________________________Milli Kitabxana________________________
1
________________________Milli Kitabxana________________________
2
SƏMƏD VURĞUN
SEÇ LM Ş
Ə
SƏRLƏR
BEŞ C LDDƏ
I C LD
"ŞƏRQ-QƏRB"
BAKI-2005
________________________Milli Kitabxana________________________
3
Bu kitab "Səməd Vurğun. Əsərləri. Yeddi cilddə. I cild"
(Bakı, Elm, 1985) nəşri əsasında təkrar nəşrə hazırlanmışdır
Tərtib edəni: Aslan Salmansoy
Redaktoru: Aybəniz Vurğunqızı
894.361 - dc 21
AZE
Səməd Vurğun. Seçilmiş əsərləri. Beş cilddə. I cild. Bakı, "Şərq-Qərb",
2005, 264 səh.
Dədə Qorquddan gəlib Qurbanidən, Aşıq Abbasdan, Sarı Aşıqdan, Aşıq Ələsgərdən keçən yolun
boyük bir zirvəsi xalq şairi Səməd Vurğundur. O, elə xoşbəxt sənətkarlardandır ki, ömrü yaratdığı şeir,
həyatı danışdığı dil qədər yaşarıdır.
Səməd Vurğun Vətənin və poeziyanın yaddaşında təkrarsız poetik şəxsiyyət, milli və beynəlmiləl
ictimai xadim, elm və sənət təşkilatçısı, qeyri-adi şair, dramaturq, mütərcim və mütəfəkkir kimi yaşayır.
Xalq ədəbiyyatı ilə yazılı ədəbiyyatnı bizə yaxın ən böyük körpüsü sayılan ölməz sənatkar əsasən
heca vəznində yazdığı şeirləri və dram əsərləri ilə dilimizin bütün zənginliyindən və şirinliyindən
bəhrələnərək dillər əzbəri olan poeziya örnəkləri yaratmışdır. "Azərbaycan"ı yurdumuzun poetik
tərənnümünə çevrilən ustad sənətkarın xalq şeri səpkisində yazdığı qoşmaları, əruz vəznində lirik
qəzəlləri, ictimai-siyasi və fəlsəfi mövzulu bir çox şeirləri ədəbiyyatımızın qızıl fonduna daxil
olmuşdur.
Səməd Vurğunun "Seçilmiş əsərləri"nin bu cildində qüdrətli şairin 1924-1937-ci illərdə yazdığı
ş
eirlər toplanmışdır.
ISBN 9952-418-44-X
© "ŞƏRQ-QƏRB", 2005
________________________Milli Kitabxana________________________
4
________________________Milli Kitabxana________________________
5
AZƏRBAYCAN ƏDƏB YYATININ VURĞUN DÖVRÜ
Məni yelkən kimi qərq etsə də dəryada zaman,
Vurğun öldü deməyin, bir əbədi sənəti var...
Səməd Vurğun
Azərbaycan ədəbiyyatı tarixində "sovet epoxası" deyilən dövrün böyük
poeziyasını yaradanların sırasında Səməd Vurğunun adı xüsusi ehtiramla çəkilir.
O, Vətənin və poeziyanın yaddaşında təkrarsız poetik şəxsiyyət, milli və
beynəlmiləl ictimai xadim, elm və sənət təşkilatçısı, qeyri-adi şair, draramaturq,
mütərcim və mütəfəkkir kimi yaşayır.
Səməd Vurğun (Səməd Yusifoğlu Vəkilov, 21 mart 1906-27may 1956) təkcə
ş
erimizin yox, təbiətimizin də milli timsalı idi. "Muğan" poemasını, ceyran
obrazını o, təbiət-şəhər müxalifətində ikincinin hələ "kult" təşkil eldiyi dovrdə
yaratmışdı. Folkloru və sazı, qopuzu və ozanı, təbiəti və dağları xatırladan kolorit
və əda onun həm şəxsiyystini, həm də poeziyasını eyni vaxtda ifadə edirdi.
Səməd Vurğun həmişə tribunaya da qartal kimi sinə gərərdi və bu tribuna nə
qədər uca olsaydı, Vurğun ona bir o qədər yaraşardı. Ov dalınca çıxdığı qaya
başından təbiətə boylanarkən bütünlüklə zirvələr, dağlar Vurğun ilhamının şaha
qalxdığı, at oynatdığı oylaq və meydan üçün vüsət və ucalıq ölçüsü yox idi. Şair
kosmosun fəthi dövrünü görsəydi, ayrı heç nəyi yox, məhz kosmik peyki planetə
müraciət etmək üçün, ən münasib tribuna adlandırardı və həmişə olduğu kimi,
Vurğun monoloqu belə bir tribunaya yenə də yaraşardı!
Ş
übhəsiz, Vurğun üçün ən böyük tribuna, kosmik orbitdən də uca xitabət
kürsüsü isə poeziya idi. Məhz bu tribunadan şair bütün planeti görür və bütün
planetdən görünürdü. Lakin daha mənalı olan odur ki, dünya və planet
auditoriyasına da o, həmişə "Azərbaycan" monoloqu ilə müraciət edirdi. Vətəndaş
və vətənpərvər şair üçün ana Vətənin adından uca poetik xitab yox idi.
Bir sözlə, bütün dünya bu poeziyada öz əksini tapırdı. Lakin dünyanın da
mərkəzi bu poeziyada - Azərbaycan idi!
Bir metafora kimi Azərbaycan o illərdə ən iri, ən möhtəşəm bədii əksini bu
ş
eirdə tapmışdı. "Ayrılarmı könül candan, Azərbaycan, Azərbaycan" -dillər əzbəri
bir beyt bu gün də Vətənə məhəbbət etirafının riyazi düsturu olaraq qalır - "Könül
və can" bərabərdir. "Vurğun və Azərbaycan" - milli bədii fikirdə son yüzilin ən
klassik poeziya tənliyi ilə, şeirdə "Vurğun arifmetikası"
Dostları ilə paylaş: |