qiymətləndirmə nəticələrinin əsaslandırılması, obyektivlik və inandırıcılıq dərəcəsini artırır.

İdarə etmə aparatı işçisi əməyinin nəticəsi ən ümumi halda az məsrəflərlə müəssisənin məqsədinə çatma səviyyəsi və ya dərəcəsi ilə səciyyələnir.



Cədvəl 1

Əməyin qiymətləndirilməsi zamanı nəzərə alınan amillərin təsnifatı



2.2. Əməyin səmərəliliyinin qiymətləndirilməsi me’yarları

İ şçilərin qiymətləndirilməsi üçün istifadə edilən göstəricilər qiymət me‘yarları adlandırılır. Onlara görülmüş işin keyfiyyəti də daxil olmaqla onun kəmiyyəti və nəticələrin əhəmiyyəti aiddir. Misal üçün satış agentinin əməyinin səmərəliliyinin qiymətləndirilməsi üçün işin həcmini (məsələn, satış üzrə agentin vizitlərinin sayı) və onun nəticələrini (məsələn, gəlirin məbləği) əhatə edən bir çox me‘yar istifadə edilə bilər.

Ona görə də qiymət me‘yarlarını seçərkən birincisi, qiymətləndirmə nəticələrindən (əmək haqqının artırılması, xidməti yüksəliş, işdən azad edilmə və i.a.) konkret hansı məsələlərin həlli üçün istifadə edildiyini, ikincisi, işçinin fəaliyyətinin mürəkkəbliyi, məs‘uliyyəti və təbiətindən asılı olaraq onların fərqləndiriləcəklərini nəzərə alaraq hansı dərəcə və vəzifə işçiləri üçün me‘yarların müəyyənləşdirildiyini nəzərə almaq lazımdır. Mə‘lumdur ki, idarə etmə işçilərinin (qulluqçularının) üç təbəqəyə ayrılırlar: rəhbərlər, mütəxəssislər və başqa qulluqçular. Bu dərəcələrin hər birindən olan işçilərin idarə etmə prosesində öz payı var: mütəxəssislər qərarı işləyib hazırlayırlar, o biri qulluqçular onu tərtib edirlər, rəhbərlər isə qərarı qəbul edir, onun keyfiyyətini qiymətləndirir və icra müddətinə nəzarət edirlər.

İdarə etmə əməyinin bölüşdürülməsi ilə əlaqədar olaraq rəhbərin əməyinin nəticəsi, bir qayda olaraq, təşkilatın və ya bölmənin istehsal-təsərrüfat və başqa fəaliyyətinin nəticələri (məsələn, mənfəət üzrə planın yerinə yetirilməsi, müştərilərin sayının artması və i.a.), eləcə də ona tabe olan işçilərin sosial-iqtisadi əmək şəraiti vasitəsilə (məsələn, əməyin ödənilmə səviyyəsi, şəxsi hey‘ətin işə qəbul edilməsinin əsaslandırılması və i.a.) ifadə olunur.

Mütəxəssislərin əməyinin nəticəsi onlara tapşırılmış vəzifə borclarının yerinə yetirilməsinin həcmi, tamlığı, keyfiyyəti və onun vaxtlı-vaxtında icra edilməsindən çıxış edərək müəyyənləşdirilir.

Rəhbərlərin və mütəxəssislərin əməyinin əsas nəticələrini səciyyələndirən göstəriciləri seçərkən aşağıda göstərilənləri nəzərə almaq lazımdır:

Ş onlar təşkilatın bütün fəaliyyətinin nəticəsinə birbaşa və həlledici tə‘sir göstərir;

Ş onlar şəxsi hey‘ətin məşğulluğunu təmin edirlər;

Ş onların sayı nisbətən azdır (4-6);

Ş onlar bütün nəticələrin hər halda 80%-ni təşkil edir;

Ş onlar təşkilatın və ya bölmənin məqsədlərinə nail olmasına gətirib çıxarır.

Cədvəl 2-də rəhbər və mütəxəssislərin bə‘zi vəzifələri üzrə əməyin səmərəliliyinin qiymət me‘yarları göstərilmişdir.

Cədvəl 2

Vəzifələr Göstəricilərin – əməyin səmərəliliyinin qiymət me‘yarlarının siyahısı




Təcrübədə rəhbərlərin və mütəxəssislərin əməyinin səmərəliliyini qiymətləndirərkən kəmiyyət göstəriciləri, yə‘ni birbaşa amillərlə yanaşı nəticənin əldə edilməsinə dolayı tə‘sir edən amillərdən də istifadə edirlər. Bu səmərəlilik amillərinə işin operativliyi, əməyin gərginliyi, intensivliyi, əməyin mürəkkəbliyi, keyfiyyəti və i.a. aiddir. Əməyin səmərəliliyinin birbaşa göstəricilərindən fərqli olaraq dolayı göstəricilər işçinin fəaliyyətini bu vəzifənin əsasını təşkil edən borcunu və funksiyalarını necə yerinə yetirməli olması və bununla əlaqədar hansı keyfiyyətlərin özünü biruzə verməsi haqqında “ideal ” təsəvvürlərə uyğun me‘yarlar üzrə səciyyələndirir.

Səmərəlilik amillərinin qiymətləndirilməsi üçün daha tez-tez bal üsulundan istifadə olunur. Məsələn, əməyin mürəkkəbliyi və keyfiyyətini qiymətləndirərkən balların müəyyənləşdirilməsi 3 və 4-cü cədvəllərdə göstərilmişdir.

Cədvəl 3


Əməyin mürəkkəbliyinin balla qiymətləndirilməsinə misal

Cədvəl 4


Əməyin keyfiyyətinin balla qiymətləndirilməsinə misal

Əməyin səmərəliliyinin qiymətləndirilməsi proseduru aşağıda göstərilən məcburi şərtlər daxilində səmərəli olacaq:

Ş hər vəzifə (iş yeri) və onun qiymət me‘yarları üçün əməyin dəqiq səmərəlilik “standartlarının ” müəyyənləşdirilməsi;

Ş əməyin səmərəliliyinin qiymətləndirilməsi prosedurunun hazırlanması (qiymətləndirməni kim, nə vaxt və necə tez icra edir, qiymətləndirmə üsulları);

Ş işçi əməyinin səmərəliliyi haqqında qiymət qoyana tam və düzgün informasiyanın verilməsi;

Ş qiymətləndirmə nəticələrinin işçi ilə birlikdə müzakirə edilməsi;

Ş qiymətləndirmə nəticələri üzrə qərarın qəbul edilməsi və qiymətin sənədləşdirilməsi.

Əməyin səmərəliliyinin qiymətləndirilməsi üçün müxtəlif üsullardan istifadə edilir. Bu üsulların təsnifatı və qısaca səciyyəsi 5-ci cədvəldə göstərilib.



Cədvəl 5

İdarə etmə işçiləri əməyinin səmərəliliyinin qiymətləndirilməsinin əsas üsulları




3. İŞÇİNİN FİRMANIN KOMMERSİYA MARAĞINA CƏLB EDİLMƏSİ



3.1. Muzdla işləyən işçi və əməyinin ödənilməsi sistemləri

H ər bir sahibkar, əlbəttə, başa düşür ki, onun is tənilən ideyası bu ideyanın əmtəəyə çevrilməsi ixtisaslı işçilər olmadan gerçəkləşə bilməz.

Sahibkarın ideyalarını gerçəkləşdirən muzdla işləyən işçi sahibkarlıq prosesinin subyektlər qrupuna aiddir. Sahibkar ideyasının gerçəkləşməsinin səmərəliliyi və keyfiyyəti məhz ondan asılıdır. Sahibkarın “komanda yaratmaq” arzusu haqqında danışanda muzdla işləyən və lazımi ixtisaslara sahib olan işçilər nəzərdə tutulur. Sahibkar biznes-plan işləyib hazırlayarkən zəruri işçilərin cəlb edilməsi imkanını da nəzərə alır. Sahibkar fəaliyyətində yeni, nisbətən mürəkkəb ideyaya keçərkən öz işçilərinin yenidən hazırlanması və ya muzdla işləyən yeni işçilərin cəlb edilməsini nəzərdə tutur.

Sahibkar strukturunun maraqlarına muzdla işləyən işçinin cəlb edilməsi forması sahibkarın tətbiq etdiyi əməyin ödənilməsi sistemindən asılıdır.

Qəti zəmanətli əmək haqqı. İşçinin öz vəzifələrini lazımlı qaydada hər ay yerinə yetirdiyi halda ödənilir. Doğrudur, əməyin ödənilməsinin bu forması işçinin fəaliyyətinin səmərəliliyi ilə heç cür bağlı deyil və bu səbəbdən aparıcı üsül kimi çıxış edə bilməz.

Aylıq (üçaylıq və ya illik) mükafat verilməklə qəti zəmanətli əmək haqqı. Burada mükafat işçiyə qarşısında qoyulmuş vəzifələri yerinə yetirdiyi (və ya nəzər də tutulmuş norma və ya normativlərdən artıq) halda verilir.

İşəmuzd əmək haqqı. Ödəmə əməyin kəmiyyəti və keyfiyyətindən birbaşa asılı olaraq icra edilir.

İşəmuzd-mükafatlı əmək haqqı. İki şkala üzrə - müəyyən normativ daxilində işəmuzd stavkası üzrə, normativdən yuxarı - mükafat şkalasına (daha yüksək ödəmə) görə verilir.

Tarifə uyğun əmək haqqısı. Əməyin ödənilməsi tariflər cədvəli üzrə aparılır. Bu zaman işçinin əmək dərəcəsi (razryadı) və ya ixtisas səviyyəsi nəzərə alınır.

Saathesabı əmək haqqı. Ödəmə saatla ölçülən keyfiyyətli əməyin miqdarına uyğun olaraq icra edilir.

Doğrudur, bütün bu ödəmə formaları işçinin firmanın yalnız istehsal (lakin kommersiya yox) maraqlarına cəlb edilməsinə səbəb olur. İşçi üçün bu vəziyyətdə əsas məsələ öz vəzifəsini lazımi qaydada yerinə yetirməkdir, firmanın, müəssisənin, kollektivin fəaliyyətinin ümumi nəticəsinin necə olması isə onun üçün elə də vacib deyil.

Firmanın kommersiya maraqlarına işçinin cəlb edilməsi üçün elə bir vəziyyət yaratmaq lazımdır ki, işçi eyni zamanda həm öz şəxsi nəticələrində, həm də kollektivin fəaliyyət nəticələrində maraqlı olsun. İşçinin bu cür ikili marağını yalnız bir vasitə ilə – münasib əmək haqqı səviyyəsinin müəyyənləşdirilməsi ilə həvəsləndirmək olar. Onun səviyyəsi bu halda aşağıda göstərilənlərdin asılı olacaq:

1) istehsal prosesində işçinin şəxsi nəticəsindən;

2) kollektivin işinin ümumi nəticəsindən. Təcrübədə üç komponentin – işçinin əmək haqqının səviyyəsi, onun şəxsi nəticəsinin və kollektiv əməyin nəticəsinin qarşılıqlı əlaqəsinin konkret forması sahibkar tərəfindən müəyyənləşdirilir.

Daha səmərəli üsul səmərəlilik əmsalının tətbiqi ilə əməyin ödənilməsi sistemidir.



3.2. İstehsalın səmərəliliyi və əməyin ödənilməsi

S ahibkar hər şeydən əvvəl istehsalın səmərəlili yinin yüksək səviyyədə olmasında maraqlıdır və ona görə də bu məsələni həll etməkdə ona kömək edə bilən hər şeyi daim axtarır. Bu məqsədə o, əlbəttə ki, təkbaşına da nail ola bilər, həm də onunla işləyən adamlardan ibarət bütün komandanı bu cür axtarışa cəlb edə bilər. Bu halda əmr (lap ən nəzakətli formada olsa da) formasından istifadə etmək olmaz. İşçinin firmanın kommersiya marağına cəlb edilməsinin iqtisadi forması əməyin ödənilməsi sistemi vasitəsilə həyata keçirilir.

Beləliklə, istehsalın səmərəliliyi və əməyin ödənilməsi arasındakı qarşılıqlı əlaqəni göstərmək olar. Bu cür əlaqənin vəzifəsi sadə və aşkardır: istehsalın səmərəliliyi yüksək olduqca əməyin ödənilməsi də yüksək olmalıdır. Bəs səmərəlilik nə deməkdir?

Dar mə‘nada səmərəlilik istehsal nəticələrinin müəyyən ictimai formada götürülmüş xərclərə olan nisbətidir. Geniş mə‘nada bu, ictimai əməyin qənaət edilməsinin konkret ifadəsidir.

Səmərəlilik eləcə kooperativ əməyin nəticəsidir və məhsuldarlıq, elmi-texniki səviyyə, iş vaxtından və bütün əmək vasitələrindən daha səmərəli istifadə edilməsi, əməyin keyfiyyəti kimi məvhumları əks etdirir. Səmərəlilik istehsalın intensivləşdirilməsini, deməli, vahid son məhsul üçün əmək və material məsrəflərinin azaldılmasını nəzərdə tutur. Səmərəliliyin artması, təbii ki, hər bir işçinin yaradıcı təşəbbüsünün inkişaf etdirilməsini də nəzərdə tutur.

Elə inkişafı səmərəli hesab etmək olar ki, o nəinki bu günün ən zəruri tələblərə cavab versin, həm də yaxın və uzaq perspektivdə keyfiyyətli inkişafın möhkəm özülünü qoysun. Səmərəliliyin məhz belə dərəcəsi istehsalın təhlili zamanı diqqət mərkəzində olmalıdır.

İ S T İ F A D Ə E D İ L M İ Ş Ə D Ə B İ Y Y A T

1. Kempbell R. Makkonel, Stgnli L. Brö. Gkonomiks. M., 1992.

2. Samuglğson P. Gkonomika. M., 1991.

3. Kratkiy gkonomiçeskiy slovarğ. Pod red.Ö.A.Belika, M., 1989.

4. Dikareva A.A., Mirskaə M.İ. Soüioloqiə truda. M., 1989.

5. Travin V.V., Dətlov V.A. Osnovı kadrovoqo menedjmenta. M., 1995.

6. Batkaeva İ.A. Orqanizaüiə oplatı truda v usloviəx perexoda k rınoçnoy gkonomike. M., 1994.

7. Upravlenie personalom orqanizaüii. Pod red. A.Ə.Klebanova, M.,

8. Osnovı upravleniə personalom. Pod red. B.M.Qenklina, M., 1996.



9. Qerçikova İ.N. Menedjment. M., 1994.

10. Xoskinq A. Kurs predprinimatelğstva. M., 1993.
Yüklə 78,29 Kb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə