Nazwa przedmiotu Filozofia przyrody

Yüklə 17,38 Kb.

tarix	26.11.2017
ölçüsü	17,38 Kb.
	#12749

Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej

Nazwa kierunku

Studia doktoranckie

w dziedzinie nauk farmaceutycznych

Poziom i forma studiów

Studia III stopnia (doktoranckie)

stacjonarne
Nazwa przedmiotu

Filozofia przyrody

Punkty ECTS

1

Jednostka realizująca

Studium Filozofii i Psychologii Człowieka

Osoba odpowiedzialna

Dr hab. Jacek Breczko

Rodzaj przedmiotu

Obowiązkowy

Semestr

III

Rodzaj zajęć i liczba godzin

wykłady 21

wiczenia

seminaria

9

Cel kształcenia

Zapoznanie doktorantów z rozwojem historycznym myśli filozoficznej związanej z badaniem przyrody, zapoznanie z wybranymi problemami filozofii przyrody oraz z ich tłem światopoglądowym

Treści programowe

Wykłady

Początki filozoficznego badania przyrody. Koncepcje szkoły jońskiej, pojęcie „arche” i „logosu”. Filozofia przyrody pitagorejczyków. Monizm eleatów, pluralizm Empedoklesa i atomizm Demokryta oraz jego modyfikacja w doktrynie Epikura. Dualizm ontologiczny i atomizm liczbowy Platona oraz hilozoizm Arystotelesa. Ptolemejski model wszechświata. Koncepcja heliocentryczna Arystarcha, pomiary Archimedesa i Eratostenesa. Średniowieczna metafizyka światła oraz średniowieczny model wszechświata i jego destrukcja (Kopernik, G. Bruno, Galileusz). Model nauki eksperymentalnej Bacona i Galileusza. Nieskończony wszechświat Kartezjusza, przyroda jako maszyna. Fizyka Newtona i jej filozoficzne aspekty. Koncepcja Laplace’a. Fizykalizm i atomizm-XIX wieczny; model odwiecznego, nieskończonego i stabilnego kosmosu. Teoria doboru naturalnego i ewolucji Darwina i Wallace’a.

Seminaria

Filozofia nauki Poppera. XX-wieczny obraz przyrody i kosmosu: teoria względności Einsteina; koncepcja wielkiego wybuchu; fizyka kwantowa Bohra i zasada nieoznaczoności Heisenberga. Kwestia początku wszechświata: różne modele kosmologiczne. Analiza fragmentów książki St. Hawkinga Krótka historia czasu. Natura wszechświata: organizm, maszyna czy myśl (odejście współczesnej fizyki od paradygmatu mechanistycznego). Spór między kauzalizmem i finalizmem. Czym jest życie? Holizm a redukcjonizm. Ewolucjonizm naturalistyczny, ewolucjonizm teistyczny, teoria „Inteligentnego Projektu”, kreacjonizm.

Formy i metody dydaktyczne

Wykłady z elementami dyskusji

Seminaria, analiza tekstów

Forma i warunki zaliczenia

Forma zaliczenia – egzamin

Warunki zaliczenia – egzamin pisemny – testowy z pytaniami otwartymi

Literatura podstawowa

M. Heller, T. Pabjan, Elementy filozofii przyrody, Tarnów 2007.

Wł. Tatarkiewicz, Historia filozofii, Warszawa 2007.

P. Davies, Czas. Niedokończona rewolucja Einsteina, Warszawa 2003.

S. W. Hawking, Krótka historia czasu, Warszawa 2007.

Literatura uzupełniająca

R. Dawkins, Samolubny gen, Warszawa 2012.

P. Davies, Bóg i nowa fizyka, Warszawa 2006.

K. Popper, Logika odkrycia naukowego, Warszawa 2003.

M. Heller, Granice kosmosu i kosmologii, Warszawa 2005.

Przedmiotowe efekty kształcenia
W sumie od 4 do 8 efektów kształcenia podanych w kolejności: wiedza-umiejętności-kompetencje.

Każdy efekt kształcenia musi być weryfikowalny (w odniesieniu do treści programowych)

Odniesienie do

kierunkowych efektów kształcenia
P-W01

Zna główne pojęcia, zagadnienia i genezę filozofii przyrody. Zna główne antyczne filozofie przyrody.

M3-W04

P-W02

Zna główne zagadnienia i koncepcje średniowiecznej filozofii przyrody

M3-W04

P-W03

Zna główne koncepcje nowożytnej filozofii przyrody: atomizm, mechanizm, ewolucjonizm.

M3-W04

P-W04

Rozumie spór między kauzalizmem a finalizmem oraz między ewolucjonizmem naturalistycznym, teistycznym i kreacjonizmem.

M3-W04

P-U01

Zna i potrafi interpretować główne koncepcje XX-wiecznej filozofii: teoria względności Einsteina, fizyka kwantowa i teoria wielkiego wybuchu. Zna główne modele kosmologiczne

M3-U05

P-K01

Jest zdolny do wyciągania i formułowania wniosków w oparciu o nabytą wiedzę teoretyczną z zakresu filozofii przyrody, kosmologii, astrofizyki oraz teorii ewolucji

M3-K06

Bilans nakładu pracy studenta

Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim

udział w wykładach

21 x 1h

21h

udział w seminariach

9 x 1h

udział w konsultacjach związanych z zajęciami

6 x 1h

6h

RAZEM

36h
Samodzielna praca studenta (przykładowa forma pracy studenta)

przygotowanie do seminariów

3 x 3 h

9h

przygotowanie do egzaminu

1 x 15h

15h

RAZEM

24h

Ogółem

60h
ECTS

1

Wskaźniki ilościowe

Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela [21h + 9h + 6h]

36h

ECTS

Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym

0

Nr efektu kształcenia

Metody weryfikacji efektu kształcenia

Formujące

Podsumowujące
P-W01