Asif Atanın-İnam Atanın
Mütləqə İnam Ocağı
Günev Atalının evinə
“Qutsal Onluğun Qəbul Törəni”nin
Gedişatı
Yer: Atagün Elində Günevin evi;
Gün: 22 Günəş Ayı, 36-il.
Başlanır: saat 16-da.
Törən Odası Mütləqə İnam Ruhaniyyatının tələbinə uyğun hazırlanır: çiçək, məşəl, texniki
vasitələr. Təşkilatca sorumlu Günev və Göylü Atalılar.
xxx Öncə həyətdə Ocaq qalanır və Ocaq başında qutsal söz söylənilir.
xxx Odaya keçilir, Mütləqə İnam Bayrağı gətirilir. Törən “Ata Ruhuna pənah gətirmişik!”
səcdəsi ilə başlanır.
xxx Ocaq Yükümlüsü Soylu Atalının açılış sözündən sonra: hamı ayaq üstə sayğı duruşunda
Qutsal Bitiqlərin odaya gətirilməsini qarşılayır.
xxx Bitiqlərin adını və məzmununu vurğu eləməklə Soylu Atalı onları bir-bir Günev Atalıya
təqdim edir. O, Bitiqləri öpüb bir-bir gözüstə tutaraq stol üstə yığır.
xxx Sonra sözü olan Ata, Qutsal onluq və Ocaq Yükümlüsü haqqında söz deyir.
“ Atamız Var olsun!” səcdəsi ilə Törən başa çatır.
Günün carı:
Qutsal Bitiq ünvanları yaranır – evlərimiz Ocaqlaşır.
Gedişatı yazdı: Soylu Atalı
5 Günəş Ayı, 36-il.
Saray-Soylu.
Asif Atanın (İnam Atanın)
Mütləqə İnam Ocağı
Günev Atalının evinə
Qutsal Bitiqlərin Qəbul Törəni keçirildi
Öncə həyətdə tonqal qalandı. Tonqal başında Günev Atalı törəni qutlama sözü dedi. Sonra
tədbir odada davam elədi.
Tədbir “Ata Ruhuna Pənah Gətirmişik!” Səcdəsiylə başladı. Hamı ayaq üstə səcdə duruşunda
Mütləqə İnam Bayrağı gətirilir.
Soylu Atalı: Asif Atanın Mütləqə İnam Ocağı olaraq onun yaratdığı, yazdığı Müqəddəs
Kitabları türk millətinin, insanlığın, bütövlükdə bəşəriyyətin Qutsal Bitiyi (Müqəddəs Kitabı)
kimi qəbul eləmişik. Asif Atanın yazdığı kitablar hər bir insanın qəlbində, ağlında işıqlanmalıdır.
Hər bir insanın qəlbi, hər bir insanın müqəddəsliyə meyil eləyən duyğuları Asif Atanın
hikmətiylə böyüməlidir.Onda biz İnam xalqı olarıq. Onda biz üzümüzü, yönümüzü müqəddəs
gələcəyə tuta bilərik. Onda biz öz varlığımızla öyünə bilərik. Onda biz öz varlığımıza güvənə
bilərik.
Biz bu gün Asif Atanın Ocağının yaratdığı ənənələrdən birini həyata keçiririk. Bu, Asif Atanın
kitablarının – Bitiqlərinin ünvanlaşması üçün nəzərdə tutduğumuz bir törəndir. Asif Atanın
Bitiqləri başqa evlərdə ola bilər. Onun 13 cildini aparıb başqa bir evə də qoya bilərsən. Ancaq o
ünvan “Qutsal Bitiq Ünvanı” sayılmır. Onun üçün biz Asif Atanın kitablarını özümüzün qəbul
etdiyimiz bir tərzdə, təqdim elədiyimiz bir tərzdə ünvanlaşdırırıq və ünvanlaşdırdığımız təqdirdə
də onu qoruyuruq. Sabaha çatdırırıq. Biz Asif Atanın kitablarının ünvanlarını yaradırıq. O
ünvanlar həm bizim insanlarımızın qəlbidir, həm də insanlarımızın evidir.
Əyləşə bilərsiniz.
Müqəddəs Günümüzə – “Qutsal Onluğun Qəbul Törəni”nə açılış sözü deməzdən öncə
Atamıza səcdə qılıram və onun adından törənimizi açıq elan edirəm.
Mütləqim, Müqəddəsim, ulu peyğəmbərim Asif Ataya – İnam Ataya ali səcdəylə sözümə
başlayıram və Bayrağımızı öpürəm.
“Qutsal Bitiqlərin Qəbul Törəni” quralını (qaydasını) biz 5 il bundan öncə qəbul eləmişik, –
22 Günəş Ayı, 31-ci il tarixində. Üstündən beş il keçib. Tarix təsadüfən üst-üstə düşüb. Bu gün
22 Günəş Ayı, 36-cı ildir. Biz növbəti bir ünvana – Günev Atalının evinə Bitiqləri qəbul edirik.
Bu qəbuldan sonra onun evi “Bitiq Ünvanı” kimi qalacaq. Mən düşündüm ki, Günev Atalı bu
bölgədə ömrünün təxminən yarısını Asif Atanın Yoluna həsr edib, sözünü eşitdirib, bu işi həm
də böyük bir həvəslə, eşqlə genişləndirir. Ona görə də Günevin evinin “Qutsal Bitiq Ünvanı”
olmaması, bu, Ocaq tərəfindən düzgün qiymətləndirilməz, daha doğrusu, Ocaq üçün doğru
sayılmaz.
Bu, artıq dördüncü ünvandır. Birinci ünvanı biz Keşlədə qəbul elədik. İkinci ünvan mənim
evim oldu Sarayda. Üçüncü ünvanı Şəmkirdə qəbul elədik. Bu dördüncü ünvandır. Dördüncü
törəndir biz həyata keçiririk, – “Qutsal Bitiqlərin Qəbul Törəni”ni. Nədir bunun mənası,
məzmunu? Yenə deyirəm ha, bu kitabları çap eləyib hansısa bir başqasının evinə qoya bilərsən.
Amma o ev “Qutsal Bitiq Ünvanı” sayılmır. Bizim qanunumuz budur. Biz onu mütləq törən
əsasında təsdiq etməliyik. Özü də Qutsal Bitiq Ünvanının yaranması kitabın əsasən türk
abesindəki variantına görədir. Biz indi kitabları iki variantda hazırlamışıq. Biri indi oxuduğumuz
latın qrafikalı Azərbaycan abesi, bir də Orxon-Yenisey əsaslı Ocaq-türk abesi. Onun qəbulu
əsasən, dediyimiz kimi, Ocaq-türk abesinə görədir. Çünki Asif Atanın Bitiqləri onun öz xalqının
abesində yazılmalı, oxunmalı, öyrənilməlidir. Bunu hələ Ocaqdan, Ocaqçılardan başqa heç kim
yazıb-oxuya bilmir, ona görə də biz onun ikinci variantını – latın variantını da hazırladıq ki,
oxunsun. O çağa qədər ki, Ocaq-türk abesində hamı oxuya biləcək.
İndi biz burda ruhani sənəd oxuyacağıq. Qutsal Bitiqlər qəbul olduğu ünvandan qırağa çıxmır,
verilmir. O yalnız burda oxunur. Bu evdən qırağa verilmir. Evdən qırağa vermək üçün ayrı
nüsxələr hazırlanmalıdır. Amma bu variantlar burdan çıxmır. Niyə çıxmır? Əvvəla, onlar bizim
üçün Müqəddəs kitablardır. Ona görə müqəddəsdir ki, bizi özümüzə tanıdır. Bizim içimizi öz
milli kimliyimiz, milli mahiyyətimiz və insani kimliyimiz əsasında qurur. Burda bəşər məsələsi
də var. Bizi qurduğu üçün, insanlığı qurduğu üçün, bizə insanlığı öyrətdiyi, yönəltdiyi üçün
müqəddəsdir. Müqəddəs kitablar oxunmalıdır, amma olduğu ünvandan pərən-pərən
düşməməlidir. Bilmirsən aparıldığı ünvanda o kitaba necə münasibət olacaq. Ona görə də o
nüsxələr müqəddəs nüsxələr sayılır və qorunur. Onu yazmaq olmaz, cızmaq olmaz, pozmaq
olmaz, onu stolun üstünə tullamaq olmaz. Ruhani sənəddə yazmışam, oxuyacam. Bu münasibət
xalq olmağın əsas şərtlərindən biridir. Ruhaniyyatın əsas şərtlərindən biridir bu. Burada qətiyyən
əski xurafatçılıq-filan axtarmaq doğru deyil. Çünki xalq öz kitabına, kitabının içindəki müqəddəs
sözə necə münasibət bəsləyirsə, onun varlığı o cür ifadə olunur. Pis münasibət bəsləyirsə, pis
ifadə olunur. Yox, ona müqəddəs yanaşırsa, onun varlığı da müqəddəs olaraq öz təsdiqini tapır.
Ona görə də biz kitablara münasibəti xüsusiləşdirmişik. Biz beş adamın içində, on adamın içində
Asif Atanın kitablarına münasibət ənənəsi yaradırıq. Ocaqçıların və Ocaqsevərlərin içində Asif
Atanın kitablarına münasibət ənənəsi yaranıb.
Baxın, ərəb gəldi sənin böyüklərinin başını kəsdi, girdi evinin içinə. Kitabını verdi sənə ki,
bunu gözünün üstündə saxla, ən yüksək yerdə saxla ki, bu səni özgələşdirsin (Bunu sözlə demir,
amma məzmun bu oldu).
Asif Atanın kitabını da biz veririk və deyirik ki, öp gözünün üstə tut, qoru ki, bu səni
özümləşdirsin. Görürsünüzmü, o kitaba münasibətlə bu kitaba münasibət arasında seçim
eləməliyik. O kitaba münasibətlə bu kitaba münasibət arasında özümüz üçün müəyyənlik
yaratmalıyıq. Sənə verilən kitablar səni hara çağırır? Səni hansı gələcəyə çağırır? Hansı gələcəyə
çağırır, deyim. Səni millətsiz, qohumsuz, qardaşsız, bacısız, ailəsiz, xalqsız gələcəyə çağırır.
Baxın o kitabların təməl prinsiplərinə. Ona görə mən də üzümü tuturam türk millətinə. Hələlik
türk millətinə, ümumən isə bəşər övladına, İnsanlığa üzümü tuturam və deyirəm: əlinə aldığın
kitabı öyrən. Gör o səni hara çağırır. Hara yönəldir. Öyrənəndən sonra biləcəksən ki, nə sənə
gərəkdir. Öyrənmədən sənə deyirlər ki, bunu gözünün üstünə tut, sən də gözünün üstünə
tutursan, gözünə qaranlıq çökür, özünü görmürsən. Mən də sənə Asif Atanın kitabını verirəm.
Öyrənib verirəm. Mən sənin xalqının kişisiyəm, xalqının övladıyam. Sənin yolunda özümü oda-
atəşə atıram. Niyə mənə inanmamalısan? Sənə kitab verirəm ki, bunu öyrən və gözünün üstünə
tut. Ona görə də əlinə aldığın kitabı yaxşı öyrən. Səni hara çağırır, nəyə çağırır. Çox ciddi şərtdir
bu. Asif Atanın kitabı səni çağırır insan olmağa, ailə olmağa, vətən olmağa. Səni çağırır millət
olmağa. Nəhayət, səni çağırır bəşər olmağa. Bunların hamısını da qurur hal-hal, nizamla yetirir,
verir.
Bayaq mən sizə söhbət elədim, biz bu gün Asif Atadan danışırıq, çox adam bilmir, tanımır.
Elə bilir ki, biz Asif Atanı uydururuq. Elə bilirlər Azərbaycanı uydururuq. Əksinə, onların
ağlında Azərbaycan uydurulub kiçilməsin deyə, biz onlara yön veririk. Biz üzümüzü tuturuq
Azərbaycanın qədimliyinə. Görürsünüz kimdən danışırıq? – Babəkdən, Dədə Qorquddan,
Nəsimidən. Bu gün biz əslində Asif Atanı bu xalqa təqdim eləməklə Babəki, Nəsimini, Dədə
Qorqudu ona təqdim eləyirik. Yəni onun varlığını özünə qaytaran dəyərləri ona təqdim edirik.
Asif Atanın ətəyindən tutmağımız əslində bu xalqın indiyə qədər yaranmış bütün dəyərlərini
onun özünə qaytarmaq mənası daşıyır. Mən bundan əvvəl dediyim məsələni bir daha vurğu
eləyirəm: Babək harayıdır bu. Babək harayıdır xalqın içində yenidən düşüncələrə qayıdır,
yenidən ayağa durur. Yenidən öz harayıyla, hikmətiylə bizim qarşımıza gəlir. Bizə yol olur.
Nəsiminin harayıdır, hesab eləmə ki, Nəsimi öldü getdi. Hesab eləmə ki, Babək öldü getdi. Nə
qədər insan var, insanlıq var, onun harayını çəkəcək. Öz səsinə qatacaq, öz nəfəsinə qatacaq.
Onun gözəlliklərini təqdim eləyəcək. Öz gözəlliklərinə qatıb sənə verəcək. Yəni əslində xalqın
gözəlliklərini xalqın özünə qaytaracaq. Bütün görüşlərimdə mən bunu deyirəm gənclərə, – Babək
var sizin içinizdə. Aşkarlayın onu. Mən Babəkdən sizə ona görə danışıram, Nəsimidən ona görə
daışıram ki, Nəsimi ölüb qurtarmayıb. Xalq Nəsimi ilə bitmədi. Nəsimilər var içinizdə.
