Nikolay gumilyov’un “ZÜrafa” (Jİraf) adli şİİRİnde



Yüklə 0,58 Mb.
Pdf görüntüsü
tarix21.07.2018
ölçüsü0,58 Mb.
#57539


DOI: 10.7816/idil-05-19-04                    idil, 2016, Cilt 5, Sayı 19, Volume 5, Issue 19 

 

41



 

www.idildergisi.com 

 

        

NİKOLAY GUMİLYOV’UN “ZÜRAFA” (JİRAF) 

ADLI ŞİİRİNDE

 

“AFRİKA TEMASI”

 

Güneş SÜTCÜ

1

 

ÖZET

 

Gümüş çağı ustaları arasında çağdaşlarını ve gelecek nesilleri derinden etkileyen 

şairlerden  biri  Nikolay  Gumilyov’dur.  XX.  yüzyılın  ilk  yıllarındaki  şiir  türünün 

gelişimine dair Gumilyov’un en büyük katkısı, Afrika’ya ithafen yazdığı eserleri ile Rus 

dil  bilincinde  kıtaya  dair  bilgiler  edinilmesini  sağlaması  ve  insanlara  dünyayı  kendi 

kendilerine keşfetme yolunda korkusuz ve güçlü bir yol açmasıdır. Afrika temalı şiirleri, 

Gumilyov’u şair olarak daha tanınır kılmıştır. Kendisine bulduğu bu orijinal tema ile şiir 

sanatında çok özel bir yer edinmiştir. Şairin farklı imge ve biçim arayışı içine girmesi bu 

çalışmada incelenecek olan “Zürafa” (Jiraf) adlı şiirinin ortaya çıkışında önemli bir paya 

sahiptir. Çünkü egzotik ve güzel yerler, her daim Gumilyov’in dikkatini çekmiştir. Bu 

bağlamda  şair,  1908  yılında  “Romantik  Çiçekler”  (Romantiçeskiye  Tsvetı-1908)  adlı 

derlemesini yayımlar. Ancak derlemenin en dikkat çekeni “Zürafa” (Jiraf-1907) olur ve 

çok geçmeden Rus edebiyatında Gumilyov’un kartviziti haline gelir. Gumilyov, Paris’te 

1907 yılının Eylül ayında kaleme aldığı bu şiiri ile okuyucusunu egzotik bir ülke olan 

Afrika portresi içinde adeta bir masal dünyasında seyahate çıkarmıştır. Şairin Avrupa ve 

Afrika’ya  yapmış  olduğu  seyahatlerdeki  gözlemlerini  egzotik  motiflerle  süsleyerek 

ortaya  koyduğu  en  önemli  edebi  çalışmalarından  biri  olan  “Zürafa”  (Jiraf)  egzotik 

kokularla,  seslerle,  renk  zenginlikleriyle  dolu  boya  tablası  niteliği  taşımaktadır. 

Çalışmanın bir  sonucu olarak,  Gumilyov’un gümüş çağı  Rus edebiyatına sıra dışı  bir 

tema  kazandırması  bakımından  ne  denli  yaratıcı  ve  özgün  bir  sanatçı  olduğunun  altı 

çizilmeye çalışılacaktır. 

Anahtar Kelimeler: Gumilyov, Jiraf, Zürafa, Afrika, Akmeizm, Gümüş Çağ. 

 

                                                      



1

Okutman, Anadolu Üniversitesi, Temel Yabancı Diller Bölümü, gunessutcu@anadolu.edu.tr

 



Sütcü, Güneş."Nikolay Gumilyov’un “Zürafa” (Jiraf) Adlı Şiirinde “Afrika Teması". 

idil 5.19 (2016): 41-47. 

 

www.idildergisi.com



 

42 


 

THEME “AFRICA” IN NIKOLAI GUMILYOV’S POEM 

“GIRAFFE”

 

ABSTRACT 

Nikolai Gumilyov is one of the poets who influenced deeply his contemporaries 

and the next generations. At the beginning of the 20th century Nikolai Gumilyov’s the 

greatest  contribution  is  providing  information  about  the  continent in  Russian  language 

awareness and making fearless and strong ways to people for discovering the World by 

theirselves. His poems written in “Africa” theme make him more known. He had a special 

place in poetry by this theme which was founded by himself. Poet’s plunging in the quests 

different  images  and  structures  has  important  contribution  to  showing  up  tthe  poem 

“Giraffe” which will be examined in this work. Because exotic and nice places always 

attracted  Gumilyov’s  attention.  In  this  context  poet  publishes  his  collected  work 

“Romantic  Flowers”  (Romantiçeskiye  Tsvetı-1908)  in  1908.  Nevetheless  “Giraffe” 

becomes the most remarkable work and grows into Gumilyov’s personal card. Gumilyov 

took his readers a trip to legengary World in exotic Africa portrait by this poem which 

was penned in September 1907. Giraffe, one of the most important literary work of the 

poet which was garnished by exotic motives, has the feature of a disk by exotic scents, 

voices  and  the  color  richness.  As  a  result  of  this  work,  we  will  try  to  underline  how 

talented  and  genuined  Gumilyov  is  in  respect  to  he  redounded  extraordinary  theme  to 

Silver Age in Russian Literature. 



Keywords: : Gumilyov, Jiraf, Giraffe, Africa, Acmeism, Silver Age 

 

Sütcü, Güneş."Nikolay Gumilyov’un “Zürafa” (Jiraf) Adlı Şiirinde “Afrika Teması". 



idil 5.19 (2016): 41-47. 

 

Sütcü, G. (2016). Nikolay Gumilyov’un “Zürafa” (Jiraf) Adlı Şiirinde “Afrika Teması. 



idil, 5 (19), s.41-47. 

 

 



 

 

 


idil, 2015, Cilt 5, Sayı 19  - Volume 5, Number 19

 

 



 

43

 



www.idildergisi.com 

 

GİRİŞ   

Nikolay  Gumilyov  (1886-1921)  gümüş  çağın  en  önemli  şairlerinden  biri 

olmasının  yanı  sıra,  akmeizmin  kurucusu  olarak  tanınmaktadır.  Gumilyov,  sanatsal 

yaratıcılığında  seyahate  düşkünlüğü  ve  dünyayı  keşfetme  tutkusu  ile  geleceği 

öngörebilmesindeki  şiirsel  yetisini  ve  cesaretini  uyumlu  bir  şekilde  sentezlemiştir. 

Şairin  bu  özellikleri  ve  yetileri  şiirlerinin  oluşumunda  kendisine  önemli  katkılar 

sağlamıştır.  Gumilyov’un  şair  olarak  tanınması  ise  “Afrika”  temalı  şiirleri  ile 

gerçekleşmiştir. Biz de kendisine bulduğu bu orijinal tema ile şiir sanatında çok özel bir 

yer edinen şairin özgünlüğünü gözler önüne sermeye çalışacağız. (Kulikova, 2015). Bu 

bağlamda ilk olarak egzotik ve güzel yerlerin her daim Gumilyov’in dikkatini çektiğini 

söylemek  yerinde  olacaktır.  Şair,  bu  tarz  yerlerin  farklı  varyasyonlarını  sunduğu 



“Romantik  Çiçekler”  (Romantiçeskiye  Tsvetı-1908)  adlı  derlemesini  1908  yılında 

yayımlar. Söz konusu derlemede yer alan şiirler “Sırtlan”, (Giena), “Jaguar” (Yaguar), 

“Aslan İmgesi” (Nevesta l’vа), “Zürafa” (Jiraf) ve “Çad Gölü”dür. (Ozera Çad) (Ude 

Fraydey, 2007)  Ancak bu derlemeler arasında en dikkat çekeni “Zürafa” (Jiraf-1907) 

olur ve çok geçmeden Rus edebiyatında Gumilyov’un kartviziti haline gelir. Öte yandan 

şairin  Avrupa  ve  Afrika’ya  yapmış  olduğu  seyahatlerdeki  gözlemlerini  egzotik 

motiflerle  süsleyerek  ortaya  koyduğu  en  önemli  edebi  çalışmalarından  biri  olan 

“Zürafa” (Jiraf) egzotik kokularla, seslerle, renk zenginlikleriyle dolu bir boya tablası 

niteliği taşımaktadır. Söz konusu egzotik şiirde hâkim olan masalsı hava, ilk satırlardan 

itibaren okuyucuyu etkisi altına alır: 



“Dinle: Uzak uzak diyarlarda, Çad gölünün kıyısında 

Zarifçe bir zürafa gezinip duruyor.”(Gumilyov,1907 ). 

Böylelikle  okuyucu,  dünyanın  en  egzotik  kıtası  olan  Afrika’ya  giriş  yapar. 

Gumilyov, adeta gerçek olamayacak kadar eşsiz ve güzel tablolar çizmeye başlar: 

 

“Zürafa, uzaklarda bir çeşit rengârenk gemi yelkeni gibi, 



 

Ritimli koşuşu da sanki sevinçli bir kuşun uçuşu.” (Gumilyov, 1907). 

İlk  başta  dünyada  böylesi  güzelliklerin  var  olabilme  ihtimalini  zihninde 

tahayyül  dahi  etmekte  zorlanan  okuyucuya,  şair  başka  bir  dünyanın  kapılarını 

aralayarak keşfetme şansı vermektedir. Gumilyov’a göre, insan isterse dünyadaki pek 

çok mucizevî şeyi görebilir ve anlayabilir. Bunun için çok uzun süredir soluduğumuz 

karanlık  dumanların  arasından  çıkarak  arınmayı  ve  dünyanın  devasa  büyüklükte 

oluşunu  hatırlayarak  bir  yerlerde  hala  cenneti  andıran  köşelerin  kaldığının  farkına 

varılmasını  teklif  etmesi  bir  ışık  uyandırır  zihinlerde.  Şair  bu  konuda  son  derece 




Sütcü, Güneş."Nikolay Gumilyov’un “Zürafa” (Jiraf) Adlı Şiirinde “Afrika Teması". 

idil 5.19 (2016): 41-47. 

 

www.idildergisi.com



 

44 


 

inançlıdır.  Bu  inancının  sembolleri  olarak  “Afrika”  ve  “Zürafa”yı  tercih  etmiştir. 

(Vidugiryte,  2015).  Bu  tercihlere  bağlı  olarak  kurgulanan  “Zürafa”  (Jiraf)  adlı  şiirin 

birinci  ve  beşinci  dörtlüklerinin  son  iki  mısralarında  dairesel  kurgu  şöyle 

timsalleştirilmiştir: 

“Dinle: Uzak uzak diyarlarda, Çad gölünün kıyısında 

Zarifçe bir zürafa gezinip duruyor.” (Gumilyov, 1907). 

 Gumilyov, güneşli ülkenin sakinlerini daha önce hiç görülmemiş özelliklerle 

karşı karşıya getirerek capcanlı ve görkemli tablolar çizer. Böylelikle bu egzotik kıta 

hakkında daha söyleyeceği çok şeyin olduğunu okuyucuda yarattığı izlenim üzerinden 

vermeye çalıştığı görülmektedir. Şairin dairesel kurgu özelliğinden yararlanmış olması 

ise  okuyucusunun başka  bir dünyaya  panoramik açıdan  bakabilmesi için “dünyadaki 

cenneti”  tekrar tekrar anlatma isteği ile  ilişkilendirilebilir. Öte  yandan şair,  “Zürafa” 

(Jiraf)  adlı  masalsı  şiirinde  iki  alanı  karşılaştırır:  Bunlardan  birincisi,  insanın  bilinç 

çerçevesindeki uzak diyarlar; ikincisi ise dünya üzerinde birbirine yakın olan yerlerdir. 

Şair, buradaki alanlarla  ilgili herhangi bir şey söyleme  isteği içinde  değildir. Burada 

yalnızca  her  dakika  soluduğumuz  “karanlık  dumanlar”  söz  konusudur.  Yaşadığımız 

dünyada hâkim olan yalnızca hüzün ve gözyaşıdır. Bu düşünce, okuyucuda dünyanın 

hiçbir  yerinde  cennet  olarak  adlandırabileceğimiz  bir  yerin  olmadığı  düşüncesini 

uyandırır. Oysa Nikolay Gumilyov bu durumun tam tersini kanıtlamaya çalışırcasına şu 

sözleri sarf eder: 

“Uzak-uzak diyarlarda, Çad gölünün kıyısında 

Zarifçe bir zürafa gezinip duruyor.” (Gumilyov, 1907). 

Alıntıda  da  görüldüğü  gibi  şair,  “uzak-uzak”  (daleko-daleko)  ifadesinde 

sözcüklerin  arasına  koyulan  tire  işareti  ile  tamamen  ulaşılmaz  olduklarından 

bahsetmektedir. Diğer yandan ise, bir parça ironi ile aslında bu kıtanın gerçekten uzak 

olup olmadığına dikkatleri çeker. Çok uzaklardaki bu egzotik ülke, çocukluğundan beri 

Gumilyov’un  ilgisini  çekmiştir.  Hatta  şairin  Etiyopya  İmparatorluğundaki  gönüllü 

askerlerin kahramanlıklarına hayranlık duyduğundan bahsedilmektedir. 1909, 1911 ve 

1913  yıllarında  ise  Afrika’da  bulunan  Gumilyov,  en  nihayetinde  çocukluk  hayalini 

gerçekleştirebilmiş  ve  şiirlerinde  betimlediği  güzellikleri  kendi  gözleriyle  görebilme 

imkânını yakalayabilmiştir.  

Söz  konusu  şiirde  anlatılanlar  ile  bir  mukayese  yapıldığında,  gri  tonlarında 

akan ve yaşanılan “reel” dünya büsbütün renksiz gelir okuyucuya. Oysa Çad gölünün 

yüzeyi,  çok  kıymetli  bir  elmas  gibi  renk  renk  ışıldamaktadır.  Bu  noktada  Nikolay 



idil, 2015, Cilt 5, Sayı 19  - Volume 5, Number 19

 

 



 

45

 



www.idildergisi.com 

 

Gumilyov’un diğer akmeist şairlerin aksine nesnelerden yararlandığı görülmektedir. Bu 



durumun yansımaları ise ikinci dörtlükte yer alır:  “Sihirli desenlerle süslü zürafanın 

derisi”,  “Ayın  akislerinin  döküldüğü  koyu  mavi  renkteki  suyun  ayna  gibi  olması”, 

“Güneş batarken geminin turuncu renkteki yelkeninin canlı bir şekilde parıldaması”. 

Bizim içinde bulunduğumuz  ve alıştığımız dünyadan farklı olarak bu alana tertemiz, 

taze bir hava dolmakta ve Çad gölünün kenarında akla hayale gelmeyecek çeşitlilikte 

ve güzellikte olan otların harikulade kokusu yayılır. Bu çizilen tablo ise dünyanın uçsuz 

bucaksız enginliklerinden yorulmaksızın bahsetmeye  hazır bir şairin varlığını bizlere 

duyumsatmaktadır.  Hakikaten  egzotik  kokularla,  seslerle,  renk  zenginlikleriyle  dolu 

boya  tablasının;  içinde  yaşadığımız  dünyaya  göre  bir  hayli  dikkat  çekici  olduğunu 

söylemek mümkündür. Öyle ki bir türlü dinmek bilmeyen bu coşku ateşi okuyucuyu da 

sarıp sarmalamıştır.  

Öte  yandan  Nikolay  Gumilyov’un  masalsı  şiirinde  “Zürafa”yı  odak  imge 

olarak seçmesi, tesadüfî bir durum değildir. Upuzun boynu ile ayakları üzerinde dimdik 

duran  ve  derisinin  üzerindeki  büyüleyici  desenlerle  “Zürafa”  imgesi,  çok  sayıda 

şarkının ve  şiirin ana  kahramanı olmuştur. Kim bilir, belki de  bu egzotik  hayvan  ve 

insan arasında bazı paralellikler kurulabilir. Öyle ki tıpkı bir insan gibi son derece sakin, 

endamlı ve zarif durmaktadır. Sanki kendisiyle kimse boy ölçüşemez gibi bir havası da 

vardır.  Oysa  kendini  tüm  canlılardan  daha  üstün  görme  özelliği,  insana  özgüdür. 

Kanımızca  bu  noktada  Gumilyov’un  “zürafa”  imgesi  üzerinden  çevresindeki 

insanlardan birine bir iğneleme yaptığına dair bir yargıda bulunulabilir. Rus dilbilimci 

ve  edebiyatçılarından Viktor Jirmunski’ye  (1891-1971) göre  ise  Gumilyov’u egzotik 

ülkeleri betimlemeye  iten şey, farklı imge ve  biçim  arayışı içine  girmesidir. Öyle  ki 

“Zürafa” (Jiraf) adlı şiirin temelinde, Gumilyov’un şiirsel düşlerinin yattığı gerçeği göz 

önünde  bulundurulduğunda  Jirmunski’nin  savının  daha  somut  bir  hal  kazandığı 

söylenebilir. (Vidugiryte, 2015) Diğer yandan Gumilyov, zürafa’nın egzotik doğası ve 

uzak  diyarlarla  ilgili  masalsı  öyküleme  bağlamında  son  derece  sınırlı  bir  tablo 

sunmaktadır  okuyucusuna.  Bu  noktada  ise  söz  konusu  egzotik  hayvana  ait  imge 

yaratımında  daha  dikkate  değer  araçlardan  biri  olarak  karşılaştırma  yönteminden 

yararlanmayı  tercih  ettiği  görülmektedir.  Zürafanın  derisindeki  büyüleyici  desenler, 

gecenin parıltılı ışığı ile karşılaştırılır. Uzaktan bakıldığında geminin renkli yelkenine 

benzetilirken, koşuşu da sanki sevinçli bir kuşun uçuşunu andırır. Şiirin  melodisi ise 

zürafanın sakinliği ve zarifliği ile karşı karşıya bırakılır. Çıkardığı sıra dışı uzunluktaki 

melodik sesler aracılığıyla  şiire büyüleyici bir öyküleme tonu kazandırılırken, ritmik 

plan  çerçevesinde  Gumilyov,  eril  kafiyeler  yardımıyla  satırları  uyaklı  hale  getirerek 

üçlü hece ölçüsünden (son heceleri vurgulama) yararlanmıştır. Böylelikle uyumlu bir 

ses düzenini yakalayan şair, Afrika öykülerinin zarif dünyasını daha güzel bir şekilde 

betimleme imkânı bulmuştur.  



Sütcü, Güneş."Nikolay Gumilyov’un “Zürafa” (Jiraf) Adlı Şiirinde “Afrika Teması". 

idil 5.19 (2016): 41-47. 

 

www.idildergisi.com



 

46 


 

Çalışmamızın başında “Afrika” temalı şiirleri ile daha çok tanındığına dikkat 

çektiğimiz Nikolay Gumilyov’u farklı kılan bir başka özelliği de gümüş çağı ustaları 

arasında çağdaşlarını ve gelecek nesilleri derinden etkileyen şairlerden biri olmasıdır. 

Kendisinden  etkilenenlerin  başında  ise  Rus  yazar  ve  en  ünlü  Rusça  çocuk  şiiri 

yazarlarından biri olan Korney İvanoviç Çukovski (1882-1969) gelir. Öyle ki Çukovski 

de öykülerinde başka bir egzotik hayvan olan “timsah”ı ana kahramanı olarak seçmiş 

ve  “Afrika”  temasını  ele  almıştır.    (Kvak  He  Mi,  2015)  Ancak  XX.  yüzyılın  ilk 

yıllarındaki  şiir  türünün  gelişimine  dair  onun  en  büyük  katkısı,  Afrika’ya  ithafen 

yazdığı  eserleri  ile  Rus  dil  bilincinde  kıtaya  dair  bilgiler  edinilmesini  sağlaması  ve 

insanlara  dünyayı  kendi  kendilerine  keşfetme  yolunda  korkusuz  ve  güçlü  bir  yol 

açmasıdır.  (Ude  Fraydey,2007)    Rus  edebiyat  bilimcilerinden  Mihail  Petrovski’ye 

(1887-1937)  göre  ise  Gumilyov,  “Afrika’ya  Kaçak”  (Beglets  v  Afriku)  imge 

formülünün yaratıcısıdır ve bu bağlamda çağdaşlarını etkileyen bir şair olduğunun altı 

bir kez de onun tarafından çizilmiştir. (Kosolova, 2015).    

Gumilyov’un  gümüş  çağ  şairlerinden  biri  olmasından  dolayı  dönemin  sık 

kullanılan imgelerine bakıldığında “yıldızlar”ın, “dipsiz uçurumlar”ın ve “bahçeler”in 

yer  aldığı  görülmektedir.  Söz  konusu  çağın  şairleri  tarafından  yaratılan  tabloların, 

kozmik ölçüde bir genişliğe sahip olduğu söylenebilir. Öyle ki Gumilyov’un şiirinde 

yararlandığı  epitet“zarif  zürafa”  (izıskannıy  jiraf),  “zarif  bir  figür”  (gratsioznaya 

stroynost),    “büyüleyici  desenler”  (volşebnıy  uzor),  “renkli  bir  yelken”  (tsvetnıye 

parusa), “sevinçli bir uçuş” (radostnıy polet), “koyu renk birduman” (tajolıy tuman), 

gizemliülkeler” (tainstvennıye stranı),  “akla hayale gelmeyecek otlar” (nemıslimıye 

travı);  metonim“zürafa  gezip  duruyor”  (brodit  jiraf),  kişileştirme“sadece  ay  boy 



ölçüşmeye cüret edebilir” (ravnatsya osmelitsya tolko luna) ve tekrar olarak ise “uzak-

uzak”  (daleko-daleko)  ifadeleri  dikkat  çekmektedir.  Şair  hüzünlü  ve  gizemli  bir 

bilinmeyen  imgesini  keskin  bir  ifadeyle  verebilmek  için,  sırasıyla  aliterasyon“hele 



hüzünlü bakışın, hele incecik elleri, dizlerini saran…” (osobenno grusten tvoy vzglad, 

ruki osobenno tonki, koleni obnyav…),  asonans“Çad-Bakış (Çad-Vzglad“Verilen-



Ay”  (Dana-Luna),  “Önder-Yağmur”  (Vojdya-dojdya),  “Ülke-Duman”  (stran-

tuman);hele” (osobenno) sözcüklerini tekrar şeklinde vererek anafor yönteminden de 

yararlanmıştır.  

Çalışmamızın  bir  sonucu  olarak  Nikolay  Gumilyov’un  Paris’te  1907  yılının 

Eylül ayında kaleme aldığı “Zürafa” (Jiraf) adlı şiiri ile okuyucusunu egzotik bir ülke 

olan Afrika portresi içinde adeta masalsı bir dünyada seyahate çıkardığı söylenebilir. 

Söz konusu şiiri ile şair, sanatsal yaratıcılığında seyahate olan düşkünlüğü ve dünyayı 

keşfetme tutkusu ile geleceği öngörebilmesindeki şiirsel yetisini ve cesaretini uyumlu 

bir şekilde sentezleyebildiğini gözler önüne sermeyi ve çağdaşlarını ve gelecek nesilleri 

derinden  etkilemeyi  başarmıştır.  Biz  de  çalışmamızda  insanlara  dünyayı  kendi 

kendilerine keşfetmeye davet eden Gumilyov’un gümüş çağı Rus edebiyatına sıra dışı 



idil, 2015, Cilt 5, Sayı 19  - Volume 5, Number 19

 

 



 

47

 



www.idildergisi.com 

 

bir  tema  kazandırması  bakımından  ne  denli  yaratıcı  ve  özgün  bir  sanatçı  olduğunun 



altını çizmeye çalıştık. 

KAYNAKLAR

 

Gumilyov, Nikolay. “Gumilyov-Stihi”, Ekim 2015.  http://www.stihi-rus.ru/1/gumilev/5.htm. 



Kosolova,  S.V.  “Osobennosti  Preteksta  “Ohotı  Na  Nosoroga”  N.  Gumileva”.  Kasım  2015. 

http://irbisnbuv.gov.ua/cgibin/irbis_nbuv/cgiirbis.pdf. 

Kulikova,  Elena.  “Prostranstvo  İ  Yego  Dinamiçeskiy  Aspekt  V  Lirike  Akmeistov”,  Kasım 

2015.http://www.philology.nsc.ru/departments/literaturoved/books/kulikova_prostranstvo

.pdf 

Kvak 


He 

Mi, 


“Obraz 

Afriki 


Skazkah 


K.İ.Çukovskogo”, 

Ekim 


2015. 

http://www.work.vegu.ru/vegu/vestnik/DocLib/127131.pdf. 

Ude Fraydey, Emenka. “Sposobı Otrajeniya Obraza Afriki v Proizvedeniyah N.S. Gumilyova”. 

Kasım 


2015. 

http://cyberleninka.ru/article/n/sposoby-otrazheniya-obraza-afriki-v-

proizvedeniyah-n-s gumileva. 

Vidugiryte,  İnga.  “Stihotvoreniye  “Jiraf”  i  Afrikanskaya  Tema  N.  Gumilyova”,  Ekim  2015. 



http://gumilev.ru/about/50/. 

Yüklə 0,58 Mb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə