242
müxtəlif səviyyələrində yerləĢən «süzgəcə» bənzədirlər və bu
funksiyanı əsasən retikulyar formasiyanın-yəni törəməli
Ģaxənin həyata keçirdiyi təsdiq olunmuĢdur.
Hələ vaxtilə akademik Ġ.P.Pavlov diqqətin fizioloji
əsasını birinci növbədə bələdləşmə refleksi ilə izah etmiĢdir.
Adətən, qarĢılaĢdığımız hər bir yeni cisim və ya hadisə, yenilik
bizi maraqlandırır, onunla tanıĢ olmağa, bələdləĢməyə sövq
edir. Ona görə də diqqətimizi özünə cəlb edir.
Diqqətin fizioloji əsaslarını baĢa düĢməyə Ġ.P.Pavlovun
kəĢf etdiyi «optimal oyanma ocağı» haqqında təlim də xüsusi
rol oynayır. Bu təlimə görə baĢ beyin yarımkürələrində hər an
oyanma üçün optimal Ģəraitin olması ilə xarakterizə olunan
yüksək oyanma ocağı mövcud olur. Sinir proseslərinin
induksiyası qanununa görə isə beynin bir sahəsində yaranan
oyanma prosesləri baĢ beynin digər sahələrində ləngimə
yaradır və əksinə. Diqqətimiz məhz həmin oyanma sahəsilə
bağlı olur. Oyanma nə qədər güclü olursa onun ətrafındakı
ləngimə də bir o qədər güclü olur. Məsələn, çox vaxt hər hansı
bir maraqlı kitabı oxuduğumuz zaman ona o qədər aludə oluruq
ki, bizi çağırdıqlarını hiss etmirik.
Bundan
baĢqa
diqqətin
fizioloji
əsaslarının
aydınlaĢdırılması üçün A.A.Uxtomskinin irəli sürdüyü
dominantlıq prinsipi də böyük rol oynayır. Dominant oyanma
sahəsi optimal oyanma sahəsindən yüksək davamlılığı ilə
fərqlənir. Belə dominant oyanma ocağı nəinki yeni yaranan
oyanma ocaqlarını ləngdir, həm də onların hesabına güclənir.
Məsələn, gərgin zehni fəaliyyətlə məĢğul olan Ģəxslərə kənar
qıcıqlandırıcı təsir etdikdə onların əvvəlki problem üzərinə
yönəlməsi daha da güclənir. Bu halda sanki bütün qüvvələr
səfərbərliyə alınır, diqqətin mərkəzləĢməsi artır.
Ġstər optamal oyanma sahəsi, istərsə də dominantlıq
haqqında təlim ixtiyarı diqqətin mexanizmlərini kifayət qədər
aydınlaĢdırmağa imkan vermir. Çünki ixtiyarı diqqət zamanı
insan qarĢısına məqsəd qoyur, öz diqqətini tənzim edir, istədiyi
243
obyektə keçirir.
Müxtəlif neyrofizioloji tədqiqatlar göstərir ki, diqqətin fi-
zioloji əsasını passiv oyanıqlıqdan fəal oyanıqlığa keçidi təmin
edən ümumi fəallaĢma təĢkil edir. Bu isə müxtəlif bələdləĢmə
reaksiyalarında təzahür edir. BələdləĢmə refleksi orqanizmin
əksər üzvlərinin fəaliyyətində dəyiĢikliklərə səbəb olur (baĢın,
gözün qıcıqlandırıcıya tərəf çevrilməsi, maddələr mübadiləsi,
ürək-damar sisteminin və s-nin fəaliyyətində).
Bir çox klinik tədqiqatlar göstərir ki, ixtiyarı diqqət
mexanizmlərinin idarə olunmasında beynin alın payı xüsusilə
böyük rol oynayır. Beynin alın payı zədələnmiĢ xəstələrdə
davamlı gərgin ixtiyarı diqqətin yaradılması əslində mümkin
deyildir.
IV. 7. 3. Diqqətin növləri
Psixoloji ədəbiyyatda yönəliĢlik və mərkəzləĢmənin
xarakterindən asılı olaraq diqqətin 3 növünü qeyd edirlər: qey-
ri-ixtiyari, ixtiyari və ixtiyaridən sonrakı diqqət. Qeyri-ixtiyari
diqqət diqqətin daha sadə növüdür, o heç bir iradi cəhdlə,
məqsədlə bağlı olmayan diqqətdir.
QarĢıya məqsəd qoymadan psixi fəaliyyətimizin
müəyyən obyekt üzərinə yönəlməsi qeyri-ixtyari diqqət üçün
xarakterik haldır. Bu zaman bizi əhatə edən cisim və hadisələr
diqqətin seçiciliyini təmin edir.
Qeyri-ixtiyari diqqətin yaranması üçün qıcıqlandırıcılar
bir
sıra
xüsusiyyətlərə
malik
olmalıdırlar.
Bura
qıcıqlandırıcıların intensivliyini, gözlənilmədən təsirini, onlar
arasındakı kontrastı, təsir etmə müddətini, həmçinin
qıcıqlandırıcıların yeniliyi və qeyri-adiliyini, Ģəraitin kəskin
dəyiĢməsini və s. aid etmək olar.
Qeyri-ixtiyari diqqətə səbəb olan digər amillərə isə biz
insanın maraq və tələbatlarına, onun daxili vəziyyətinə üyğun
gələn qıcıqlandırıcıları aid edə bilərik. Qeyri-ixtiyari diqqətin
244
fizioloji mexanizmi Ġ.P.Pavlovun qeyd etdiyi bələdləĢmə ref-
leksidir. O hər bir yeni stimula qarĢı insanın reaksiyası kimi
təzahür edərək, hiss üzvlərini yeni obyektin qavranılmasına
hazırlayır.
Qeyri-ixtiyari diqqətdən fərqli olaraq ixtiyari diqqət
insanın Ģüurlu məqsədi ilə bağlıdır. Onu bəzən iradi, aktiv
diqqət də adlandırırlar. L.S.Vıqotski qeyd edirdi ki, ixtiyari
diqqət vasitəli prosesdir, yəni o müxtəlif vasitələrin: iĢarə, nit-
qin və qarĢıya qoyulmuĢ məqsədin vasitəsilə həyata keçirilir.
Ontoqenezdə də ixtiyari diqqətin inkiĢafını izləsək,
görərik ki, bu proses tədricən baĢ vermiĢdir. YaĢlılar uĢağın
diqqətini sözlü təlimat vasitəsilə lazım olan obyektə
yönəldirlər, onun qarĢısında məqsəd qoyaraq uĢağın
fəaliyyətini təĢkil edirlər. Sonra isə uĢaq özü müstəqil Ģəkildə
qarĢısına məqsəd qoymaq bacarığına yiyələnir. Fizioloji
səviyyədə ixtiyari diqqətin tənzim olunmasında beynin alın
payı iĢtirak edir.
Diqqətin digər növü isə N.F.Dobrinin tərəfindən ixtii
yaridən sonrakı diqqət adlandırılmıĢdır. Diqqətin bu növü ix-
tiyari diqqət kimi əvvəlcə məqsədyönlü xarakter daĢıyır və ira-
di cəhd tələb edir, lakin sonra fəaliyyətin məzmunu insan üçün
o qədər böyük maraq kəsb edir ki, artıq iradi cəhd tələb olun-
mur.
Məhz buna görə də həmin diqqəti ixtiyari diqqət
adlandırmaq olmur. Çünki bu zaman psixi fəaliyyət iradi
cəhdlə baĢlasa da sonradan bu cür iradi cəhd göstərilmədən da-
vam etdirilir. Onu qeyri-ixtiyari diqqət adlandırmaq da
mümkün deyildir. Çünki bu iĢə iradi cəhdlə baĢlanılmıĢdır.
Məhz buna görə də diqqətin həmin növünü N.F.Dobrinin
ixtiyaridən sonrakı diqqət adlandırmıĢdır. Adətən, ixtiyaridən
sonrakı diqqətə keçid insanın artıq iradi güc sərf etməsinin
qarĢısını alır.
Dostları ilə paylaş: |