Redaktor: Nuranə Axundzadə



Yüklə 225,89 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə1/7
tarix18.06.2018
ölçüsü225,89 Kb.
#49688
növüYazı
  1   2   3   4   5   6   7


-

 Film Fiction, 17 -

1



Təsisçi: 

Eternity film 

Baş redaktor: Şahin Xəlil

Redaktor: Nuranə Axundzadə

Tərtibat: Bəhruz Qaraməmmədov

Dizayn: Tural Əlisoy 

Jurnalda gedən yazılardan müəlliflərin icazəsi 

olmadan istifadə etmək qəti qadağandır. 

© Bütün hüquqlar qorunur. 

3

22



25

31

15



28

12

19



7

Aleksey Balabanov

  Tsai Min Liang 

  La Grande Bellezza 

   Kış Uykusu

   La Pianiste 

   Hemşo

   Colin Firth 

Qəhrəmandan anti 

qəhrəmana 

Anri Kartye Bresson-

la müsahibə




-

 Film Fiction, 17 -

3

ALEKSEY


BALABANOV

Son müsahibələrinin birində gözləri dolaraq dediyi fikir isə bəlkə 

də onun ən böyük etirafı idi: – “Mən sadist, nasist deyiləm. Sadəcə 

əzab çəkirəm”. Nəyin əzabını çəkdiyini təyin etmək üçün onun 

filmlərinə baxmaq bəs edir...

A

leksey Okyabrinoviç Balabanov 25 



fevral 1959-cu ildə Sverdlovskdə an-

adan olub. Xarici Dillər Universitetinin 

tərcümə faüultəsində təhsil alıb. 1981-

83-cü illərdə Sovetlər Birliyində hərbi 

qulluqçu (ikiillik zabit) olub. Bu illər ərzində bir 

çox Afrika və Asiya ölkələrinə səyahət edib. Son-

radan bu təcrübə ona bir çox filmlərində kömək 

oldu. Əfqanıstan müharibəsi iştirakçısı olub. Hərbi 

qulluğunun bitməsinə az qalmış Hərbi Dəniz 

Donanmasına keçirilir və həmin illərdən dənizçi 

geyiminə xüsusi sevgisi yaranıb.

Sverdlovsk kinostudiyasında dörd il rejissor as-

sistenti işləmişdir. 1990-cı ildə “Ssenarist və rejissor-

lar üçün ali kurs” məzunu olmuşdur.

İlk filmini 26 yaşında 1985-ci ildə Uralda lentə aldı. 

Bir gecəyə ssenarisini yazdığı, çox az büdcəyə 

ərsəyə gələn, bir məkanda cərəyan edən film 

Balabanovun rejissorluqda ilk addımı sayılır. De-

bütündan sonra sənət kinosuna meyl edən rejissor, 

peşəkar aktyorlarla işləməkdən qaçmağa başlayır. 

Filmində heç kimin tanımadığı sıravi insanlar çəkilir. 

Tez bir zamanda filmlərində özünəməxsusluq 

yaradır və bu da onun filmlərinin sevilməsinə təkan 

verir.


1990-cı ildə Balabanov Sankt-Peterburqa köçür. 

1992-ci ildə dostu Sergey Selyanovla bərabər 

“STV” kino-kompaniyasını yaradır. Və rejissorun 

bütün filmləri bu kompaniya vasitəsi ilə çəkilir. İlk 

iki tammetraj filmində rejissor ədəbiyyata müraciət 

edir. “Xoşbəxt günlər” Samuel Bekketin, “Qəsr” isə 

Kafkanın təsiri ilə çəkilir.

Balabanovu məşhur edən film isə 1997-ci ildə 

təqdim etdiyi 

“Qardaş”


 olur. Film Rusiya kino tar-

ixinin 90-cı illər üçün kultuna çevrilir. Növbəti il isə 

“Eybəcərlər və insanlar haqqında”

 filmi ilə Nika 

mükafatına layiq görülür. 2000-ci ildə Balabanov 

“Qardaş” filminin skvelini çəkir. Bu dəfə hadisələr 

Nyu Yorkda cərəyan edir. Film yenə hadisəyə 

çevrilir və sevilir. Rejissorun növbəti layihəsi 

“Çay”

 

adlanır. Baş rol aktrisasının avtoqəzada faciəvi 



şəkildə həlak olması çəkilişlərin dayanmasına 

Şahin Xəlil




-

 Film Fiction, 17 -

4

Сила - в правде




-

 Film Fiction, 17 -

5

və layihənin yatmasına səbəb 



olur. 2002-ci ildə 49 dəqiqəsi 

çəkilmiş yarımçıq “Çay” filmi 

montaj olunaraq təqdim olunur. 