Aşkarlayın. Aşkarla onu, böyüt, qaytar xalqın özünə. Xalqına xidmət eləsin. İçindəki böyüklük,
içindəki Babək, içindəki Nəsimi qoy xalqına xidmət eləsin. Görün, nə qədər böyük işin
arxasındayıq biz. Nə qədər böyük bir ləqayətin arxasındayıq. İnsanlıq tarixi yaradırıq. Millət
tarixi yaradırıq. Türkün ruhaniyyat tarixini yaradırıq. Bu vaxta qədər türkün əsaslı ruhaniyyat
tarixi olmayıb. Zərdüşt türkün ruhaniyyat tarixi deyil. Çünki türk ona sahib çıxıb həyatına
çevirmədi. Zərdüşt tarixin qalığıdır. Təəssüf ki, tarixin qalığıdır. Göstərin Dədə Qorqudu xalqın
həyatnda, tarixin qalığıdır. Göstərin Babəki xalqın həyatında. Təəssüf ki, tarixin qalığıdır.
Babəkdə çağdan, zamandan artıq olan, üstün olan hikmət xalqın mayasında var, amma
ruhaniyyatına çevrilmədi. Ruhaniyyat tarixini əmələ gətirmədi. Qurmadı. Özündən olmadı. Biz
Babəki çox sevirik. Amma Babəkin dediyini biz sistem kimi görmürük. Nəsimini biz çox sevirik.
Amma Nəsimi ayrıca bir ruhaniyyat sistemi deyil. Biz onu çox sevirik. Əməyini də, dediyi
hikməti də, aşiqliyini də, divanəliyini də. İnsanı göylərə qaldırmasını da. Əvəzsiz idi. Amma bax,
yazılı kitab qəbul edirik, sizə indi təqdim edəcəyimiz kitabların içindəki məzmun sistemdir, –
yeni həyat quran sistem. Göy Tanrıçılıqdan danışırlar. Göy Tanrıçılığın sistemi yoxdur. Olsaydı,
ərəbçilik ruhumuzu işğal eləyə bilməzdi... Yaratmaq imkanın var, yiyəlik eləmirsən. Yiyəlik
eləmədiyin üçün yaratdıqların bitkin olmayıb. Yaratmalıydın, inkişaf etdirməliydin,
cilalamalıydın. Xalqın ömrünə, həyatına verməliydin ki, sənin də ruhaniyyatın olsun. Bax, indi
Asif Ata az bir sayda insanıyla bitkin bir ruhaniyyat yaradıb, onun fəlsəfəsini yaradıb, onun
nəzəri əsaslarını yazıb, onun yönünü yazıb. Onun ənənəsini yazıb, əməlini verib. Böyük bir
sistemdir. Asif Atanın yazdığı o kitabları, o sistemi götür, tamamilə yenidən, sıfırdan xalq olaraq
həyatını başla. O qədər əsaslı bir ruhaniyyat sistemidir. Hər şey var orda! İnsan var, insanın
insana münasibəti var, dünyaya münasibəti var. Bəşərə münasibəti var, təbiətə münasibəti var.
Ailəsinə münasibəti var, hər şeyə münasibəti var. Dövlətinə münasibəti var, nə yoxdu ki orda?!
Ölüsünə, dirisinə, hər şeyə münasibəti var. Qaydaları var. Götür, yaşa, yaşat. Qüdrətli bir xalq ol!
Bax, mən sizə deyirəm, hesab eləyin ki, etnik tərkibi müəyyən olmayan bir topluma o sistemi ver
ki, al bununla başla, xalq ol. O, onunla başlayar, gələcəkdə ən məşhur xalq olar. O qədər
dərindir. O qədər zəngindir. Yəni etnik kimliyi sıfıra bərabər olan biri gələr o sistemlə özünü
əməlli-başlı təsdiq eləyə bilər. Sən köklü-köməcli, yaradıcılığı bəlli olan, min illər tarixi bəlli
olan bir xalq, götür həyatını dəyiş. Çıx əsarətdən. Çıx basqıların altından. Çıx, özün ol. Özün ol
və dünya ol, bəşər ol. Dünyanın yalançı idarəsində niyə çabalayırsan. Sənin boyun ona uyğun
deyil axı. Sənin boyun çox yüksəkdir. Amma boyunu o qədər əyri tutubsan ki, boynun əyilib.
Asif Ata sənin boynunu düzəltməyə gəlib. Bu kitabların mənası budur.
İndi mən sizə ruhani sənədi oxuyacam. Sonra kitablarımızı qəbul edəcəyik. Sonra sözü olan
söz deyəcək. Mən ilk Törən üçün qəbul olunmuş ruhani sənədləri oxumaq istəyirəm.
“Mütləqim, Müqəddəsim, ulu peyğəmbərim
Asif Ataya – İnam Ataya ali səcdəylə!
Qutsal Nəşr Törəni
Qutsal Bəlgə
(Ruhani Sənəd)
Türkün İlk Ruhaniyyat Ocağı Asif Atanın – İnam Atanın Mütləqə İnam Ruhaniyyatını (yəni
İrsini) Qutsal Onluq və Üç Yan Bitiq olmaqla nəşrə hazır duruma gətirmişdir. Bu münasibətlə
İnam Evində Qutlama Törəni keçirilir. Törənə Ocaq Evladları ilə yanaşı Ocaq yörəsindən olanlar
da qatılırlar. Törəndə Qutsal Bitiqlərin anlamı, məzmunu, gələcəyi haqqında söz deyilir. Sonda
Bitiqlər Mütləqə İnam Bayrağı altında hazırkı Tarixi Törən tərəfindən Mütləqə İnam (Asif Ata)
Ruhaniyyatı mətninin dəqiqlik etalonu kimi qəbul olunur.
(Bax, bu qəbul elədiyimiz onluq dəqiqlik etalonudur. Dəyişiklik eləmək olmaz. Baxmayaraq ki,
bu ruhani sənədi mən yazmışam, amma Asif Atanın adından yazmışam. Onun Ocağına təqdim
eləmişəm. Mən burada imza qoymuşam, amma mən özümdə haqq görmürəm bu ruhani sənədin
üzərində dəyişiklik edim. Özümdə səlahiyyət görmürəm bunu dəyişdirim. Çünki Ocaqla oyun
oynamaq olmaz. Bizim ruhani sənədlərimiz konstitusiya aktı kimidir Ocaq üçün. Mənim qəbul
eləməyimə baxmayaraq, dəyişmək yolverilməzdir. O səlahiyyəti mən özümə vermirəm...
Biz Asif Atanın Kitablarını təsnifatlaşdırdıq, sistemləşdirdik, amma üslubuna, cümləsinə,
vergülünə, sözünə əl vurmadıq. Vurmağa icazəmiz yoxdur. Haqqımız yoxdur. Asif Atanın möhür
vurduğu, yazdığı heç nəyi dəyişməyə haqqımız yoxdur. Ancaq və ancaq inkişaf elətdirmək
haqqımız var. İnkişaf etdirək, yeni ideyalar, təşəbbüslər verək, amma təməl prinsiplərə bizim
toxunmağa haqqımız yoxdur. O, peyğəmbər hökmüdür, peyğəmbər hikmətidir. O, peyğəmbər
təfəkküründən süzülüb gəlib. O, filosof beynindən gəlib. “Yox, bu indiki dövrə uyğun deyil,
filan”, bu kimi deyilişlər keçmir”. Dövrə uyğun olan ənənələrdir. Biz onu inkişaf elətdirəcəyik.
Bizdən sonra da inkişaf olacaq. Təməl prinsip dəyişməyəcək. Bax, buna münasibət birmənalı
şəkildə belə qəbul olunur. Bunu Ocaq olaraq bilməliyik.)
Bitiqlər ayrı-ayrılıqda mavi parçaya bükülür və İnam Evində özəl olaraq onlar üçün ayrılmış
yerdə saxlanılır.
(Mən bir haşiyə də çıxım. Birinci, Qutsal Bitiqlərin yazılıb ərsəyə gəlməsində Göylü Atalının
əvəzsiz xidməti var. Biz Göylümüzü təqdir eləyək. Bitiqlər bilgisayarda Göylü tərəfindən yazılıb,
onun zəhmətinin bəhrəsidir, gecəsini-gündüzünü ona həsr edib, bilgisayarda yazıb. O, Bitiqləri
göz bəbəyi kimi qoruya-qoruya kəlmə-kəlmə yazıb Ocağa təqdim eləyib.
(Göylü Ataya səcdə ilə Bayrağı öpür - G.A.)
Sonra, o kitabların hər birinə onun ölçüsündə bükməcə (köynək) tikilib, bunu Üstün Atalı
eləyib. Ona görə Üstünün bu ləyaqətini, zəhmətini təqdir edirik. Hər bir Törəndə bunların əməyi
təqdir olunmalıdır. Amma Qutsal Bitiqlərin Ünvanlaşması bir yerə qədərdir. Onu deyəcəm.
(Üstün Ataya səcdə ilə Bayrağı öpür - G.A.)
Eləcə də Qutsal Bitiqlərin yazılmasında, korrektəsində Nurtəkinin özünəməxsus ləyaqətli
xidməti var. Biz onun da əməyini təqdir edirik. Atanın qarşısında üzü ağdır.)
Törən Ocaq İlsırasına yazılır, ancaq növbəti illərdə təkrar olunmur. Qutsal Bitiqlərin ilk
nüsxələri İnam Evindən qırağa verilmir. Hər hansı bir Bitiq baxılmaq, oxunmaq üçün
götürüldükdə öncə öpülüb göz üstündə tutulur, bundan sonra qarşıya qoyulub açılır. Bu zaman
stolun üstündə həmin Bitiqdən başqa heç nə olmur. İstifadə başa çatanda Bitiq yenidən öpülüb
göz üstə tutulur, bükməcəsinə geydirilib yerinə qoyulur. Bitiqlərə münasibətin bu quralı hər bir
Ocaq Evladının evində də gözlənilir. Qutsal Bitiqlərin saxlandığı odada ucadan danışmaq,
qəzəblənmək, çığırmaq, bağırmaq, başqasının xətrinə dəymək, yersiz zarafatlar etmək müqəddə-
sata sayğısızlıq sayılır. Mütləqə İnam Ocağının Qutsal Bitiqlərə münasibəti xalq üçün örnəkdir.
Nəzərə çatdırılır ki, Onluq və Yan Bitiqlər Asif Ata irsinin yalnız bir hissəsidir. Ancaq önəminə
görə başlıca hissəsidir.
Yükümüzdən Böyük Fərəhimiz yoxdur!
Atamız Var olsun!
Mütləqə İnam Ocağının Yükümlüsü
Soylu Atalı
08 Köçəri Ayı, 30-cu il. Atakənd.
(Fevral, 2009, Bakı.)
Bu, ruhani sənədin yazıldığı tarixdir. İndi sizə ikinci ruhani sənədi oxuyuram.
“Mütləqim, Müqəddəsim, ulu peyğəmbərim
Asif Ataya – İnam Ataya ali səcdəylə!
Mütləqə İnam Ruhaniyyatı
Qutsal Bəlgə
Türkün İlk Ruhaniyyat Ocağı Asif Atanın – İnam Atanın Mütləqə İnam Ocağı 30-cu ildə
(miladın 2008-2009-cu illərində) Asif Ata İrsindən özünün ən uca ümumbəşəri ruhani dəyər kimi
tapındığı hissəni – On Qutsal Bitiq və Üç Yan Bitiq (“Qutsal Onluq”) adı altında nəşrə hazırlyır.
Onluq Atamızın 43 Müqəddəs Kitabını və 7 Müqəddəs Kəlamını özündə birləşdirir. Bitiqlərin
təsnifatı və sistemləşdirilməsi içlərindəki kitabların Mütləqə İnam baxışında yerinə görə
aparılmışdır. Hər Bitiq Ata təlimindəki məna ifadəsinə əsasən adlandırılmış, Ata mətnlərinin
bütövlüyü, ilkinliyi, məzmunu, dili, üslubu, cümlə quruluşu olduğu kimi saxlanılmışdır. Asif Ata
irsinə yönəlik bu prinsip həmişə və hər yerdə gözlənilməlidir. Bitiqlərin indi təqdim olunan
quruluşu, biçimi, adları, sayı da toxunulmazdır. “Onluq” Mütləqə İnam Ocağı tərəfindən
Mütləqə İnam Ruhaniyyatı, Ata Müqəddəsatı sayılır. Yan Bitiqlər (əlavə cildlər) Müqəddəs irsə
daxil edilir, məzmunlarına görə Onluğa daxil edilmir. Çünki Onluq Mütləqə İnam
Dünyabaxışının cövhərini və meyarını birbaşa, Yan Bitiqlər isə onun ayrı-ayrı məqamlarını və
dolayısıyla ifadə edir. Bütövlükdə Ata dilindən, Ata qələmindən nə çıxıbsa, Mütləqə İnam
Dünyabaxışının Qutsal İrsi sayılır. Ancaq Onluğa daxil edilmir.
(Bir şeyi də qeyd edim. “İnam və Şübhə”, “Müdriklik Səlahiyyəti” Qutsal Onluğa daxil deyil.
Niyə? Onlar Asif Əfəndiyev dövrünün kitablarıdır. Onlar bizim üçün əzizdir. Orda çox gözəl,
aydın hikmətlər var. Orda çox gözəl yön var. Xalqın içinin harayını çəkən rüşeym – başlanğıc
ordan başlayıb. Gözəldir. Amma Asif Əfəndiyev dövrünün tənqidi yöndə kitablarıdır. Bir daha
vurğu edirəm, bizim üçün Ata dilindən çıxan hər şey əzizdir, gərəklidir, dəyərlidir. Xalqa
gərəkdir. Amma Qutsal Onluğa daxil olmur.)
İrsin yiyəsi, qoruyucusu, sorumlusu Asif Atanın – İnam Atanın Mütləqə İnam Ocağıdır. İrslə
bağlı bütün hüquqlar bu Ocağa məxsusdur.
Yükümüzdən Böyük Fərəhimiz yoxdur!
Atamız Var olsun!
Mütləqə İnam Ocağının Yükümlüsü
Soylu Atalı
08 Köçəri Ayı, 30-cu il. Atakənd.
(Fevral, 2009. Bakı.)
Nəhayət, məhz bugünkü günlə bağlı yazdığım Ruhani Sənədi də oxuyuram sizə.
“Mütləqim, Müqəddəsim, ulu peyğəmbərim
Asif Ataya – İnam Ataya ali səcdəylə!
Qutsal Bəlgə
Asif Atanın Mütləqə İnam Ocağı İlsıramızın 36-cı ili, Günəş Ayının 22-də Günev Atalının
evinə “Qutsal Onluğun Qəbul Törəni”ni həyata keçirir. Bu tarixdən başlayaraq Günev Atalının
evi “Qutsal Bitiq Ünvanı” sayılır. “Ocaq Tarixinin Qızıl Dövrü”nə yazılır.
(Bir dənə də Ruhani sənəd vardı – “Ocaq Tarixinin Qızıl Dövrü”nü təsdiq edən sənəd,
gətirməmişəm. Biz şeyi də diqqətinizə çatdırım. Mən bir ruhani sənəd yazdım ki, Qutsal
Bitiqlərin Qəbul Törəni həyata keçirildiyi gündən həmin gün Ocaq Tarixinin Qızıl Dövrü sayılır.
Xalqda Bitiqlərin Ünvanlaşması – Ocaq Tarixinin Qızıl Dövrüdür. 22 Günəş Ayı 31-ci il
tarixdən, Qutsal Bitiqlərin Qəbul Törəninin ilk günü Ocaq Tarixinin Qızıl Dövrü sayılır).
Qutsal Bitiqlərə Münasibət Bəlgələrinin tələbləri Qutsal Bitiqlərin yeni ünvanı olan Günev
Atalının evində qüvvəyə minir. Bu hadisə evdə yaşayanların ləyaqətini, Bitiqlərə yiyəlik
ərdəmliyini ifadə edir. Ancaq evin əlavə imtiyazı olmur. Ev pirləşmir, İnam Evinə – Məbədə
bərabər tutulmur. Türk Ulusunun peyğəmbərinin (Atasının) Qutsal Bitiqlərinin öz ulusal
abesində xalqın evlərində ünvanlaşması gününü “Ocaq Tarixinin Qızıl Dövrü” adlandırmışıq. Bu
tarix 22 Günəş Ayı, 31-ci ildən başlayır.
Yükümüzdən Böyük Fərəhimiz yoxdur!
Atamız Var olsun!
Mütləqə İnam Ocağının Yükümlüsü
Soylu Atalı
18 Günəş Ayı, 36-cı il. Atakənd.
(Mart, 2014. Bakı.)
İndi bununla bağlı əlavə bir fikir də deyim. Günev qardaşımız, bu ruhani sənəd həm türk
abesində, həm latın qrafikasında (əlyazı da burda var), bu sənin evinin ruhani sənədidir. Bunun
bir nüsxəsini mən evdə saxlamışam.
İndi zəhmət olmasa, ayaq üstə Bitiqlərimizi qarşılayaq. Göylü və Üstün onu bir yerdə
gətirsinlər.
(Göylü və Üstün Bitiqləri özəl taxçada gətirirlər - G.A.)
Qutsal Bitiqlərimizin təqdimatına başlayırıq.
(Ocaq Yükümlüsü Bitiqləri bükməcədən (köynəkdən) bir-bir çıxarıb adını deyir, mənasını izah
edir və Günev Atalıya təqdim edir. O da qəbul edərək öpüb gözünün üstə tutur.)
Soylu Atalı: İndi xahiş edirəm Günev Atalıdan, Bitiqləri evinə qəbul eləməsiylə bağlı nə
düşünür, hansı hissləri keçirir, nə fikri varsa, buyurub izhar eləsin.
Günev Atalı: Mütləqim, Müqəddəsim, ulu peyğəmbərim Asif Ataya – İnam Ataya ali
səcdəylə!
Bayrağımızı öpürəm.
Qəbul Törənimizlə bağlı nə hisslər keçirirəm? Burda nə hisslər keçirilə bilər? Birinci
növbədə, hədsiz bir iftixar hissi. İkinci, mənim bu evimin, divarlarımın belə bir gərəkli ünvana
çevrilməsi mənim üçün heç nəylə ölçülməyən bir fərəh əməldir. Bunun arxasında ömrümüzün
sonuna qədər varıq. Necə ki, Ocağa qəbul olunanda and içdik – “ömrüm sənindir, Ata, götür onu
və istədiyin kimi sərf elə”. Bu Yükü həmin andın bir hissəsi kimi qəbul edirik. Bəli, bu
divarlarımızın İnam Ata kitablarının ünvanı olması və onun arxasında durmaq qüruru,
məsuliyyəti necə gözəldir. Biz onu fəxrlə qəbul edirik. Bu oda təkcə bizim odamız deyil. Bizi bu
gün tam anlamayan insanlarımızın ixtiyarı var bu evdə. O dərəcədə ki, hətta mən evdə
olmayanda gəlib bu kitabları oxumaq istəyənə açarlarımı verib gedə bilərəm. Bundan artıq bir
xidmət varsa, onu da qəbul edirəm.
Bu kitabların ərsəyə gəlməsi, təbii ki, çox uzun bir proses keçdi. Birinci növbədə, Asif Atanın
özünü yaratması. Bütün o düşüncələrin, bütün o əzabların onun içinə axması, xalqının dünyada
yersiz bir duruma salınması, zəngin dəyərlərə malik xalqın bugünkü səviyyəsi Atanın içində
yoğruldu, axtarışa çevrildi, Ocaq yarandı. Asif Ata xilaskarlıq harayı çəkməyə başladı,
Atakənddə (Bakıda), sonra bölgələrdə. Hər görüşləri də elə-belə başa gəlmirdi. Həm Ocaqçıların
fədakarlığı sayəsində əmələ gəlirdi, həm Atanın özünün inadı. Asif Atanın hədsiz inamı vardı.
İnanırdı ki, bu xalqı belə qurmaq olar. Bu xalq uçurulmuş durumdadı. Yadlıqlara qarşı bu xalqı
qaldırmaq lazımdır. Yadlqılardan imtina eləməsə, özünü tapmayacaq.
Asif Atanın insani varlığından süzülüb gəldi bu kitablar. Türkün yolunu müəyyənləşdirdi.
Ocaq yarandı. Ocağın Ruhani Ailə biçimi yarandı, hər şeyi yarandı. Ocağın bayrağı yarandı. Bu
Bayrağın altında Asif Ata təkcə Azərbaycanın deyil, Bəşəriyyətin dərdini düşünürdü. İnsanlığın
dərdini düşünürdü. İndi Ocaq Atanın işlərini davam edir. Bu kitabların hazırlanması da o böyük
işi davam eləmək üçündür. Atanın Ruhani inadı Evladlarda davam edir...
Bütün bunları bir araya gətirən, onlara yiyəlik eləyən Soylu Atalı yarandı. Ona görə Asif
Atanın Ocağı Onun ölümündən sonra sönmədi. Ləyaqətli bir şəxsiyyətin – Soylu Atalının
ərdəmliyi Ocağı yaşatdı. Ona görə bu böyük İrs xilas oldu, dağılmaqdan qorundu. Bu gün Asif
Ata Ocağına yiyəlik eləyən, Yükümlülük eləyən, bütün cəfasını çəkən, hətta hər bir Ocaqsevərin
qayğılarını belə daşımaqdan usanmayan Soylu Atalının qüdrətiylə Ocaq ülvi bir mühitə çevrilib.
Soylu Atalını şərh eləməyə mənim sözümün qüdrəti çatmır. Amma Soylu kimliyi bəllidir, o,
qarşısıalınmaz ruhani bir seldir, onun içində qurucu bir hikmət var.
Bu gün mənim özümün Asif Ata Ocağının varlığında olmağımın ən böyük səbəbkarı
Soyludur. Demək olar ki, əsası da Soyludur. Minnətdaram ki, Soylu məni sönməyə qoymadı.
Mənim elə bir dövrüm, elə bir vaxtım olub ki, müəyyən mənada bir az yorulmuş, qırağa duran
məqamlarımda Soylu gəldi, əlimdən tutdu, mən yenidən başladım...
Sözümü bitirirəm, yenə vurğulamaq istəyirəm ki, bu ünvan xalqındır, bu elindir. Vaxt
məhdudiyyəti yoxdur. Evdə olmasam belə, açarı verib gedə bilərəm. Buyur, orda kitablar. Orda
çay var, çörək var... Bu hal mütləq olacaq! Mən ona inanmasam, bütün bunlar nəyə lazımdır?! 25
ildir o böyük inamla Yol gedirəm... Atamız var olsun!
Soylu Atalı: Bax, bu ünvanda qardaşımın amaldaşı, çiyindaşı Elana bacımızın qatqısı var,
rolu var. Mən qəti əminəm ki, bu gün onun da fərəhli günüdür. Ona görə dinləyək, o da sözünü
desin.
Elana Atalı: Mütləqim, Müqəddəsim, ulu peyğəmbərim Asif Ataya – İnam Ataya ali
səcdəylə sözümə başlayıram və bayrağımızı öpürəm.
Müqəddəs kitabların mənim olduğum evə qəbuluna görə içim, ürəyim fərəhlə doludur.
İnanıram ki, vaxt gələcək, yana-yana dünyanın dağıldığını deyənlər bu kitabları oxuyandan sonra
dünyanın düzəlməsinə inanacaqlar. Necə ki, mən inanıram. İnanıram ki, bu kitablarda dünyanın
ruhani nicatı var. Çalışırıq ki, xalqımız da bunu bilsin.
Bu kitabların evimizə, ruhumuza gətirdiyi işığın sevinci ilə yaşayacam. Ürəyim fərəhlə dolur.
Atamız Var olsun!
Soylu Atalı: İndi Göylü Atalını dinləyək. Haqqı var.
Göylü Atalı Ataya səcdə edib sözünə başladı: Atagün Eli bir neçə cəhətdən müqəddəsləşmiş
ünvandır. Birinci, ona görə ki, burda Atanın adı, ruhu, inamı yaşayır. Burda Atanın ilk dəfə
gömüldüyü torpaq var. Sonra, ona görə ki, bu adı, bu ruhu, bu inamı yaşadan Evladları – Günev
və Elana Atalılar var. İnam Məbədi var. Nəhayət, “Qutsal Bitiqlərin Qəbul Törəni”ylə müqəddəs
ünvan yarandı bu evdə, bu eldə, bu yurdda.
Kitabların ərsəyə gəlməsinə gəlincə, Günev bəy bunu çox doğru vurğuladı. Uzun bir yol
gəlibdir. Ən başından Atanın əzabları, düşüncələri, ömrü hamısı bu kitablara hopub. Biçimcə
kitab halına gətirmək sonrakı mərhələlərdir, ikinci etapdır. Düzdür, bu da qeyrət istəyir, hünər
istəyir. Bu baxımdan özümü çox xoşbəxt hiss edirəm ki, bu hünərdə mənim də qatqım olub.
Qürur hissi keçirirəm ki, Atanın böyük işinə çiyin verə bilmişəm.
Üstün Atalı: Mütləqim, Müqəddəsim, ulu peyğəmbərim Asif Ataya – İnam Ataya ali
səcdəylə sözümə başlayıram.
Bu gün bayramdır. Bu gün bizim timsalımızda xalqın öz içinə üz tutmasının bayramıdır.
Yeriş üçün inad lazımdır. Yeriş üçün mübarizə lazımdır. Bəs mübarizəni necə aparırıq? Atanın
ideyasıyla, Atanın kitablarını xalqa verməklə. Biz başqa dünyabaxışlar kimi zülmlə, zorla
gəlmirik. Biz sevgiylə gəlirik. Biz öz inamımızı, öz sevgimizi veririk. İnanırıq ki, bu təməl
üstündə də xalqın sevgisini qazana biləcəyik. Ağlını böyüdə biləcəyik. Sevgi, inad, hünər olan
yerdə qeyri-mümkündür ki, ondan qaçasan. Yerimək üçün bizim istənilən qədər gücümüz də var,
tapınacaq, dayaq ola biləcək ideyamız da var.
Bu gün burda olduğum üçün özümü xoşbəxt sayıram. Amaldaşlarımı qutlayıram. Gün o gün
olsun ki, belə Qutsal Bitiq ünvanları tək Atagün Elində deyil, bütün bölgələrdə də olsun. Mənim
öz evimdə bu sevinclə bu hadisəni gözləyirəm. Atamız var olsun!
Soylu Atalı: Bir ildən bir az artıq vaxt öncə axtarışlarla, soraqlarla yurdunda söz yiyəsinin
olmasını eşitməklə ünvanımıza üz tutan və dəyərlərimizi öyrənməyə, içinə çəkməyə başlayan,
özünü Ata Yoluna borclu bilən, onun yükünün altına girən, türk heyrətiylə, insan heyrətiylə
vurulan, Ocağımıza ümid verən, güvənc verən Güntay qardaşımız söz desin.
Güntay Atalı: Mütləqim, Müqəddəsim, ulu peyğəmbərim Asif Ataya – İnam Ataya ali
səcdəylə sözümə başlayıram. Bayrağımızı öpürəm.
Çox gözəl bir Günə şahidlik eləyirəm. Bu eldə bu ev “Qutsal Bitiq Ünvanı”na çevrildi. Təsdiq
olundu. Günev qardaşımın, Elana bacımızın sevincinə qatılıram. Bu, Ocaq tarixində ən dəyərli
yeri olan bir addımdır. Asif Atanın başladığı işi davam etdirməklə tarix yazırıq. Bu, sıradan bir iş
deyil. Kimsə baxar qıraqdan, ona adi görünər, mənim isə içimi heyrət bürüyüb.
Soylu bəy ömrünün 24 ilini Asif Atanın Amalına verib, qaynayıb-qarışıb Amalla. Bizə də daim
ruhani yön verir, buna görə mən Soylu bəyə minnətdarlığımı bildirirəm. Azərbaycan-türk
ruhaniyyat tarixində Soylu bəy artıq adını yazıb, təsdiq eləyibdir. Ona görə də bu ünvanın Qutsal
Bitiq Ünvanı olması münasibətilə onu təbrik edirəm. Eləcə də Günev qardaşımızı, Elana
bacımızı təbrik edirəm, onlar çox gözəl bir ünvanda yaşayırlar.
Türk Ruhaniyyatının yaradıcısını (Asif Atanı) oxumaq, öyrənmək gərək. O, insana İnsan
olduğunu deyir. Millətə millət olduğunu deyir. Xalq olmağın yolunu göstərir. Toplumdan xalq
düzəldir. Dəyərlərin itdiyi bir vaxtda dəyər yaradır, dəyərlərə sahib çıxıb xalq yaradır. Sabaha
söz deyir. Min il bundan sonraya söz deyir. Çox xoşbəxtəm. Sağlığımızda belə ünvanların
çoxalmasını görmək istəyirəm. Atamız Var olsun!
Soylu Atalı: Biz dünəndən bura gəlmişik. Dünəndən də demək olar ki, iş başındayıq.
Sözümüz, tədbirimiz, əhvalımız görün nə qədər zəngindir. Bax, biz burda dedik, danışdıq, nahar
elədik, iki gündür bir yerdəyik. Bu gördüyünüz insanlar bir-biri üçün adiləşmədi. Bir-biri üçün
önəmini, dəyərini azaltmadı. Bir-birinə güldən ağır söz demədi. Yolboyu gələndə bir söz
işlətdim. Səfərə gedirik. Səfər çox böyük mədəniyyətdir. İnsanlar tədbirimizə gəlir. İki saat, üç
saat, dörd saat bir yerdə oluruq. Bu müddəti özünü sıxarsan, mədəniyyətli, qanacaqlı görünməyə
çalışarsan. Amma bir gün, iki gün, üç gün bir yerdə səfərdə olasan, içində nə varsa, üzə çıxacaq.
Yaxşı, ya pis. Mümkün deyil axıra qədər özünü gizləyəsən. Asif Atanın Ocağı, mühiti,
görürsünüzmü, necə içlər oluşdurur. Dedik də, güldük də, biz burda qaşqabaqla oturmamışıq.
Zarafatımız da oldu. Amma əndazəni keçmədik, bir-birimiz üçün adiləşmədik. Sayğı ortadan
qalxmadı. Dəyərimiz öz yerini tanıdı. Bu böyük bir mədəniyyətdir. Bizim gəlişimiz ruhani
səfərdir. Bu da ruhani səfər mədəniyyətinin təsdiqidir.
Bax, iki gündür bizimlə bir yerdə içindən söz deyir, içindən hal gəlir, bayaq da mən tonqal
başında həyəcanını müşahidə elədim. O həyəcanın özü mənimçün müqəddəsdir. Bizimlə bir
yerdə tədbirdə söz deyir, halımıza bağlanır, halımıza daxil olur. Eləcə də Bakıda, nə qədər tədbir
keçiririksə, tək-tək tədbirlər olub ki, qatılmayıb. Səhv etmirəmsə, iki ildir bizim tədbirlərimizə
qatılır Elçin bəy. Uzun müddətdir tanıyıram, müşahidə edirəm, onun mərifəti, mədəniyyəti,
xalqdan gələn tərbiyəsi – bunlar insanlıq üçün özü bir mədəniyyət örnəyidir. İndi sözü varsa,
buyursun.
Elçin Həsənov: Bilirsiz, bəy, insanın gözləri bəzən nə demək istədiyini bildirir. Elana xanım
da mənim kimi emosionaldır. Çıxışını bildirə bilmədi. Amma mən onun gözlərindən və bugünkü
hərəkətlərindən hər şeyi anladım. Biz iki gündür burdayq. Bütün çətinliklərə rəğmən, acılara,
xəstəliklərə rəğmən böyük bir insaniyyətlik göstərdilər Günev bəy də, Elana xanım da. Bu gün
biz insanlığın nə olduğunu burda gördük. Bundan sonra da görəcəyik. Mən birinci dəfədir bura
gəlirəm. Gözəl bir əhvalla sabah çıxıb gedəcəm... Asif Ata Ocağı bu deməkdir. İnsanlıq axtara-
axtara neçə ildən sonra mən Asif Ata Ocağına gəldim. İnsanlığın nə olduğunu, türkçülüyün,
vətənçiliyin nə olduğunu gördüm. Mən onların nə olduğunu bilirdim, bilmək ayrı, görmək ayrı.
Bu gün biz sayca kiçik bir Ailəyik, amma böyük yükləri çiynimizdə daşıyırıq.
Mən burdan böyük xatirələr aparıram özümlə. Böyük insanlara rast gəldim. İnsanlıq bu
deməkdir. İnsanlığın, vətənpərvərliyin nə olduğunu, gözəlliyin nə olduğunu mən bu evdə
gördüm. Sizlərdə gördüm. Bu pafoslu sözlər deyil. Ürəkdən gələn sözlərdir. Amal Bağında
Məbədin tikintisi gedir. Böyük işlər görür Günev bəy. İnsanların ora axın-axın gələcəyinə mən
əminəm. Çünki hər şey kiçik bir atəşdən, qığılcımdan yaranır. Neçə illər ola bilər, 24 il də olar,
25 il də. Mən bir dəfə demişdim ki, demokratiya uzun yoldur. Mən baxıram ki, İnsanlaşma özü
uzun bir yoldur. Bu yolu biz getməliyik. Biz vətən, torpaq deyirik. Bu millətin pisi də, yaxşısı da
bizimdir. Heç kimdən qaça bilməzsən. Sən millətindən qaça bilməzsən. Pis insan yoxdur, pis
münasibət var. Pis insanlara da, bizə pis münasibət bəsləyənlərə də insanlığımızı göstərməliyik,
örnək olmalıyıq ki, onlar da bizim dalımızca gəlsinlər. Bundan sonra belə olacaq.
Bugünkü Törənin məzmunu münasibətlərimizdə özünü göstərdi. Hər birinizi təbrik edirəm.
Soylu Atalı: Təvəkkül bəy bizim bir neçə tədbirimizdə olub. Bu ənənəmizi də bilmirdi, bildi.
Təvəkkül qardaşımız bizə artıq doğmalaşıb. Yeganə arzum odur ki, Təvəkkül bəy getdikcə
hərtərəfli Atanın irsiylə, işiylə, tələbiylə yüklənsin. Çünki o, öz evinin oğlu deyil, indi o hesab
eləsin ki, öz elinin və öz xalqının oğludur. Öz elinin, xalqının oğlu olmaqdan böyük şərəf
yoxdur.
Dinləyək qardaşımızı.
Təvəkkül bəy: Emosional olduğumdan danışmaqda çətinlik çəkirəm. Mənim yazdıqlarım
vardı, indi gətirəcəkdim, bir az tələsik oldu, ona görə qaldı. Əvvəllər elə bilirdim ki, mənim kimi
düşünən olan insanlar yoxdur. Amma sizi tanıyandan sonra, bu Ocağa gələndən sonra gördüm ki,
mən tək deyiləm, əksinə, hələ öyrənəcəyim çox şeylər varmış.
Uşaqlıqdan bu hisslər mənim içimdə idi. Bu millətə həqiqətən yazığım gəlirdi. Nə yaxşı ki,
siz varsınız. Nə yaxşı ki, belə ləyaqətli qadınlarımız var. Mən fəxr edirəm ki, sizin
əhatənizdəyəm. Yeganə məqsədim də budur ki, millətimizi bax bu işıqlı yola dəvət eləməkdə
əlimdən gələni əsirgəməyim. Biz öz kökümüzə qayıda bilək. Şəxsən Soylu qardaşımıza da mən
təşəkkür edirəm ki, belə coşğun, qanadlı söhbətlər aparır, iş aparır. Bu, məni həqiqətən çox
təsirləndirir. Uğurlarımızın artacağına çox inanıram. Atamız Var olsun!
Soylu Atalı: Var olun. Hər birinizin ruhunuz uca olsun. Bayaq da vurğu elədiyim kimi, biz iki
gündür davamlı iş başındayıq. Nə baş verdi? İçimizin insan sevgisiylə, tələbiylə və üz
tutduğumuz gələcəyin müqəddəs sorağıyla evimizdən, yurdumuzdan qopub gəldik – vətənimizin
Atagün Eli adlanan, Atagünləşən bir ünvanına. Biz burada iki Ruhani Ailənin birgə “Ailə Günü”
mərasimini keçirdik. Bu mərasimdə biz insanlığın, Ocaqçılığın hesabatını verdik. Bura
gəlməzdən öncəyə qədərki yaşantılarımızı ifadə elədik. Mübarizəmizin yönünü ifadə elədik.
Gördüyümüz işlərin hesabatını birgə dinlədik. Bu, yolun gedişini rəvanlaşdıran, gözəlləşdirən,
qabağa aparan yeni mərhələyə çatdıran mərasimdir. İnsanın öz içində yol getməsidir. Amalında
yol getməkdir. Xalqında yol getməkdir. Bu, üzü gələcəyə böyük bir eşqlə qopub uçmaqdır.
Bu gün biz Amal Bağında İnam Məbədini ziyarət elədik. İnam Evini ziyarət elədik. Eyni
zamanda Atanın gömüldüyü ilk torpağı ziyarət elədik. Ora gəlişimizin mənasını izhar elədik. Biz
Asif Atanın iz qoyduğu torpağa gəlirik, gözümüz yadlıqlardan yığışır. Gözümüz, üzümüz
özümüzə dönür. Bizim gəlişimizin məqsədi odur. Tələbi odur. Biz öz yurdumuzu ziyarət edirik.
Müqəddəsliyi öz yurdumuzda yaradırıq. Biz vətən adlanan böyük bir məzmunla, mənayla üz-üzə
gəlirik, iç-içə gəlirik. Bizim ziyarətimizin məqsədi budur. Vətənləşirik, insanlaşırıq. Bundan
böyük əməl bəşər tarixində mövcud deyil... Dünyada bundan ali iş yoxdur. İçəridə nə qədər uca
əhvallar qaynayır. İnsan nə qədər coşar, nə qədər daşar. Niyə içimiz aşıb-daşır? Niyə
yorulmuruq, niyə tükənmirik? İllərlə bu gücü, bu qüdrəti yaratmışıq. Nədən? Asif Ata içimizə
hopub. Onun varlığı ömrümüzə daxil olub.
Hər bir insan öz içində Atanı yaratmalıdır. Öz içində yaratdığı Atayla özünə Atalıq eləməlidir.
O, fiziki olaraq yoxdur həyatda. Amma onu sən içində fərəhinə çevirirsən, gücünə, qüdrətinə
çevirirsən. Onunla özünə Atalıq eləyirsən. Tükənmirsən. Atanın tükənməzliyi gəlir içinə. Atanın
coşğunluğu gəlir içinə. Bax, görürsünüzmü, ona görə biz deyirik ki, bundan böyük əməl
tanımırıq. Bundan böyük iş tanımırıq. Nə eləyirsən elə, İnamın Atasından böyük idraka malik
olmayacaqsan ki. İnamın Atası bütün həlqələrin hamısının möhkəmliyini yoxladı. Heç biri
gələcəyə bağlı deyil. Dişinə vurdu hər şeyi. Ona görə dedi ki, ancaq və ancaq Ocaq gərəkdir. Bu
gün sənin xalqın elə bir səviyyədədir ki, bu xalqın çiyninə yarımca xurcun belə, qoya bilməzsən,
nəinki böyük hikmət yükü. Ona söz deyirsən, ayrı hava çalır. Ləyaqətsizləri Allah kimi
qarşılayır, səni isə görmür. Sən bu səviyyə ilə hara gedirsən?! Ona görə dəyişməlisən. İçindən
dəyişməlisən. Atanın dediyi kimi, ağac-ağac, hal-hal, fərd-fərd. Az-az ağlı başında olan
insanlarımızın içi o qədər böyüməlidir, o qədər genişlənməlidir ki, o iç, o dözüm min il tab
gətirsin. Bizim içimiz min il tab gətirməlidir. Min il o fərəh qaynamalıdır. Bizim içimiz o qədər
fərəhlə qaynamalıdır ki, min il ürəyimiz dözməlidir o yükə ki, xalq olaq. Xalq olmaq kommunist
partiyası olmaq deyil. Böyük məsələdir.
Beləliklə, biz bu gün bu tədbiri böyük bir şövqlə, fərəhlə həyata keçirdik. Sizin hər birinizin
qəlbinizin sevincini, fərəhini, dözümünü alqışlayıram. Hər birinizin qəlbinizin gözəlliyini
yaradan o fərəhi alqışlayıram. Hər birinizin qəlbinizdən öpürəm. Atamıza layiq əhvallar
sərgilədiyinizə görə, Onun gələcəyinə uyğun əhvallar sərgilədiyinizə görə sizin qəlbiniz
müqəddəsdir
və
öpüləsidir.
Kəbədən
müqəddəsdir
sizin
qəlbiniz.
Bununla da Günev Atalının evinə “Qutsal Onluğun Qəbul Törəni”ni başa çatdırırıq.
Amaldaşlarım Günev və Elana, sizi təbrik edirik. Ocağımızı təbrik edirik. Sizin ləyaqətinizə
sevgimizi ifadə edirik. Həm də sizə Ocağımızın, Atamızın adından böyük bir İrsi həm ərmağan
edirik, həm də sizə tapşırırıq. Sizə güvənirik və inanırıq.
Yükümüzdən Böyük Fərəhimiz yoxdur!
Atamız Var olsun!
Günəş Ayı, 36-cı il.
(mart, 2014.)
Dostları ilə paylaş: |