Microsoft Word Kültür Evreni doc



Yüklə 335,23 Kb.
Pdf görüntüsü
tarix01.09.2018
ölçüsü335,23 Kb.
#66244


KÜLTÜR EVRENİ - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ - UNIVERSE OF CULTURE 

 

85 

 

 

 



 

 

DOĞU VE BATI  KÜLTÜREL İLİŞGİLERİ 



Q. N. POTANİNİN YARATICILIĞINDA 

                                              

                                             

Ülker QEZENFERKIZI

*

 

 

Özet 

Doğu ve Batı halklarının epik yaratıcılığındaki benzerlikler uzun müddet 

araştırıcıların dikkatını celb etmiş ve bu hususda farklı fikirler söylenmiştir. 

Makalede böyle araştırıcılardan biri  Q. N. Potaninin iktibas teorisine dair fikirleri 

araştırılmıştır.  

Anahtar kelimeler: Q. N. Potanin, Doğu, Batı, Avrupa, Turan halkları, epos.  

                                                                                 

Abstract 

Plot similarity and the reasons which caused it were among the main problems 

for folklore studies of XIX century. Up to G.N.Potanin the oral heritage of Turkic-

Mongolian peoples has been rarely involved to comparison. G.N.Potanin in his 

article “Oriental origin of Russian bylines” had returned again to the matter of 

influence of West on East and tried to clear up the subject. 

 Key words: G.N.Potanin, Turan peoples, Russian Geographic Association, 

West, East. 

 

Giriş: 

Q.N.Potanin 1835’ yılında  İrtış irmağı  kıyısında yerleşen Yamışev ilçesinde 

kazak subayı ailesinde doğulmuştur. On senesinde iken validleri onu o devrde 

Kazahıstan ve Sibiryada en yüksek orta egitim merkezi gibi tanınan Omsk harb 

okuluna koyurlar. O, Peterburq Universitesinin fizika-matematik fakültesinin 

tabiyat bilimler bölmesine dahil olur. Universitede okuduğu devrde o, Sibiryanın 

öyrenilmesi derneyinin teşkilinde aktif çalışmış ve N.M.Yadrinçev, S.S.Şaşkov, 

F.N.Usov gibi sibiryalı öyrencilerle birlikde Sibiryanın istiklalı yolunda aktif 

mücadileye kalkmıştır. 1861’yılında Universitede baş kaldırmış öyrenci 

herekatında iştirak etdiyi için Q.N.Potanin habs olunarak iki ay göz altında 

                                                 

*

 Dr., Azerbaycan Bilimler Akademisi Folklor Enstitüsü, Bakü 




KÜLTÜR EVRENİ - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ - UNIVERSE OF CULTURE 

 

86 

saklanmıştır. Bu ixtişaşlaradan sonra Universite kapandığından o, Sibiryaya 

qayıdır. Q.N.Potanin o devrde yerli qazetelerde Sibiryada vetenperverliyin inkişafı, 

universitenin açılması, islahatların keçirilmesi gibi meseleler etrafında keçirilen 

müzakirelerde aktif iştirak ediyordi. Siyasi (Politik) görüşleri yüzünden o, beş 

yıllık katorqa cezasına mehkum edilmiş; 1871’yılında katorqa cezası sürgünle evez 

olunur ve o, cezasının kalan hissesini Toten şeherinde ve Nikolsk Voloqdsk 

quberniyasında sürgünde keçirir. Q.N.Potanin 1874’ yılında Rus Coğrafiya 

Cemiyyetinin ricası ile efv olunarak hemin yıl Cemiyyetin teşkil etdiyi ekspedisiya 

heyetinin terkibinde Monqolustana ve onun Güney Sibiryayla sınır erazilerine 

yollanır. 1874-1886’ yıllarında Q.N.Potanin bir-birinin ardınca Merkezi Asiyaya, 

Monqolustana ve Çine dörd ekspedisiya gerçekleştirmiş, türk ve monqol 

halklarının halk bilimine ve etnoqrafisine dair çok sayda materiallar kayd etmiştir. 

Q.N.Potanin 1920’ yılda yoğun hastalıkdan vefat etmiştir.  

Q.N.Potaninin eserlerinde Merkezi Asiya halkları bir isimle – «turanlı» termini 

ile adlandırılıyor. Bu deyime onun eserlerinde «Turan halkları» (Potanin;1882), 

«turanlılar» (Potanin; 1882) ve «Turan mitolojisi» (Potanin; 1882) şeklinde rast 

gelinir. Türkler, monqollar, mancurlar, uqro-finler ve samoyedlerin dahil olduğu bu 

qrup çağdaş ilmi araştırmalarda Ural-Altay halkları gibi tanınır. Q.N.Potanin bu 

halkların aynı soyköke malik olmasını, ayni coğrafi erazini paylaşmasını, tarihi 

akrabalıklarını esas getirerek onların kültürünü, tefekkürünü ve halk bilimini 

vehdet halında götürmüştür. Eserlerinde bu halkları Turan halkları anlayışı altında 

kabul etmiş, onların folklorunu, etnoqrafiyasını ve mitoloji inanışlarını tam 

öyrenmişdir.  

"Orta yüzyıllık Avrupa eposunda Doğu motifleri" eseri:  Q.N.Potaninin 

iktibas teorisine dair esas fikirleri "Orta yüzyıllık Avrupa eposunda Doğu 

motifleri" eserinde  eksini tapmıştır. O, bu eserinde türk ve monqol halklarının 

eposunun Batı eposuna tesiri meselesini daha da genişlendirmişdir. Bu eseri 

yazarken Q.N.Potaninin hazırlığı, mövzuya dair ilmi edebiyyatdan istifade seriştesi 

az idi. Bu, onun elini işten soyutmurdu. Eksine, Turan halklarının folklorunu 

karşılaştırmanın ilim için ne kadar gerekli olacağı hakkında çağdaşı olduğu 

şahsların fikirleri onu daha da ruhlandırırdı. Araştırıcı emin idi ki, onun işi 

heveskar seviyyede olsa da, ilme bir çok akademik araştırmalardan daha çok fayda 

vere biler. Hatta ireli sürdüyü fikirler kabul olunmayacağı teqdirde  onun bazi 

detallarının ilim için gerekli olacağına inanıyordu.    

İster "Orta yüzyıllıklar Avrupa eposunda Doğu motifleri" eseri, isterse de 

Q.N.Potaninin sonrakı  yıllarda yazdığı «Erke. Qüzey Asiyada Göy oğlu kultu. 

Turan mitolojisine dair materiallar» ve «Solomon hakkında saqa» eserlerinin esas 

qayesi Doğu ve Batı kültürlerinin aynı menbeden kidalanması fikrini 

esaslandırmağa yönelmiştir. Q.N.Potanin böyle hesab edir ki, Doğu ve Batı epos 

yaratıcılığının esasında Arya Balo tanrısı hakkında halk bilimi metinler durur. Şu 

metinlerde takib olunan şahzadeden, Arya Balo tanrısının doğulmasından, onun 

kardeşlerı tarafından takib olunmasından, yad ülkeye qaçmasından, burda hizmet 

etmesinden, muharibede iştirak etmesinden, hamin ülkenin hökümdarının oğlu 

tarafından tahlükeyle karşılanmasından bahs olunur. Q.N.Potanine göre, bu 



KÜLTÜR EVRENİ - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ - UNIVERSE OF CULTURE 

 

87 

hekayenin takib olunan şahzade hissesi sonralar Erdeni-Xaralik obrazına, Arya-

Balo tanrısının kardeşlerinin takibinden kaçması ve ondan sonra başına gelen 

hadiseler ise Çingiz han obrazına transformasiya olunmuştur. Sonralar Çingiz han 

hakkında tasavvurların Batıya getirilmiş ve onun esasında Yeruslan Lazareviç, Ilya 

Muromeç, Borma hakkında rus bılinaları, Karlovin eposu ve s. formalaşmıştır  

(Potanin; 1896).  

Q.N.Potanin anlıyordü ki, epik mehsulların Monqolustandan – Orhon 

kıyılarından Fransaya – Sena kıyılarına gibi geniş bir erazide yayılması fikri o 

kadar da inandırıcı görünmeye biler. İkinci, mümkündür ki, araştırıcılar Avrupada 

barbar gibi tanınan ordalıların Batı kültürüne tesirini birmenalı qarşılamasın. 

Bununla bele, Q.N.Potanin böyle tesirlerin mümkünlüyüne inanıyordı. Onun 

fikrince, Doğudan iktibaslar kısa süreli bir proses olmamış, yıllarla davam etmiş ve 

Doğu süjetleri (tipleri) hisse-hisse Batı kültürine dahil olarak burada kendine 

möhkem yer tutmuştur.  

Q.N.Potanine göre, Doğu devletlerinin Avrupaya harbi hücumları, halkların 

büyük köçü, Batı Avrupadan Doğuya haç yürüşleri – tün bu ictimai-siyasi, politik; 

harbi ve sosial-iktisadi sahelerde karşılıklı münasibetler onlar arasında kültürel 

ilişkilerin yaranmasına  şerait yaratmışdı. Bunun sonucunda da orta yüzyıllık 

Avrupa edebiyyatına Doğu motiflerinin bedii-estetik tesirleri olmuşdur. Doğu ile 

Batı arasında merhelelerle genişlenen bu tür ictimai-siyasi, harbi ve sosial-iktisadi 

münasibetler Q.N.Potanin, E.M.Meletinski, V.M.Jirmunski, M.P.Alekseyev, 

U.Q.Qerder, A.A.İqnatenko,  İ.N.Qolenişyeva ve başkalarının ilmi- teoretik 

araştırmalarında öyrenilmiştir. 

Q.N.Potanin böyle hesab ediyordu ki, süjetlerin (tiplerin) keçidi ordalıların 

Avrupaya yürüşlerine kadar baş vere bilerdi.O devrde Avrupa ve Asiya kültürleri 

arasında  ciddi farkların olmaması süjet (tip) keçidleri için güzel zemin yaratmışdı. 

Q.N.Potanin hunların ismini çekse de, şurada esas rolu ordalılara veriyordu ve 

güman ediyordu ki, Doğu süjetlerinin (tiplerinin) büyük ekseriyyeti Avrupaya 

mehz ordalılar tarafindan getirilmiştir. Amma bu heç de ordalıların hemin 

süjetlerin (tiplerin) birbaşa varisi olduğu anlamına gelmir. Q.N.Potaninin fikrince, 

ordalılar Doğu kültürünün Batıya ötürülmesinde vasiteçi olmuşlar. 

Q.N.Potanine göre, Doğu ile Batı arasındakı tesirler birtaraflı deyil, karşılıklı 

olmuştur. Doğudan Batı’ya axınlar olduğu gibi, Batıdan da Doğu’ya axınlar 

olmuştur. Orta yüzyıllıklar selib yürüşleri zamanı, elece de Doğudan köçen 

tayfaların bir kısmının yeniden öz vatanlarına kayıtması ile bir çok Batı süjetleri 

(tipleri) de Doğuya getirilmişdi. Amma tarihen esas köçler Xezer denizinin Qüzeyi 

boyunca Doğudan Batıya olduğundan araştırıcı ikinci ile mükayisede birinci tesiri 

daha güclü hesab ediyordu.  

Q.N.Potanin «Rus bılinalarının Doğu menşeyi» makalesinde Batının Doğuya 

tesiri meselesine yeniden kayıtmış ve ona bir kadar da aydınlık getirmeye 

çalışmıştır. Onun fikrince, Batının Doğu ile münasibetleri ticaret ve sefirlikler 

seviyyesinde olduğundan o kadar da güclü olmamıştır. Doğudan Batıya ise tayfalar  

dini ve tayfa teşkilatları ile  birlikde köç ediyordular. Onlar kendileri ile birlikde 



KÜLTÜR EVRENİ - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ - UNIVERSE OF CULTURE 

 

88 

dini tesevvürlerini getirir, mebedler tikir, onun içini öz tanrılarının tesviri ile 

bezeyirdiler. Kütlevi meskunlaşmalar zamanı türk tayfaları yerli ülkede hemişelik 

qalır ve yerli ehali ile qaynayıb qarışırdılar. Ona göre de Q.N.Potanin böyle hesab 

edirdi ki, bu yolla baş veren tesirler ticaret karvanları ve sefirlikler vasitesi ile 

edilen tesirlerden daha derin olmuşdu ( Potanin; 1882).  

Q.N.Potanin süjetlerin (tiplerin) Batıya ahınının mümkün yollarını 

göstermişdir. Bu yollar Turan halklarının Batı’ya yürüşleri zamanı istifade etdiyi 

yolla üst-üste düşür. Bu yollardan biri vaxtile Selcuqların, Çingiz hanın ordusunun 

Batı’ya yürüş etdiyi yoldur ki, Türküstanı keçmekle İrana, Ermenistana, oradan da 

Felestin ve Suriyaya uzanır. İkinci yol ise, – tarihen esas köçler bu yolla baş verdi-

yinden Q.N.Potanin onu esas yol hesab edirdi – Xezer denizinin Qüzeyi boyunca 

Gürcüstanı, Ermenistanı keçmekle Felestine kadar uzanırdı. Bu yol Batıda iki qola 

ayrılmış, bir qol Krıma, Balkan yarmadasına, diger qol ise Qüzey-Batiya 

yönelmişdi. Q.N.Potanine göre, Qüzey-Batiya ahınlar Volqa kıyılarından başlamış, 

Rusiyanın içerilerinden keçmekle İsveçe, Pomeraniyaya kadar davam etmişdir. 

Rusiya devleti qurulmamışdan evvel bu yolla hem de ticaret ilişkileri hayata 

keçirilirdi. Tacirler ticaret fealiyyeti ile ilgili geldikleri ülkede uzun süre yaşamış, 

kendi adet-eneneleri ile yerli kültürün zenginleşmesinde  rol oynamışlar. Bu 

sebebden Q.N.Potanin böyle hesab ediyordu ki, bu istikametdeki iktibaslar yalnız 

tayfalar vasitesi ile deyil, hem de ticaret ilişkileri vasitesi ile gerçekleşmiştir. 

Ümumiyyetle, Q.N.Potanin süjetlerin (tiplerin) iktibas olunmasının dörd mümkün 

variantını kayd edirdi: 1) sefirlikler vasitesi ile, 2) ticaret ilişkileri vasitesi ile, 3) 

harbi yürüşler vasitesi ile, 4) tayfaların köçü vasitesi ile.  

Araştırıcının fikrince, Doğu süjetleri (tipleri) Rusiyaya iki istikametden –

Güneyden hezerler tarafından, Doğudan ise ordalılar tarafından getirilmiştir. 

Güneyde baş veren iktibaslar hezerlerin Qara deniz kıyılarında yaşayan yunanlarla 

tanışlığından sonraya tesadüf edir. Yunanlar Doğu süjetlerini (tiplerini) hezerlerden 

menimsemiş, daha sonra onu yunan işlemeleri altında konşu ülkeye, Rusiyaya 

ötürmüşler. Amma Q.N.Potanin bu kanaetde idi ki, Doğu süjetlerinin (tiplerinin) 

büyük ekseriyeti Rusiyaya Doğudan ordalılar tarafından getirilmiştir.  

İlmi edebiyyatda araştırmaçının eserlerine, onun Doğu ve Batı kültürlerinin 

aynılıgı hakkında söyledigi fikirlere münasibet heç de birmenalı olmamıştır. 

