13
MÖVZU 2: HÜQUQ SİSTEMİNİN KONSTİTUSİYA ƏSASLARI
P L A N
1. Dövlətin anlayışı. Dövlətin formaları.
2. Dövlət və dövlət hakimiyyəti. Dövlət və vətəndaş cəmiyyəti.
3. Hakimiyyətin cəmiyyətdə rolu və mahiyyəti.
4. Dövlətin əsas qanunu kimi konstitusiyanın anlayışı və sosial-iqtisadi
mahiyyəti.
5. Azərbaycan Konstitusiyasının inkişaf mərhələləri.
6. Azərbaycan dövlətinin konstitusiya statusu.
7. İnsan və vətəndaşın hüquqi statusunun anlayışı və prinsipləri. İnsan
və vətəndaşın əsas hüquq və azadlıqları: sosial-iqtisadi və
hüquqlar.
8. Azərbaycan Respublikası vətəndaşlığı .
9.Qeyri-hökumət təşkilatlarının (İctimai birliklərin) hüquqi statusunun
əsasları.
1. Dövlətin anlayışı. Dövlətin formaları.
Dövlət, cəmiyyətin daxili təkamülünün məhsulu olub, obyektiv olaraq,
təşkilati yetkinliyə məruz qalmışdır. Müxtəlif zamanlarda və müxtəlif şəraitdə
dövlət cəmiyyəti idarə edən təşkilati, hökmranlıq mexanizmi kimi çıxış edir.
Dövlətin daimi mahiyyəti yoxdur, o, deyildiyi kimi ibtidai icma cəmiyyətində
olmamış, yalnız ibtidai icma cəmiyyətinin final mərhələsində müxtəlif
səbəblərdən, hər şeydən əvvəl yaşamağın yeni təşkilati-əmək formaları və
insanların təkrar istehsalı ilə əlaqədar yaranmışdır. Söhbət təsərrüfat həyatının
təşkilinin yeni formasına keçiddən gedir ki, bu da cəmiyyətin sosial
təbəqələşməsinə, siniflərin meydana gəlməsinə, dövlətin cəmiyyət həyatının
yeni təşkilati forması kimi təşəkkül tapmasına gətirib çıxarır.
Dövlət, cəmiyyətin təşkilati forması kimi bir sıra əlamətlərə malikdir.
Bu əlamətlər aşağıdakılardır:
Dövlət orqanlarında təmsil olunan, dövlət hakimiyyəti kimi çıxış edən
ictimai hakimiyyətin xüsusi olaraq mövcudluğu. Onu idarəetmə və məcburetmə
vəzifələrini yerinə yetirən insanların xüsusi təbəqəsi həyata keçirir. İnsanların bu
xüsusi təbəqəsi dövlət hakimiyyətinin səlahiyyətləri verilmiş dövlət aparatını
təşkil edirlər, yəni icra üçün məcburi olan aktları yaratmaq, zəruri hallarda
insanların davranışlarını dövlət orqanlarının qəbul etdiyi qərarlarda öz ifadəsini
tapan tələblərə tabe etdirmək üçün dövlət təsirinə əl atmaq imkanları olur.
2.
Əhalinin ərazi üzrə bölünməsi. Dövlət hakimiyyəti müəyyən ərazi
çərçivəsində həyata keçirilir və bu ərazidə yaşayan bütün insanlara şamil edilir.
İbtidai icma cəmiyyətində insanların hakimiyyətə tabeliyi onların müəyyən
qəbiləyə məxsusluğu, yəni qan qohumluğu əlaqələrindən asılı olmuşdur.
Dövlətin əlaməti həmin dövlətin ərazisində olan bütün insanlara onun
hakimiyyətinin təsirilə xarakterizə olunur.
14
3. Dövlətin suverenliyi, yəni dövlət hakimiyyətinin daxildə və xaricdə hər
hansı digər hakimiyyətdən asılı olmaması. Dövlət suverenliyi dövlətə öz işlərini
sərbəst və azad surətdə həll etmək hüququ verməklə onu başqa əlamətləri ilə
bərabər cəmiyyətin digər təşkilatlarından (məsələn, siyasi partiyalar)
fərqləndirir.
4. Bütün dövlət orqanlarının fəaliyyəti hüquq normalarına əsaslanır.
Dövlət cəmiyyətdə yeganə təşkilatdır ki, qanunvericiliyi həyata keçirir, yəni,
bütün əhali üçün məcburi olan qanunlar və digər normativ aktlar qəbul edir.
Dövlətə - sosial qrupun, xalqın iradə və maraqlarını ifadə edən xüsusi
dövlət aparatına malik olan cəmiyyətin siyasi hakimiyyətinin xüsusi təşkilatı kimi
tərif vermək olar.
Dövlət, onun mexanizmi (dövlət orqanları sistemi) birdəfəlik və həmişəlik
olaraq dəyişməz şəkildə qalmır.
Dövlət onun təşkilatının siyasi forması kimi cəmiyyətin dəyişməsi ilə
bərabər dəyişir. Biz quldarlıq, feodalizm, burjua cəmiyyətlərinin və s. dövlət
mexanizminin xüsusiyyətlərindən danışa bilərik. Bu dövlətlərin təsnifatına bir
növ yanaşmadır, bunlarla yanaşı başqaları da mövcuddur. Məsələn, avtoritar,
totalitar, hüquqi dövlətləri də dövlət rejiminə görə təsnifləşdirmək olar. Əgər
hüquqi dövlət mənən azad, səlahiyyətli insan şəxsiyyətini tanımağa
əsaslanırsa, totalitar dövlətdə insanların şəxsi təşəbbüsü nəzərə alınmır.
Totalitar dövlət hədd qoyulmadan vətəndaşların şəxsi həyatına öz
müdaxiləsini genişləndirərək, onların bütün fəaliyyətini öz hakimiyyətinin
əhatəsinə və məcburi qaydada tənzimləməyə düçar edir. «Totus» sözü latınca
«tam, bütöv» deməkdir. Totalitar dövlət vətəndaş cəmiyyətini udan hər cür
rəzalətə qadir dövlətdir. Belə idarəetmə, bir qayda olaraq, hakimiyyət bölgüsü
mexanizminin olmamasına, sahibkarların inhisarına, təkpartiyalılığa və s.
əsaslanan diktaturada mövcud ola bilər.
Avtoritar dövlət onunla xarakterizə olunur ki, o, cəmiyyətin bütün
sferalarına nüfuz etmir, onun güclü mərkəzləşdirilmiş hakimiyyəti totalitar
rejimdə olduğu kimi hər şeyə qadir deyil. Lakin avtoritar dövlət cəmiyyətin həyat
fəaliyyətinin elə sahələrinə müdaxilə edir ki, demokratik rejim şəraitində dövlət
bu işlərə qarışmır. Avtoritarizm adətən, şəxsi diktatura elementləri ilə birləşir.
Əgər hüquqi dövlət tipi haqqında danışılsa, onun meydana gəlməsi və
inkişafı Avropa ölkələrində XVIII əsr və XIX əsrin sonlarına aid edilir. Hüquqi
dövlət quruculuğuna bu gün respublikamızda da başlanılmışdır. Azərbaycan
Respublikasının demokratik, hüquqi, dünyəvi və unitar dövlət kimi inkişafı
aşağıdakıları nəzərdə tutur:
Azərbaycan
Respublikasında
suverenliyin
daşıyıcısı
və
dövlət
hakimiyyətinin yeganə mənbəyi Azərbaycan xalqıdır;
demokratiya (xalq hakimiyyəti) siyasi və iqtisadi cəhətdən müxtəliflik,
çoxpartiyalılıq əsasında həyata keçirilir;
dövlət, onun orqanları, idarələri, vəzifəli şəxslər bütün cəmiyyətə xidmət
edirlər, onun hər hansı bir hissəsinə yox, insan və vətəndaş qarşısında
məsuliyyət daşıyırlar.
insan, onun hüquq və azadlıqları - ali dəyərdir.
Dostları ilə paylaş: |