2
Feyruz Bağırov
Naxçıvanın
Təbii Sərvətləri
Naxçıvan Muxtar Respublikasının təbii sərvətlərindən bəhs edilən kitab, kənd təsərrüfatı işçiləri,
sahibkarlar, bağbanlar, təbiəti mühafizə dostları və geniş oxucu kütləsi üçün nəzərdə tutulmuşdur.
Elmi məsləhətçilər: Əlövsət Quliyev (k/t
elmləri namizədi, dossent)
İsmayıl Sadiqov (biologiya elmləri namizədi, dossent)
Sahib
Hacıyev (k/t elmləri namizədi)
Kompüterdə yığan: İlkin Rəhimov
Redaktor: Hafiz Bağırov
Naxçıvan-2008
4
Müəllimim Rauf Mirzəmməd oğlu Bəktaşinin
əziz xatirəsinə ithaf edirəm.
Yeraltı və yerüstü sərvətləri, canlı təbiəti və mədən sularını
öyrənərək nəsillərə çatdırmaq insanlıq borcumuzdur.
R. M. Bəktaşi (1910-1988)
Naxçıvan Muxtar Respublikasının
Tarixinə qısa baxış
Naxçıvan dövləti Azərbaycanın ayrılmaz tərkib hissəsi olaraq Kiçik Qafqazın cənubunda hər
tərəfdən çılpaq dağlarla əhatə olunmuş çökık,“çuxura” bənzər relyef formasındadır.
1827-ci ilin ortalarında Naxçıvan diyarı Rusiya imperiyasının tərkibinə keçdikdən
sonra inzibati
mahallara bölünmüşdür.
1828-ci ildə Naxçıvan xanlığındakı Naxçıvan və Ordubad dairələrində, Xok, Dərələyəz, Əylis,
Dəstə, Çənnəb və Biləv mahalları yaradılmışdır.
Çar Rusiyası 18-ci yüz illikdə Qafqazı o cümlədən də Cənubi Qafqaz ərazilərini ələ keçirməklə
burada inzibati coğrafi bölgülər aparmış, topoqrafiq xəritələr çəkmiş məntəqələr arası çapar yollarını
bərpa etmişdir.
Rusiya imperiyası tərəfindən Cənubi Qafqazda ipək sənayesini
inkişaf etdirmək məqsədi ilə
Carbalakən-Nuxa və Xankəndi-Ordubadda barama qurdları (kümçülüyü) saxlanması tədbirlərini həyəta
keçirmək məqsədi ilə “möcüzəvi” tut ağaclarının əkilb becərilməsinə diqqət artırılmışdır.
1829-cu ildə Şəki və Ordubadda kənd təsərrüfatının ipəkçilik sahəsi olan
İpəkqurdu
Manufakturaları yaradılmışdır. 1843-cü
ildə Şəkidə Təcrübə-İpəkçilik Məktəbi açılmışdır ki, orada ilk
kənd təsərrüfatı mütəxəssisləri hazırlanmışdır.
1841-ci ilin 1 yanvar tarixindən Çar Rusiyası tərəfindən Cənubi Qafqazda Naxçıvan qəzası
yaradılmışdır.
1847-ci ildə Cənubi Qafqazda kənd təsərrüfatını inkişaf
etdirmək məqsədilə Kəndli Əsasnaməsi adlı
hüquqi sənədlər toplusu nəşr olunmuşdur. 1850-ci ildə isə Tiflisdə
Qafqaz Kənd Təsərrüfatı Cəmiyyəti
dövlət qurumu yaradılmışdır.
Naxçıvan qəzası İrəvan quberniyasına tabe etdirilməklə ərazisinin sahəsi 4378 kvadrat kilometr
(verst), əhalisi 86 min 878 nəfər(1896-cı ilin st.məl.), türk müsəlmanları 86 faiz təşkil etmişdir.
1849-cu ilin 9 iyun tarixindən Naxçıvan qəzası müstəqillik qazanaraq İrəvan quberniyası tərkibində
qalmışdır.
Naxçıvan qəzasına 1850-60-cı illərdə Tiflisdən və Bakıdan Şuşa(Gorus)-Naxçıvan-İrəvan
poçt-çapar
yolu çəkilmiş, məntəqələrdə at dəyişmə xidmət stansiyaları yaradılmışdır.
1859-cu ildə Cənubi Qafqazdakı şəhər tipli yaşayış yerlərində yaşıllaşdırma işləri aparılaraq Bakıda
Qubernator Bağı, Naxçıvanda isə
Padşahlıq Bağında ağac tingləri əkilərək ora su çəkilmişdir. Belə
yaşıllaşdırma işləri Yelizavetapolda da (Gəncədə) aparılmışdır.
1840-ci ildə Naxçıvanda ilk qəza məktəbi və 1879-cu ildə isə üç siniflik rus-tatar məktəbi açılaraq,
müdiri Məmmədtağı Sidqi (1854-1903) olmuşdur. Azərbaycanda kənd təsərrüfatı işləri ilə məşğul olan
ilk
mütəxəssis, görkəmli rus torpaqşünası V.V.Dokuçayev(1846-1903) ilə təbiətşünas H.Zərdabi(1842-
1907) olmuşdur.
1875-ci ildə ağranom ixtisaslı ziyalı M.H.Zərdabi tərəfindən “Əkinçi” qəzeti nəşr olunmağa
başlamışdır. Həmin illərdə Naxçıvanda ziyalılardan Mirzəmməd bəy Bəktaşi, Məmmədtağı Sidqi,
Şahbazağa
Kəngərli, Kərbəlayi Musa və başqaları tərəfindən “müqəddəs ağac” adı ilə təbliğ edilən tut
tinglərinin əkilib becərilməsi ümumxalq işinə çevrilmişdir.
1887-ci ildə Naxçıvanda xeyriyyəçi ziyalı Balabəy Əlibəyov şəxsi həyətindəki
Diyari-Tarixi
Keçmişimiz adlı ölkəşunaslıq muzeyində, barama qurdlarını tut ağacı budaqları üzərində nümayiş
etdirmişdir.
1892-ci ildə Cəhridə xəstəxana açılmış və 1905-ci ildə Naxçıvan şəhərinə köçürülməklə 14
çarpayılıq olmuşdur.