1
GÜLBƏNIZ BABAYEVA
AMEA Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutu
gulbeniz-babayeva@mail.ru
NAXÇIVAN ABİDƏLƏRİ "MOLLA NƏSRƏDDİN" JURNALININ SƏHİFƏLƏRİNDƏ
Bəşər mədəniyyətinə böyük dövlət xadimləri, yazıçı, alim və ziyalılar bəxş etmiş zəngin
Naxçıvan torpağı Azərbaycanın ayrılmaz bir hissəsi və qədim yaşayış məskənlərindən biridir.
Rəvayət və miflərdə, antik və orta əsr tarixçilərinin yazdığı qaynaqlarda əbədiləşən Naxçıvan
toponimi haqqında Ptolomeydən başlamış Məhəmməd Naxçıvani, Həmdullah Qəzvini, Katib
Çələbi, Övliya Çələbi və başqa alim və səyyahların əsərlərində maraqlı faktlara rast gəlirik. "Nəqşi-
cahan" toponimi kimi təqdim edilən, "dünyanın bəzəyi" anlamını verən bu yaşayış məskəninin çox
qədim tarixə söykəndiyi bir çox qaynaqlarda göstərilmişdir. Naxçıvan torpağını məşhurlaşdıran
həm də onun islam mədəniyyətini özündə ehtiva edən tarixi memarlıq abidələri, qalaları,
ziyarətgahlarıdır. Möminə xatun türbəsi, İmamzadə kompleksi, Yusif ibn Küseyir türbəsi, Zaviyə
məscidi, Cümə məscidi və s. möhtəşəm milli-memarlıq abidələri, muzeylər və dini ziyarətgahlar bu
qədim diyarın keçdiyi tarixi mərhələləri gözlərimiz qarşısında canlandırır. Zaman-zaman
yadellilərin, xüsusilə erməni daşnaklarının işğal və soyqırımlarına məruz qalan Naxçıvan xalqı
ölkəni alınmaz bir qalaya çevirərək döyüşlərdən mərdanəliklə çıxmışdır. Ümummilli liderimiz
Heydər Əliyev demişdir: "Azərbaycanın qədim və zəngin tarixə, mədəniyyətə və çoxəsrlik
dövlətçilik ənənələrinə malik olan Naxçıvan diyarı mürəkkəb və çətin inkişaf yolu keçmişdir. Orta
əsrlərdə Şərqin iri elm, mədəniyyət, ticarət və sənətkarlıq mərkəzlərindən biri kimi şöhrət qazanmış
Naxçıvan dünya sivilizasiyasına dəyərli töhfələr vermişdir.
Naxçıvanlıların öz fədakarlığı, işgüzarlığı hesabına Naxçıvan yaşayır, inkişaf edir,
Naxçıvanda quruculuq prosesləri gedir". (5)
Ulu öndərimizin qeyd etdiyi kimi, "mürəkkəb və çətin inkişaf yolu keçmiş" Naxçıvan və
onun zəngin mədəniyyət abidələri haqqında təkcə tarixi mənbələrdə deyil, həm də ədəbi-bədii
əsərlərdə də geniş söhbət açılmışdır. Bu baxımdan Azərbaycan satirik mətbuatının ilk orqanı olan
"Molla Nəsrəddin" jurnalının rolu danılmazdır. Naxçıvan türk-islam mədəniyyət abidələrinə
"Molla-Nəsrəddin" in baxış bucağından nəzər salmaq bu gün də maraqlı görünür. Əslində satirik
üslublu "Molla Nəsrəddin" jurnalının ən böyük missiyalarından biri də məhz Azərbaycanın milli-
mənəvi dəyərlərinin, onun tarixi abidələrinin qorunması idi. Buna görə də jurnal fəaliyyət göstərdiyi
25 ildə daim Azərbaycanın hər bir bölgəsində olan tarixi yaşayış məskənlərini, şəhərləri, kəndləri,
məscidləri, pirləri, elm və mədəniyyət mərkəzlərini, teatrları, kitabxanaları və s. qoruyub saxlamaq
üçün mübarizə aparmış, onlara qarşı biganə qalan hakim dairələri, məmurları, məsul şəxsləri bu
2
sərvətləri qorumağa səsləmişdir. "Molla Nəsrəddin" jurnalı ənənəsinə sadiq qalaraq bu cür əvəzsiz
abidələrimizi, zəngin xəzinəmizi məhv etməyə çalışan, onları xalqın nəzərindən salmağa meyl edən
məhdud dünyagörüşlü insanları ciddi tənqid atəşinə tutmuşdur.
Jurnalda Naxçıvan, Culfa, Ordubad, Şərur, Noraşen, Şahtaxtlı, Qarxun, Kosaca, Qarabağlar,
Xanlıqlar, Əylis, Bilov, Yengicə, Maxta, Çərçiboğan, Nüsnüs, Düz Ərmi, Dizə, Vərməziyar,
Ələkli, Vənənd, Xankənişin və başqa qədim yaşayış məskənlərinin adlarına tez-tez rast gəlmək
mümkündür. "Molla Nəsrəddin" də geniş yer tutan teleqraf xəbərlərində, felyetonlarda, satirik
şeirlərdə, elanlarda və digər janrlı yazılarda Naxçıvan və onun ayrı-ayrı şəhərləri, kəndləri, idarə,
təşkilat, elm, təhsil ocaqları, müqəddəs yerləri haqqında zəngin məlumatlar vardır.
Jurnalda yaşayış məskənləri ilə yanaşı məscidlər, pirlər, müqəddəs məkanlar da geniş yer
alır, həmin toponimlərlə bağlı olan din xadimləri, mollalar, ruhanilər də diqqət mərkəzində
saxlanılırdı. Hadisə və əhvalatlara, yalançı din mübəlliğlərinə satirik tərzdə, parodiyalarla yanaşan
mollanəsrəddinçilər islam pərdəsi altında öz şəxsi mənafeyini güdən riyakar insanları tənqid atəşinə
tuturdu. Naxçıvandan verilən "Teleqraf xəbərləri"ndə deyilir: "Yarımçıq qalan Zaviyə məscidi
qayrılmağa başladı. Eşitdiyimizə görə guya məscidin pulundan bir ədəd yüzlük bir nəfər axundun
cibinin bucağında düşüb qalmış imiş. Evdə axundun paltarını yuyanda arvadı ciblərini axtarıb
tapmışdır" (8,6). Müqəddəs bir yerə gəlir mənbəyi kimi baxıb xəyanət edən, haramçılıqla məscidin
təmiri üçün ayrılmış pulları mənimsəyən axundun satirik tipə çevrilməsi, tənqid obyekti kimi
seçilməsi anlaşılandır.
"Ticarət və ekonomi xəbərləri" başlığı altında verilmiş məlumatda "Molla Nəsrəddin" jurnalı
Ordubadın "Yəhya bəy" məscidi ilə bağlı problemləri ön plana çəkir və minilliklər boyu xalqın
inanc yeri kimi səcdəgaha çevrilən müqəddəs məkanın hərraca çıxarılmasını ürək ağrısı və təəssüf
hissilə geniş oxucu auditoriyasının nəzərinə çatdırır. Eyni zamanda bu satirik ittiham həm də
əlaqədar təşkilatları və cavabdeh şəxsləri mübarizəyə səsləyən sərt, ciddi xəbərdarlıq idi. Jurnal
yazır: "Bu yavuq vaxtlarda Odubadda Yəhya bəy məscidinin üçdən bir hissəsi satılacaqdır, çünki
məscidə üç dənə həsir alınıb və məscid borclu düşüb. Torqa gələn əşxaslardan təvəqqe olunur ki,
tərəfgirlik eləməyib insaf ilə qiymət versinlər, ta ki məscidə xəyanət olmasın, necə ki, neçə vaxt
bundan irəli həmin məscidin özgə mülkü satılanda hacılar, seyidlər, mollalar və kərbəlayılar dilbir
olub Allahın evinə xəyanət elədilər və məscidin mülkünü ucuz qiymətə öz təsərrüflərinə
keçirtdilər". (9,7) Ordubaddan verilən bu ticarət və ekonomi xəbərində maddi nemətlərin alğı-
satqısından deyil, minlərlə insanın tapındığı, ziyarət etdiyi mənəvi sərvətdən, Allahın evinin
satılmasından söhbət gedir. Məscidin mülkünü talan edənlər isə özünü pak vücud adlandıran, islam
dininin keşiyində durmalı olan, fəqət bu müqəddəs missiyanı yerinə yetirmək əvəzinə xəyanət
yolunu tutan yalançı din mübəlliğləridir.
3
"Molla Nəsrəddin" də elm, təhsil, maarif məsələləri jurnalın əsas leytmotivini təşkil edirdi.
Buna görə də XX əsrin əvvəllərində hələ də savadsızlığın hökm sürdüyü bir vaxtda məktəblə
məscid, elmlə din çox vaxt qarşılaşdırılırdı. Guya bunlar bir-birinə əks qütbdə dayanan
məfhumlardır. Bu yanlış təbliğat cəmiyyətdə ziddiyyətlər, qarşıdurmalar yaradır, yeni tipli
məktəblərin açılmasına, kütləvi savadsızlığın artmasına gətirib çıxarırdı. Buna görə də "Molla
Nəsrəddin" də geniş miqyas almış bu ciddi problemlər diqqət mərkəzində idi. İslam dini ilə məktəb
arasında dərin bir uçurum yaradan fırıldaqçı, riyakar mollalar hər vəchlə bu ziddiyyətlərin
dərinləşməsinə çalışırdılar. Çünki avam, savadsız, cahil insanları aldatmaq onların var-dövlətini
müxtəlif vasitələrlə əlindən almaq və istədiyi kimi idarə etmək daha asan idi. Bütün bu neqativ
hallarla barışmaq istəməyən "Molla Nəsrəddin" demək olar ki, az qala hər nömrədə dönə-dönə bu
taleyüklü məsələlərə qayıdırdı. Jurnal bu qarşıdurmanı belə şərh edir: "Ordubad şəhəri Vənənd
kəndinin sakini bir dövlətli Rusiya hökümətindən Əshabülkəhfə ikixətli bir dəmir yolu çəkmək
üçün imtiyaz istəmiş. Hərgah bu yol başa gələrsə, Naxçıvan mollaları Əshabülkəhf ziyarətinə asan
gedə biləcəklər, bu şərt ilə ki, ziyarətdən sonra Naxçıvanın qız məktəbini dağıtmaq üçün bir neçəsi
xətm tutsunlar" (9,7). Burada Əshabülkəhf ziyarətinin adının çəkilməsi, hətta Rusiyadan ora dəmir
yolunun çəkilməsinə göstərilən cəhdlər müsbət haldır. Lakin Naxçıvandakı qız məktəbinin
dağıdılması kimi mənfi hallar "Molla Nəsrəddin" də ciddi sarkazmla tənqid hədəfinə çevrilir.
Məktəb və məscid qarşılaşdırılması məsələsi jurnalın "Məzəli xəbərlər" başlığı altında
verilmiş digər bir məlumatda da əks olunmuşdur. Xəbərdə deyilir: "Yaycı kəndində (Ordubad)
cəmaət bir məscidi kulub, o biri məscidi məktəb etmək istədikdə allah dostlarından qəssab Əli oğlu
Hüseyn buna etiraz edub, öz yaşadığı evini kulub və məktəb üçün verib məscidlərə əl
vurulmamasını tələb etmişdir". (4,5) Müqəddəs ibadətgahlara verilən böyük dəyər Şərq aləmində
həmişə diqqət mərkəzində olmuşdur. Sovetləşmənin ilkin mərhələlərində mövcud rejim xalqı
məscidlərdən, pirlərdən uzaqlaşdırmağa çalışsa da, buna nail olmamış, əsrlərcə insanların qəlbində
yaşayan bu müqəddəs hissləri heç bir qüvvə yaddaşlardan silə bilməmişdir. Çağdaş dövrümüzdə də
Azərbaycan dünya dövlətləri içərisində tolerant ölkə kimi müxtəlif dinlərə sitayiş edən xalqların
demokratik hüquqlarını qoruyur, multikultural dəyərlərə böyük önəm verir. Respublikamızda
multikulturalizm ilinin elan olunması, dünya xalqlarının bu mötəbər tədbirə qatılaraq
Azərbaycandakı dini, irqi azadlıqlara şahidlik etməsi dövlətimizin bəşəri dəyərlərə yüksək qiymət
verməsinin bariz nümunəsidir.
"Molla Nəsrəddin" jurnalı nəşrə başladığı dövrdən islam dinini deyil, xurafatı yayanları,
xalqı kölə vəziyyətində saxlamağa çalışan qaragüruh insanları şiddətli tənqid atəşinə tutmuşdur.
Məhz belə qüvvələr də jurnala və onun redaktoru Cəlil Məmmədquluzadəyə qarşı yersiz hücumlar
etmiş və dinsizlikdə ittihamlandırmışlar. Buna görə də jurnalda həmin məsələlərə münasibət də öz
əksini tapırdı. Orada deyilir: "Biz Naxçıvan camaatı Molla Nəsrəddindən təvəqqə edirik ki, bizə
4
dolaşmasın. Hərgah dolaşa, işi ayrı cür başlarıq. Nəsihət qəbul etmək ədəbdəndir. Vəssalam". (6,6).
"Molla Nəsrəddin"ə qarşı edilən təhdid və hədə-qorxular onu həqiqət yolundan çəkindirməmiş,
cəmiyyətdə hökm sürən çatışmazlıqlar onun tənqid hədəfindən yayına bilməmişdir.
Azərbaycanda sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra mədəniyyətimizə, milli-mənəvi
dəyərlərimizə ağır zərbələr vuruldu. Xalqımızı öz soykökündən uzaqlaşdırmağa çalışan qara
qüvvələr bir çox tarixi, dini abidələrimizi yerlə yeksan etdilər. "Molla Nəsrəddin" jurnalı öz
səhifələrində sovet rejiminin planlı şəkildə həyata keçirdiyi bu dağıdıcı aksiyanı pisləmiş, xalqın
minilliklər boyu qoruyub saxladığı dini abidələrin məhv edilməsinə qarşı çıxmışdır. Hətta bir
zamanlar xalqımızın milli bayramlarının - Novruz, Qurban, Orucluq keçirilməsinə qadağalar
qoyulub, onlara dini don geydirərək yaddaşlardan silməyə çalışanlara "Molla Nəsrəddin" jurnalı
biganə qalmamış, öz münasibətini bildirmişdir. Jurnal yazır: "Orucluqda Ordubad mollaları
məscidləri belə təqsim etmişlər: Came məscidinə Ağ Seyidin oğlu, Yəhya bəy məscidinə Şeyx
Qəffar axund, Hüseynxanaya molla Məhəmməd, Girdətan məscidinə molla Yəhya gedəcəkdir.
Qalan məscidlər kluba verildiyindən Mir Yəqub ilə molla Hacı yersiz qalmışlar" (10,3). Burada
"Molla Nəsrəddin" ayrı-ayrı məscidlərin mollalar arasında bölüşdürülməsi məsələləri ilə onların
tamahkarlığını nəzərə çatdırmaq istəsə də, mətnin sonunda müəllifin sətiraltı eyhamla məscidin
kluba verilməsi xəbərini təəssüflə yazması milli vətənpərvərlik və ziyalı təəssübkeşliyindən irəli
gəlirdi. Çünki burada dövrün ictimai qüsurları tam reallığı ilə əks olunmuşdur.
Xalq etimologiyasında tarixi abidələrimizlə, ziyarətgahlarımızla bağlı möcüzələr
uydurulmuş, onların yaradılmasında qeyri-adi qüvvələrin rolundan geniş bəhs olunmuşdur. "Molla
Nəsrəddin"də dərc olunmuş "Möcüzə" yazısında da xalqın mifləşdirdiyi belə ziyarətgahların necə
yaranmasından danışılır: "Bu gün Şərur uyezdində, Qaratəpə dağında üç ov var imiş: Təpədən yola
səmt yenirmişlər. Bunu ermənilər görürlər, bir neçə güllə atırlar, heç birisi dəymir, onlar düzəlirlər
yola. Düz Ərmi kəndindən o yana olan müsəlman kəndi Dizədə Mirsəlimin evinə gedirlər və
həyətdə başlayırlar otlamağa. Otlayandan sonra gediblər evdə olan taxçada yatıblar. İndi üç gündür
ki, hər yandan ziyarətə gəlirlər" (3,7). Yazıda erməni kafirlərinin atdığı güllənin ova dəyməməsi
xalq təfəkküründə qeyri-adi bir möcüzənin baş verdiyini göstərir və həmin seyid ocağının müqəddəs
bir ziyarətgaha çevrildiyini sübuta yetirir. Jurnalda digər məkanlarda da belə möcüzələrin baş
verdiyi göstərilir. Ordubaddan verilən xəbərdə deyilir: Buğkar piri ilə Düylün pirində möcüzə
olduğuna görə ziyarətə gedənlərin sayı dörd qat artmışdır" (2,6). "Molla Nəsrəddin" də Ordubad
yaxınlığında olan "Malik İbrahim" pirinin yaradılması ilə bağlı məlumat da yer almışdır. Felyetonda
Molla Gürzümalının yozumunda İmam Hüseynin düşmənlərin təqibi nəticəsində Ordubad diyarına
gəlməsi və orada qeyb olması rəvayəti söylənilir. Bundan sonra həmin müqəddəs məkanın pirə
çevrilməsi oxucuların nəzərinə çatdırılır.
5
"Molla Nəsrəddin"də pirləri, ziyarətgahları öz gəlir mənbəyinə çevirən, xalqı müəyyən
xoflarla qorxudaraq özündən asılı vəziyyətə salan mollalar tənqid hədəfinə tuş gəlir. Jurnaldakı
"Yengicədən" yazısında Şərur dairəsinin Yengicə kəndinin Böyük məscidində toplaşan mollaların
kəndləri öz aralarında bölüşdürməsi məsələsindən bəhs olunur. Orada deyilir: "Şeyx Molla Cəlil ağa
cavan olduğu üçün ona Qarxun, Məhəmməd Sabir, Siyaqut, Aralıq kəndlərini vermişlər. O
kəndlərin alçısı da, tovxanı da bu ağanındır. Yalnız bir Alışa kəndi Seyid Mir Cəlal üçün
verilmişdir. Onun müctəhiddən kağızı olduğu üçün bu biri mollalar ziddiyyət edərək ona artıq
kəndlər verməyiblər" (11,3).
"Molla Nəsrəddin" də Naxçıvanla bağlı dərc olunmuş materiallarda hadisə və əhvalatların
baş verdiyi məkanlarla yanaşı, həm də konkret şəxs adları da həmin yazılarda əksini tapır. "Nuhun
gəmisi" xəbərində deyilir: "Culfada Mirzə Ələkbər ağa ki xeyli mömin və müqəddəs bir vücuddur -
isbat eliyir ki, Nuhun gəmisi İrəvanın yanında olan Ağrı dağın üstündə dayanıb" (7,5). Mirzə
Ələkbər ağanın fikirlərinə satirik fon verən "Molla Nəsrəddin" həm də bir həqiqəti - İrəvanın əzəli
Azərbaycan torpağı olması faktını təsdiqləmişdir. Jurnal bu cür tarixi məlumatları öz səhifələrində
yazmaqla həm də xalqımızın taleyüklü problemlərini qabartmış, qədim torpaqlarımızın
unudulmamasına çalışmışdır.
Jurnalda konkret yer və şəxs adları ilə bağlı elanlar da diqqəti cəlb edir. Əlbəttə ki, jurnalın
satirik üslubda qələmə aldığı kiçik həcmli yazı yenə də konkret faktlıdır: "Ordubad mahalında,
Nüsnüs kəndində Hacı Mirağa Hacı Mircəfər oğlu ki əsl ocaq seyid nəslindəndir, hər gün ətrafdan
ağanı ziyarət etməyə gələnləri qəbul edir. Qəribə budur ki, kor gələn gözlü gedir, şikəst salamat
yola düşür..." (1,6).
Ümumiyyətlə, "Molla Nəsrəddin" jurnalının nəşrindən bir əsrdən artıq vaxt keçməsinə
baxmayaraq, bu mətbu orqanımızın tarixi xidmətləri indi də öz əhəmiyyətini qoruyub
saxlamaqdadır. Çünki 25 il fəaliyyət göstərən "Molla Nəsrəddin" jurnalı Azərbaycanın digər
əraziləri ilə yanaşı, Naxçıvanın tarixi məkanlarının, türk-islam mədəniyyətinin zəngin abidələrinin
tanıdılmasında və qorunub gələcək nəslə çatdırılmasında müstəsna rol oynamışdır.
ƏDƏBİYYAT
1. Elan. "Molla Nəsrəddin", 1909, №3.
2. Hər yerdən. "Molla Nəsrəddin", 1929, №33.
3. Möcüzə. "Molla Nəsrəddin", 1910, №18.
4. Məzəli xəbərlər. "Molla Nəsrəddin", 1929, №6.
5. Naxçıvan ensiklopediyası. Bakı, 2002, 594 səh.
6. Naxçıvan. "Molla Nəsrəddin", 1909, №38.
7. Nuhun gəmisi. "Molla Nəsrəddin", 1909, №4.
8. Teleqraf xəbərləri. "Molla Nəsrəddin", 1908, №42.
9. Ticarət və ekonomi xəbərləri. "Molla Nəsrəddin", 1908, №18.
10. Təqsimat. "Molla Nəsrəddin", 1929, №8.
11. Yengicədən. "Molla Nəsrəddin", 1927, №28.
Dostları ilə paylaş: |