Kaldırılan problemlerin aktuallığına bakmayarak, bazi araştırıcılar süjetlerin 

(tiplerin) keçidini eks etdiren tarihi faktların yokluğunu Q.N.Potaninin eserlerinin 

zayıf tarafı gibi seciyyelendirmişler. Onların fikrince, «Orta yüzyıllıklar Avrupa 

eposunda Doğu motifleri» eserinin esas ideyasını Doğu süjetlerinin (tiplerinin) 

Avrupa epos yaratıcılığına tesiri teşkil etdiyinden, ilk növbede, türk tayfalarının 

Avrupaya köçmesi tarihine müraciet etmek, türk tayfalarının çıkdıkları yere – Orta 

Asiyanın keçmişine seyahet etmek gerekir. Q.N.Potaninin eserleri ise bu cür 

faktlardan ve seyahatlardan kasad olduğundan onun söylediyi fikirleri inandırıcı 

saymırdılar ( Lyaçkiy; 1899). 

Yalnız tarihi faktlara etinasızlık deyil, aynı zamanda tutuşdurduğu faktları tam 

ciddi yoklamadan, Doğu ve Batı eposunu motiflerin, şahs isimlerinin zahiri benze-



KÜLTÜR EVRENİ - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ - UNIVERSE OF CULTURE 

 

89 

yişi esasında karşılaştırarak onların uyğunluğunu sübut etmeye çalışması da 

Q.N.Potaninin eserlerinin zayıf tarafıtır. Q.N.Potaninin karşılaştırmaları çok zaman 

tesadüfi olurdu. Mesela, onun Xlamo (Tibet allahı) ve Kliment isimleri ile xristian 

ismi Andrey arasında, elece de Solomon-Solmon (Veneranın türk–monqol 

mitolojisinde ismi)-Muromes-Burma-Borma isimleri arasındakı karşılaştırma buna 

misal ola biler. Q.N.Potaninin karşılaştırmaları şübheli uyğunluklar içerisinde itib 

batdığından onun söylediyi fikirler çok zaman keserini itirirdi. Bu bakımdan, 

V.M.Jirmunskinin «Q.N.Potaninin uluslararası folklor süjetlerinin (tiplerinin) 

karşılıklı öyrenilmesine hesr edilmiş eserleri, hüsusile Batı Avrupa ve rus eposunun 

Doğu menbeyi barede araştırmaları teleskenlik ve esassız karşılaştırmaları ile 

seçilir» fikri özünü doğruldur (Jirmunskiy; 1974). 

Bundan elave, Q.N.Potaninin teorik fikirlerini çok zaman ehtimallar ve 

ferziyyeler yüzerinde kurulurdu. Metinler ona  fikirlerini isbata yetirmek için 

yeterince material vermedikde, bu zaman Q.N.Potanin hemin metinin ilme malum 

olmayan hansısa bir variantına istinad edirdi. Böyle bir variantın mövcutluğu ise 

şubheli oluyordu. 

Bu gibi kusurlara bakmayarak, araştırıcılar Q.N.Potaninin eserlerinin esas 

ideyasına – Doğunun Batı kültürüne, epik tehkiye folkloruna tesirine karşı 

çıxmamışlar. Tarihin kendi bele bu tesirlerin mümkünlüyünü gösteren faktlarla 

zengindir. Böyle ki, II yüzyıllıgın ortalarından başlayarak türk tayfalarının Batıya 

ahınları başlayır ve bu köçler fasilelerle Osmanlıların Viyana yakınlığındakı 

meğlubiyyetine kadar (XVI yüzyıllık) davam ediyor. Doğudan köçen türk tayfaları 

özleri ile birlikde yalnız harbi sistemini deyil, aynı zamanda  kültürünü, folklorunu, 

dini tesisatlarını da Avrupaya getirmişler. Onların bir kısmı sonradan geri kayıtsa 

da, ekseriyyeti hemin erazide oturaklaşmış, yerli ehali ile kaynayıb-karışmışlar. 

Bunun  sonucunda da Çinin Qüzey -Doğusundan tutmuş Balkanlara kadar geniş bir 

erazide yaşayan halkların halk biliminde ümumi cehetler yaranmıştır. Bu hüsusda 

S.Y.Neklyudov yazıyor: «Burada üze çıkan epik enenenin ehemiyyetli derecede 

okşar cizgilere malik olması ümumi epik elementlerin varlığı hakkında danışmağa 

esas verir ki, bu da kendi növbesinde regionun tehkiye folklorunun ümumiliyi 

meselesini kaldırmağa imkan verir» ( Neklyudov; 1974). Böyle bir ohşarlık 

kendini, her şeyden evvel, bu regiona dahil olan halkların halk bilimindeki süjet ve 

mövzularda, kompozisiya-stilistik elementlerde, personaj isimlerinde gösterir. 

Avrupa halkları arasında Atilla hakkında revayetlere, «Kalevala» eposunda Doğu 

dastanları ile sesleşen motiflere tesadüf olunması bu cür tesirlerin sonucudur. Bu 

barede folklorşünaslıkda kifayet kadar araştırmalar aparılıb, hatta Nart eposunun 

esas kahramanlarının isimleri – Hamuş, Batradz, Toquş-aldar, Eltaqan, Badanaq-

aldar, Arax-çau, Balqa, Soxır-yauq ve s. monqol menşeli olması, kalmıkların 

«Canqar»ının, Orta Asiyanın bahadırlık poemalarının rus bılinaları ile aynı inkişaf 

yolu keçmesi hakkında fikirler söylenilib (Neklyudov; 1974). Bu faktın kendi bele 

Q.N.Potaninin «Orta  yüzyıllıklar Avrupa eposunda Doğu motifleri» eserinde ireli 

sürdüyü Avrupa ve Asiya epos yaratıcılığının aynı menbeden kidalanması fikrinin 

kendinde de hakikatlar olduğunu gösterir. 

 



KÜLTÜR EVRENİ - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ - UNIVERSE OF CULTURE 

 

90 



KAYNAKÇA  

1. Jirmunskiy V.M. (1974)  Turkskiy qeroiçeskiy epos. L.: Nauka, 712 s. 

2. Lyaçskiy E.A. (1899) Vostoçnıe motivı v srednevekovom yevropeyskom 

epose. Jurnal "Russkoe boqatstvo",  №5, s.42-57  

3. Neklyudov S.Y. (1974) İstoriçeskie vzaimosvyazi turko-monqolskix folklor-

nıx tradisiy i problema vostoçnıx vliyaniy v yevropeyskom epose // Tipoloqiya i 

vzaimosvyazi srednevekovıx literatur Vostoka i Zapada. M.: Nauka, s. 192-272 

4. Potanin Q.N. (1882) Qromovnik po poverem i skazanie plemen Yujnoy 

Sibiri i Severnoy Monqolii. Jurnal Ministerstvo narodnoqo prosveşenie. Spb, çast 

219, s.116-331 

5. Potanin Q.N. (1896)  Vostoçnıe osnovı russkovo bılinnovo eposa. Jurnal 

"Vestnik Yevropı",  kniqa 4, s.605-634 

6. Potanin Q.N. (1896) Vostoçnıe osnovı russkovo bılinnovo eposa. Jurnal 

"Vestnik Yevropı",  kniqa 5, s.65-101 

7. Potanin Q.N. (1899) Vostoçnıe motivı v srednevekovom Evropeyskom 

epose. M.: İzd. Qeoq. Otd. İmper. Obh, 654 s.  

8. Potanin Q.N. (1912) Saqa o Solomone. Tomsk: İzdat. Sibirskovo Peçatnovo 

otd, 185 s. 

9. Potanin Q.N. (1916) Erke. Kult sına neba v Severnoy Azii. Materialı k 

turko–monqolskoy mifoloqii, Tomsk: Tipo–lit. Sibirskovo Peçat. Dela, 130 s. 



  

 

 



 

Yüklə 335,23 Kb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə