Jakość I skład powietrza atmosferycznego
Yüklə 22,74 Kb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Aerozol mikrobiologiczny
- Margines tolerancji Termin osiągnięcia poziomów dopuszczalnych µg/m³
- Kołzan B., Adamiak W., Grabas K., Pawełczyk A.
- Makhniashvili I., Makles Z. 2006.
Powietrze to mieszanina przeróżnych gazów, które wspólnie tworzą atmosferę ziemską. Do głównych składników należą azot, tlen i argon. W mniejszych ilościach w skład powietrza wchodzą neon, hel, wodór, składniki zmienne i zawiesiny. Bez powietrza, a głównie tlenu życie człowieka na ziemi byłoby niemożliwe. Czyste powietrze atmosferyczne ma określony średni skład składników stałych. Azot stanowi 78,9% objętości powietrza, tlen 20,95%, argon 0.93% a dwutlenek węgla 0.03% [Anigacz i Zakowicz 2003]. Jakość powietrza to termin odnoszący się do najniższej strefy atmosfery. Powietrze mieszczące się na wysokości do około 2, n. p. g. jest strefą w której zachodzi proces oddychania. W tej strefie pobierane jest powietrze do badań jakości powietrza, aby ustalić skład chemiczny, a zwłaszcza szkodliwe substancje i podwyższone stężenie mikroorganizmów. Złej jakości powietrze zawiera związki chemiczne mające negatywny wpływ na zdrowie ludzi, zwierząt i rozwój roślin. Na jakość powietrza wpływają głównie warunki klimatyczne, rozmieszczenie i wielkość źródeł zanieczyszczeń, oraz ich skład chemiczny [www.smog.imgw.pl]. Mikroorganizmy niechętnie przebywają w powietrzu ze względu na warunki atmosferyczne, które uniemożliwiają im rozwój. Pomimo to nie istnieje powietrze wolne od drobnoustrojów. Jest to dla nich środowisko w którym najszybciej się przemieszczają [Kołzwan i in. 2005]. Świadomość naukowców, urzędników i polityków o negatywnym wpływie zanieczyszczonego powietrza na zdrowie ludzi i degradację środowiska skłoniła ich do stworzenia prawa i powołania organu zajmującego się monitoringiem jakości powietrza. Ustawa z dnia 20 lipca 1991 utworzyła i powołała Państwowy Monitoring Środowiska (PMŚ), który zajmuje się monitoringiem, oceną, reakcją na zanieczyszczenia, oraz ograniczeniem jego szkodliwości. System pomiarów prowadzony przez PMŚ polega na gromadzeniu, przetwarzaniu i rozpowszechnianiu informacji o jakości powietrza. Wieloletni wojewódzki program określający zadania monitoringu środowiska został opracowany przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w art. 23 ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska [www.smog.imgw.pl]. Smog to gęsta mgła unosząca się w powietrzu. Przyczyną tworzenia się smogu są przemiany zachodzące w powietrzu pod wpływem promieniowania słonecznego między lotnymi zanieczyszczeniami, stałymi składnikami powietrza oraz rodnikami. Smog występuje w miastach o dużym natężeniu ruchu samochodowego, skoncentrowanym przemyśle oraz zastoiskach niskiej emisji [Makhniashvili i Makles 2006]. Aerozol mikrobiologiczny definiuje się jako ożywione i nieożywione cząstki biologiczne zawieszone w powietrzu o rozmiarach o granicach 0,02-200µm”. Cząstki biologiczne często związane są z pyłem lub otoczone warstwą wody. Zaliczamy do nich: pyłki roślin, cząstki gleby, fragmenty mikroorganizmów, bakterie, wirusy [Michalaki Pawlas 2012]. Atmosfera ziemska to podstawowy składnik życia dla człowieka i całego biotopu. Skład chemiczny atmosfery warunkuje jakość powietrza. Podstawą do określania jakości powietrza jest średni skład chemiczny atmosfery , ustalony przez chemików jako wzorzec „czystego powietrza”. Powietrze składa się z 78,06% obj. azotu, 20,98% obj. tlenu, 0,93% obj. argonu, 0,3% innych gazów. Tlen i azot to dwa najważniejsze składniki powietrza. Tlen jest nam potrzebny w procesie oddychania oraz w procesach przemiany materii. Z kolei azot to budulec aminokwasów, białek i polipeptydów [Makhniashvili i Makles 2006]. Pył zawieszony PM (ang. particulatematter) to zbiór substancji organicznych i nieorganicznych występujących w powietrzu. Drobinki te mogą mieć zróżnicowane właściwości chemiczne, fizyczne czy termodynamiczne. Cząstki występujące w dużych stężeniach, oraz zawierające substancje toksyczne stanowią zagrożenie dla zdrowia człowieka [Frąk i in. 2014]. „Na powierzchni pyłu zawieszonego- w zależności od jego składu chemicznego – mogą absorbować się drobnoustroje przejściowo zawleczone do powietrza atmosferycznego z innych środowisk” [Frąk i in. 2014, s.141]. Pył zawieszony w powietrzu jest wielkością fizyczną, która jest równa ilości pyłu znajdującego się w m³ powietrza. Poziomy dopuszczalne dla niektórych substancji w powietrzu oraz alarmowe poziomy dla niektórych substancji w powietrzu określa Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 24 sierpnia 2012 r. w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu. Poziomy stężenia pyłu dopuszczalne dla pyłu zawieszonego PM 2,5 oraz pyłu zawieszonego PM10 są określone w Tabeli 2. Poziomy alarmowe, oraz poziomy informowania dla pyłu zawieszonego PM10, oraz PM2,5 umieszczono w Tabeli 1. Tabela 1. Poziomy alarmowe, oraz poziomy informowania dla pyłu zawieszonego PM10.
a- Stężenie pyłu o średnicy aerodynamicznej ziaren do 10µm (PM10) mierzone urządzeniami do pomiarów automatycznych z zastosowaniem metod równoważnych metodzie referencyjnej. b- Wartość progowa informowania społeczeństwa o ryzyku wystąpienia przekroczenia poziomu alarmowego dla pyłu PM10. Tabela 2. Poziomy dopuszczalne dla pyłu zawieszonego w powietrzu.
a- Częstość przekraczania odnosi się do poziomu dopuszczalnego wraz z marginesem tolerancji. b- Stężenie pyłu o średnicy aerodynamicznej ziaren do 2,5µm (PM2,5) mierzone metodą wagową separacyjną frakcji lub metodami uznawanymi za równorzędne. c- poziom dopuszczalny ze względu na ochronę zdrowia ludzi d- Poziom dopuszczalny dla pyłu zawieszonego PM 2,5 do osiągnięcia do dnia 1 stycznia 2015r. (faza I) e- Poziom dopuszczalny dla pyłu zawieszonego PM 10 do osiągnięcia do dnia 1 stycznia 2020r. (faza II) f- Stężenie pyłu o średnicy aerodynamicznej ziaren do 10µm (PM10) mierzone metodą wagową separacyjną frakcji lub metodami uznawanymi za równorzędne. Literatura:
Tekst: Białoń Paulina- Ekodoradca Gminy Nowa Targ Yüklə 22,74 Kb. Dostları ilə paylaş:
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||