Təndiqçilər filmi, “Balabanovun 

ən böyük əsəri yarımçıq qaldı” 

kimi qiymətləndirirlər. “Çay” filmi 

rejissorun dünya miqyasına usta 

rejissor olduğunu sübut edəcək 

gücdə bir film olması həqiqəti

qəmli bir sonluq ucbatından 

reallaşmır.  

2000-ci illərdə 

rejissor baxış bucağını dəyişmək 

üçün yüngül filmlər çəkir.

2002-ci ildə rejissor birmənalı 

qarşılanmayan 

“Müharibə”

 filmini 

təqdim edir. Çeçenistan-Rusiya 

müharibəsinə alternativ baxış 

olan film rejissorun ustalığını bir 

daha təsdiqləyir.

2003-cü ildə Balabanov 

“Amerikalı”

 filmini çəkməyə 

başlayır.  Filmdə baş rollara Maykl 

Bin və Aleksey Çadov təsdiqlənir. 

Bu film də tamamlanmır. Maykl 

Bin çəkilişi yarımçıq saxlaya-

raq layihəni tərk edir. Başıbəlalı 

layihənin batmaması üçün 

Balabanov Binin ardınca Los 

Angelesə qədər gedir, amma 

filmi tamamlamaq mümkün 

olmur. Öz müsahibələrində “Eyni 

çaya iki dəfə girmək həvəsində 

deyiləm” – deyən rejissor, 2013-

cü ildə layihəni Mayk Taysonla 

davam etdirmək istəsə də, bu 

dəfə ölümü buna imkan vermir...

2007-ci ildə rejissor özünün 

ən qalmaqallı filmini çəkir – 

“Yük 200”

. Filmdə baş vermiş 

hadisələrin real olduğunu 

bildirən Balabanovun bu şokedici 

dramı onun haqqında yaranan 

mənfi imicin əsasını qoymuş olur. 

Yaxın dostu Bodrovun ölümü 

rejissorun filmlərinə də təsirsiz 

ötüşmür. Qəzəbli, acıqlı rejissor 

sanki filmləri ilə insanlardan qisas 

almağa çalışır. Film Rusiyanın bir 

çox kinoteatrlarında nümayişdən 

götürülür və bir çox ölkə və 

şəhərlərdə qadağalarla üzləşir.

2008-ci ildə 

“Mofiy”


 filmi ilə 

yenidən ədəbiyyata qayıdır və 

sanki tamaşaçısına özünü yazar-

rəssam kimi də təqdim edir. 

2010-cu ilə isə 

“Sobaçı”


 filmi ilə 

mizantrop olması söz-söhbətləri 

yaranır.

2012-ci ildə son filmini çəkir – 

“Mən də istəyirəm”

 adlanan 

filmin son səhnələrinin birində 

özü də ekranlarda görünür və 

xoşbəxtlik istəyində olduğunu 

deyir. Və ölür...

Xərçəngə tutulan rejissor 18 may 

2013-cü ildə sanatoriyada 55 

yaşında dünyasını dəyişir. Yazdığı 

iki ssenariyə film çəkmək arzusu 

var idi. Biri İosif Stalinin gənclik 

illəri ilə bağlı bioqrafik film, digəri 

isə Bodrova həsr edəcəyi “Mənim 

qardaşım öldü” adlanacaq film. 

Oğlu Fyodr ssenarisi yarımçıq 

qalmış 


“Mənim qardaşım öldü”

 

filmini çəkəcəyinə söz versə belə, 



bir zamanlar haqqında “nasist, 

militarist, sadist, mizantrop” 

deyilən ustad rejissorun ruhu 

artıq o filmlərdə hiss olunmaya-

caq.

Son müsahibələrinin birində 



gözləri dolaraq dediyi fikir isə 

bəlkə də onun ən böyük etirafı 

idi: – 

“Mən sadist, nasist deyiləm. 



Sadəcə əzab çəkirəm”

. Nəyin 


əzabını çəkdiyini təyin etmək 

üçün onun filmlərinə baxmaq 

bəs edir...



Yüklə 225,89 Kb.

Dostları ilə paylaş:
  1   2   3   4   5   6   7




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə