Temat zajęcia –„jesteśmy aktorami” Grupa wiekowa – 4-5 latki Cele ogólne



Yüklə 22,85 Kb.
tarix22.11.2017
ölçüsü22,85 Kb.
#11698

TEMAT ZAJĘCIA –„JESTEŚMY AKTORAMI”



Grupa wiekowa – 4-5 latki

Cele ogólne:

- rozwijanie zainteresowania teatrem jako środkami wyrazu przeżyć dziecka,

- kształtowanie postaw estetycznych dzieci,

- wspieranie twórczej aktywności dziecka,

- kształtowanie wrażliwych odbiorców sztuki,

- zapoznanie z pojęciami takimi jak: teatr, aktor, rekwizyt, scenografia,

- kształtowanie umiejętności współpracy w zespole,

- rozwijanie wyobraźni twórczej oraz umiejętności plastycznych;



Cele szczegółowe:

- dziecko potrafi odczytać znaczenie różnych gestów,

- potrafi przekazać nastrój mimiką twarzy,

- potrafi zgodnie współdziałać w zespole,

- potrafi malować farbami na podany temat;

Metody aktywizujące: drama, „burza mózgów”;

Pomoce dydaktyczne : cyfry (1-6) na kolorowych kartonikach, losy z nazwami czynności do przedstawienia, lampka, emblematy z różnymi minami (smutna, wesoła..),stroje np. anioł, król, drewniana łyżka, pędzel malarski, różdżka dla wróżki, stetoskop;

Literatura: wiersz T. Szyma „Wspomnienie”

PRZEBIEG ZAJĘCIA


  1. Powitanie: „Imię i gest”

  2. Wprowadzenie do tematu zajęć: wysłuchanie wiersza „Wspomnienie”

„Nigdy w pamięci mej się nie zatrze,

Pierwsza wizyta w wielkim teatrze,

Było odświętnie i uroczyście, cicho i pięknie i tak świetliście!

Kiedy reflektor tęczową smugą

Z mroku omiatał kurtynę długo…

Było niezwykle i tajemniczo,

Gdy światła nikłe, podobne zniczom,

Rozbłysły w zamku na mrocznej scenie,

A wydłużone aktorów cienie,

W stronę widowni rosły powoli…

I troszkę strasznie, gdy się wgramolił

Nagle na scenę smok nieruchawy!

A potem-ileż było zabawy,

Ile uciechy i jakie brawa!

Do dziś nie milknie radosna wrzawa!

Bo wciąż ją słyszę, ilekroć patrzę

Na przedstawienie nowe w teatrze.”

Analiza treści utworu:

- O czym był wiersz?

- Co to jest teatr?

- Kto to jest aktor, widownia, widz? (aktor – ktoś, kto się wciela w jakąś postać)

- Co to jest scena? ( przestrzeń, podwyższenie w budynku teatralnym przeznaczone do wystawiania spektakli)

- Jak należy zachowywać się w teatrze?



Nauczyciel: „Wyobraźcie sobie, że dywan to nasza scena, a ludzie którzy przychodzą obejrzeć przedstawienie – widzowie, siadają w teatrze na widowni.” (widownia – ustawione rzędy krzesełek, oznaczonych kolorami i cyframi (1-6)

  1. Zabawa matematyczna: „Moje miejsce”

Dzieci losują bilety z cyframi odpowiadającymi miejscom, które muszą zająć na widowni. W zależności od koloru biletu oraz cyfry umieszczonej na bilecie (1-6), dzieci siadają na odpowiednim krzesełku.

  1. Zabawa dramowa pantomimiczna: „Co ja robię?”

Nauczyciel zostaje na scenie, czyli jest aktorem.

Wyjaśnienie dzieciom pojęcia – pantomima (rodzaj przedstawienia, w którym aktor – mim, nie używa głosu, tylko odgrywa przedstawienie używając ruchu, mowy ciała i gestów).

Dzieci losują kartoniki z określonymi nazwami czynności i pokazują je za pomocą ruchu ciała i gestów. Pozostałe dzieci odgadują czynność.


  1. Zabawa dramowa pantomimiczna: „Jaki mam humor?”

Dzieci losują emblematy przypominające różne nastroje i prezentują je grupie, która próbuje odgadnąć co to za mina (wszyscy na widowni powtarzają daną minę).

  1. Zabawa dramowa pantomimiczna: „Moje ciało mówi”.

Dzieci prezentują znane gesty i wyjaśniają ich znaczenie (ok., machanie, całus, wzruszenie ramionami, grożenie, stop, ukłon, chodź do mnie).

Nauczyciel: „W teatrze jest przerwa, chwilę poczekajcie, a aktorzy przygotują się do występu”

  1. Zagadki wzrokowe: „Stroje”

Dwoje dzieci przebiera się w stroje, a pozostałe odgadują, kim są ich koledzy. ( diabeł- płaszcz, rogi – można zamienić w króla wkładając koronę; anioł- skrzydła, peleryna – można zamienić w czarodziejkę, wróżkę dając różdżkę).

  1. Zabawa dydaktyczna: „Rekwizyt”

Wyjaśnienie znaczenia pojęcia – rekwizyt (przedmiot niezbędny do wykonania określonej czynności lub charakterystyczny dla kogoś).

Pokazanie dzieciom rekwizytów np. lizak policjanta, berło dla króla, różdżka dla wróżki, stetoskop, pędzel malarski.

Dzieci odgadują, do jakiej roli potrzebne są dane rekwizyty.


  1. Zabawa dramowa: „Tworzymy scenografię” do opowiadania „Mój dzień”.

Wyjaśnienie pojęcia – scenografia (plastyczna oprawa sztuki teatralnej, składająca się z dekoracji, kostiumów, rekwizytów, charakteryzacji postaci, oświetlenia; wszystko to, co znajduje się na scenie).

Dzieci tworzą scenografię przez naśladowanie różnych przedmiotów: łóżko, łazienka- umywalka, lustro, kran, prysznic, szafa, stół w kuchni.



  1. Zabawa naśladowcza przy muzyce: „Zgadnij ,kim jestem?”

Dzieci poruszają się w rytm muzyki, na przerwę w muzyce, wykonują wymyśloną przez siebie figurę. Nauczyciel zgaduje, jaką postać przedstawiają dzieci.

  1. Praca plastyczna „Scenografia do bajki” - rysowanie kredkami pastelowymi.

Dzieci podzielone na zespoły losują kartkę z tytułem bajki. Malują farbami scenografię, tło do danego utworu.

Bajki: „Jaś i Małgosia”(chatka Baby Jagi),

„Czerwony Kapturek” (las)

„O rybaku i złotej rybce”(morze)



„ Śpiąca Królewna” ( zamek)



Yüklə 22,85 Kb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə