KÜLTÜR EVRENİ - UNIVERSE OF CULTURE - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ
109
ИРАН ТАРИХИНДЯ СОСИАЛ СТРАТИФИКАСИЙАНЫН
ИНКИШАФ ДИНАМИКАСЫ
АDYNAMICS OF DEVELOPMENT OF SOCIAL
STRATIFICATION IN HISTORY OF IRAN
ДИНАМИКА РАЗВИТИЯ СОЦИАЛЬНОЙ
СТРАТИФИКАЦИИ В ИСТОРИИ ИРАН
Mir Ayyub TƏQVATƏLƏB
*
Özet
Yazıda esasen İran devletinde sosyal tabakalaşmanın ortaya çıkışı tarihi,
onların özellikleri ve ortaya çıkış nedenlerini araştırılmaktadır. Aynı zamanda,
İran’ın çağdaş döneminde sosyal tabakalaşmanın cemiyetin gelişmesinde yeri ve
rolü açıklanmaktadır.
Anahtar kelimeler: Tarih, sosyal, sosyal sınıflar, tabakalaşma.
Abstract
In this article, we are tried to introduce the history of the process of formation
of strats and characteristics of social stratification in addition, the role and
situation of strats is explained in the process of the present history.
Key words: Article, history, strats, scacial, stratification.
Şübhəsiz bizim bugünkü bir çox kütləvi davranışımız tarixi keçmişimizdən
qaynaqlanır.
Bu əsasda İran ölkəsində ictimai siniflərin və sosial stratifikasiyanın yaranma
tarixinin analizini apararaq müəyyən dərəcədə aydınlaşdırmaq olar. Sosial
*
AMEA’nın Fəlsəfə və Siyasi – Huquqi Tədqiqatları İnstitutunun Dissertantı/
AZERBAYCAN
KÜLTÜR EVRENİ - UNIVERSE OF CULTURE - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ
110
stratifikasiyanı tarixi - sosioloji baxımdan öyrənmək bizə imkan verir ki, İranda
bugünkü sosial stratifikasiyanın vəziyyətini dərk edərək, xülasə şəkilində İran
tarixində ictimai sinifi sosial stratifikasiyasının dinamikasını müşahidə edək.
Sosial stratifikasiya və ictimai siniflərin dəyişilmə prosesinin sosioloji tədqiqi
göstərir ki, ağa və rəiyyət sistemi, əkinçilik istehsalı yaxud kənd mühiti ilə
bağlıdır. Əkinçilik sistemi özünə görə cəmiyyətdə xüsüsi sosial stratifikasiya
fəaliyyəti kimi çıxış edir. Bu yaşayış sistemində hər bir adam ya qrup istehsal
vasitəsilərinə (sü, yer, insan gücünə) malik olursa, o güclü olub və hakimiyyəti ələ
ala bilir.
Həqiqətdə İranın qədim dövlətlərinin və sülalərinin gücü əsasən üç
təbəqənin (hərbiçilər, dini rəhbərlər, feodallar) birliyindəydir. (Dr. Nozəri
Izətullah 1381: 23 ) Hər vaxt bu üç təbəqənin arasında ixtilaf yaranırdı Sultan
yaxud Şah zəifləmiş və şahlıq dağılıb aradan gedirdi. Bu əsasda qüdrətin irarxiyası
və ictimai quruluşu sosial stratları bir növ dəyişilirdi və yenidən o adamlar
hökumət qurur və cəmiyyətin sərvət, qüdrətini ələ alıb yüksək mərtəbəyə
çatırdılar. Bü dövrdə qüdrət, sərvət və bir az da din bir-birin yaxşı qoruyub
təşşəkül tapırdı. Əlbətdə, İran tarixində qüdrət və sərvət sahibləri ümumən dini
rəhbərləri özləri ilə yanaşı hakimiyyətə gəlmişlər. Bəzən dini rəhbərlər sulatanlarla
mübarizə aparıblar, ancaq bu adamların çoxu bidətçilər və dində yenilik
gətirənlərdirlər. Misal üçün, Məzdək hərəkatında olduğu kimi İran tarixində bəzi
zərdüşt ruhanilər camaat arasında xüsüsi hörmət sahibi olmuşlar və bəzi sultanlar
bunların gücü ilə öz iqtidarlarını artırırmışlar. (- Ravəndi Mürtəza, 1354: 234)
İranın qədim tarixinə ayid demək olar (İslamdan qabaq), qüdrət, sərvət və
ehtiramın ən yüksək mərtəbəsində dururan sultanlar o zamanın cəmiyətində xususi
sosial stratifikasiyanı təşkil edirdilər. Qoşun başçıları ikinci pillədə dururlar, ancaq
demək olar ki, bunlara fürsət düşəndə höküməti ələ alıb və öz dövlətlərini
qurublar. Misal üçün, Teymur və Nadir Şah və s. qoşun başçıları idilər sonralar
hakimiyyəti ələ aldılar. Dini alimlərin gücü azaldıqda qoşun başçıları cəmiyyətin
və hakimiyyətin qüdrət irarxiyasında ikinci statusunda (pillədə) yerləşirdilər.
Əlbətdə, deməliyik ki, bəzi vaxtlar sadə camaatın fikrinin gücü özunü bildirirdi,
amma onlar sosial stratifikasiyanın irarxiyasına üstün gələ bilmirdilər. İranda ordu
başçılları xalqdan zorakılıqla vergi (bac) almaqla çoxlu sərvətə malik olurdular.
Bu güc və sərvət sosial stratifikasiya irarxiyasında onları tarix boyu iqtidarda
qalmağa səbəb olurdu. İranda əksər zamanlarda qoşun başçılları sosial
stratifikasya irarxiyasının ikinci ictimai statusunda (pilləsində) yerləşmişlər.
Üçüncü sinif yaxud strat İranın qədim tarixində olub öz qüdrətini üçüncü
mərtəbədə saxlamağa qadir olan dini alimlər idilər. Bəzən bu sinif dövlətə və
siyasətə mudaxilə etməklə cəmiyyətin ən yüksək mərtəbəsində dururmuşlar. .
Müasir İran tarixində, Pəhləvi rejimindən sonra dini alimlər cəmiyətin ən yüksək
mərtəbəsinə qalxmışlar. Ancaq tarix boyu üçüncü təbəqədə dini alimlər durmuş.
İran tarixinin sosial stratifikasiya irarxiyasında İslamdan qabaq və sonra, həmişə
alimlər və mütəfəkkirlər hakimlər tərəfindən himayə olunublar. (- Ahmad Aşrəf,
1387:18) Buna görə dediyimiz ictimai irarxiyadan sonra, alimlər və mutəfəkkirlər,
KÜLTÜR EVRENİ - UNIVERSE OF CULTURE - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ
111
xüsüsilə saray yazıçıları hökumət işlərində nüfuz sahibi olmuşlar və sosial
stratifikasiyanın irarxiyasının dördüncü mərtəbəsində durmuşlar. Tacirlər,
peşəkarlar, sənaye işçiləri beşinci ictimai bölümdə durumuşlar və son mərtəbədə
xırda əkinçilər, rəiyyətlər, qara camaat olmuşlar.
Tarixdə stratların inkişaf dinamikasına diqqətlə yanaşanda belə görünür ki,
ölkənin muharibə zamanı sənaye işçiləri hərbi alətlər düzəltdiyinə görə şahlar
onları əzizləyirmişlər. Əmin-amanlıq dövründə ticarətin genişlənməsi baş verdiyi
zaman tacirlər hörmətlənib, sərvətlənirmişlər. Hətta, onlar İran tarixində bəzi
zamanlar hakimiyyətə təsir göstərmişlər. Şübhəsiz müasir İran tarixində Tehran və
Azərbaycan tacirlərinin məşrütə inqilabının yaranmasıda rolunu inkar etmək
olmaz. İran tarixində əkinçilərin rolunun da ictimai quruluşda öz yeri olmuşdur.
İranın sosial stratifikasiya sistemində əkinçilər son pillədə dururlar. Əkinçilər
özləri ictimai irarxiya sistemində bir neçə yerə bölünürlər : feodal, orta bablar,
rəiyyət, qara rəiyyət, fəhlələr. . . .
İran tarixində İslamdan sonra, əkinçi təbəqələri İran dövləlti sisteminin
quruluşunda tədricən nüfuz etmişlər.
Son beş yüz illikidə, Səfəvi dövləti qurulandan sonra sosial stratifikasiyda
böyük dəyişiklik baş verdi. Bu dövrdə sufilər və ariflərin (dini rəhbərlər) təsiri
altında siyasi işlərə mudaxilə etməklə, müridlərlə birgə elxanilər arasında birlik
yaradıb, siyasi iqtidara yetişdilər. Bu dövrdə dövlətin irarxiyasında geniş
dəyişikliklər oldu. (Foran Can. 1377: 187) Məişət sistemi və iqtisadi quruluş
istehsal qaynaqları, əkinçilk əsası ilə davam etdiyinə görə sosial stratifikasiya
sistemi keçmişdə olduğu kimi qaldı və Qacarlar dörünə qədər davam etdi.
İranda Məşrütə inqilabı yaranandan sonra sosial stratifikasiya sistemində geniş
dəyişiklik baş verdi.
İranın müasir tarixində Sosial straifikasiya
İranda Məşrütə inqilabı başlanmaqla bu ölkənin ictimai və iqtisadi
quruluşunda geniş dəyişiklikər yarandı. Xüsusilə, xaricin nüfuzu və yeni
azadliqsevər fikirlərin nüfuzu Avropa ölkələrində və Rusiyada 1917-ci il
inqilabından sonra marksist və kommunist fikirlərin İrana daxil olması, İranın
siyasi - ictimai quruluşunu dəyişdirib İran cəmiyyətinin içərisində dəyişikliklərə
yeni təkan verdi.
Can Foran yazır: 1789-inci ildə Fransa inqilabı, burjuaziyanın koməyi ilə
burjuaziyanı hakimiyyətə gətirdi amma, İranın müxtəlif siniflərin inqilabı
olduğundan tam qələbə çala bilmədi. (Foran Can. 1377: 273)
İran tarixinə sosioloji baxış, göstərir ki, İran hakimiyətinin mahiyəti Şah və
onun sülaləsinə bağlıdır və bu amil inqilablarda və böhranlarda, inqilabçı
tərəfdarlarını hücuma keçməyə maneəçilik törədir.
KÜLTÜR EVRENİ - UNIVERSE OF CULTURE - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ
112
Bununla belə burada xaric faktorunu da nəzədən qaçırtmamalıyıq. Rusiya ilə
İngiltərənin İranda rəqabəti ictimai dəyişikliklərə, o cümlədən ictimai
stratifikasiya sisteminin dəyişilməsinə xeyli dərəcədə səbəb oldu. Əgər
Qacarlardan qabaq siniflər sistemi İranın öz daxili amillərindən təsir alırdısa,
Qacarların hakimiyyət dövrünün axırlarında Rus və İngiltərə siyasətçilərinin
nüfuzu ilə İranda yeni ictimai siniflər və stratlar yarandı. Beləliklə, böyük torpaq
sahibləri və hakim saray adamları Ruslar və Avropalılarla əlaqə bağlayırdılar.
İranda hakimiyyət sisteminin baş tərəfində dayanıb və xarici ölkələrin mənafeyini
İranda qoruyub saxladılar və özləri də bir qüdrətli sinifə çevrilirdilər.
Tacirlər və burjüvaziya stratlari
1880-ci ildən etibarən İranda, xarici kapital iqtisadiyyatda demək olar ki,
dağıdıcı rola malik idi. İran sənayesinin geriliyi bunu daha da gücləndirdi. Ticarət
burjuaziyasının və iri kənd təsərüfatı burjuaziyasının xarici kapitaldan asılılığı
İranın milli burjuaziyasını bir sinif kimi aradan götürdü. Ölkənin daxili bazarının
inkişaf etməsində marağı və mənafeyi olan milli burjuaziya xarici kapitala qarşı
müqavımət göstərə bilmədi və bir sinif kimi məhv oldu. (Pavloviç. 1357: 27)
Görkəmli Azərbaycan tarixçisi və İranşünas Professor Z. Abdullahyev yazır:
İranda 19-cu əsrin sonunda istehsal olunmuş sənaye malları göstərir ki, İran
sənayesi də xarici ölkələrin - dünya bazarının sənayesi ilə əlaqələr yaratmış və
ondan asılı olmuşdur. İranda olan milli burjuaziyanın zavodları istehsal etdiyi
mallarla rəqabətə davam gətirə bilmədiyi üçün məhv olurdu. Odur ki, milli
burjuaziya 20-ci əsrin ortalarınadək bir sinif kimi formalaşa bilmədi, yalnız
komprodor və iri ticarət burjuaziyası bir sinif kimi formalaşdı. (Vətənxah Mustafa.
1380: 313-319)
1905-1911 - ci illərdə baş verən burjua inqilabı məşrutə hərəkatı 1918-1921-
ci illərdə İranda baş verən milli azadlıq hərəkatı İkinci Dünya Müharibəsi illərində
İranda baş verən siyasi hərəkatlar, 1953 - cü illər hərbi çevriliş və nəhayət, 1979 –
cu il İslam inqilabı İranın ictimai – siyasi quruluşunda və sosial stratifikasiyasında,
köklü dəyişikliklərin yaranmasına səbəb oldu və ictimai siniflərin qarşılıqlı
münasibəti ölkənin siyasi quruluşunda yeni keyfiyyət yaratdı.
Bu dövrdə burjuaziya bir hakim sinif kimi İranın bütün iqtisadi sahələrinə və
qaynaqlarına hakim kəsilib. İranda kapitalizmin inkişafı hakim sistemin yuxarıdan
bağlılığına və burada dövlətin, hakimlərin əsaslı rol oynamış və hərəsi öz
sahəsində İran burjuaziyasının stratlarının təşəkkül tapmasına imkan yaradırdı.
Həmçinin dövlətin və bilavasitə iqtisadi işlərdə dövlət zavodlarının müdirlərə
verilməsi bir güclü stratı- orta sinifi yaratdı. Baxmayaraq ki, bu adamların
malikiyyətləri yox idi. Beləliklə, Şahın ali rütbəli işçiləri bir bürokratik
kapitalizminə çevrildi. Bütov qruplar, stratlar, burjuaziya sinifini yaratdılar. Iran
burjuaziyasını mülkiyyət və iqtisadi fəaliyyətinə görə İran burjuaziyasını 4 strata
bölmək olar :
KÜLTÜR EVRENİ - UNIVERSE OF CULTURE - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ
113
1- Böyük səltənət burjuaziyası ; bu burjuaziyanın əsasını bürokratlar, əyanlar,
əşrəflər və tacirlər təşəkil edirdi.
2- Yerli komprodor burjuaziya. İranın böyük şəhərlərinin (Tehran, Təbriz,
İsfahan....) bazarında və ticarətxanalarında bizineslə məşğul olan təbəqə.
3-
Libral burjuaziya ; bu burjuaziyanın orta sinif burjuaziyanın
nümayəndələrindən təşəkkül tapmışdır.
4- Texnokrat burjuaziya : bu burjuaziya marksist yaxud millətçi sol (marksist)
partiyanın tərəfdarlarından təşəkkül tapmışdır. Bu burjuaziya siyasi fəaliyyətlərini
atıb ticarət və iqtisadiyyata girişmişdilər. Bu dörd stratın içində səltənəti
burjuaziya ən köklü və mühüm sayılır və o üç strat, orta burjuaziyaya bağlıdır.
Baxmayaraq ki,
səltənət burjuvaziyası ilə mənafeləri ziddir, amma ona tabe oldular (Sodagər
Mohəmmədreza. 1383: 26).
Iranın Islami inqilabında (orta və milli burjuaziya) tacirlər mühüm rol
oynadılar. İslam dövləti təşəkkül tapandan sonra onlar hökümətdə iştirak edib və
İranın iqtisadi, ticarət işlərini əllərinə aldılar.
Fəhlələr
Avropada, xüsusilə İngiltərədə monofaktura sənayesi inkişaf etdikdən sonra
torpaqsız kəndlilər monofakturalarda işləyən fəhlələrə çevrildilər. Dünyada
kapitalizm ictimai-iqtisadi formasiyası imperializm mərhələsinə qədəm
qoyduqdan sonra dünya bazarı ilə əlaqədə olan İranda fəhlə sinifinin təşəkkül
tapması necə baş verdi? İranşünas alimlərin əksəriyyəti bu fikirdədir ki, fəhlə
sinifinin təşəkkül tapması heyvandarlıq və əkinçiliklə məşğul olan kəndilərlə
bağlıdır. Kənddə ilk növbədə torpaqsız kəndlilər sənaye şəhərlərinə axışaraq
inkişaf etməkdə olan sənaye obyektlərində işləməyə başlamışlar. Kapitalizmin
ümumi inkişafı İranda da inkişaf etməyə başladı. İranda fəhlə sinifinin
formalaşması İngilis – İran neft şirkətinin təsis olunması ilə bağlıdır. (Dr
Katoziyan Mohamdali, 1384: 345) Beləliklə, İranda fəhlə sinifinin klassik
formada formalaşması neft sənayesinin, ağır sənayenin, toxuculuq sənayesinin,
balıqçılığın, yüngül sənaye obyektlərinin inkişafı ilə bağlıdır. Lakin 1940-ci illərin
sonunadək hələ İranda fəhlə sinifi tam formalaşmamışdı və siyasi əhəmiyyət
daşımırdı.
Yalnız 05 yanvar 1961 - ci ildə ağ inqilabın baş verməsi, başqa sözlə desək
ABŞ- ın təhriki ilə aqrar islahatın aparılması fəhlə sinifinin inkişafı üçün şərait
yaratmış oldu. Bu inqilab ictimai təbəqələr arasında böyuk dəyişiklik yaranmasına
səbəb oldu. Belə ki, ABŞ-ın diqtəsi ilə böyük siyasi nüfuza malik olan iri torpaq
mülkədarların torpaqları zorla onların əllərindən alınırdı. Aqrar islahat zamanı
dövlət tərəfindən qəsb olunan torpaqların bir qismi vəqf (İslam şəriəti əsasilə
verilmiş yerlər) torpaqları idi. Bu aqrar islahat kəndlilərə torpaq vermək əvəzinə
KÜLTÜR EVRENİ - UNIVERSE OF CULTURE - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ
114
mulkədar torpaqlarınıda müxtəlif üsullarla işləyən kəndliləri də torpaqsız qoydu.
Onun əvəzində həm ənənəvi kənd təsərrüfatı strukturu dağıldı, digər tərəfdən isə
limpen fəhlələrin ordusu heç bir iş səriştəsi və peşəsi olmayan fəhlələrlə artmağa
başladı. Beləliklə, ölkə iqtisadiyyatının müxtəlif sahələri ucuz işçi qüvvəsi ilə
təmin olundu, cəmiyyətin siyasi qüvvələri arasında qeyri – bərabərlik yarandı. Bu
isə ictimai iğtişaşlar üçün zəmin yaradırdı. İran fəhlələri xarici ölkələrə getmək
imkanı olmadığından ölkənin daxilində çox ucuz muzdla işləyirdilər. Nəhayət,
1970 – ci illərin sonuna yaxın illərdə İranda ağır sənayenin metallurgiya, ağır
maşınqayırma, neft sənayesinin, yüngül sənaye obyektlərinin və toxuculuq
sənayesinin inkişafı fəhlə sinifin klassik formada formalaşmasına şərait yaratdi.
Fəhlə sinifinin bu cür formalaşması 1979 – cu il İslam inqilabında xüsusi rol
oynadı.
Əkinçilər
Əyan siniflərin və stratların əsas gəlirləri kənd təsərrüfatından alınan gəlir idi.
İran əkinçiləri və kənd təsərrüfatı haqqında " Ceymz frizer "in bu sözü həqiqətən
uyğundur : "İran xalqı içərisində elə bir sinif tapılmaz ki, əkinçilər kimi zəhmətkeş
olub və zülm çəksin. Zorakılıqla onların mallarını alırlar və onlara həmişə zülm
edirlər. Əkinçilərin heç birinin çıxış yolları yoxdur və adamın ürəyini ağrıdan
budur ki, bu zülm kəmiyyət və keyfiyyət cəhətdən də sonu yoxdur." (Ensafpur
Qülamriza, 1350: 134)
Bəzi imperialist dövlətlərin İrana geniş nüfuzu, mülkədar təbəqənin qüdrətini
artırdı. Şah və dövlət öz ehtiyclarına görə, xaliə ərazini (dövləti yerləri) satırdılar
və kəndlilər “əkinçilər " öz borclarını verməyə qadir olmadığı üçün mülkədarlar
onların yerlərini müsadirə edirdilər. Beləliklə, əkinçilər öz xüsusi torpaqlarını
əldən verdilər. Eyni zamanda, hakimiyyət öz ümumi iqtidarını tədricən əldən
verirdi.
Aydındır ki, belə bir şəraitdə əkinçilər sinfi şiddətli istismar olunaraq,
qədimdə olduğu kimi kəndliləri torpaqla birlikdə satmaq mümkün olmadığından
onları bir işçi qüvvəsi kimi satırdilar.
Rühanilər
İran cəmiyətində din, bütün maddi, mənəvi, fərdi və ictimai həyat sahəsində
güclü təsirə malik idi. Bu da ruhanilər stratının, şəhərlərdə və kəndlərdə
əhmiyyətli dəyərə malik olmasına şərait yaratdı. Ümumiyyətlə, demək olar ki,
XVİ əsrdən etibarən ruhanilər aşağıdakı kimi ölkənin idarə olunmasında İştirak
edirdilər :
1- Dini adətlər, o cumlədən, namaz, dua və cümə namazlarında xütbə oxumaq.
2- Möqüfələri (İslam şəriyəti əsasila verilmiş yerlər), imamzadələri, türbələri
və. . . . . idarə etmək imiş ki bu yerlərin gəlirlərindən ruhanilər istifadə edirdilər.
KÜLTÜR EVRENİ - UNIVERSE OF CULTURE - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ
115
3- Ictimai və xeyriyyə fəaliyətlərində çalışırdılar, misal üçun yetim üşaqlara,
yoxsullara və dilənçilərə yardım etmək.
4- Yeni məktəblər açmaq (1910 - cu ildən qabaq), bütün İran ölkəsində təlim
və tərbiyə sahələri ruhanilərin ixtiyarındadır, təkcə dini məktəblərin müəllimləri
yox bəlkə xüsusi məktəblərin bir çox müəlimləri də ruhanilər idilər.
5- İranda bütün məhkəmədə, ədliyyə və hüquqi işlər ruhanilərin ixtiyarında
idi, xüsusilə o hüquqi İslam qanunları ilə əlaqədar olan işlər, o cumlədən, ailə
qurmaq, əxlaqi və s.
Beləliklə, göründüyü kimi bu dövrdə ruhanilər ölkənin idarə olunmasında
dövlətlə paralel şəkildə iştirak edirdi. Ruhanilərin gəlirləri aşağıdakılardan ibarət
olmuşdur :
1- İslamın qanunu əsasında müsəlmanların gəlirlərinin bir hissəsi rühanilərə
verilirdi.
2- Nəzirlər, hədyyələr və ianələr.
3- Dövlət tərəfindən ruhanilərə büdcə vəsaiti ayrılırdı.
4- Ruhanilər öz ictimai fəaliyyətləri əsasında o cümlədən, tədris, məhkəmə,
vaizlik işlərinə görə maaş alırdılar.
5- Vəqf (İslam şəriyəti əsasilə verilmiş yerlər) torpaqlarından alınan vergilər.
(Dr Ayvəzi Mohamədrəhim. 1380: 133)
Buna görə də hər il ruhanilərin ixtiyarında külli miqdarda pul vəsaiti
toplanırdı.
Ruhanilər XX əsrin sonlarında İranda imperializm qarşısında güclü bir strat
kimi fəaliyyt göstərirdilər və ümumi ictimai fikirin formalaşmasında çox böyük
nüfuza malik idilər. Bunu 1979-cu il İran İslam inqilabı aydın göstərdi. Lakin
ruhanilərin özü də iki qrupa bölünürdü. Mütərəqqi və mürtəce.
Mütərəqqi qrupdan olan ruhanilər hər bir cəmiyyətdə ictimai ədalətə, sosial
bərabərliyi və insanların hüquq bərabərliyini həyata keçirmək üçün ilahi qanunları
tətbiq etməyə çalışırdılar. Mürtəce qrupa aid edilən ruhanilər isə dövlətin qayğı və
maddi yardımından bəhrələndiyi üçün ilahi qanunlarının düzgün olduğunu sübut
etməyə çalışırdılar. Mürtəce ruhanilər bir strat kimi ikili xarakterə malik idilər.
Hər hansı bir dövlət quruluşu zəifləyən kimi birincilərə - mütərəqqi ruhanilərə
qovuşurlar.
QAYNAQLAR
1 -Dr. Nozəri Izətullah - tarixe ictimai İran - İntişarate Xocəstə- Tehran – 1381
2- Ravəndi Mürtəza- Tarixe ictimai İran – 5inci cild –İntişarate Amir Kəbir –
Tehran. 1359
KÜLTÜR EVRENİ - UNIVERSE OF CULTURE - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ
116
3- Ahmad Aşrəf – Təbəqate İctimai Dovlət və İnqilab dər İran – Tərcume,
Soheyla Torabi- İntişarate Nilufər- Tehran -1387
4- Foran Can –Tarixe Təhəvvolate İctimai dər İran – tərcümə, Əhməd
Tədəyyun Müəsseseye Rəsa– Tehran -1377
5- Pavloviç. M – İnqlabe Maşrute İran - Tərcumə, M. Huşyar – Şerkəte
Ketabhaye Cibiye İran – Tehran- 1357
6- Vətənxah Mustafa - Mavane Tarxiye Tose Nayaftəgi dar İran
İntişarateVezarəte Fərhəng və İrşad. Tehran. 1380
7- Sodagər Mohəmmədreza – Toseye Monasebate Sərmayedari dər İran–
İntişarate Barane Əndişe – Tehran -1383
8- Dr Katoziyan Mohamdali- İqtesade Siyasiye İran – Tərcumə, Mohəmadreza
Nəfisi- Naşre Mərkəz – Tehran- 1384
9- Ensafpur Qülamriza. Tarixe Zendegi Tabəqate İctmai Rustaiyane İran.
Səhami İntişar. Tehran. 1350
10- Dr Ayvəzi Mohamədrəhim – Təbəqate İctimai dər Rejime Şah – Mərkəze
Əsnade İnqlabe İslami – Tehran- 1380
Dostları ilə paylaş: |