Maliyyə böhranları:“yaradıcı məhvetmə” və yeni yüksəliş dalğası



Yüklə 99,13 Kb.
Pdf görüntüsü
tarix23.11.2017
ölçüsü99,13 Kb.
#12162


1

 

 



Maliyyə böhranları:“yaradıcı məhvetmə”  

və yeni yüksəliş dalğası 

(Müəllif: Bəhruz Əhmədov, ABA-nın eksperti) 

 

*** 

İqtisad  tarixçilərinə  məlum  olan  ilk  maliyyə  böhranı  faktı  1340-cı  ildə 

İngiltərədə  baş  verən  suveren  borc  böhranı  hesab  edilir.  XIV-XVIII  əsrlər 

arasında həmin dövr üçün dünyanın ən inkişaf etmiş regionu olan Avropada  – 

İngiltərə,  Fransa,  Avstriya,  Almaniya,  Portuqaliya  və  İspaniyada  –  20  belə 

xarici  borc  böhranı  qeydə  alınmışdı.  Fransa  həmin  dövrün  böhran 

“rekord”çusu  idi  –  təkcə  XVII-XVIII  əsrlərdə bu  ölkədə  8  xarici  borc böhranı 

baş  vermişdi.  İkinci  yerdə  6  böhranla  İspaniya,  üçüncü  yerdə  isə  3  böhran 

epizodu  ilə  İngiltərə  gəlirdi.  XIX  əsrdən  günümüzə  qədər  Avropa,  Asiya,  Latın 

Amerikası  və  Afrika ölkələrində 200-dən artıq belə  suveren  borc böhranı  faktı 

qeydə alınmışdır. Buna maliyyə böhranının digər formalarını - bank və valyuta 

böhranlarını  da  əlavə  etdikdə,  xüsusilə  son  bir  neçə  yüzillikdə  sözügedən 

böhranların sistemin ayrılmaz hissəsi olduğu aşkar şəkildə görünür. 

*** 

Maliyyə böhranları haqqında  

İqtisadçılar  maliyyə  böhranlarının  üç  əsas  növünü  fərqləndirirlər:  valyuta 

böhranı (buna pul böhranı da deyirlər), borc böhranı və sistematik bank böhranı. 

Bəzən  bu  siyahıya  dördüncü  də  əlavə  olunur  –  “qəfil  dayanma”  (sudden  stop) 

effekti. 

Valyuta  böhranı  –  iqtisadiyyatda  xarici  valyutaya  tələbin  kəskin  artması 

nəticəsində  yaranan  stress  vəziyyəti  kimi  izah  edilir.  Əlbəttə,  hər  tələb  artımı 

böhran  anlamına  gəlmir.  Xarici  valyutaya  “axın”  baş  verdiyi  halda,  o  zaman 




2

 

 



valyuta böhranı diaqnozu qoyulur ki, aşağıdakı əlamətlərdən biri və ya bir neçəsi 

eyni anda müşahidə edilsin:  

-

 

yerli valyutanın kəskin ucuzlaşdırılması (devalvasiyası) və ya ucuzlaşması; 



-

 

məzənnə  stabilliyini  təmin  etmək  üçün  səlahiyyətli  qurum  tərəfindən 



böyük həcmdə beynəlxalq rezervlərin xərclənməsi;  

-

 



faiz dərəcələrinin kəskin artımı (diaqnoz üçün tək kifayət deyil, əvvəlki iki 

əlamətdən ən azı biri ilə birgə olarsa);  

-

 

ölkədən  kapital  çıxarılmasına  məhdudiyyətlərin  qoyulması  və  ya 



sərtləşdirilməsi  (diaqnoz  üçün  tək  kifayət  deyil,  ilk  iki  əlamətdən  ən  azı 

biri ilə birgə olarsa). 

Borc böhranı - ölkənin öz xarici və ya daxili borclarını ödəmək iqtidarında 

olmadığı (və ya ödəmək istəmədiyi) vəziyyəti ifadə edir. Uyğun olaraq, birinci 

hal  xarici  borc  böhranı,  ikincisi  isə  daxili  borc  böhranı  adlanır.  Xarici  borc 

böhranı həm dövlət borcu, həm də özəl sektor borclarının ödənməməsi ilə bağlı 

ola  bilər.  Daxili  borc  böhranı  isə,  əsasən  dövlətin  öz  daxili  fiskal  öhdəliklərini 

yerinə  yetirə  bilməməsi  və  ya  açıq-aşkar  ödəməməsi,  borcunu  azaltmaq  üçün 

inflyasiya  və  ya  yerli  valyutanın  ucuzlaşdırılması,  həmçinin  maliyyə 

repressiyasının digər formalarından istifadə etməsi kimi izah olunur.      

Sistematik  bank  böhranı  –  “bank  təşvişi”  (banklardan  depozitləri  çəkmək 

məqsədilə  ani  müştəri  axınları),  sistem  əhəmiyyətli  itkilər  və  bank 

likvidasiyaları, eyni zamanda “xilas paketləri” kimi proseslərlə müşaiyət olunan 

stress  vəziyyətidir.  Bir  çox  hallarda,  maliyyə  böhranının  bu  növü  aşağıdakı 

tədbirlərlə müşaiyət olunur:     

-

 



geniş likvidlik dəstəyi (qeyri-rezidentlərin depozitləri və onlar qarşısındakı 

öhdəliklərin 5%-i və daha artıq həcmdə); 

-

 

bankların restrukturizasiya xərcləri (ən azı ÜDM-in 3%-i həcmində); 



-

 

əhəmiyyətli ölçüdə bank milliləşdirmələri; 




3

 

 



-

 

əhəmiyyətli ölçüdə zəmanətlərin tətbiqi; 



-

 

əhəmiyyətli  ölçüdə  aktivlərin  satın  alınması  (ən  azı  ÜDM-in  5%-i 



həcmində); 

-

 



depozitlərin  dondurulması  və  bank  tətilləri  (bankların  fəaliyyətinin 

müvəqqəti olaraq dayandırılması). 

“Qəfil  dayanma”  effektinə  gəlincə,  burada  söhbət  ölkəyə  xaricdən  kapital 

axınının qəfil dayanması və bunun iqtisadiyyata – həm maliyyə bazarlarına, həm 

də  birbaşa  real  sektora  –  neqativ  təsirlərindən  gedir.  “Qəfil  dayanma”nın  ilk 

neqativ  təsiri  valyuta  bazarında  hiss  olunur  ki,  bu  təsirlər  valyuta  böhranı 

əlamətləri  ilə  üst-üstə  düşür.  Bu  səbəbdən  bir  çox  iqtisadçılar  ölkəyə  xarici 

kapital girişlərinin dayanmasının yaratdığı effekti ayrıca böhran növü kimi yox, 

valyuta böhranının bir forması kimi qeyd edirlər. Ancaq “qəfil dayanma”, digər 

səbəblərdən ortaya çıxan valyuta böhranlarından fərqli olaraq real sektora daha 

tez təsir edə bilir.  

Həmçinin,  nəzəri  olaraq,  “qəfil  dayanma”nın  maliyyə  və  real  sektorlarına 

təsiri ölkəyə gələn xarici investisiyaların hansı hissəsinin maliyyə vəsaiti, hansı 

hissəsinin  avandlıq  şəklində  olmasından  birbaşa  asılıdır.  Əgər  vəsaitlər  ölkəyə, 

əsasən  avadanlıq  şəklində  gətirilirsə,  “dayanma”  ilk  növbədə  real  sektorda 

buraxılışın  həcminin  azalması  ilə  müşaiyət  olunacaq,  yox  əgər  pul  şəklində 

gətirilirsə,  təbii  ki,  bunun  təsiri  ilk  növbədə  valyuta  bazarında  hiss  olunacaq. 

Təcrübədə  “qəfil  dayanma”,  əsasən  valyuta  böhranı  kimi  təzahür  etdiyindən 

(məsələn, 1994-cü ildəki Meksika peso böhranı – digər adı ilə “tekila böhranı”) 

buradakı təhlillərdə ayrıca böhran tipi kimi nəzərdən keçirilməmişdir.    

Maliyyə  institutları  və  bazarları  bir-biri  ilə  sıx  bağlı  olduğundan  bir  çox 

hallarda  maliyyə  böhranının  iki,  bəzənsə  hətta  üç  növü  də  eyni  anda  müşahidə 

olunur. Məsələn, valyuta böhranı bank sektorunun balansına mənfi təsir etməklə 

valyuta-bank,  dövlət  borcunu  (əsasən  xarici  borcu)  kəskin  şəkildə  artırmaqla 

valyuta-borc böhranlarına və ya bank sektorunun balansına və dövlət borcunun 



4

 

 



dayanıqlılığına eyni vaxtda təsir etməklə valyuta-bank-borc böhranına səbəb ola 

bilir. Bu tip böhranları, uyğun olaraq, əkiz və üçüz böhranlar adlandırırlar.  



Maliyyə liberallaşması, inteqrasiya və böhranlar  

Son bir neçə onillikdə baş verən maliyyə böhranlarının səbəbləri haqqında 

çox  müxtəlif  fikir  və  mülahizələr  var.  Onların  arasında  ən  geniş  yayılanlardan 

biri  vaxtından  əvvəl  -  lazımi  institutlar  formaşdırılmadan  gerçəkləşdirilən 

maliyyə  liberallaşdırmasıdır.  Bu  amil,  xüsusilə  inkişaf  etməkdə  olan  ölkələr 

üçün keçərlidir. Sürətli maliyyə liberallaşdırması son bir neçə onilliyin ən güclü 

maliyyə  sarsıntılarından  olan  Cənub-şərqi  Asiya  (1997-98-ci  illər)  böhranının 

ortaya  çıxmasının  əsas  səbəblərindən  biri  olmuşdur.

1

    Bundan  əlavə  maliyyə 



arxitekturasındakı  zəifliklər,  kapital  və  maliyyə  axınlarında  kəskin 

dalğalanmalar,  sabit  məzənnə  rejiminin  tətbiqi,  tənzimləmə  və  nəzarət 

sahəsindəki  problemlər,  qlobal  əmtəə  və  maliyyə  bazarlarının  konyunkturası, 

texnoloji  inkişaf  kimi  amillər  də  müasir  dövrdə  maliyyə  böhranlarının  başlıca 

səbəbləri arasında göstərilir. 

Xüsusilə,  ötən  əsrin  70-80-ci  illərindən  başlayan,  90-cı  illərdə  daha  geniş 

vüsət  alan  qloballaşma,  o  cümlədən  maliyyə  bazarlarının  (həmçinin  digər 

bazarların)  inteqrasiyası  və  dərinləşməsi,  eyni  zamanda  liberallaşdırılması  bir 

tərəfdən ölkələr üçün yeni inkişaf imkanları açmaqla bərabər, digər tərəfdən bir 

ölkədə  və  ya  regionda  baş  verən  böhranın  digər  ölkələrə,  regionlara,  bəzənsə 

bütövlükdə  dünya  iqtisadiyyatına  yayılmasına  şərait  yaratmışdır.  2007-ci  ildə 

ABŞ-ın  törəmə  ipoteka  qiymətli  kağızları  bazarında  başlayan,  2008-ci  ildə  isə 

ölkənin  dördüncü  ən  iri  investisiya  bankı  olan  “Lehman  Brothers”in  iflası  ilə 

artıq dünya  maliyyə  böhranına çevrilən sonuncu qlobal böhran bunun  ən bariz 

nümunəsidir.    

                                                           

1

 Bu barədə daha ətraflı: Joseph E. Stiglitz “Globalization and Its Discontents” W.W.Norton 



& Company 2002. 

pp.89-132. 




5

 

 



Dünya iqtisadiyyatında – müxtəlif ölkələr, ölkə qrupları və regionlar, eləcə 

də  qlobal  səviyyədə  -  XX  əsrin  70-ci  illərindən  keçən  dörd  dekadada  350-ə 

yaxın maliyyə böhranı faktı qeydə alınmışdır. Maliyyə böhranları arasında rast 

gəlinmə tezliyinə görə ilk yeri valyuta böhranı tutur. 1970-2011-ci illər ərzində 

218  valyuta  böhranı  epizodu  müşahidə  olunmuşdur  ki,  bunlardan  153-ü  xalis 

valyuta  böhranı,  57-si  əkiz  (28-i  bank-valyuta,  29-u  borc-valyuta  böhranı),  8-i 

isə üçüz böhranlardır. İkinci yerdə bank böhranları dayanır: qeyd olunan dövrdə 

müşahidə olunan 146 bank böhranı epizodundan 99-u xalis bank böhranı, 39-u 

əkiz (11-i bank-borc, 28-i bank-valyuta böhranı), 8-i üçüz böhranlar olmuşdur. 

Borc böhranları maliyyə böhranının digər növləri ilə müqayisədə nisbətən 

daha az rast gəlinəndir. Təhlil olunan dövrdə 66 borc böhranı qeydə alınmışdır 

ki, onlardan 18-i xalis, 40-ı əkiz (11-i bank-borc, 29-u valyuta-borc böhranı), 8-i 

isə üçüz böhranlar olmuşdur. 

Diaqram 1. Maliyyə böhranları: bank, borc, valyuta, əkiz və üçüz böhranlar 

(1970-2011-ci illərdə müşahidə edilmiş 346 maliyyə böhranı epizodu) 

 

Mənbə: Luc Laeven and Fabián Valencia “Systemic Banking Crisis Database: An Update”, International 



Monetary Fund WP /12/163. 2012. P.12. 

99 

18 

153 

11 

28 

29 



Bank böhranı

Borc böhranı

Valyuta böhranı

Əkiz (bank-borc) böhran 

Əkiz (bank-valyuta) 

böhran 

Əkiz (borc-valyuta) böhran 

Üçüz (bank-borc-valyuta)

böhran


6

 

 



Qeyd  olunan  dövrdə  baş  verən  bank  böhranları,  xüsusilə  ciddi  iqtisadi 

nəticələrlə  yadda  qalmışdır.  1970-2011-ci  illərdə  müşahidə  edilən  bank 

böhranlarının  baş  verdiyi  bütün  ölkələrdə  cəmi  böhran  itkiləri  ÜDM-in  23%-

qədər  olmuşdur.  Bu  böhranlar  daha  çox  inkişaf  etmiş  ölkələrin  (İEÖ) 

iqtisadiyyatlarına zərər vurmuş, adıçəkilən qrup ölkələrin böhran itkiləri ÜDM-

in 32%-i qədər olmuşdur. Formalaşmaqda olan bazar ölkələri (FBÖ – Emerging 

Market  Economies  –  buraya  Cənubi  Koreya,  Tayland,  Malayziya,  İndoneziya, 

Çin, Braziliya, Türkiyə, Rusiya kimi ölkələr daxil edilir) ÜDM-in 26%-i qədər 

itkilərlə  üzləşdiyi  halda,  digər  inkişaf  etməkdə  olan  ölkələrin  böhran  itkiləri 

cəmisi ÜDM-in 1.6%-i qədər olmuşdur. 



 

Cədvəl 1. Bank böhranlarının iqtisadi nəticələri (1970-2011-ci illər) 

Ölkə qrupları 

Böhran 

itkiləri 

Borc 

yükünün 

artması 

Monetar 

ekspansiya 

Fiskal 

xərclər 

Fiskal 

xərclər 

Böhranın 

davametmə 

müddəti 

Banklara 

likvidlik 

dəstəyi 

QİK* pik 

səviyyəsi 

 

ÜDM-in %-i 



Maliyyə 

sistemi 

aktivlərinin 

%-i 

İl 

Depozit və 

xarici 

öhdəliklərin 

%-i 

Məcmu 

kreditlərin 

%-i 

Bütün ölkələr 

23 


12,1 

1,7 


6,8 

12,7 


9,6 


25,0 

İEÖ 

32 


21,4 

8,3 


3,8 

2,1 


5,7 


4,0 

Formalaşmaqda 

olan bazar 

ölkələri (FBÖ) 

26 


9,1 

1,3 


10 

21,4 


11,1 


30,0 

İEOÖ 

1,6 


10,9 

1,2 


10 

18,3 


12,3 


37,5 

Mənbə:  Luc  Laeven  and  Fabián  Valencia  “Systemic  Banking  Crisis  Database:  An  Update”,  International 

Monetary Fund WP /12/163. 2012. P.17. 

*Qeyd: QİK – qeyri-işlək kreditləri ifadə edir. 

Geridə  qalan  40  ildən  artıq  bir  müddətdə  baş  vermiş  bank  böhranlarının 

digər  vacib  iqtisadi  nəticəsi  iqtisadiyyatın  borc  yükünün  artması  olmuşdur. 




7

 

 



Burada da ən çox təsirlənən İEÖ olmuşdur. Qeyd olunan dövrdə bank böhranları 

nəticəsində  İEÖ-in  borc  yükü  ÜDM-in  21.4%-i  ,  İEOÖ-də  10.9%-i,  FBÖ-də 

9.1%-i  qədər  olmaqla,  ümumilikdə  bütün  bank  böhranları  müşahidə  olunan 

ölkələrdə ÜDM-in 12.1%-i qədər artmışdır. 

İnkişaf  səviyyəsinə  görə  müxtəlif  ölkə  qrupları  bank  böhranları  zamanı 

istifadə  olunan  tənzimləmə  alətlərinə  görə  də  bir-birindən  fərqlənir.  Belə  ki, 

bank  sektorundakı  maliyyə  stressini  neytrallaşdırmaq  üçün  İEÖ  daha  çox 

monetar  genişlənmədən  istifadə  etdiyi  halda,  FBÖ  və  İEOÖ  vəziyyəti,  əsasən 

fiskal xərclər vasitəsilə nəzarət altına almağa çalışmışlar. 

Həmçinin,  qeyd  olunan  ölkə  qrupları  arasında  böhran  zamanı  banklara 

likvidlik  dəstəyinin  həcmində  də  əhəmiyyətli  fərqlər  müşahidə  olunmuşdur. 

Böhran  zamanı  banklara  ən  az  likvidlik  dəstəyi  İEÖ-də,  ən  çoxu  isə  İEOÖ-də 

göstərilmişdir.  Banklara  göstərilən  likvidlik  dəstəyinin  depozit  və  xarici 

öhdəliklərə  nisbəti  İEOÖ-də  12.3%,  FBÖ-də  11.1%,  İEÖ-də  isə  cəmisi  5.7% 

təşkil etmişdir. 

 

Bank iflasları 

Sözsüz  ki,  təhlil  olunan  dövrdə  həm  əhatə  dairəsinə,  həm  də  dərinliyinə 

görə  ən  güclü  maliyyə  böhranı  2008-2009-cu  illərdə  müşahidə  edilən  qlobal 

maliyyə  böhranı  olmuşdur.  Maliyyə  sarsıntılarının  nəticəsində  böhranın 

episentrində (ABŞ-da) 400-ə yaxın bank müflisləşmişdir. Ümumilikdə böhranın 

ən kəskin fazasından bügünə qədər keçən dövrdə (2009-2015-ci illərdə) ABŞ-da 

488  bank  müflis  elan  olunmuşdur.  Təbii  ki,  sözügedən  ölkədə  son  iki-üç  ildə 

müflisləşmələrin  sayı  kəskin  şəkildə  azalmışdır  və  qeydə  alınan  iflas  faktları 

daha  çox  bazarın  normal  dövrdəki  iş  mexanizminin  nəticəsi  kimi  ortaya 

çıxmışdır.    



8

 

 



Bank  müflisləşmələri  təkcə  ABŞ-da  yox,  digər  inkişaf  etmiş  və  inkişaf 

etməkdə  olan  ölkələrdə,  o  cümlədən  tranzitiv  iqtisadiyyatlarda  da  müşahidə 

edilmişdir  -  böhran,  ticarət,  maliyyə  və  psixoloji  kanallarla  bütün  dünya 

iqtisadiyyatına  yayılmışdır.  2009-2015-ci  illərdə  Rusiyada  385  bankın 

lisenziyası  ləğv  olunmuşdur.  Onlardan  166-sı  son  siyasi-iqtisadi  çalxantılar 

dövrünə (2014-2015-ci illərə) təsadüf edir ki, bu həm sanksiyalar, həm də neft 

qiymətindəki  kəskin  azalma  nəticəsində  Rusiya  iqtisadiyyatının,  eyni  zamanda 

bank sisteminin üzləşdiyi çətinliyin miqyasını ifadə edir.  

Gürcüstanda 2008-2009-cu illərdə kommersiya banklarının sayı 22-dən 19-

a düşmüş, qlobal böhranın təsiri keçdikdən sonra, 2013-cü ildə ölkədə bankların 

sayı  21-ə  yüksəlmişdir.  ABŞ  dollarının  bahalaşma  dalğası  və  Rusiya 

iqtisadiyyatındakı  böhranın  təsirilə  2015-ci  ildə  Gürcüstan  bank  sistemi 

müəyyən  çətinliklərlə  üzləşmişdir.  Nəticədə  cari  ildə  Gürcüstanda  2  bankın 

lisenziyası  ləğv  edilmişdir  və  hazırda  ölkədə  19  kommersiya  bankı  fəaliyyət 

göstərməkdədir.  

Qazaxıstanda  da  bənzər  proseslər  müşahidə  olunmaqdadır.  Gürcüstandan 

fərqli  olaraq,  Qazaxıstan  həm  də  neftlə  zəngin  ölkə  olduğundan  onun 

iqtisadiyyatı  regional  böhranın  digər  amilləri  (xüsusilə,  Rusiya  böhranı)  ilə 

yanaşı, həm də neft qiyməti şokundan da təsirlənmişdir. Cari ildə Qazaxıstanda 

1  bankın lisenziyası  ləğv  edilmiş  və kommersiya  banklarının sayı  38-dən 37-ə 

düşmüşdür.  Eyni  zamanda,  digər  banklar  ciddi  likvidlik  və  kredit  riskləri  ilə 

üzləşmişlər.         

Azərbaycana  gəlincə,  burada  istər  2008-2009-cu  illər  qlobal  maliyyə 

böhranı, istərsə  də 2014-cü ilin sonuncu rübündən başlayan, hazırda da davam 

edən  proseslər  (neft  qiymətindəki  kəskin  azalma,  valyuta  bazarında  turbulens, 

əsas  qeyri-neft  ixrac  partnyoru,  həmçinin  ölkəyə  pul  transfertlərinin  başlıca 

mənbəyi  olan  Rusiya  iqtisadiyyatındakı  maliyyə-iqtisadi  böhran)  bank 

sistemində  müəyyən  çətinliklər  yaratsa  da,  ciddi  sarsıntılara  səbəb  olmamışdır. 




9

 

 



Qlobal böhranın baş verdiyi və təsirlərinin azalaraq davam etdiyi 2008-2012-ci 

illərdə  ölkədə  bankların  sayı  46-dan  43-ə  düşmüş,  2014-cü  ilin  ikinci  rübündə 

44,  sonuncu  rübündə  isə  45-ə  yüksəlmişdir.  Qeyd  olunan  dövrdə  fəaliyyətinə 

xitam  verilən  banklar  çox  kiçik  bazar  payına  malik  olmuş  və  onların 

likvidasiyaları,  əsasən  müflisləşmə  deyil,  qanunvericilik və normativ tələblərin 

pozulması ilə bağlı olmuşdur.    

Ümumiyyətlə,  bankların  fəaliyyətinə  xitam  verilməsində  bir  neçə  vacib 

məqamı  bir-birindən  ayırmaqda  fayda  var.  Birincisi,  müflisləşdiyi  üçün 

lisenziyası  ləğv  edilməklə,  hüquqi-normativ  tələblərə  əməl  etmədiyi  üçün 

lisenziyasının  geri  alınmasının  iqtisadiyyata  təsiri  tamamilə  fərqlidir. 

İqtisadiyyat üçün qeyri-stabillik mənbəyi müflisləşmə halından qaynaqlana bilir. 

Müflisləşmənin  özündə  də  iki  halı  bir-birindən  fərqləndirmək  vacibdir:  sistem 

əhəmiyyətli (bazar payı çox böyük olan) bankın müflisləşməsi və ya orta ölçülü 

bankların zəncirvari, kütləvi müflisləşməsi ilə, bazar payı çox kiçik olan bankın 

(və  ya  az  sayda  bankların)  müflisləşməsinin  iqtisadi  nəticələri  müxtəlifdir. 

Birinci hal istər maliyyə, istərsə də real sektor üçün çox ciddi neqativ nəticələr 

doğura bilir. İkinci hal isə nə maliyyə sisteminin stabilliyi, nə də real sektorun 

inkişafı  baxımından  ciddi  təhlükə  yaratmır.  Əksinə,  zəif  həlqələri  (kiçik  və 

qeyri-effektiv  bankları)  təbii  seçmə  yolu  ilə  sıradan  çıxarmaqla,  bazar,  özü 

sistemi  daha  da  gücləndirir.  Bu  prosesi  iqtisadçılar  Schumpeter

2

-in  dili  ilə 



“yaradıcı məhvetmə” adlandırırlar. 

 

 

 

                                                           

2

 Joseph Alois Schumpeter (1883-1950) - 20-ci əsrin ilk yarısının ən məşhur iqtisadçılarından biri hesab edilir. 



Misir  şahzadəsinin  maliyyə  müşavirliyindən  tutmuş,  Avstriyanın  maliyyə  naziri    postuna  qədər  müxtəlif 

vəzifələrdə çalışmışdır. Ömrünün əsas hissəsi iqtisadiyyatın tədqiqi və tədrisi ilə bağlı olmuş, Harvard da daxil 

olmaqla, ABŞ, Avropa və Yaponiyanın bir sıra universitetlərində dərs demişdir. İqtisadi inkişaf, biznes tsiklləri 

nəzəriyyələrinə, həmçinin iqtisad elminin tarixi və metodologiyasına əhəmiyyətli töhfələr vermişdir.   




10

 

 



Bazarın “yaradıcı məhvetmə” özəlliyi 

Schumpeter  özünün  “Kapitalizm,  sosializm  və  demokratiya”  (1942) 

əsərində yazırdı: “Yeni daxili və xarici bazarların açılması, sənətkarlıq sexləri və 

fabriklərindən U.S.Still kimi nəhəng konsernlərə qədər təşkilati inkişaf, iqtisadi 

strukturu  daxildən  yeniləyən,  köhnəni  dağıdıb  yenini  yaradan  sənaye 

mutasiyasını - əgər burada bioloji termin işlətmək olarsa – illüstrasiya edir. Bu 

yaradıcı məhvetmə (creative destruction) kapitalizmin əsas həqiqətidir”. 

Məhz  mənfəətin  maksimallaşdırılması  istəyindən  ilham  alan  “yaradıcı 

məhvetmə”  böyük  şirkətlər  və  bankların,  ümumiyyətlə,  bugünki  sistemin  əsas 

memarıdır.  “Yaradıcı  məhvetmə”nin  iqtisadi  sistemin  daxilində  apardığı 

yenilənmə  prosesi  –  zəiflərin  və  qeyri-effektiv  çalışan  şirkətlərin  sıradan 

çıxaraq,  daha  effektivləri  ilə  əvəz  edilməsi  -  müxtəlif  fazalardan  ibarətdir  ki, 

bunun adına iqtisadçılar iqtisadi (və ya biznes) tsikl deyirlər.  

İqtisadi  tsiklinin  ən  ağrılı  mərhələsi  olan  böhran  fazasında  pis  işləyən 

şirkətlər müflisləşir, bazara yeni texnologiyalar və daha yaxşı idarəetməyə malik 

yeni  şirkətlər  daxil  olur,  yaxud  da  bazarda  artıq  mövcud  olan  belə  şirkətlər 

müflis  olanların  bazar  payı  hesabına  fəalliyyətini  genişləndirir.  Son  nəticədə 

“zəif  həlqələr”in  çıxması  və  yerinə  daha  innovativ  yeni  şirkətlərin  gəlməsi  ilə 

resurslar  daha  effektiv  bölüşdürülür  və  iqtisadiyyat  böhran  fazasından 

canlanmaya  keçir.  Bu,  bazar  iqtisadiyyatının  öz-özünü  təmizləmə, 

sağlamlaşdırma prosesidir. Məhz buna görə də Böyük Depressiyanın (1929-33-

cü  illər)  ən  qızğın  vaxtlarında  Harvard  universitetindəki  mühazirələrində 

professor Schumpeter deyirdi: “Centlmenlər, siz depressiyaya görə narahatsınız, 

amma buna dəyməz. Depressiya kapitalizm üçün faydalı, soyuq duşdur”.  

...Və bu “soyuq duş” iqtisadiyyatı yeni yüksəlişə keçmək üçün oyadır. 

 

 



11

 

 



Yeni yüksəliş dalğası? 

İqtisadiyyatın  uzunmüddətli  dövrdə  tsiklik  inkişafını  izah  etməyə  çalışan 

Kondratev-in

3

  “uzun  dalğalar”  yanaşmasına  görə,  kapitalist  iqtisadiyyatlarında 



uzunmüddətli  zaman  kəsiyində  yüksəliş  və  enmələr  müşahidə  olunur  ki, 

yüksəlmə dövründə rifah artımı, eniş dövründə isə böhranlar baş verir. Bir “uzun 

dalğa” (buna “Kondratev dalğası” da deyirlər) təqribən 50-60 illik dövrü  əhatə 

edir.  


Kondratev-ə  görə  “uzun  dalğalar”  yeni  problemlərin  həllinə  olan 

çağırışlardan qaynaqlanır və həll yolları yenilikçi şirkətlər tərəfindən təklif edilir 

ki, həmin  şirkətlər  də  iqtisadiyyatı  növbəti  yüksəliş  mərhələsinə  çıxarır.  “Uzun 

dalğa”nın  eniş  mərhələsində,  tətbiqi  növbəti  yüksəliş  mərhələsində 

gerçəkləşdiriləcək    çoxlu  sayda  texnoloji  yeniliklər  və  kəşflər  gerçəkləşir. 

Texnoloji inqilab yaradan yeniliklər yeni lider industriyalar və sektorlar yaradır. 

Nəticədə 

hər 


“Kondratev  dalğası”  dünya  iqtisadiyyatının  struktur 

transformasiyası ilə müşaiyət olunur.  

Həmçinin,  Kondratev-ə  görə  dalğaların  başlanğıc  mərhələsində  və  ya 

dalğalararası keçid dövrlərində geniş miqyaslı müharibələr və böyük inqilablar 

baş  verir.  Eyni  zamanda,  uzun  dalğanın  başlanğıcında  qızıl  istehsalı  artır  və 

dünya  əmtəə  bazarları  yeni  və  kolonial  ölkələrin  assimulyasiyası  hesabına 

genişləndirilir. 

Sadalanan    əlamətlərin  hazırki  dövrün  xüsusiyyətləri  ilə  əhəmiyyətli 

dərəcədə  üst-üstə  düşdüyü  fikri  ilə  razılaşmamaq  çətindir.  Bəzi  uyğunluqları 

tutuşdurmağa çalışaq: 

                                                           

3

 Nikolay Dmitrieviç Kondratev (1892-1938) – 20-ci əsrin ilk yarısının ən məşhur rus iqtisadçılarından biri hesab 



edilir. Amerika Sosial Elmlər Akademiyasının, Amerika və London statistiklər cəmiyyətlərinin, Amerika 

İqtisadiyyat Assosiasiyasının, Amerika Kənd Təsərrüfatı məsələləri Assosiasiyasının üzvü, Moskva Kənd 

Təsərrüfatı Akademiyasının professoru, Maliyyə məsələləri üzrə Xalq Komitəsi yanında Konyunktur 

İnstitutunun direktoru olmuşdur. Böyük konyunktur tsiklləri nəzəriyyəsinin müəllifidir. Stalin repressiyasının 

qurbanı olmuş, 1938-ci ildə güllələnmişdir. 



12

 

 



 

“Bir uzun  dalğa  50-60 illik  dövrü  əhatə edir”  - ikinci dünya  müharibəsinin 

bitməsi  ilə  başlayan  yeni  yüksəliş  mərhələsi  ilə  sonuncu  qlobal  maliyyə 

böhranı arasındakı təqribən 60 illik dövr var ki, bu, bütöv “uzun dalğa” kimi 

qiymətləndirilə bilər; 

 



“Kondratev  dalğası  dünya  iqtisadiyyatının  struktur  transformasiyası  ilə 

müşaiyət  olunur”  –  ötən  əsrin  40-cı  illərinin  sonlarında  başlayan  “uzun 

dalğa”nı  dünya  iqtisadiyyatında  yeni  maliyyə  arxitekturasının  (Beynəlxalq 

Valyuta  Fondu,  Dünya  Bankı,  Asiya  İnkişaf  Bankı  və  bu  qəbil  digər 

beynəlxalq  maliyyə  təşkilatlarının)  yaradılması,  ticarət  məhdudiyyətlərinin 

tədricən  aradan  qaldırılması  (Dünya  Ticarət  Təşkilatının  yaradılması), 

beynəlxalq  inteqrasiya  və  qloballaşma  meyllərinin  güclənməsi,  həmçinin, 

sürətli  sənayeləşmə  və  xidmət  sahələrinin  genişlənməsi  nəticəsində  kənd 

təsərrüfatının    iqtisadiyyatdakı  payının  azalması  kimi  xüsusiyyətlərlə 

xarakterizə etmək olar; 

 



“Uzun  dalğanın  eniş  mərhələsində,  tətbiqi  növbəti  yüksəliş  mərhələsində 

gerçəkləşdiriləcək    çoxlu  sayda  texnoloji  yeniliklər  və  kəşflər  baş  verir”  - 

Xüsusilə,  90-cı  illərdə  başlayan  və  hazırda  davam  edən  texnoloji  inqilab  - 

informasiya  texnologiyalarının  yüksək  sürətli  inkişafı  növbəti  yüksəliş 

mərhələsi üçün güclü istinad nöqtəsi ola bilər; 

 

“...eniş dövründə böhranlar baş verir” - ikinci Dünya Müharibəsinin bitməsi 



ilə  başlayan  yeni  yüksəliş  mərhələsi  70-ci  illərdən  eniş  mərhələsi  ilə  əvəz 

olunmuş,  ardınca  80-90-cı  illərdə  çoxlu  sayda  regional  və  lokal  maliyyə-

iqtisadi  böhranlar  baş  vermiş,  eyni  zamanda  Sovet  İmperiyasının  süqutu 

nəticəsində  tranzitiv  iqtisadiyyatlardakı  tənəzzül  də  buna  əlavə  olunmuşdur. 

2008-ci ildə baş verən qlobal maliyyə böhranı isə eniş mərhələsinin son dövrü 

kimi qiymətləndirilə bilər; 

 

“... uzun dalğanın başlanğıcında qızıl istehsalı artır” – Kondratev-in “tsikllər 



nəzəriyyəsi”  qələmə  alınan  zaman  (1922-34-cı  illər)  pul  dövriyyəsi  qızıl 

standartına  söykənirdi  və  qızıl  əsas  dünya  pulu  hesab  olunurdu.  Bu  gün  isə 




13

 

 



həmin  rolu  ABŞ  dolları  oynayır.    Qlobal  maliyyə  böhranının  başlandığı 

dövrdən  keçən  zaman  ərzində  (2007-2014-cü  illərdə)  dövriyyədə  olan  ABŞ 

dollarının  həcmi  64%  artmışdır.  Yəni  Federal  Ehtiyat  Sisteminin  çap 

maşınları dollar “istehsalı”nı əhəmiyyətli şəkildə artırmışlar; 

 

“Uzun  dalğaların  başlanğıc  mərhələsində  və  ya  dalğalararası  keçid 



dövrlərində geniş miqyaslı müharibələr və böyük inqilablar baş verir” – ötən 

onilliyin  əvvəlində  başlayan  və  pərakəndə  şəkildə  bu  gün  də  davam  edən 

Əfqanıstan və İraq müharibələri, 2010-cu ildə ərəb ölkələrində baş verən və 

sonralar  “Ərəb  baharı”  adlandırılan  kütləvi  inqilablar,  hazırda  Suriya  və 

Ukraynada  davam  edən  NATO-Rusiya  qarşıdurmaları  məşhur  iqtisadçının 

yeni  uzun  dalğanın  başlanğıcı  ilə  bağlı  gəldiyi  empirik  nəticələrlə  üst-üstə 



düşür. 

 

*** 



Bütün bu bənzərliklər hazırki dövrün yeni uzun dalğanın ilkin mərhələsi – 

yüksəliş dövrünün başlanğıcı ola biləcəyini düşünməyə əsas verir. Yəni, son bir 

neçə  ildəki  qlobal,  regional  və  lokal  xarakterli  maliyyə-iqtisadi  böhranlar  heç 

də mövcud sistemin çökməsi deyil, əksinə özü-özünü yeniləməsi və yeni yüksəliş 

dalğası  üçün  starta  hazırlaşması  kimi  qiymətləndirilə  bilər.  Yüksəlişin  nə 

dərəcədə  uğurlu  alınması  isə  bazarın  “yaradıcı  məhvetmə”  fəaliyyətinin  nə 

qədər az kənar müdaxilə ilə gerçəkləşməsindən asılı olacaq.     

 

Yüklə 99,13 Kb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə