Tuncer cücenoğlu matruşka bir Eşq Komediyası (Quru Güldürü) İki Hissə Tərcümə: Məleykə Alıqızı



Yüklə 444,24 Kb.
səhifə1/3
tarix14.06.2018
ölçüsü444,24 Kb.
#49005
növüYazı
  1   2   3


TUNCER CÜCENOĞLU

MATRUŞKA
Bir Eşq Komediyası
(Quru Güldürü)
İki Hissə
Tərcümə:Məleykə Alıqızı
Iştirakçılar:

QADIN - 30 yaşlarında. Cazibədar, tündxasiyyət.

KİŞİ - 45 yaşlarında. Saçları tökülmüş, yaraşıqlı, səviyyəli bir ssenari yazıçısı.
ZAMAN: Günümüz.

YER: İstanbul.


Səhnənin ortasında kiçik bir masa. Üzərində bir külqabı. İki yanda bir kürsü. Uyğun bir yerdə musiqi mərkəzi. Yerdə döşəklər. Səhnənin iki yanında telefon.

BİRİNCİ HİSSƏ


(Səssizlik. Əvvəl Qadın, sonra Kişi içəri girirlər. İkisi də sərxoş. Qadın sanki döyüşə hazırlaşır. O çox səbirsiz görünür; siqaret yandırır. Kişi əlindəki nimçə, nimçənin içinə qoyduğu iki qədəh içki və bir çərəz dolu kasa ilə otağa daxil olur. O gətirdiklərini masanın üzərinə nizamlı bir şəkildə düzür. Qədəhlərə içki süzür, kürsülərdən birində oturur, qədəhini yuxarı qaldırır)
KİŞİ: - (yumşaq şəkildə) Salam.

QADIN: - (kəskin şəkildə) Nə üzlə?

KİŞİ: - Nə oldu?

QADIN: - Daha nə olsun?

KİŞİ: - Necə də gözəl başlamışdı gecəmiz. Yemək yeyir, dənizi seyr edirdik. Sonra birdən dəyişdin. Daha doğrusu, tualetə gedib gəldikdən sonra “qalxaq” dedin. Səni üzən nədir?

QADIN: - Bilmirsənmi?

KİŞİ:- Nəyi bilməliyəm?

QADIN: - Dünən arvadın anasının xəstəliyi ilə bağlı şəhərdən getmişdi.

KİŞİ: - Bəli... Getdi...

QADIN: - Bunu bir gün əvvəl xəbər verdin mənə. Bundan istifadə edib gecə sənin evində görüşəcəyimizi söylədin. Ancaq son anda zəng edib mənə qızının gələcəyini eşitdirdin. Və qızın dünən gecə gəldi.

KİŞİ: - Yoxsa qızımla görüşmək məcburiyyətində qaldığım üçünmü hirsləndin mənə?

QADIN: - Sayaqlayırsan!

KİŞİ: - Sayaqlayıram? Qızımı mənə heç bir zaman qısqanmayacağını söyləmədinmi?

QADIN: - Qızını heç bir zaman qısqanmadım mən!

KİŞİ: - Elə isə?

QADIN: - Qızın gəlmədi dünən gecə... Halbuki sən, gələcəyini söyləyib aldatdın məni... Bunu tualet bəhanəsiylə səndən ayrılarkən öyrəndim! Qızının yoldaşı adıyla qaynın arvadına zəng etdim!

KİŞİ: - (çarəsiz halda) Bəli, gələ bilmədi... Sabah gələcək... Nə var burada?

QADIN: - Nə ehtiyac vardı bu yalana?

KİŞİ: - Sənə gələ bilməzdim, çünki pulum yox idi...

QADIN: - Yenə yalan danışırsan! Yanında başqa bir qadın vardı! İçəridən qab-qaşıq səsləri gəlirdi! Mən də sadəlövhcəsinə qızının stolu yığışdırdığını zənn edirdim. Məni axmaq yerinə qoydun! Qadının şux qəhqəhələri otağı başına götürmüşdü!

KİŞİ: - Mən televizora baxırdım və bir qadın da stolu yığışdırırdı. Sənin düşündüyün kimi deyil, o, televizordakı qadın idi. Bütün qadınlar bunu etməzmi?

QADIN: - Şux qəhqəhələr ataraq, eləmi?

KİŞİ: - Bir dəqiqə. O qadının televizordakı qadın olduğunu bilməlisən.

QADIN: - Mən də uddum! Bütün saxtakarlığın ortaya çıxdı! Etiraf et, artıq! Etiraf et!

KİŞİ: - Belə şey olar? Sən elə bil uşaqsan.

QADIN: - Gecə yatağa uzananda düşünməyə başladım. Gözümə yuxu getmirdi. Səhər açılan kimi atıldım yataqdan! Şux qəhqəhənin qızına aid olmadığını anlamışdım. Səni yenidən zəng etdim! Telefonun cavab vermirdi. Kim bilir, nə dərin yuxulara dalmış idin o fahişənin qollarında! Dəli olurdum. Pəncərədən çölə baxdım! Bir taksi belə yox idi ortalıqda! Evinə hücum edə bilərdim. Qadını və səni vəhşicəsinə qətlə yetirə bilərdim! Həbsxanalara düşə bilərdim!

KİŞİ: - Yaxşı ki, yox idi.

QADIN: - Nə yox idi?

KİŞİ: - Taksi. Bu nə ağılsız düşüncələrdi belə? Sən necə düşünə bilirsən bunları?


(Kişi yavaşca Qadına yanaşır. Saçlarını oxşamaq istəyir. Qadın başını sürətlə yana çəkir)
QADIN: - O murdar əllərini çək üzərimdən! Başqa bir qadına sarılmış bir əl istəmirəm artıq! İyrənc! İyrənc bir hərifsən sən!

KİŞİ: - Sus artıq.

QADIN: - Susmayacağam! Adi hərif!

KİŞİ: - Sus dedim. Qışqırma.

QADIN: - Qışqıracağam!

KİŞİ: - Başqasının evindəyik. Eşidə bilərlər.

QADIN: - Qoy eşitsinlər! (Qışqırmağa çalışır)

KİŞİ: - (Qadının ağızını bağlamağa çalışır) Biabır olacağıq.

QADIN: - İstəyirəm hər kəs eşitsin!



KİŞİ: - (maneə olmağa çalışır) Birdən polisə xəbər versələr? Sabah boy-boy rəsmlərimizin nümayiş olunmasınımı istəyirsən qəzetlərdə? “Məşhur ssenaristlə gənc sevgilisi tutuldu”. Rəsmlərimizin altında da, “evli ssenaristlə sevgilisi üzlərini gizlətməyə çalışırlar” yazısı. Ya bir də reketçi jurnalistlərin əlinə düşsək?

(Kişi qışqırmağa çalışan Qadına bir yumruq vurur)



QADIN: - (çaşır) Vurdun məni! Vurdun!

(çaşqınlığı keçir, o da bir yumruq atır)



KİŞİ: - (yerdən bir döşək qaparaq özünü müdafiə etməyə çalışır) Çəkil, get!

QADIN: - (yerdən bir döşək də o qapır, vuraraq) Demək belə istəyirsən? Demək!
(İkisi də yorulur, dayanırlar. Kişi əlindəki döşəyi yerə buraxır, Qadın da onun kimi edir, otururlar)
KİŞİ: - Belə şey olar? Münasibətlərimiz gör hara gəlib çıxdı?

QADIN: - Məhz sənin üzündən! Yalanların! İkiüzlülüklərin!

KİŞİ: - İkiüzlü olan yalnız mənəmmi? Sənin heçmi günahın yox?

QADIN: - Yox! Heç yox! Əvvəldən indiyə qədər dürüst davrandım sənə!

KİŞİ: - Eləmi? Hesablaşaq elə isə. Razısanmı?

QADIN: - Razıyam!

KİŞİ: - Halbuki necə də gözəl başlamışdı hər şey.
(Bir teatr foyesi. Qadın ayaqda, bir əlində siqaret, digər əlində bir çay stəkanı. Kişi girir, ətrafına baxarkən dərhal Qadını görür)
KİŞİ: - Yaxşı ki, gəlmişəm bu tamaşaya. Hər işdə bir xeyir vardır bəlkə də. Aman, nə gözəl. Ayaq üstə dayanmağı seçib. Bunun daha yaxşı olacağını düşünüb. Yanılmayıb da. Otursaydı qıçlarını görmə şansım olmayacaqdı. Ayaqları çox gözəl, sütun kimi.

(Qadın Kişini görür. Kişi gözlərini Qadından yayındırır)
QADIN: - Kim bu? Tanış bir üz. Dərhal da qaçırtdı gözlərini. Bəlkə də elə-belə baxdı.

(Qadın özünü Kişi ilə maraqlanmırmış kimi göstərsə də, qıyqacı baxışla onu nəzarətdə saxlamağa çalışır)
KİŞİ: - (Qadına yenidən baxır) Özünü mənimlə maraqlanmırmış kimi göstərir. Amma maraqlandı. Mənim də özümü onun kimi aparmağım daha doğru olardı. Həqiqətən xoş bir qadın. Məndən bir az gənc. Bir az yox, bir xeyli gənc. Amma bu yaşdakı qadınlar mənim yaşda olan kişilərlə daha çox maraqlanarlar. Nə də olsa Freyd adlı bir fani keçmiş bu dünyadan...

QADIN: - Haradan tanıyıram bu adamı? Bir qəzetdə rəsminimi gördüm yoxsa? Bəlkə də bir televiziya proqramında. Amma əminəm ki, haradasa görmüşəm. Altıncı hissim yanıltmaz məni. Yoxsa yanılırammı? Aman tanrım, tam əminəm ki, tanıyıram bu adamı.

KİŞİ: - Cinsi bir zövqlə baxdığımı hiss etdirməməliyəm ona. Qadınlar sevməz elə baxışları. Bir az saf adam təsiri bağışlamalıyam ona.

QADIN: - Çox xoş bir adam. Həqiqətən də çox xoş. Boyu da çox qısa sayılmaz. Heç olmasa məndən uzun. Bir ov kimi baxmır mənə.

KİŞİ: - Bir ov kimi baxmamalıyam ona. Aman, diqqət.

QADIN: - Üstəlik saçları da boyalı deyil. Tam yaşının kişisi.

KİŞİ: - Tanış olmalıyam...

(Şiddətli bir zong səsi eşidilir, amma alışılmış bir zong səsi...)
KİŞİ: - (Qadına) Nə qəribə bir səs, deyilmi?

QADIN: - (xoş bir təbəssümlə) Qəribə olan nə?

KİŞİ: - Zong səsi. Qorxmadım desəm yalan olar. Yoxsa siz qorxmadınızmı?

QADIN: - Çox sayılmaz.

KİŞİ: - Sizinlə əvvəl bir yerlərdə qarşılaşmışıqmı?

QADIN: - Eyni şeyi mən də düşündüm. Sanki daha əvvəl...

KİŞİ: - Məndə də eyni duyğu.


(Xəlvətcə bir-birlərini izləməkdədirlər. Göz-gözə gələrkən gülümsəyərək önlərinə baxırlar)
KİŞİ: - (öz-özünə) Susmamalıyam.

QADIN: - (öz-özünə) Danışığın kəsilməsi yaxşı olmadı.

KİŞİ: - (öz-özünə) Məntiqli bir səbəb tapmalıyam yenidən danışmaq üçün.

QADIN: - (öz-özünə) Danışmaq istədiyini bilirəm, amma danışmır. Bəlkə də mənim danışmağımı gözləyir.



(Zong səsi ikinci dəfə eşidilir)
KİŞİ: - Bu dəfə qorxmadım.

QADIN: - Necə olsa alışır insan.

KİŞİ: - Hələ də sizi harada gördüyüm haqda düşünürəm.

QADIN: - Mən də.

KİŞİ: - Oyun komediyadır yəqin.

QADIN: - Elə yazır. Yoxsa komediyanı sevmirsiz?

KİŞİ: - Yox, ayrı-seçkilik etmirəm, çünki hamısını izləmək məcburiyyətindəyəm.

QADIN: - Tənqidçisiniz?

KİŞİ: - Tanrı qorusun! Elə bir təəssürat bağışlayıram?

QADIN: - Bəli. Yazıb çəkən birinə bənzəyirsiniz daha çox.

KİŞİ: - Mən...

QADIN: - Lütfən, icazə verin mən təxmin edim. Yazarsınız?

KİŞİ: - Kinonu sevirsinizmi?

QADIN: - Ən çox sevdiyim iki şey - kino və teatrdır.


(Kişi böyük bir sevinclə çantasını açır, oradan bir kitab çıxarıb Qadına uzadır, Qadın kitabı alır)
QADIN: - (üz qabığını oxuyur) “Şəfəqdən Ümid Kəsilməz”.

KİŞİ: - İzlədinizmi bu filmi?

QADIN: - İzləməyə bilərəmmi? Keçən ilin altı mükafatlı filmi.

KİŞİ: - Zənn edirəm yaxşı bir tamaşaçısınız. Kitabın arxasını çevirə bilərsinizmi?



QADIN: - (kitabı çevirib baxır, heyrətlə) Aaa, bu sizsiniz. Ssenaristsiniz siz. Ən çox bəyəndiyim filmlərin ssenaristisiniz…

KİŞİ: - İcazə versəniz kitabımı imzalamaq istəyirəm. Adınız?



QADIN: - (çantasından bir kart çıxardıb uzadır) Buyurun.

KİŞİ: - (kartı alır) Təşəkkür edirəm.



(Kişi kitaba imza atıb onu Qadına uzadır)
QADIN: - (kitabı alır, duyğulu bir şəkildə onu oxuyur) “Tanış olmaqdan xoşbəxtlik duyduğum, bizi tanış edən, bir-birimizə yaxınlaşdıran zong səsinə təşəkkür edərək. Sevgiylə”. (Eyni duyğu ilə) Çox, çox təşəkkür edirəm.

KİŞİ: - Rica edirəm. Ümid edirəm ki, o biri kitablarımı da imzalama şansını mənə verəcəksiniz. Kartınız?

QADIN: - Geri qaytarırsız, yoxsa? Qalsın sizdə.

KİŞİ: - (bir kart çıxarır) Mənimkini də siz buyurun.

QADIN: - (alır) Təşəkkür edirəm. (Kartın üstünü oxuyarkən) Siz Qar Plastikdəmi çalışırsınız?

KİŞİ: - Qazancımı başqa bir işdən çıxarmaq məcburiyyətindəyəm, çünki bu mənim daha sərbəst yazmağıma imkan yaradır. Kimsə mənə istəmədiyim bir şeyi yazdıra bilməz. Düzdür, istədiyim şeyləri yazıram, amma onlar da qadağan edilir. Bu da mənim ziddiyyətim.

QADIN: - Sıxıntınız desək, daha doğru olmazmı? Bu da bütün yazarlara yaraşandır. Sizə hüzn yaraşır.

KİŞİ: - Təşəkkür edirəm. (Əlindəki karta baxaraq) Burada yalnız iş yeri telefonlarınız yazılıb.

QADIN: - (eşitməzlikdən gəlir) İstəyirsiz,keçək içəriyə.

KİŞİ: - Yaxşı, olar. Buyurun.

(Salona keçirmiş kimi davranırlar)
KİŞİ: - Bilet nömrənizi görə bilərəmmi? (Qadından bileti alır. Öz biletinə də baxır) Aaaa, bu nə təsadüf? Tamaşanı yan-yana izləyəcəyik ki.

QADIN: - Doğrudanmı?

KİŞİ: - Bəli, bir baxın.

QADIN: - Eynilə Türk filmlərindəki kimi.

KİŞİ: - Bəli, eynilə, amma gözəl bir təsadüf.

QADIN: - Elədir.



(Əvvəl Qadın, sonra Kişi oturur. Susurlar)
KİŞİ: - Sizinlə xeyli yol gəldik.

QADIN: - Anlamadım, nə yolu?

KİŞİ: - Yəni dostluq baxımından deyirəm, xeyli yol gəldik.

QADIN: - Bəli. Bəli.



(Susurlar)
KİŞİ: - (öz-özünə) Aman, tanrım, nə xoş bir qadın. Bu nə böyük şans. Haradasa qucaq qucağayıq, qumrular kimi.

QADIN: - (öz-özünə) Mənasız söhbətlərdən uzaq dayanmalıyam ki, boşboğaz olduğumu düşünməsin.


(Qadın ayaqqabısının bir tayını digər ayağının köməyi ilə çıxarır. Bunu görən Kişinin halı dəyişir)
KİŞİ: - (öz-özünə) Ayaq barmaqlarının məni özümdən çıxartdığını bilmir. Aman Tanrım, barmaqları gözəl.

QADIN: - (Kişinin onun ayağına baxdığını görür, öz-özünə) Çox böyük bir kobudluq etdim. Onun yanında ayaqqabımı çıxartmamalıydım. Necə edə bilirəm belə bir şeyləri? Üstəlik ilk dəfə tanış olduğum bir kişinin yanında? (Kişiyə) Üzr istəyirəm, yol gedərkən ağrıdırdı ayağımı.

KİŞİ: - Yox-yox, əksinə. Niyə narahat olmalıyam ki? Təzə ayaqqabılar həmişə sıxar ayaqları.

QADIN: - Təzə olduğunu haradan anladınız?

KİŞİ: - Təzə olduqları məlum. Siz narahat olmayın. Istəyirsiz o birisini də çıxardın, lütfən.

QADIN: - Təşəkkür edirəm.
(Üçüncü dəfə, olduqca uzaqdan və boğuq şəkildə zong səsi eşidilir. İşıqlar bir anda sönür, anidən ortalıq yenidən işıqlanır. Kişi və Qadın iştirakçılara əl çalırlar)
KİŞİ: - Necə gördüz tamaşanı?

QADIN: - Çox sevdim,bəs siz?

KİŞİ: - Mən də bəyəndim deyə bilərəm. Necə olsa bir zəhmət var ortada. Bal verməyən arıları belə qeyd etmək gərəkdi.

QADIN: - Amma alqışladınız.

KİŞİ: - İlk sırada oturmuşduq. Aktyorlar onları alqışlamağımız üçün israrla bizə baxırdılar. (Bir neçə addım atırlar)

KİŞİ: - Sizi evinizə buraxa bilərəmmi?

QADIN: - Evim çox uzaqlardadır.

KİŞİ: - Eybi yoxdur, maşınım var.

QADIN: - Körpüdə buraxsanız sevinərəm. Bitdimi?

KİŞİ: - Bitən nə?

QADIN: - Tanış olmağımız?

KİŞİ: - Bitdi.

QADIN: - İlk tanışlığımızda anlamalıydım sənin necə bir adam olduğunu. Amma gözlərim kor, qulaqlarım kar olmuşdu sanki. Görmək istədiyim kimi görürdüm hər şeyi. Sən isə həm yalan danışır, həm də bir çox şeyləri məndən gizləyirdin. Məsələn, evli olduğunu hələ də söyləmədin. Hələ də bir qızının olduğunu deməmisən mənə.

KİŞİ: - “Evli deyiləm” də demədim. (Tamaşaçılara) Dedimmi, söyləyin? (Qadına) Amma sən mənim evli olduğumu ən geçi evə gedərkən öyrəndin.

QADIN: - Haradan öyrənəcəyəm? Münəcciməmmi mən?

KİŞİ: - Bax, sən də yalan danışırsan. Sənə kitab imzalamadımmı?

QADIN: - Kitabla nə əlaqəsi var?

KİŞİ: - Kitabın arxasındakı tərcümeyi-halımı oxumadınmı?

QADIN: - (istehza ilə) Bir neçə film adını təkrar-təkrar yazıb doldurduğun bir tercümeyi-halı? Tanış olduğumuz zaman özünü gizlədib məni əldə etməyə çalışmaqla çox hünərli davrandın doğrusu. Yox, zong səsiymiş, yox, bal verməyən arılar da qeyd olunmalıymış… Bununla da məni çaşdırıb fikirlərimi alt-üst etdin.

KİŞİ: - (kitabın arxasını göstərər) Oxu buranı. Səsli oxu ki, hər kəs duysun.

QADIN: - “Evli. Bir qız uşağı var”. Eee, nə olacaq?

KİŞİ: - Başqa necə söyləyə bilərdim? Təzə tanış olduğum, üstəlik də bəyəndiyim bir qadına ailə vəziyyətim haqqında məlumat verərək yolları qapatmağım, səncə doğru olardımı? Xeyr, xeyr! Heç bir qadına belə kobudluq edə bilmərəm. Qadın-kişi əlaqəsi incəlik istər. Birdən-birə hər şey deyilməz.

QADIN: - Yenə sən haqlısan, deyilmi?

KİŞİ: - Təbii ki, haqlıyam. Hər şeyin öz yeri var. Mən zərif adamam və incəliklə bunları anlatdım sənə. Zənn etmirəm, amma əgər bütün bunlar gözündən yayınıbsa günah mənimdimi?

QADIN: - Gözümdən yayınmasaydı, yenə dəyişən bir şey olmayacaqdı. Evlənib boşanmalar ən çox sənət adamları arasında olmurmu?

KİŞİ: - Sənət adamlarına o qədər də fikir vermə. Bir qisim sənətçilər evlilik ilə sevgili olmağı ayırd etməyə bilərlər. “Hər şeyin öz yeri var” deməyə bilərlər. Amma mən, bu tarazlığı saxlayan nadir sənət adamlarından ola bilmərəmmi səncə? İzah edə bildimmi, canım?

QADIN: - Mənə “canım” demə.

KİŞİ: - Yaxşı, necə istəyirsən. İlk tanışlıqla bağlı öyrənmək istədiyin başqa bir şey qaldımı?

QADIN: - Teatra gəlməkdə məqsədin yazıçılığını mənə hiss etdirməyin deyildi? Yox, yox, bir şey açıqlamağa çalışma. Bir az düşünsən haqlı olduğumu anlayacaqsan. Məncə heç düşünməyinə də ehtiyac yoxdur. Belə bir oyun oynamağının əsl səbəbini, o gün xanımının evdə guya təmizlik etməsindən, ona görə də ayaq altında gəzməyini istəməməsindən qaynaqlandığını daha sonra açıqlamadınmı mənə? Bu yeddi aylıq bərabərliyimizdə səndən əldə etdiyim ən böyük qazancım sənin timsalında insanı təhlil etməyi öyrənməyim oldu. Məni açıqlayarkən hünərlisən. Amma özünü gizləyərkən bacarıqsızsan.

KİŞİ: - Ev telefonunu verməməkdə göstərdiyin hünər də danılmaz doğrusu.

QADIN: - Hələ heç on dəqiqəsi belə tamamlanmamış qəfil bir tanışlıq zamanı ev telefonumu verməyimi düşünürsən?

KİŞİ: - Sənin üçün yad bir adamam mən?

QADIN: - O zaman üçün elə idin. Amma indi nə olduğu bəlli bir adamsan.

KİŞİ: - (əsəbiləşir) Deyəsən bu oyundan çox da xoşlanmadın. Daha çox uzatmayaq istəyirsən.
QADIN: - Tam tərsinə. Çox xoşlandım bu işdən. Məncə davam etdirək.

KİŞİ: - Harada qalmışdıq?

QADIN: - “Körpüdə endirsəniz sevinərəm” demişdim.

KİŞİ: - Xeyr, əvvəli var. Sənə dəvətnamə verən aktyoru təbrik etmək üçün pərdə arxasına keçmişdin.

QADIN: - O hissəni oynamağa nə gərək var? Zaman itiririk.

KİŞİ: - Yox, yox. Oynayaq.

QADIN: - Mən arxaya keçib aktyorları təbrik etmək istəyirəm. Siz də mənimlə

gəlirsinizmi?

KİŞİ: - Təşəkkür edirəm. Mən gözləməyi seçirəm. Onsuz da kifayət qədər alqışladım onları. İzah edə bildim?

QADIN: - Anlayıram. (Sanki pərdə arxasına keçir)

KİŞİ: - Tez çıxın içəridən. Haradasa bir xilasedici kimi boynuma tullanacaqdın. Sənə dəvətnamə verən aktyor qaçaraq gəlmiş, bir-iki qədəh içki içməklə tamaşa ilə bağlı fikirlərini söyləməyi istəmişdi səndən. Guya rədd etdin onu.

QADIN: - “Kübarca rədd etdin” desən daha doğru olar. Onunla əsla görüşə bilməzdim.

KİŞİ: - Məni tanıdığın üçün, deyilmi? (Əminliklə) Məni bəyəndiyini dərhal anlamışdım

QADIN: - Xeyr, yalnız ondan deyildi. Adamın saçları boyalı idi. Və boyunda at nalı kimi bir medalyon yellənirdi. Təbii olmayan heç bir şeyi sevə bilmirəm mən.

KİŞİ: - Amma yenə də bir açıq qapı buraxdın, yəni laqeyd yanaşmadın və “başqa bir zaman” deməyi də unutmadın.

QADIN: - “Saçlarını boyama və medalyonu da çıxart” deyərdim o zaman. Amma sənin belə bir təklif etməyini gözləmirdim desəm yalan olar...

KİŞİ: - Gözümün qarşısında birini rədd etmişdin. Təkliflərimə “xeyr” deyilməsindən xoşlandığımı söyləyə bilməzsən mənə.

QADIN: - Sənin ki, saçların boyalı deyildi və boynundan da medalyon asmamışdın.

KİŞİ: - Səbəbini bilməzdim mən. Amma konkret olaraq gözümün qarşısında birinin təklifini rədd etmişdin.

QADIN: - Yalançı. İlk görüşümüzdə başqa cür açıqlamışdın bunu.

KİŞİ: - Necə?

QADIN: - O zaman hər kəs görəcək ki, sən həqiqətən də…

KİŞİ: - (həyasızcasına) Amma mən dünən yediyim yeməyi unuduram. Unutqanlığımı belə yalançılığıma bir dəlil olaraq göstərməyin üzür məni.

QADIN: - Burax, sən allah, açıqladıqca batırsan. Sonra maşına oturub körpüyə gəldik.

Çox təşəkkür edirəm.

KİŞİ: - Mən təşəkkür edirəm. Evinizə də ötürə bilərdim sizi.

QADIN: - Yox, yox, yorulmanızı istəmirəm.

KİŞİ: - Amma başqa bir zaman mütləq.

QADIN: - İnşallah. İcazənizlə gəmini qaçırmayım.

KİŞİ: - Xahiş edirəm. (Əlini uzadır. Qadının əlini əllərinin arasına alır) Ən qısa müddətdə görüşək, olarmı?

QADIN: - Olar.
(Könülsüz halda oradan uzaqlaşan Qadın arxasına dönərək kişiyə əl yelləyir. Kişi də öz növbəsində boynunu bükərək hüznlü bir şəkildə Qadına əl yelləyir).
KİŞİ: - Gəminin fitini eşidərkən içimdə bir şeylərin əridiyini hiss etdim. İllərlə gözlədiyim bir insanı tanımışdım və ondan ayrılmaq məcburiyyətindəydim. Gəmi gözdən itənə qədər bir ağac kimi təkbaşına gözlədim.

QADIN: - Jetonu alıb gəmiyə minərkən sanki ayaqlarım arxamca getmirdi. Bir tanrı kimi dayanırdın uzaqlarda. Evə getmək istəmirdim. Aman tanrım, nə şanslı bir insan idim. Sənin kimi bir insanla tanış olmuşdum.

KİŞİ: - Yalan danışırsan. Biz ki, hər şeyi açıq-aşkar danışacaqdıq.

QADIN: - Açıq-aşkar danışıram.

KİŞİ: - Tərcümeyi-halımı oxuyarkən evliliyimlə bağlı hissəyə çatanda nələr düşündüyünü hələ də söyləmədin.

QADIN: - Etiraf edim ki, evli olduğunu öyrənincə canım çox sıxılmışdı. Amma içimdə bir ümid də var idi. Evə dönərkən kitaba sarılaraq izlədiyim tamaşanın ssenarisini oxumağa başladım. Nəhayət ki, illərlə gözlədiyim insanı tapmışdım. Qarmaqarışıq duyğular içərisində narahat bir gecə keçirdim. Ya sən?

KİŞİ: - Mən də öz-özümə dedim ki, nəhayət, bütün qadağalara baxmayaraq iki nəfərlik yeni dünya qura biləcəyim bir qadın çıxdı qarşıma. Ona özümü sübut etmək üçün cəhd göstərməliyəm. O məni sevməli, mənə tapınmalı. “Gəl” dediyim zaman gəlməli, “get” dediyim zaman getməli. Evli olmağımı tez-tez gözümə soxmamalı. Məni dinləməli, anlamalı. Qorxularıma, narahatlıqlarıma qol-qanad gəlməli. Bir ana kimi.

QADIN: - Bir ana kimi, hə? Ah, bu kişilər! Həyatları boyunca həmişə anaları kimi bir qadın axtararlar... Evə gələrkən nə etdin?

KİŞİ: - Evə girərkən hər kəsə təbəssüm bəxş etdim. Bir qədəh içki içərək otağıma keçib yatağıma uzandım. Çox xoşbəxt idim. Elə hey səni düşünürdüm.

QADIN: - Sən ki, hər şeyi açıq söyləyəcəkdin?

KİŞİ: - Ayaqları çox gözəl. Hələ dodaqları.

QADIN: - Yenə gizlədirsən bəzi şeyləri.

KİŞİ: - Xeyr, gizlətmirəm. Amma bundan sonrasını deməyəcəm, çünki bir az çox açıq-saçıqdı. İstərsən ertəsi günə keçək.

QADIN: - Keçək. Sən iş yerinə get. Mən də öz iş yerimə keçim.



(Güya iş yerlərinə keçirlər. İkisi də telefonun yanında)
QADIN: - Mən onu axtarmamalıyam. O məni axtarmalıdır.

KİŞİ: - Onu dərhal yatağa çəkmək istədiyimi düşünməsin deyə mən ona zəng etməməliyəm.

QADIN: - Necə olsa zəng edəcək, çünki məni çox bəyəndi. Onun zəngini gözləməliyəm.

KİŞİ: - Ssenarini oxudu. Oxudun, deyilmi?

QADIN: - Oxudum. Həm də bir neçə dəfə.

KİŞİ: - Elə isə zəng etmək lazımdır. Buyur, zəng et.

QADIN: - Amma o kişi, onun zəng etməsi lazımdır. Zəng etməməliyəm.

KİŞİ: - Mənim zəngimi gözləyir.Zəng etməyəcək yəqin.

QADIN: - Haradasa Xan bağlanacaq. Artıq zəng et!

KİŞİ: - Çıxmalıyam. Amma zəng etmədi. Zəng edə bilər. Bir az daha gözləməliyəm. Zəng etsə “jurnallarımı unutmuşdum, ona görə də geri döndüm” deyərəm.

QADIN: - Bir az daha gözləməliyəm. Zəng etsə “çantamı yığırdım, çıxmaq üzrəydim” deyərəm.

KİŞİ: - Aydın oldu, bu gün zəng etməyəcək. Artıq çıxım. Lazım olsa, çöldən arayaram. (Çıxır)

QADIN: - Daha çox gözləyə bilmərəm. Artıq çıxmam lazımdır. (Çıxarkən telefon zəng çalır. Qadın həyəcanla telefona sarılır) Alo. Mən də tam çantamı götürüb çıxmaq üzrəydim. Sənmisən, Ramiq əfəndi? Xanın qapısınımı bağlayacaqdın? Yaxşı ki, axtardın, yoxsa içəridə qalardım. Bu dəqiqə çıxıram. (Təlaşla çıxarkən) Necə də xoş olardı onu qarşımda görmək...

(Səhəri gün Kişi içəriyə girir)
KİŞİ: - Salim Əfəndi, qəhvəmi gətir. Aldımı əcəba? Çox təccüblənəcək. Həm də çox xoşuna gələcək. Qadınlar belə şeylərdən xoşlanarlar.

QADIN: - (əlində içində gül əkilmiş bir saxsı qab ilə içəri girir) Necə də incə biri imiş. (İyləyir) Bir sənətçidən də ancaq bu gözlənilir.

KİŞİ: - Bu gün ikinci gün. Haradasa günorta oldu, aramadı.

QADIN: - Bu gün mütləq arayacaq. Telefonun yanından ayrılmamalıyam. Arayarkən bir müştəri olmaz içəridə, inşallah.

KİŞİ: - Yoxsa işə gəlmədi? O zaman göndərdiyim saxsını ala bilməmişdir. Bəlkə də çatdırmadılar. (Harasa zəng edir) Alo... Bəli, mənəm. Göndərdinizmi? Özünə təslim edildi? O olduğundan əminsiniz? Qapıda?. Tam içəriyə girmək üzrəykən? Yaxşı, təşəkkür edirəm. (Telefonu qapadır) Elə isə niyə aramır? Yoxsa evli olduğumu öyrənincə qorxdu mənimlə birlikdə olmaqdan?

QADIN: - Zəng edib təşəkkür edəcəyəm ona. Ayrıca ssenarisini də bəhanə edə bilərəm.

KİŞİ: - Ssenarini necə tapdığını soruşa bilərəm. Çox köhnə bir nömrə. Başqa bir bəhanə tapmalıyam.

QADIN: - Haradasa gecə olacaq. Artıq zəng etməli.

KİŞİ: - (tamaşaçıya) İlk hərəkət kişidən gəlməlidi deyirsiniz? Çox doğru. İllərlə gözlədiyim birini necə unudaram, Tanrım? (Aramağa başlayır)

QADIN: - Amma mənim etdiyim də çox kobud bir şey. (Telefona tərəf boylanır) Heç olmasa bir təşəkkür etməliyəm ona.

KİŞİ: - Məşğul göstərir. Əminəm ki, məni axtarır.

QADIN: - Hər halda məni arayır. Dərhal bağlayım.

KİŞİ: - (yenidən arayır) Birdən “görüşək” desə? Nə olar bir-iki saat bir yerlərdə

oturanda? Evdəkilərə nə deyərəm? İclas bəhanəsinə elə də inanmır bizimki.



QADIN: - (telefon zəng çalır) Alo... Alo...

KİŞİ: - Aman, tanrım, o! (Telefonu qapadır).

QADIN: - Yüz faiz o idi. Amma dəstəyi niyə asdı? Haydi ara məni, dəstəyi asma.

(Yenidən zəng gəlir, Kişi dəstəyi qaldırır)



KİŞİ: - (Qadın olduğunu zənn edərək) Alo. Mən. Sən idinmi? Gecikmərəm. İclas bitər-bitməz gəlirəm. Qaynın arvadları? Yuxa? Bir kilo? Yaxşı, unutmaram. Çalışacam gecikməyim. Yaxşı. Gülə-gülə. (Telefonu qapadır)

QADIN: - Ara artıq.

KİŞİ: - Aramamalıyam. Bir az da dişimi sıxmalıyam.

QADIN: - Sıxma dişini. Ara artıq.



KİŞİ: - (yenidən arayır) Alo.

QADIN: - (telefonun dəstəyini qaldırır) Alo. Tanıya bilmədim, kimsiniz?

KİŞİ: - Nəhayət tutdum sizi. Soruşmaq istədim ki, ssenarimi oxudunuzmu?

QADIN: - Oxumaya bilərəmmi? Çox bəyəndim. Ayrıca göndərdiyiniz şey üçün təşəkkür edirəm sizə. Çox nəzakətlisiniz.

KİŞİ: - Rica edirəm. Məni xatırlamanız üçün onu göndərmişdim sizə.

QADIN: - Yaxşı etmisiniz.

KİŞİ: - Sizinlə ssenari haqqında danışmaq, fikirlərinizi eşitmək istərdim.

QADIN: - Əvvəlcə çox bəyəndiyimi söyləməliyəm.

KİŞİ: - Telefonla olmasın bu fikir mübadiləsi. Bir gün bir yerdə oturub həm də bir şeylər içərək.

QADIN: - Çox gözəl olar. Gəlin dəqiqləşdirək. Məsələn, bu gün nədən olmasın?

KİŞİ: - (tamaşaçıya) Yaxşı ki, “yığıncaqdan sonra gələrəm” dedim evdəkinə. Bu

fürsəti qaçırmamalıyam.

QADIN: - Alo, Alo. Sizi eşidə bilmirəm.

KİŞİ: - Alo, Alo. Səsim gəlmirmi?

QADIN: - Eşidə bilmirəm... Alo, alo.

KİŞİ: - Bəs yuxa necə olacaq?

QADIN: - Nə dediniz? Nə yuxa? Səhvmi eşitdim görəsən?

KİŞİ: - Yuxamı? Heyf! Heç… Çox kövrək ürəkliyəm də. Yəni kövrək ürəkli olmaq çox pisdir.

QADIN: - Amma sənətçilərin hamısı kövrək ürəklidirlər. Həssas olmasanız bütün bunları yaza bilərsinizmi?

KİŞİ: - Çox doğru. O zaman sizi çıxışda gözləyəcəm.

QADIN: - Çox yaxşı olar.

KİŞİ: - Bir-iki saat əylənərik bir yerlərdə.

QADIN: - Sizi gözləyirəm.

KİŞİ: - Öpdüm.

QADIN: - Mən də.


(Dəstəyi asırlar. İkisi də tələm-tələsik üst-başlarına diqqət edirlər. Kişi hazırdır. Qadın boyun-boğazına ətir sürtməkdədir)
KİŞİ: - Sıxma, sıxma. Tez ol.

QADIN: - Amma görüşdüyümüzdə ətirimi bəyəndiyini söyləmişdin.

KİŞİ: - Evə gecikməməyim gərək. Bir az tez görüşək. Yaxındakı süpermarketdən bir kilo yuxa alarkən səni iş yerinin qapısında görməklə dünyalar mənim olmuşdu. Bir bara gedərək oturduq. Daha doğrusu sığışdıq.
(Əlində bir paket yuxa. Bir barda ayaqda dayanırlar. Bir-birlərinə təbəssüm bəxş edirlər. Kişi ayrıca ətrafdakı tanış insanlara salam verməkdədir)
KİŞİ: - (işarə ilə) İki...

(guya gələn qədəhləri alırlar əllərinə.)



KİŞİ: - (xoşhallanaraq) Salam.

QADIN: - Salam. Çox sevdim bu sözcüyü. Həm içdən, həm də gözəl.

KİŞİ: - “Salam” sözcüyünü sevdiyinizə sevindim. Bura çox qarışıqlıqdır, deyilmi?

QADIN: - Bəli, çox izdiham var.

KİŞİ: - Bura hər zaman belədir. Onun üçün dəniz kənarında görüşək dedim, amma rədd etdiniz. Nə üçün?

QADIN: - Bilmirəm. Narahat oluram…

KİŞİ: - Tanış olandan bəri necə keçdi günləriniz?

QADIN: - Ev iş, iş ev. Bəzən televiziya. Ya sizin?

KİŞİ: - Mənim də elə… Amma siz məni heç düşünmədinizmi?

QADIN: - Düşünməzmiyim? Bir an belə ağlımdan çıxmadınız. Ya siz?

KİŞİ: - Mən düşünməməyə çalışdım, amma bacara bilmədim. Hər an yanımda idiniz.

QADIN: - Sizə yaraşan bir cavab. Sizə ancaq bu yaraşır.

KİŞİ: - Sənətçilərə hüzn də yaraşar. Amma mən yazar sayılmıram.

QADIN: - Olurmı? Siz həqiqətən gözəl bir yazarsınız. Xarakterləriniz o qədər canlı idi ki. Oradakı ata, eynilə mənim atam idi. Sanki çox yaxşı tanıyırmışsınız kimi onu yazmısınız.

KİŞİ: - Rica edirəm. Yalnız ümumi bir ata tipi. Bütün atalar bir-birlərinə bənzər.

QADIN: - Çox xoşsunuz. (Tamaşaçılara) Sənətçilərə gedən yol, onların yaratdıqlarını bəyənməkdən keçər. (Kişiyə) Bir roman qədər təsir etdi mənə. Üç dəfə oxudum.

KİŞİ: - Üç dəfəmi?

QADIN: - Bəli, üç dəfə. Dərinliklərinə enmək üçün belə lazım idi. Heç bir şeyi ötüb keçməməliydim.

KİŞİ: - Təşəkkür edirəm, yordum sizi.

QADIN: - Əksinə, böyük keyf aldım. Bir şey soruşa bilərəmmi sizdən?

KİŞİ: - Lütfən.

QADIN: - Amma səhv anlamayacaqsınız məni, söz verirsizmi?

KİŞİ: - Söz verirəm.

QADIN: - Tamaşa bitdikdən sonra nədən “bir-iki qədəh bir şey içə bilərikmi?” deyə soruşmadın məndən?

KİŞİ: - Şey... (düşünür). Tələsik olan şeyləri çox da sevməm. Həm də bir bərabərlik ağır zəhmətin nəticəsində meydana gəlməli.

QADIN: - Bir az əvvəl rədd edilmək qorxusunu yaşayırdın! Bax, gör necə yaxalandın.

KİŞİ: - Şübhəsiz, o da bir səbəb idi.

QADIN: - Əlindən yerə qoymadığın paketdə nə olduğunu maraq etdiyim halda heç bir açıqlama verməmişdin mənə. Amma sən haqlısan. Bu paketdə, xanımının istəyinə görə aldığının yuxa olduğunu söyləyə bilməzdin.

KİŞİ: - Belə hər dəqiqə, hər şeyə görə araya girsən, vəziyyəti nəzarətdə saxlaya bilməyəcəm.

QADIN: - Yaxşı, yaxşı. Ssenarilərinizin çəkilişində varsınızmı?

KİŞİ: - Xeyr. Öz tamaşamın bitmiş halını seyr etməyi sevirəm mən.

QADIN: - Bax, yenə yalanını tutdum. Şəkilişdən qovulduğunu gizləyirsən.

KİŞİ: - Qovulduğumu söyləməyim yaxşı bir təəssürat buraxmazdı. (Yenidən oynayır) Onsuz da rejissorlar yazarı işə qarışdırmazlar. İşim ssenarini təslim etdiyim anda bitər.

QADIN: - Bu yaxşı bir şeymi sizcə? Yəni qarışmamanız?

KİŞİ: - Həm yaxşı, həm də pis. Şekspir usta nə deyər? Yaxşı pisdir, pis də yaxşı.

QADIN: - Çox gözəl bir yanaşma.

KİŞİ: - Durduğu yerdə hər kəs Şekspir ola bilməz.

QADIN: - (hər kəslə davamlı salamlaşdığını görərək) Çox insan tanıyırsınız.

KİŞİ: - İş. Peşə. Əlaqələr. Zərurətlər. Mən sizi tanımaq istəyərəm. Özünüzü mənə anlada bilərsinizmi?

QADIN: - Bir laboratoriyada çalışırdım. Keçən il kiçik bir dükan açdım. Köhnə şeylər-filan yığıram; tarixi dəyəri olan şeylər. Hədiyyəlik şeylər. Antikvar, filan.

KİŞİ: - Sənətdən qopa bilmirsiniz.

QADIN: - Elədi. Atam və anamla birlikdə yaşayıram. Bir də bacım var. Bu günlərdə yenidən döndü aramıza.

KİŞİ: - Hardaydı ki? Bir yerəmi getmişdi?

QADIN: - Evli idi, boşandı.

KİŞİ: - Niyə boşandı?

QADIN: - Razılaşa bilmədilər. Mənasız bir birliyi davam etdirməməli insan.

KİŞİ: - Hər halda uşaqları yoxdur.

QADIN: - Yox. Amma yenə də fərq etməzdi.

KİŞİ: - Fərq etməz olurmu? Hələ uşaq varsa ortada. Özümüz xoşbəxt olacağıq deyə başqalarını bədbəxt etməyə haqqımız yox. Qorxusu yoxsa bir şey soruşa bilərəmmi sizdən?

QADIN: - Soruşa bilərsiniz.

KİŞİ: - Boş zamanlarınızda nələr edirsiniz?

QADIN: - Dükanı bağlayıb evə getdiyimdə otağıma çəkilib musiqi dinləyir və bir şeylər oxuyuram. Bu mənim üçün istirahət sayılır. Televiziyanı izləməyi də sevirəm. Yaxşı bir film, ya da teatr tamaşası varsa izləməyə çalışaram. Şübhəsiz bazar günləri.

KİŞİ: - Təkmi gedirsiniz? Kişi dostunuz yoxmu?

QADIN : - Yox. Bəzən bir qız yoldaşımla gedərik.

KİŞİ: - Heçmi olmadı kişi dostunuz?

QADIN: - Üç il əvvəl nişanlanmışdım. İki ilə qədər nişanlı qaldıq. Amma buraxdım onu.

KİŞİ: - Niyə ayrıldınız?

QADIN: - Ayrılmadıq. Mən tərk etdim onu. Dəyərimi bilmədi. Kişilər belədir onsuz da. Birini zəmanətə aldıqaları an, yenisini axtarmaqda bir qorxu görməzlər. Üstəlik evimiz belə tutulmuşdu. Əşyalarımız alınmışdı. Haradasa imzalarımızı atacaqdıq. Amma o mənə xəyanət etməyi seçdi. Cəzasını da aldı.

KİŞİ: - İnsanlar səhv edə bilər. Bir eşqbazlığı bu qədər böyütməyə bilərdiniz.

QADIN: - (əsəbiləşər) Yəni mənə xəyanət etməsini görməzlikdənmi gəlməliydim?

KİŞİ: - Xeyr, yəni onu demək istəmədim. Şübhəsiz cəzasını görməlidir. Mən yanınızdayam.

QADIN: - Tutduğumuz evdən birlikdə çıxdıqları zaman yaxaladım. Tam qapını bağlayarlarkən. Yox, iş yoldaşıymış, yox, əşyaları görmək istəmiş. Məni inandıracağını zənn etdi, amma aldandı.

KİŞ: - Bəlkə də bir xəyanət yox idi ortada.

QADIN: - Vardı. Bir az daha erkən getsəydim yataqda tutacaqdım onları. Birdən məni qarşılarında görüncə şok oldular. Tərəddüd edib nəm-nüm etməyə başladılar. Əşyaları çox bəyənmiş də, xeyirli olsunmuş da. Udarammı bunları? Belə şeyləri qəbul edə bilmərəm mən. Mənimlə olmağı düşünən bir insan belə davranmamalıdır mənə.

KİŞİ: - Sizi anlayıram.

QADIN: - Ayrıldıqdan sonra iki adamla tanış oldum. Amma onların da nə niyyətlə mənə yaxınlaşdıqlarını anlamaqda gecikmədim. Tək məqsədləri vardı, bir an əvvəl mənimlə yatağa girmək. Onlardan da ayrıldım və bir daha da kimsəylə birlikdə olmamağa qərar verdim. Ta ki, sizinlə qarşılaşana qədər.

KİŞİ: - Təşəkkür edirəm. Amma sizinlə cinsi münasibətdə olmaq istəmədiyimdən

necə əmin ola bilərsiniz? Cazibədar bir xanımsınız. Kişilər sizinlə birlikdə olmaq istərlər. Bunu saxlamanın bir gərəyi yox. Belə bir istək günahmı?

QADIN: - Niyə günah olsun? Cinsəllik də bir ehtiyacdır. Amma maşında şit-şit əl atmalar, necə gəldi yerlərdə öpməyə cəhd etmələr. Yox, yox bunlar mənə görə deyil. Bu mənim tərzim də deyil. Belə şeylər incəlik, zəriflik istər, elə deyilmi?

KİŞİ: - Elə. (Tamaşaçılara) Yolu bağlayır. (Qadın ayaqqabılarını çıxarır) Aman, Tanrım, yenə çıxartdı ayaqqabılarını. Görməməyə çalışmalıyam.

QADIN: - (öz-özünə) Çoxmu irəli getdim yoxsa? Bəzi şeylərin olmayacağını zənn etdi hər halda. (Tamaşaçılara) Baxın, görün necə rəng verib rəng aldı. (Kişiyə) Adamlar çox bəsitdir. Beyinləri ilə deyil, bir başqa yerləri ilə düşünərlər. Ayrıca hər şeyin bir yeri və zamanı var, elə deyilmi?

KİŞ: - (tamaşaçılara) Bu yerə və zamana bir açıqlıq gətirmək lazımdır. (Qadına)

Sizcə yer və zaman necə ola bilər? Yəni bir ilmi, bir aymı, bir həftəmi, yoxsa?

QADIN: - Əvvəlcə iki insanın bir-birini tanıması lazım deyilmi?

KİŞİ: - Çox doğru. Amma cinsəllik iki insanın bir-birini tanımasında əhəmiyyətli

bir faktordu? Həm də nəzərə alsaq ki, zamanın özü nisbidi.

QADIN: - Lütfən, mən söyləmək istəyirəm, nisbilik nəzəriyyəsi...Dayanın dayanın. Şey. Eynşteyn... Bəli, bəli. Eynşteyn.

KİŞİ: - Bravo, bravo. Sizi daha çox sevdim.

QADIN: - Təşəkkür edirəm. Mən də sizi tanımaq istərdim.

KİŞİ: - Özümü izah etdiyim səhnə barda olmamışdı. Hesabı ödəyib çıxdıq. Maşına minib sahilə gəldik.

QADIN: - Yuxa olan paketi götürməyi unutmuşdun. Paketi götürməyəcəksinizmi?

KİŞİ: - Bu səhnə orada olmadı. Mən paketi unutmuşdum və buna görə də evdə arvadımdan bir xeyli danlaq da eşitmişdim. Çox yaxşı xatırlayıram. Dəniz kənarına gələk artıq.
(Qadın sahildə oturmuş, ayaqqabılarını çıxardır, ayaqlarını yellədərək dənizə doğru uzadırmış kimi. Kişi yanında. Olduqca romantik bir səhnə)
KİŞİ: - Bilirsiniz mən bir plastik firmasında çalışıram. Bu həm yaxşı pul qazanmağımı, həm də istədiyim şeyləri yazmamı təmin edir.

QADIN: - Xoşbəxtsinizmi?

KİŞİ: - (tamaşaçılara) Evliliyimi nəzərdə tutur. Amma yalnış anlamış kimi davranmalıyam. (Qadına) Xoşbəxtəmmi? Bilmirəm. Yazdıqlarımın qiymətləndirildiyini görsəm heç şübhəsiz ki, xoşbəxt olaram.

QADIN: - Xeyr, mən şəxsi həyatınız üçün soruşmuşdum.



KİŞİ: - (düşüncəli) Sizcə “xoşbəxt olsaydım, burada nə işim vardı?” deyə bir sual ünvanlasaydım qanedici bir cavab hesab edə bilərdinizmi bunu?

QADIN: - Xoşbəxt deyilsinizsə, nədən bu bədbəxtliyinizi davam etdirirsiniz o zaman? Xoşbəxt olmaq üçün lazım olanı edin, hər şey bitsin.

ADAM: - Hər şey sizin düşündüyünüz kimi asan olsaydı kaş ki. Bir qızım var. Uşaq bir maneə.

QADIN: - Neçə yaşındadır?

ADAM: - Eee... İyirmi...

QADIN: - Çox uşaq sayılmaz. Harada oxuyur?

ADAM: - Bu il universiteti bitirəcək. Arvadım da işləmir.

QADIN: - Heçmi işləmədi?

KİŞİ: - Keçən il ayrıldı işdən.

QADIN: - Səbəb?

KİŞİ: - İşləməyi onsuz da sevmirdi. Maddi vəziyyətimiz düzələn kimi öz mətbəxinə qovuşdu.

QADIN: - İnşallah, yenidən işləyər. Bədbəxt olmaq üçün bu bir səbəb deyil.

KİŞİ: - Heç şübhəsiz ki, deyil. Madam ki, hər şeyi açıq danışırıq, deyim ki, qaynım mafiya atasıdır. Qaydaları bizə uymayan bir quruluşun içindədir.

QADIN: - Orada belə yalan söyləmiş, adi bir bir tətikçini mafiya atası etmişdin.

KİŞİ: - Oyunu pozma. Qaldığımız yerdən davam edək.

QADIN: - Yaxşı, yaxşı. (Yenidən havaya girir) Nə ola bilər ki?

KİŞİ: - Necə nə olacaq? Mən bacısını buraxsam, o da məni vurar. Qorxaram bu dəfə topuğumdan deyil, daha önəmli yerimdən vura.

QADIN: - Nə zamansa oldumu belə bir şey?

KİŞİ: - Bir dəfə bacısına bir yumruq ilişdirmişdim, otuz iki dişimi önümə tökmüşdü.

QADIN: - Dişləriniz taxmadımı?

KİŞİ: - Allahdan bir neçə dənəsi qalmışdı. Ona görə sabit protezdi. Buraxaq bütün bunları. Özümüzə baxaq. Yaşlanmağa başladım. Həyatın əlimdən sürüşüb getdiyini hiss edirəm. Bu gedişi dayandırmaq istəyirəm. (Tamaşaçılara) Qadınların könülünü qazanmaq üçün ilk növbədə onlardan kömək istəmək gərəkdi. (Qadının təsirləndiyini görərək) Mənə hər mövzuda köməkçi olmalısınız.

QADIN: - Sizə hər mövzuda köməkçi olacağam. Mütləq yazmalısınız. Dayanmadan yazmalısınız.



KİŞİ: - (öpməyə çalışır) Yazacağam. Əlaqəmizdən yazacağam. Əlaqəmizdən bir film çəkəcəm. Ətirin möhtəşəmdir.

QADIN: - Etmə. Bir görən olar.

KİŞİ: - Kim görə bilər? Qarşımızda adalar, önümüz dərya, dəniz. Sizi istəyirəm. İstəyirəm.

QADIN: - Burada etməyin. Dayanın. Uyğun bir yer deyil bura. Etməyin.



KİŞİ: - (sezdirmədən saatına baxar, öz-özünə) Yuxa. Gecikməməliyəm. (Ayrılmaq istəyir) Bir an özümə sahiblənə bilmədim. (Qadına) Üzr istəyirəm sizdən. Həftə sonunu gözləməliyik.

QADIN: - (tamaşaçıya) Görəsən səmimidirmi? Sınamalıyam. (Kişiyə) Birdən mən sizi indi istəsəm necə?

KİŞİ: - (kənara) Ayda. Bu saatda xala oğlumdan evi almağım mümkün deyil. Evdə olduğunu bilsəm bəlkə hər şeyi gözə alıb gedə bilərik. Amma qaynım da gələcək. Bu dəfə arvadım məni bağışlamaz. (Qadına) Tələsməyə nə gərək var? Həftə sonu görüşərik. Yalnız ikimizin olacağı bir yerə gedərik. Sizinlə həyəcanlı bir gün yaşamaq istəyirəm.

QADIN: - Demişdin. Amma əsl səbəbin evsizlik olduğunu hiss etdirməmişdin. Həqiqətən də sən yalançı bir insansan.

KİŞİ: - Amma unutma, eşq kiçik yalanlarla bəslənər. Bir kitabda oxumuşdum. Ya da kiçik yalanlar bəsləyər eşqi kimi bir şey idi.

QADIN: - (istehza ilə) Məlum, yaxşı bəslənmisən. Davam etdirək oyunu.



KİŞİ: - (guya iş yerinə girir.) İki gün qalmışdı görüşməyimizə. Amma hər şeyi nəzərə almalıydım. (Dəstəyi götürür) Alo. Alo. Necəsən, xala oğlu?

SƏS: - Yaxşıyam, yaxşıyam. Çoxdandı zəng etmirsən. İşlər yaxşı deyil hər halda.



KİŞİ: - (əliylə taxtaya vurur) Yox, yox, yaxşıdı. Keçən gün teatrda biriylə tanış oldum. Müdhiş bir şey.

SƏS: - Xeyirli olsun! Xeyirli olsun! Açarmı?

KİŞİ: - İstərdim həftə sonu gətirim.

SƏS: - Həftə sonumu? Heyf! Bacımgil gələcək.

KİŞİ: - Ay allah! Birtəhər başından edə bilməzsənmi?

SƏS: - Necə başımdan edim axı? Altı saatlıq yol gəlilbər, oğlum. Qəribsəyiblər, görmək istəyirlər məni. İstərsən bacıma verim, özün danış.

KİŞİ: - Olurmu, canım? Bu işlərdən xəbərdar olmasın. İndi yanındamı? Məni rəzil etmə.

SƏS: - Oğlum, mənim bacımmı var?

KİŞİ: - Doğrudan e. Mənimlə belə zarafat etmə ha.

SƏS: - Hiss olunur ki, bərk vurulmusan xatuna. Evim sənə fəda olsun.



QADIN: - (telefona işarə ilə) Məşğul. Mütləq məni axtarır.

KİŞİ: - Sağ ol.

SƏS: - Hə, sular tez-tez kəsilir. Yanında su gətir. Bir də yerə siqaret külü atmayın. Olarmı?

KİŞİ: - Olar. Sağ ol.

SƏS: - Borcumuzdur, oğlum.

KİŞİ: - Baxıram, sən heç dəyişiklik etmirsən.

SƏS: - Oğlum, nə edim? Cücə kimi qız. Gözüm başqasını görmür ki. Bir təklifinmi var, yoxsa?

KİŞİ: - Evlən. Evləndiyin an edərsən. (Birlikdə gülürlər)

SƏS: - Oldu, hələlik.

KİŞİ: - Gülə-gülə (dəstəyi asır). Bu iş də bitdi.

QADIN: - Ona zəng etməliyəm. Həm də tez-tez zəng etməliyəm ki, aramayanda narahat olsun.

Bu çox yaxşı bir taktikadı. Təcrübənin faydasını görəcəksiniz. (Dəstəyi qaldırır) Aloooo.

KİŞİ: - Salam.

QADIN: - Salam. Necəsiniz?

KİŞİ: - Təşəkkür edirəm. Sevindim məni axtardığınız üçün.

QADIN: - Rica edirəm.

KİŞİ: - Nə edirsiniz?

QADIN: - İşləyirəm. Ya siz nə edirsiniz?

KİŞİ: - Sizi düşünürəm.

QADIN: - Mən də.

KİŞİ: - Bütün gecə fırfıra kimi fırlandım yataqda.

QADIN: - Mən də.

KİŞİ: - Yuxu tutmadı heç cür. Qalxıb bir iki qədəh içdim.

QADIN: - Mən də.

KİŞİ: - Bircə sabah gəlsəydi.

QADIN: - Sabahlar həmişə gəlir.

KİŞİ: - Sabah olsun artıq.

QADIN: - Mən də olsun istəyirəm.

KİŞİ: - Ev də hazır. (Tamaşaçılara) Vay, ağzımdan qaçdı.

QADIN: - Alo, alo. Ev dedin. Səhvmi eşitdim yoxsa?

KİŞİ: - Şey-zad. Zad-şey…

QADIN: - Bu sənin vəzifən. Ah, sabah bir açılsaydı.

KİŞİ: - Sabah ilk dəfə baş-başa olacağıq. Çox həyəcanlıyam.

QADIN: - Mən də.

KİŞİ: - Yenidən görüşmək üzrə. Öpdüm.

QADIN: - Mən də.



(Dəstəyi asırlar. Bir az gəzişirlər)
QADIN: - (dəstəyi yenidən qaldırır) Alooo...

KİŞİ: - Alo.

QADIN: - Salam.

KİŞİ: - Salam.

QADIN: - Nə edirsiniz?

KİŞİ: - Sizi düşünürəm. Ya siz?

QADIN: - Mən də.

KİŞİ: - Sizə bir şey söyləyə bilərəmmi?

QADIN: - Söyləyin.

KİŞİ: - Sizə sən deyə bilərəmmi?

QADIN: - Deyə bilərsiniz.

KİŞİ: - Nə gözəl olacaq sizə sən deməyim.

QADIN: - Çox gözəl olacaq.

KİŞİ: - Amma bir şərtim var. Siz də mənə sən deyəcəksiniz.

QADIN: - Həmişə bunu gözləmişəm. Sizə sən demək məni xoşbəxt edəcək. Sən.

KİŞİ: - Aman, tanrım. Bir daha söyləyərsinizmi?

QADIN: - Sən... Sən... Sən. Siz də söyləyərsinizmi?

KİŞİ: - Sən. Sən. Sən. Xoşlandınızmı?

QADIN: - Çooox. Mənə sən de.

KİŞİ: - Olar. Xoşca qal, desəm hirslənərsənmi mənə?

QADIN: - Niyə? Bir şeymi oldu?

KİŞİ: - Bir azdan iclasa girməyim lazımdır, ona görə.

QADIN: - Olar. Sənə yaxşı iclaslar.

KİŞİ: - Təşəkkür edirəm. Sənə də yaxşı iclaslar.

QADIN: - Amma mən iclasa girməyəcəyəm.

KİŞİ: - Dilim dolaşdı. (Tamaşaçılara) “Yaxşı işlər” deməyim daha doğru olacaq. Yaxşı işlər diləyirəm. Öpdüm.

QADIN: - Mən də.

(Dəstəyi yerinə qoyurlar)
KİŞİ: - Yarım saat sonra idi. (Zəng gəlir. Həyəcanla dəstəyi qaldırır) Alooo. Salam. Sənin səsini eşitmək nə gözəl. (Diksinir) Sənmisən, həyat yoldaşım? Yuxamı? Yenə də qayınlarım? Bu nə demək, əzizim? Niyə tikanlı danışım ki? Sənin qardaşın mənim qardaşım sayılır, gözəlim. Unutmam. Oldu, yuxa. Öpdüm. (Dəstəyi asır)

QADIN: - İclası bitdimi görəsən?

KİŞİ: - Bu gün evə tez getməliyəm. Etibar qazanmaq üçün bu vacibdir. Sabahkı gecə üçün də əsaslı bir səbəb axtarmalıyam. İnandırıcı bir səbəb. Nə ola bilər görəsən? (Düşünür).

QADIN: - İclası qurtarsaydı arayardı. Görəsən arayardımı? Məncə ona bu şansı verməliyəm (Telefon nömrəsini axtarır).

KİŞİ: - Tapdım. (Dəstəyi qaldırır)

QADIN: - Aloo. Nə vaxt?

KİŞİ: - Sabahkı gecə...

QADIN: - Sabahkı gecəmi? Görüşə bilməyəcəyikmi?

KİŞİ: - Olarmı elə şey? Amma bu gecə şöbə işçilərinə yemək verəcəyik. Sabah görüşümüzə heç bir şey maneə ola bilməz.

QADIN: - Həsrətlə gözləyirəm səni.

KİŞİ: - Mən də. Hər şey hazır.

QADIN: - Görəsən məni hara aparacaq? Qorxmaq üçün bir səbəb yoxdu, çünki o çox tədbirlidir. Tərs bir şey olarsa əgər, özünə də zərər dəyə bilər.

KİŞİ: - Eşidirsənmi məni? Alo, alo.

QADIN: - Bir şeylər oldu. Telefon arada kəsildi. Nə deyirdin?

KİŞİ: - Hər şey hazırdı deyirdim.

QADIN: - Onsuz da belə şeylər sizə aiddir.

KİŞİ: - Hər şeyi qaydaya saldım. Sən rahat ol. Bircə görüşməyimiz qaldı.

QADIN: - Sabah gecə olacaq?

KİŞİ: - Kaş ki, bu gecə olsaydı. (Öz-özünə) Nə deyirəm mən, Allahım?

QADIN: - Nədən olmasın?

KİŞİ: - Amma şöbə işçilərinə yemək verəcəyik. Səbr etməmiz gərək.

QADIN: - Elədi. Səbrin sonu salamatlıqdır.

KİŞİ: - (öz-özünə) Görüş vaxtı uzandıqca sayaqlayıram. Bir an əvvəl bitirməliyəm danışığı.

QADIN: - Yenə eşidə bilmirəm səni.

KİŞİ: - İndi eşidirsənmi?

QADIN: - Eşidirəm. Səbrin sonu salamatlıqdır demişdim.

KİŞİ: - Doğru. Səbr edən dərviş muradına çatmış...

QADIN: - Sabah gecə muradımıza çatacağıq.

KİŞİ: - Çatacağıq. Bir dəqiqə. Həmdi Bəy? Çıxıram Həmdi Bəy.

QADIN: - Həmdi Bəy kimdir?

KİŞİ: - Bizim müdirin köməkçisi. Yeməyə getməyimiz üçün xəbərdarlıq edir. Çıxmam gərək. Hələlik, xoşca qal.

QADIN: - Gülə-gülə. Bütün gecə səni düşünəcəyəm. Ona görə də yata bilməyəcəyəm.

KİŞİ: - Nə gözəl bir əsər adı: “Yuxu haramdı Bizə”. Yeni tamaşamın adını “Yuxu haramdı Bizə” qoyacağam. Buna səbəb sən oldun.

QADIN: - Çox sevindim.

KİŞİ: - Amma yenə də yatmalıyıq. Dinc olmamız gərək, elə deyilmi?

QADIN: - Elə.

KİŞİ: - Öpürəm.

QADIN: - Mən də.

(Qarşılıqlı öpüş səsləri ilə dəstək bir anda yerinə qoyulur)
KİŞİ: - Yuxanı alıb evə qaçdım. Qaynım öz arvadı ilə bizdə idi. Onların yanında arvadıma işimin çox ağır olduğunu, iclaslardan təngə gəldiyimi inandırmağa çalışdım. Hətta “sabah gecə şöbələrə yemək verməliyik. Biz insan deyilikmi? Evimizdə oturub bir iki cüt söz danışa bilməyəcəyikmi arvadımızla?” deyərək gileyləndim də. Sonra da əlavə etdim ki, “uşaq-muşağımın alimenti söz mövzusu olmasaydı əgər, bir dəqiqə belə səbr etməz, dərhal ayrılardım bu işdən”. Arvadım gözləmədiyim halda belə bir təklif etdi: “Məni də apar”. Mən həmən inandırıcı dəlillərlə cavaba gecikmədim: “Necə aparım? Bütün şöbədəkilər kişilərdi. Bığlı-saqqallı kişilərin içində tək bir çiçək? Onlar ki, mədəni deyillər. Yalnız maral söhbəti. Mən indi bu hərifləri dinləmək məcburiyətindəyəmmi yəni? Şeytan deyir, get istefanı ver”. Bu sözlərin anındaca nəticəsini verdi. Arvadım: ”Elə şeymi olar? Nə yeyib-içərik? Dözmək məcburiyyətindəsən” dedi. Beləcə, mən həm səhərki gecəni, həm də bütün həftə sonlarını qarantiyə almış oldum. Ona görə də yuxanı nuşcanlıqla yeyib, üç-beş fincan çay içməklə hüzur içində yatmağa getdim.

QADIN: - Mən isə bütün gecəni yataqda çırpına-çırpına qalmışam. Səhərə yaxın yuxuya getmişəm. Yuxumda da ağzından su axan, üzünü xatırlaya bilmədiyim bir neçə hərifin təcavüzünə məruz qalmışdım. Amma sən vaxtında yetişib əllərindən aldın məni.

KİŞİ: - Etibarın üçün təşəkkür edirəm sənə.

QADIN: - Mən sənə qarşı etibarlıyam, amma sən mənə hələ də yalan danışırdın. Aman tanrım, görürsünüz.



KİŞİ: - (yuxarını göstərir) Ondan kömək diləmə. Çünki o da kişidi. İşə gəldim.

QADIN: - Dükana girdim. Görəsən gəlibmi?

KİŞİ: - Gəldim, di ara.

QADIN: - (nömrəni yığır) Alooo.

KİŞİ: - Səhər-səhər səsini eşitmək nə gözəl. Hüzur doldu içimə.



QADIN: - Mənim də.

KİŞİ: - Necə keçdi gecən?

QADIN: - Həyəcan içində keçdi. Ancaq səhərə yaxın yata bildim.

KİŞİ: - Mən də. Yalan olmasın, heç yatmadım.

QADIN: - Mən də.

KİŞİ: - Günün tez keçməsi üçün dua edirəm.

QADIN: - Mən də. Müştəri gəlsəydi bir az əylənərdim. Yoxsa zaman heç keçməyəcək bu gün.

KİŞİ: - Bilməcə həll et. Mən həmişə bilməcə həll edərəm belə vəziyyətlərdə.

QADIN: - Demək ki, çox qadınla əlaqən olur.

KİŞİ: - Olur deyil, olurdu. Artıq bir tək sən varsan həyatımda.

QADIN: - Həmişə də mən olum.

KİŞİ: - Həmişə sən ol. İşdən çıxan kimi sənə gələcəm.

QADIN: - Yoxsa iş bitənə kimi görüşə bilməyəcəyikmi?

KİŞİ: - Görüşəcəyik, amma birdən telefonlarımızda problem ola bilər deyə söylədim.

QADIN: - Telefon pulunu daha yeni ödədim. Mənimki kəsilməz.

KİŞİ: - Mənimki də kəsilməz, amma nə olar, nə olmaz. İndi qərar verməyimizin nə ziyanı ola bilər ki?

QADIN: - Olmaz.

KİŞİ: - Mən bir az sonra içəriyə keçəcəyəm. Səni öpür və gözəl bilməcələr diləyirəm.

QADIN: - Təşəkkür edirəm. Mən də öpdüm.



(Öpüş səsləri ilə dəstəyi asırlar)
QADIN: - (qəzeti açıb bilməcə həll etməyə başlayır) Soldan sağa bir. Ətrafı dənizlərlə əhatəli quru parçası. (Düşünür) Ada. (Yazır) İlk adı Əliyə olan məşhur Amerikalı rejissor. (Düşünür. Telefon nömrəsini yığır) Alooo.

KİŞİ: - Alo.

QADIN: - Mənəm.

KİŞİ: - Tanıdım. Əmr et.

QADIN: - İlk adı Əliyə olan məşhur Amerikalı rejissor.

KİŞİ: - Əliyə Qazan.

QADIN: - Qazan. Yaxşı, oldu. Bir şey daha soruşa bilərəmmi?

KİŞİ: - Soruş...

QADIN: - Qoqolun məşhur romanı... İki söz...

KİŞİ: - “Ölü Canlar”.

QADIN: - Təşəkkür edirəm.

KİŞİ: - Bir şey deyil. Haydi, öpdüm.

QADIN: - Mən də öpdüm.

(Öpüşlərlə dəstəyi asırlar)


QADIN: - (Bilməcə həll etməyi davam etdirir. Telefon nömrəsini yığır) Alo. Yenə mən.

KİŞİ: - Əmr et.

QADIN: - Victor Hugonun məşhur romanı.

KİŞİ: - “Notr Damın Donqarı”.

QADIN : - Tək söz.

KİŞİ: - “Səfillər”.

QADIN: - “Səfillər” oldu. Bir dənə daha var... Soyadı Qorki olan məşhur Rus yazarı?

KİŞİ: - Maksim... Maksim Qorki.

QADIN: - Haydi, bunu da bil, baxaq.. Anton Çexovun məşhur oyunlarından...

KİŞİ: - “Vişnə Bağçası”, “Vanya Dayı”...

QADIN: - Tək söz...

KİŞİ: - “Qağayı”.

QADIN: - Ok. Təşəkkür edirəm.

KİŞİ: - Bir şey deyil. Öpdüm.

QADIN: - Mən də.

(Öpüşlərlə dəstəyi asırlar)
QADIN: - (nömrəni yığır) Alo. İncitmirəm səni, deyilmi?

KİŞİ: - Nə incitməsi? Xahiş edərəm. Xoşbəxt oluram.

QADIN: - Xoşbəxt ol elə isə. Soruşuram: Yuxarıdan aşağıya üç, soyadı Bond olan məşhur İngilis oyun yazıçısı. Ceyms olmadı.

KİŞİ: - Ceyms Bond agentdir. Tək bənzərliyi İngilis olması. Edvard Bond. Edvard.



QADIN: - (uşaq kimi sevinir)Antena. Bu nə mədəniyyət?

KİŞİ: - Olacaq o qədər yəni. Bu da bizim işimiz. Haydi, öpdüm.



(Öpüşlərlə dəstəyi asırlar)
QADIN: - (Bilməcəni həll edir, nömrəni yığır) Alooo.

KİŞİ: - Alo. Soruş. Haydi, soruş.

QADIN: - Bitdi. Həll edildi. Yeni bir bilməcə axtarıram.

KİŞİ: - İlişdiyin bir yer olarsa, araya bilərsən. Olarmı?

QADIN: - Olar. Şey... Mən çox qorxuram.

KİŞİ: - Niyə qorxursan?

QADIN: - Bir tərslik olmaz, deyilmi?

KİŞİ: - Nə kimi bir tərslik ola bilər? Mən hər şeyi nizamladım. Mənim yanımda qorxulu heç bir şey ola bilməz. Bundan əmin ol.

QADIN: - Yaxşı.

KİŞİ: - Haydi, öpdüm. (Bir az əsəbiləşir) Öpdüm.



(Qarşılıqlı öpüşlərlə telefonu qapadırlar)
KİŞİ: - Niyə qorxuram dedi? Yoxsa, yoxsa? Bakirə filan olmasın. Yanarıq o zaman çıraq kimi. İnşallah, deyil. Yox, canım deyil. Nişanlanmış, bu yaşa gəlmiş. Yox, canım. Artıq görüşək.

QADIN: - Daha arada telefonlar var.

KİŞİ: - Burax artıq telefonu. Məncə daha görüşmək zamanıdı.

QADIN: - O zaman elə söyləmirdin amma.

KİŞİ: - Lütfən, artıq səbrim qalmadı. Səni götürdüm. Xala oğlunun oturduğu mənzilin qabağına gəldik. Bir müddət maşının içində gözlədik. Çünki həyət-bacada sıxlıq var idi: Bina sakinlərinin arvad-uşaqları davamlı olaraq evə girib-çıxırdılar. Bir neçə dəfə başqa qadınlarla da bu evə girib çıxdığımı görmüşdülər. Nədənsə utanmışdım. (Qadına) Sən maşında bir az gözlə, əvvəl mən çıxım, bir az sonra sən gələrsən. (Gedər kimi edir)

QADIN: - (öz-özünə) Amma yaman çaşdı. (Kişiyə) Dairə nömrəsi neçə?

KİŞİ: - İkinci mərtəbə, beş nömrə.

QADIN: - Maşından enmək istərkən yaşlı qadın avtomobilin şüşəsindən boylanaraq “bu səfər başqa biri” dedi. Sonra bir gənc qadın isə “adam film çəkəndi. Artist etmək vədi ilə gətirməli olmalı bu qadınları” söylədi. Onlar uzaqlaşınca bir ara maşının qapısını bağlayıb getməyi düşündüm. Amma tez də qərarımı dəyişdirdim. Qaçaraq binadan içəriyə girdim. Daha qapıya belə yanaşmamışdım ki, çəkib aldın məni içəriyə.

KİŞİ: - Az qala tutulacaqdıq.

QADIN: - Gördülər məni.

KİŞİ: - Zərəri yox.

QADIN: - Başqa qadınlarla da gəldinmi bu evə?

KİŞİ: - Bundan sonra daha yalnız səninlə gələcəyim, söz verirəm sənə.

QADIN: - Kimin evi bura?

KİŞİ: - Xala oğlumun. Rahat ol. Yad deyil. (Yerə bir neçə döşək atır. Hazır iki qədəhdən birini Qadına verərək onun yerdə oturmasını təmin edir) Necə bir musiqi istərsən?

QADIN: - Klassik olsun.

KİŞİ: - Klassikmi? Kaş ki, maşından götürsəydik. Bizim xala oğlu kəndçidir bir az. Amma yenə də baxaq. (Axtarıb tapır) Baxaq bəyənəcəksənmi? (Romantik bir parça eşidilir) Bəyəndinmi?

QADIN: - Çox gözəl.

KİŞİ: - Doğrusunu söylə. Bəyənmədinsə aşağı enib maşından götürüm.

QADIN: - Həqiqətən gözəl. Aaaa. Sənə qıyarammı heç?

KİŞİ: - Mən də sənə qıyamam, sevgilim. Bu müğənninin bir qapıçı olduğunu bilirdinmi? İglesias. Çox fövqəladə bir səs.

QADIN: - Eyni zamanda həssas və yaraşıqlı. Qadınlar onu görəndə huşlarını itirirlər.

KİŞİ: - Qısqandım.

QADIN: - Sən varkən kimsəyə baxmam mən. Sənin də ağlını itirməyini istəmərəm.

KİŞİ: - Olarmı elə şey? Artıq bütün qadınlar haramdı mənə.

QADIN: - Əvvəl haram deyildimi?

KİŞİ: - Keçmişi buraxaq, lütfən. Artıq mənim üçün yeni bir həyat başlayır.

QADIN: - Bizim üçün.

KİŞİ: - Bəli, bizim üçün. Mənə stimul verəcəksən. Unutma ki, hər güclü kişinin

arxasında bir ağıllı kişi vardır.



QADIN: - (gülür) Kişimi?

KİŞİ: - Bağışla məni. Qadın vardır.

(Arxadan pişik kimi ona yanaşır, çiyinlərindən öpməyə başlayır.)
QADIN: - Həmişə beləmi başlayırsan?

KİŞİ: - Bəli. Xeyr. Yəni onlar keçmişdə qaldı.

QADIN: - Necə də axmağam. Ən səmimi etiraflarını belə eşitməzdən gəldiyim üçün günahlandırıram özümü. (Əsəbi halda ayaqqabısının tayını atacaq kimi çıxarır)

KİŞİ: - Amma belə çıxartmamışdın. (Qadının ayaqqabısını yenidən geyindirir. Ehtiyatla çıxardaraq kənara qoyur. Digərini də. Özü də soyunaraq Qadının yanında uzanır) Mənim arxamdakı qadın sən olacaqsan.

QADIN: - Qadınım de mənə.

KİŞİ: - Qadınım. Qadınımsan mənim. Sən də mənə kişim de.

QADIN: - Kişim.

KİŞİ: - Qadınım.

QADIN: - Kişim.

(İşıq zəifləyir, yenidən ortalıq işıqlanır. Kişi siqaret çəkir)
QADIN: - Mənə də yandırsana.

KİŞİ: - Bağışla məni. (Siqaretini yandırır)

QADIN: - Məni sevirsənmi?

KİŞİ: - Çooox, çox sevirəm.

QADIN: - İşin düşüb deyə söyləyirsən sanki. Yoxsa xəyal qırıqlığınamı uğratdım səni? Çox dalğınsan. Yoxsa bakirə olmadığım üçünmü qızdın mənə?

KİŞİ: - Yooox. Şübhəsiz, ilk dəfə mənimlə olmağını istəyərdim, amma yenə də səni sorğu-suala çəkməyə haqqım yoxdu deyə düşünürəm. Sənmi qalxacaqsan, yoxsa mənmi qalxım?

QADIN: - Gözünü qapat. Baxma mənə.

KİŞİ: - Məndən utanmağını istəməzdim.

QADIN: - O günlər də gələcək. Amma indi qapat gözlərini.

(Kişi gözlərini bağlayır. Sezdirmədən saata baxır. Qadın ata minər kimi üstündə oturur. Qıdıqlamağa başlar)
KİŞİ: - Etmə, etmə. Çimçəşirəm, etmə.

QADIN: - Daha nələr edəcəyik?

KİŞİ: - (yerə yatırdıb üstünə çıxır) Nə gözəl bir bərabərlik, deyilmi? Həyəcanlandırırsan məni. Bu həyəcan heç bitməməli. Bitməyəcək. Həftədə bir dəfə görüşməliyik ki, vərdişə çevrilməsin. Haydi, qalxaq artıq.

QADIN: - Bir az daha. Bir az daha qalaq.

KİŞİ: - Qalmayaq. Evdəkilərin narahat olmalarını istəmirəm. Mənim üzülməyimi istərsənmi?

QADIN: - İstəmərəm. (İçəriyə keçir)

KİŞİ: - (arxasınca) Birlikdə xoşbəxtliyin şəkilini çəkirik. Nəzm yaxşı oturdu. Bundan başqa bir zaman da istifadə etməliyəm.

QADIN: - (içəridən) Gecəmizin yarımçıq qalmamasını istəyərdim. Qollarında sabahlamağı seçərdim.



KİŞİ: - (geyinərkən) Bir gün o da reallaşar. Birdə görərsən ki, bir gəzinti uydurmuşam. Bir neçə günlüyə bir yerlərə qaçmışıq.

QADIN: - (geyinmiş halda gəlir. Bir kağıza ev telefonunu yazar) Ev telefonum. Nə vaxt istəsən araya bilərsən məni.

KİŞİ: - Əvvəl sən çıx, maşında otur, gözlə məni. Dərhal gələcəyəm. Bir görən olmasın.

QADIN: - Bizim evin önünə qədər gəlməyini istəməmişdim. Küçənin başında buraxdın məni.

KİŞİ: - Haqlı idin. Adının hallanmasını istəməzdin.

QADIN: - Baxaq görək, evə gedərkən məni arayacaqsanmı?

KİŞİ: - Araya bilməzdim. Əslində bu bir nəzakət əlaməti olardı, amma arvadım yatmamışdı.

QADIN: - Bütün gecə gözlədim. Evə çatdığını xəbər verməyini gözləyirdim. Birdən bir qəza olarsa? Tanrı qorusun. Geç də olsa axtardığımı tapdım.

KİŞİ: - Bu dəfə yəqin ki, axtardığımı tapdım. Qaydaları pozmadan arzuladıqlarımızı hər dəfə reallaşdırsaq, nə gözəl olar. Onun ayaq barmaqları üçün darıxıram. Kaş ki, bir “alo” deyə bilsəm. Amma tutula bilərəm, bu da mənim sonum olar. Bəlkə də atası, filan çıxa bilər telefona. Yatmış da ola bilər.

QADIN: - Ən çox boynumdan öpülməsindən xoşlandığımı hiss etdirməliyəm ona. Ayaq barmaqlarımda nə tapır e görəsən?

KİŞİ: - Yatmalıyam. Yuxusuz qaldığım gecənin səhəri günü həmişə səmərəsiz olur. Yatmalıyam. Qoyunları sayım heç olmasa. Bir, iki, üç, dörd, beş, altı.

QADIN: - Sayıqlama, qalx artıq. İlk hissəni bitirək.

KİŞİ: - Bitirək.

QADIN: - On beş dəqiqə istirahət edib özünə gəlsin hər kəs. Sənin kimi bir adamı tanımaq onları yordu.

KİŞİ: - Haqlısan. Səni tanımaq da asan deyil. Bu oyunun adı Matruşka, deyilmi?

QADIN: - Bəli...

KİŞİ: - Bu yazar manyakmı? Nə əlaqəsi var Matruşkayla?

QADIN: - Unutdun yəqin. İkinci pərdədə nə əlaqəsi olduğunu görəcək hər kəs. Haydi, qalx. Çəkinmədən bizi izlədikləri üçün təşəkkür etməliyik onlara. Amma pərdə enmədən əvvəl şok bir final lazımdır oyunumuza. Bu gün nə oldu, bilirsənmi? Səni aldatdım bir başqa kişiylə. Çünki sən buna layiqsən. Haqq edən cəzasını görməli.
(Kişi sanki əlindən oyuncağı alınmış bir uşaq kimi çaşır, pərdə arxasına keçməkdə olan Qadının arxasınca qaçır)
KİŞİ: - Bir dəqiqə. Bir dəqiqə.


Yüklə 444,24 Kb.

Dostları ilə paylaş:
  1   2   3




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə