Tüs-ekim indd
Yüklə 103,44 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Anahtar kelimeler
- Key words
- Ya Asitleri
| Prostat Kanserinin Önlenmesinde Vit-D, Likopen ve Diyetteki Ya n Önemi The Significance of Vit-D, Lycopen and Dietary Fat in the Prevention of Prostate Cancer Mümtaz Dadal Sa l k Bakanl Ankara E itim ve Ara t rma Hastanesi, 1. Üroloji Klini i, Ankara Özet I Abstract Yaz› ma Adresi / Address for Correspondance: Op. Dr. Mümtaz Dadal , Sa l k Bakanl Ankara E itim ve Ara t rma Hastanesi 1. Üroloji Klini i, Cebeci, Ankara Türkiye Tel: 0505 334 46 03 E-posta: mumtazdadali@gmail.com doi:10.5152/tus.2010.24
Prostat kanseri (PCa) görülme oran , Kuzey Amerika ve Kuzey Avrupa’da yüksek, Akdeniz ülkelerinde orta düzey- de, Çin ve Japonya gibi Asya ülkelerinde dü ük düzeyler- dedir.(1) Göçmenler aras nda izlenen risk de i iklikleri, etnik ve co rafik gruplar aras ndaki PCa insidans ve mor- talitesindeki dikkat çekiçi de i iklik, PCa geli imini etkile- yen diyet faktörlerinin ara t r lmas n h zland rm t r.(2) Son y llarda, sa l k hizmetinde tamamlay c ve alternatif t bb n kullan m na kar fark ndal n artmas ve do al kimyasalla- r n daima güvenli olduklar na do ru olan inanç nedeniyle; kanser ve di er kronik hastal k tan s alanlarda ve genel popülasyonda vitamin, mineral ve di er diyet takviyelerinin tüketiminin artt görülmektedir.(3) Prostat kanseri, ba - lang c n n uzun süreli latensi, yüksek insidans ve yüksek mortalite h zlar ndan dolay , kemoönleme (do al kimyasal- lar ile) stratejileri için uygun bir kanser hedefi olabilir. Ayr ca hastal n tedavisinin maddi boyutu da dü ünüle- cek olursa önleyici faktörlerin önemi bir kez daha ortaya ç kmaktad r. Bu derlemede Likopen, Vitamin-D ve diyet ile ald
m z ya lar hakk nda yap lan çal malar ve sonuçlar anlat lacakt r. Likopen Domates ve domates ürünleri; folat, Vitamin C (Vit-C), potasyum ve karotenoidlerin zengin kaynaklar d r ve yan s ra Vitamin E (Vit-E), Vitamin A (Vit-A), flavonoidler ve fitos- teroidleri içerir.(3) 600’den fazla karotenoid, hem bitkilerden hem de mikroorganizmalardan izole edilmi tir. Yakla k 10-15 karotenoid Amerikal lardan al nan kan ve doku örnek- lerinde tespit edilmi tir.(1) Amerikan diyetindeki en yayg n karotenoidler; -karoten, -karoten, likopen, lutein ve -kriptoksantindir. Likopen domates ve domates ürünlerin- deki en bol karotenoiddir ve k rm z renkten sorumludur.(4) Likopen, Vit-A’ya çevrilemez. Bununla birlikte potent bir antioksidand r (5) ve antikarsinojenik özellikleri vard r.(6) Likopen’in antikarsinojenik etkisinin birkaç mekanizma ile oldu u dü ünülmektedir. Bunlardan birisi, hücre
döngüsü- nün G 0 -G 1 evresinde kanseröz hücrelerin proliferasyonunu inhibe etti i görü üdür.(7) Bir di er görü de, lipoproteinler ve DNA dahil önemli hücresel biyomolekülleri koruyarak karsinogenezi önledi idir.(8) Likopen’in lipofilik özelli i çok fazlad r ve bioyararlan m ; domates püresi, sosu veya pizza gibi ya l ürünlerle pi irilip tüketildi inde artar.(9, 10) Bu nedenle biyolojik etkisi; spesifik yiyecek kayna ve haz rla- ma yöntemine göre de i ebilir.(11) Etnik ve co rafik gruplar aras ndaki prostat kanseri insidans ve mortalitesindeki dikkat çekiçi de i iklik, prostat kanseri geli imin- de diyet faktörlerinin ara t r lmas n h zland rm t r. Prostat kanseri, uzun süreli latensi, yüksek insidans ve mortalite h zlar ndan dolay , kemoönleme stratejileri için uygun bir hedef olabilir. Maddi boyutu da dü ünüldü ünde kanser önleyici ajanlar n önemi artmaktad r. Bu konuda üzerinde en çok durulan ajanlar likopen, vitamin D ve diyet ile ald m z ya lard r. Literatürdeki çal malar n büyük k sm tarand nda tam olarak ço u ara t rma desteklemese de likopen ve vitamin D düzeyleri ile kanser geli imi aras nda ters orant bu- lunmaktad r. Ya lar, baz formlarda koruyucu iken, baz formlarda kanser olu umunu h zland r c etkiye yol açm t r. Bu ajanlar n kesin etkilerini söyleyebilmek için daha geni serilere ihtiyaç vard r. Anahtar kelimeler: Prostat kanseri, vitamin D, likopen The geographical and ethnical variance in the incidence and mor- tality of prostate cancer accelerated investigations on the dietary factors related to the development of cancer. Prostate cancer is an ideal target for the chemoprevention strategies with its long latency period, high incidence and mortality rate. The importance of cancer preventive agents increases when the economic aspect of the is- sue is considered. Lycopen, Vit-D and dietary fat are the three most commonly investigated agents. In the literature, there is an inverse relation between the development of cancer and the levels of Vit-D and lycopen, although not all the studies agree. While fats in some specific forms are preventive, in other forms they play a role in the acceleration of cancer development. Large series are needed to prove the actual effects of these agents Key words: Prostate cancer, vitamine D, lycopen Turk Urol Sem 2010; 1: 177-82 177 PROSTAT KANSER ÖNLENEB L R M ? I IS PROSTATE CANCER PREVENTABLE? Turk Urol Sem 2010; 1: 177-82 178 1995’de Giovanucci ve arkada lar domates ürünlerini, haftal k olarak 1,5 porsiyondan daha az yiyenler ile 10 por- siyondan daha fazla yiyen erkekler aras nda kar la t rma yaparak PCa geli me riskinin %35 azald n kaydetmi ler- dir.(12) Bu etkinin, primer olarak domateste bulunan bir antioksidan olan likopen ile ili kili olabilece ini ortaya koyul- mu tur. Bu sonuç; Freeman (13) ve Norrish (14) taraf ndan yap lanlar dahil, likopene ve prostat kanserine bilimsel raporlarda ilginin artmas na neden oldu. Diyet ile karotenoid al m n ara t ran 17 çal madan (12, 15-30) ikisinde -karoten için (20, 24) bir tanesinde de likopen için (12) koruyucu bir etki bulmu tur. Yunanistan’da vaka kontrollü bir çal ma (31) PCa olma- yan 246 erkekle, PCa olan 320 erke in diyet al kanl klar n k yaslam t r. PCa olan olgularda anlaml ekilde pi irilmi domatesin daha az tüketildi i (p<0.005), çi domatesin ise birazc k daha az al nd kaydetilmi tir. Otörler, ayda 8 defa- dan 16’ya kadar artan pi mi domates tüketiminin, %15 düzeyinde azalm PCa riski ile ili kili oldu u sonucuna var- m lard r. 29.361 erke in dahil edildi i prospektif bir çal mada domates ve domates ürünlerinin prostat kanseriyle olan ili kisinin ara t r lmas ndan sonuç olarak kuvvetli bir ili ki bulunamam t r.(32) statistiksel olarak anlaml olmamas na ra men ters orant l e ilimler; tüm prostat kanserleri için pizza tüketimiyle, ilerlememi kanser için likopenle ve ilerle- mi hastal k için pizza ve spagetti sosuyla bulundu. 11 vaka kontrollü ve 10 kohort çal man n son meta analizinden al nan sonuçlar (32), serum likopeninin, diyet likopenine göre prostat kanserinde daha büyük bir azalmay- la ili kili oldu unu gösterdi. Oysaki pi mi domates ürünleri çi domates ürünlerine göre daha fazla risk azalmas yla ili kiliydi. Is tma i lemleri, ba rsaktan daha çabuk emilen trans-izomerden cis-izomere transformasyonu (5, 33) ve bitki hücre duvarlar n n rüptürüyle (10, 34) likopenin biyo- yararlan m n artt r r. Taze domatesteki likopen hemen hemen tamam trans formda bulunur. Prostat bezinde, liko- penin %80-90’ Cis formdad r.(35) Victoria ve arkada lar yapt klar çal mada PCa riski ve domates ürünlerinin pi iril- mesi veya ya içeri i aras nda zay f ili kiler bulmu tur.(32) Deneysel bir beslenme çal mas nda tamamen domates tozuyla beslenen ratlar n, sentetik likopenle beslenen ratlar- la k yasland nda prostat kanserinden ölme olas l daha
dü ük bulunmu tur.(36) Bowen ve arkada lar , 30 mg likopen/gün içeren doma- tes sosu diyetini takiben 3 hafta sonra ve prostat biyopsisi s ras nda, serum-doku likopen konsantrasyonlar n ve serum PSA ile doku DNA 8-OH-deoksiguanozin (8-OHdG) düzeylerini ölçmü tür.(37) 3 hafta kadar domates soslu diyet sonras serum PSA ve serum lökosit 8-OHdG’deki anlaml azalma kaydedilmi tir. Likopen konsantrasyonu, domates sosunu takiben prostat dokusu içinde üç kat na ç km t r. Bir vaka kontrol çal mas nda da (38) kas invaziv mesa- ne tümörü nedeniyle sistoprostatektomi geçiren 12 erkek hasta ile PCa nedeniyle prostatektomi geçiren 12 hastan n serum ve prostat dokusu likopen konsantrasyonlar kar - la t r lm t r. Mesane kanserli erkeklerle k yasland nda
prostat kanserli erkeklerde %44 daha dü ük ortalama serum likopen ve %78 daha dü ük doku likopen konsant- rasyonlar saptanm t r. lginç bir ekilde bu iki grup aras n- da yiyecek s kl anket verilerinde domates ve domates ürünleri tüketiminde hiçbir anlaml farkl l k yoktu. Literatür bilgilerinin de erlendirilmesi sonucunda likope- nin (domates ve domates ürünleri) prostat kanserine kar tam bir koruyucu oldu u söylenemez. Bunu destekleyen çal malar olmas na ra men, yap lacak randomize kontrollü çal malara ihtiyaç vard r.
Vitamin-D (Vit-D), diyet ve diyet takviyelerinden elde edil- mektedir. Ancak as l üretimi ciltde olmaktad r. Vit-D’nin bir prohormonu olan Vit-D 3 (kolekalsiferol), güne n n ultraviyole-B radyasyonuna maruz kal narak 7-dehidroksiko- lesterolden cilt hücrelerinde sentezlenir. Vit-D 3 veya mantar ürünlerinden ortaya ç kan bir ba ka Vit-D proformu olan Vit- D 2 (ergokalsiferol), karaci erde 25(OH)D 3 ’e ( kalsidiol) meta- bolize edilir. Daha sonra prostat dahil böbrek ve di er doku- larda 1 -hidroksilaz enzimi ile biyolojik olarak aktif Vit-D olan 1,25(OH) 2 D 3 ’e (kalsitriol) dönü türülür.(3) Genellikle dola m- da 25(OH)D 3 düzeyi, Vit-D besinsel durumunu tespit etmek için kullan l r. Vit-D’nin, Prostat kanser hücrelerinin disfonksiyonuna veya hücre proliferasyonunun inhibisyonuna, hücre invaz- yonuna, anjiogeneze ve c-Myc ve telomeraz ekspresyonu dahil de i mi gen ekspresyonuna veya hücre farkl la mas ve apoptozisin indüksiyonuna neden olabildi i gösterilmi - tir.(39-42) lk epidemiyolojik çal malar Garland ve arkada lar n n (43), Vit-D’nin kolon kanseri fizyolojisinde rol oynad hipotezinin ara t r lmas yla ba lam t r. lk defa, 1990 y l nda Schwartz ve Hulka (44), Vit-D eksikli inin PCa için bir risk faktörü olabilece ini hipotez olarak ortaya koymu lard r. Güne na maruziyet ile prostat kanseri aras nda ters orant oldu u birçok epidemiyolojik çal mayla gösterilmi tir.(45- 47) Bu koruma etkisi de, Vit-D üretimine ba lanmaktad r. Bununla birlikte yap lan her çal ma bu fikri tam olarak des- teklememi tir. Vaka kontrollü bir çal ma ve meta-analiz (48), güne n n etkileri için s n rl bir destek sa lam t r. Prostat kanseri, Vit-D ve güne aras ndaki ili kiyi tespit etmek için serum Vit-D düzeyleri kullan ld nda, koruma etkilerinin, çal malarda kullan lan güne na maruz kal- maya göre çok daha az uyumlu oldu u görülmektedir. Baz çal malar (40, 45-47, 49-51) yüksek serum Vit-D düzeyleri- nin, koruma etkilerine sahip olduklar fikrini desteklemekte- dir. Di er çal malar ise farkl sonuçlar ortaya koymu tur. (52, 53) Avrupa popülasyonu ile yap lan büyük vaka kontrol-
Turk Urol Sem 2010; 1: 177-82 179 lü bir çal ma PCa riskini azaltmak için kan vit-D düzeyleri- nin hiçbir yararl etkisi olmad n göstermi tir.(52) En son yap lan iki çal mada, (54, 55) Vit-D al m PCa riskinin azal- mas ile ili kili bulunmam t r. Vitamin D reseptörünün (VDR) fonksiyonlar ve ba lant - l Vit-D metabolik enzimleri, Vit-D düzeyleri ile ili kili oldu u için yap lan bir çal ma (56) VDR geninin 3’- untranslated bölgesinde tek ba na nükleotid polimorfizmlerinin , dü ük kan Vit-D düzeyleri olan erkeklerde PCa riski ile ili kili oldu- unu göstermi tir. Aksini ve aç k olmayan sonuçlar ortaya koyan çal malarda vard r.(57-59) PCa riski ve Vit-D aras ndaki ili kinin potansiyel etki düzenleyicisi kalsiyumdur. Dü ük Vit-D seviyelerinde ciltte yetersiz sentezlendi inde veya g dalarla yetersiz Vit-D al n- d nda kalsiyum sal n m nda azalma olaca için kalsiyu- mun dietle normalden 2 kat fazla al nd kastedilmektedir. yüksek al m , sentezlenen 1,25(OH) 2 D’nin miktar n azalta- rak PCa riskini art rabilir.(60) Kalsiyumun yüksek düzeyleri parathormon sal n m n inhibe edebilir. Parathormon renal hücrelerde 25(OH)’nin 1,25(OH) 2 D’ye dönü ümünü regüle eder.(61) Kalsiyum al m n n etkisini veya durumunu ara t ran (53, 62-64) di er çal malar da PCa riskinde de i iklik oldu- unu gösterememi tir. 25(OH)D ve agresif hastal k (Gleason Skoru 7 veya kli- nik evre III veya IV) riski aras nda pozitif bir ili kiyi gösteren Ahn ve arkada lar (53) hariç, di er çal malar (62, 63, 65, 66) böyle bir ili ki saptamam t r. Ayr ca tan daki ya la, 25(OH)D aras nda hiçbir heterojenitelik gösterememi lerdir. Son çal malar n ço u, iki çal ma (66, 67) hariç, ya la PCa ve Vit-D aras ndaki ili kide hiçbir farkl l kaydetmemi tir. (62, 63, 65, 68, 69) Ahonen ve arkada lar (67), 52 ya üze- rindeki erkekler için PCa ve 25(OH)D konsantrasyonlar aras nda ters orant l bir ili kiyi göstermi dir. Corder ve arkada lar da (66) 57 ya üzerinde ters orant l ili kiyi gös- termi tir. Vit-D’nin (örne in kalsitriol), PCa için terapotik bir ajan olarak kullan labilece i ortaya konulsa da farmakolojik dozlarda hiperkalsiüri ve hiperkalseminin yan etkisi klinik kullan m k s tlam t r.(70) Birkaç yakla m, kalsitriolün potansiyel yan etkilerini ortaya koymak için kullan lm t r ve azalm yan etkilerle yeni analoglar geli tirmeyi hedef- lemi tir.(71, 72) Ara t rmac lar, ayn zamanda, di er antikanser ajanlar y- la kombine olarak kalsitriolün dü ük dozlar n n etkili prostat kanser tedavisinde kullan l p kullan lamayaca n da ara t r- m t r. Karboplatin, taxan veya deksametazon gibi antine- oplastik ajanlarla kombinasyonun, kalsitriolün dozlar n azaltabildi i ve bunun sonucunda kalsitriolün toksisitesinin azalabildi i ve kullan lan ilaçlar n kanser öldürücü etkilerinin yükselebildi i ortaya konulmu tur.(73, 74) PCa terapi stra- tejilerinin bir ba ka tipinin bir örne i (75, 76) azalm yan etkilerle (77) serum kalsitriol konsantrasyonlar n n etkili anti- tümör düzeylerini idame ettirmek için yüksek doz kalsitrio- lün (örne in DN-101 formülasyonu) oral verimini haftal k olarak kullanmaktad r. Otörler, faz II ve faz III çal malar nda PCa hastalar n tedavi etmek için dosetaksel ile bu formu- lasyonu kullanm lard r.(78) Kalsitriol tedavi formulasyonu- nun, umut verici sonuçlar ile birlikte hastalarda toksisiteyi art rmad
görülmü tür. Özetle literatürde, Vit-D ile PCa aras nda ço u ara t r- maya göre ili ki bulunmasa da ters orant l ili kiyi gösteren çal malar da mevcuttur. Prostat kanserinin prevalans n n yüksek olmas ve co rafik da l m n n heterojen olmas , konunun netlik kazanabilmesi için daha ileri çal malara gerek oldu unu göstermektedir.
Uzun y llard r ya tüketiminin PCa geli iminde bir risk faktörü oldu u dü ünülmektedir. Yüksek ya tüketimi hem in vitro, hem de in vivo olarak PCa hücrelerinin proliferasyonunu stimüle edebilmektedir.(79, 80) Clinton ve arkada lar ya s z diyetin androjene ba ml tümör hücrelerinin büyümesini azaltabilece ini göstermi tir.(81) Memorial Sloan-Kettering Merkezi’nde yap lan çal malar, yüksek ya içeren diyetin, LNACaP PCa hücrelerinin büyümesine neden oldu unu gös- termi tir.(82) Erken çal malar total, doymu veya hayvansal ya lar n PCa riskini art rabilece ini gösterse de, hayvan deneyleri ve in vitro çal malar PCa geli iminde ve yay lma- s nda de i ik tip ya asitlerinin ters etkisi oldu unu göster- mektedir.(83) Eicosapentaenoic asit (EPA, n-3) ve docosahe- xaenoic asit (DHA, n-3) gibi uzun zincirli n-3 poliansatüre ya asitleri (PUFAs) kanser olu umunu suprese ederken (81), linoleik asit (n-6) ve ara idonik asit (n-6) içeren, n-6 ya asit- leri kanser olu umunu desteklemektedir.(84) Bu nedenle n-3 ya asidinin al m ndan ziyade n-3/n-6 ya asidi oran daha önem kazanmaktad r.(84) Gözleme dayal az say da çal - mada, n-3 PUFA -linolenik asidin (ALA) yüksek al n m n n PCa riskini artt rd bulunmu tur ve karsinojenik etkide olas mekanizma olarak 5 -redüktaz ve ya asit oksidasyo- nunda serbest radikal olu umu ile etkile imini ortaya koy- mu tur.(85, 86) Ya , PCa riskini baz mekanizmalarla artt rabilmektedir. lk olarak, ya n androjen düzeyini de i tirebilece ine dair kan t bulunmaktad r.(87) Baz çal malarda daha az ya tüketen hastalar n (total kalori al n m normal düzeyde tuta- rak) daha az testosteron düzeyine sahip oldu u bulunmu - tur.(88, 89) kinci olarak ya , serbest radikal kayna olabil- mektedir.(79) Üçüncü olarak, pro-enflamatuar ya asidi metabolitleri karsinojenik olabilmektedir. Örne in, ara ido- nik asit, in vitro olarak PCa hücrelerinin büyümesine yol açabilen bir -6 çoklu doymam ya asididir.(90) K rm z et, en güçlü pozitif birlikteli i gösteren besindir ve çoklu doymam linolenik asit PCa riski gösteren tek ya asidi olarak bulunmu tur. Hayvansal ya tüketimi (et ve süt ürünleri) ile PCa ili kisi, yap lan birkaç çal ma ile desteklen- mi tir.(91-93) Her ne kadar birçok çal mada PCa ile ya tüketimi ara- s nda bir ili ki bulunsa da, bu ili ki üzerinde henüz bir görü
Turk Urol Sem 2010; 1: 177-82 180 birli i bulunmamaktad r.(94) Diyetle PCa aras ndaki ili kiyi inceleyen çal malardaki bulgular n tutars zl birçok nede- ne ba l d r. Örne in, vaka kontrollü çal malarda diyetsel al kanl klar, hastalar n sorgulanmas na dayanmaktad r. Prostat kanserli hastalar, yüksek ya tüketmelerinin kanse- re yol açt alg lamas yla ön yarg l davranarak yan lt c olabilirler. Ayn zamanda k sa bir dönemi içeren hat rlama- lar, uzun süreli beslenme al kanl klar n göstermeyebilir. Ço u çal ma, kontrol gruplar n n kötü seçilmesi ve dü ük say da örnekle nedeniyle yetersiz kalmaktad r.(95) Her ne kadar birçok epidemiyolojik ve biyolojik çal ma yüksek ya tüketiminin PCa aç s ndan risk oldu u hipotezi- ni desteklese de, bunu tam olarak kan tlamak için ek epide- miyolojik çal malara ihtiyaç duyulmaktad r.(96)
1.
Clinton SK, Giovannucci E. Diet, nutrition and prostate cancer. Annu Rev Nutr 1998:18;413-40. 2. Steinmetz KA and Potter JD. Vegetables, fruit and cancer. II. Mechanisms. Cancer Causes Control 1991:2;427-42. 3. Donkena KV, Karnes RJ, Young CY. Vitamins and prostate cancer risk. Molecules 2010:15;1762-83. 4.
Clinton SK. Lycopene: chemistry, biology, and implications for human health and disease. Nutr Rev 1998:56;35-51. 5. Agarwal A, Shen H, Agarwal S, Rao AV. Lycopene content of tomato products: Its stability, bioavailability and invivo antioxi- dant properties. J Med Food 2001:4;9-15. 6. Hwang ES and Bowen PE. Effects of lycopene and tomato paste extracts on DNA and lipid oxidation in LNCaP human prostate cancer cells. Biofactors 2005:23;97-105. 7. Huang HY, Alberg AJ, Norkus EP, Hoffman SC, Comstock GW, Helzlsouer KJ. Prospective study of antioxidant micronut- rients in the blood and the risk of developing prostate cancer. Am J Epidemiol 2003:157;335-44. 8.
Pool-Zobel BL, Bub A, Müller H, Wollowski I, Rechkemmer G. Consumption of vegetables reduces genetic damage in hu- mans: first results of a human intervention trial with carotenoid- rich foods. Carcinogenesis 1997:18;1847-50. 9. Cooper DA, Webb DR, Peters JC. Evaluation of the potential for olestra to affect the availability of dietary phytochemicals. J Nutr 1997:127;1699-709. 10. Gartner C, Stahl W, Sies H. Lycopene is more bioavailable from tomato paste than from fresh tomatoes. Am J Clin Nutr 1997:66;116-22 11. Giovannucci E. Tomato products, lycopene and prosta- te cancer: a review of the epidemiological literatüre. J Nutr 2005:135;2030-1. 12. Giovannucci E, Ascherio A, Rimm EB, Stampfer MJ, Colditz GA, Willett WC. ntake of carotenoids and retinol in relation to risk of prostate cancer. J Natl Cancer Inst 1995:87;1767-76. 13. Freeman VL, Meydani M, Yong S, Pyle J, Wan Y, Arvizu- Durazo R et al. Prostatic levels of tocopherols,carotenoids and retinol in relation to plasma levels and self-reported usual die- tary intake. Am J Epidemiol 2000:151;109-18. 14. Norrish AE, Jackson RT, Sharpe SJ, Skeaff CM. Prostate can- cer and dietary carotenoids. Am J Epidemiol 2000:151;119-23. 15. Ohno Y, Yoshida O, Oishi K, Okada K, Yamabe H, Schroeder FH. Dietary beta-carotene and cancer of the prostate: a case control study in Kyoto, Japan. Cancer Res 1988:48;1331-6. 16. Hsing AW, McLaughlin JK, Schuman LM, Bjelke E, Gridley G, Wacholder S. Diet, tobacco use and fatal prostate cancer: results from the Lutheran Brotherhood Cohort Study. Cancer Res 1990:50;6836-40. 17. La Vecchia C, Negri E, D’Avanzo B, Franceschi S, Boyle P. Dairy products and the risk of prostatic cancer. Oncology 1991:48;406-10. 18. Le Marchand L, Hankin JH, Kolonel LN, Wilkens LR. Vegetable and fruit consumption in relation to prostate cancer risk in Ha- waii: a reevaluation of the effect of dietary beta-carotene. Am J Epidemiol 1991:133;215-9. 19. Ross RK, Shimizu H, Paganini-Hill A, Honda G, Henderson BE. Case-control studies of prostate cancer in blacks and whites in Southern California. J Natl Cancer Inst 1987:78;869-74. 20. Key TJ, Silcocks PB, Davey GK, Appleby PN, Bishop DT. A case-control study of diet and prostate cancer. Br J Cancer 1997:76;678-87. 21. Kolonel LN, Hinds MW, Nomura AM, Hankin JH, Lee J. Relati- onship of dietary vitamin A and ascorbic acid intake to the risk for cancers of the lung, bladder and prostate in Hawaii. Natl Cancer Inst Monogr 1985:69;137-42. 22. Kolonel LN, Hankin JH, Yoshizawa CN. Vitamin A and pros- tate cancer in elderly men: enhancement of risk. Cancer Res 1987:47;2982-5. 23. Oishi K, Okada K, Yoshida O, Yamabe H, Ohno Y, Hayes RB et al. A case-control study of prostatic cancer with reference to dietary habits. Prostate 1988:12;179-90. 24. Mettlin C, Selenskas S, Natarajan N, Huben R. Beta-carotene and animal fats and their relationship to prostate cancer risk. A case-control study. Cancer 1989:64:605-12. 25. West DW, Slattery ML, Robison LM, French TK, Mahoney AW. Adult dietary intake and prostate cancer risk in Utah: a case- control study with special emphasis on aggressive tumors. Cancer Causes Control 1991:2;85-94. 26. Rohan TE, Howe GR, Friedenreich CM, Jain M, Miller AB. Die- tary fiber, vitamins A, C, E and risk of breast cancer: a cohort study. Cancer Causes Control 1993:4;29-37. 27. Andersson SO, Wolk A, Bergström R, Giovannucci E, Lindgren C, Baron J et al. Energy, nutrient intake and prostate cancer risk: a population based case-control study in Sweden. Int J Cancer 1996:68;716-22. 28. Daviglus ML, Dyer AR, Persky V, Chavez N, Drum M, Goldberg J et al. Dietary beta-carotene, vitaminC and risk of prostate cancer: results from the Western Electric Study. Epidemiology 1996:7;472-7. 29. Ghadirian P, Lacroix A, Maisonneuve P, Perret C, Drouin G, Perrault JP et al. Nutritional factors and prostate cancer: a case-control study of French, Canadians in Montreal, Canada. Cancer Causes Control 1996:7;428-36. 30. Meyer F, Bairati I, Fradet Y, Moore L. Dietary energy and nut- rients in relation to preclinical prostate cancer. Nutr Cancer 1997:29;120-6. 31. Tzonou A, Signorello LB, Lagiou P, Wuu J, Trichopoulos D, Trichopoulou A. Diet and cancer of the prostate: a case- control study in Greece. Int J Cancer 1999:80;704-8. 32. Kirsh VA, Mayne ST, Peters U, Chatterjee N, Leitzmann MF, Dixon LB et al. A prospective study of lycopene and tomato product intake and risk of prostate cancer. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev 2006:15;92-8.
Turk Urol Sem 2010; 1: 177-82 181 33. Shi J, Le Maguer M. Lycopene in tomatoes: chemical and physical properties affected by food processing. Crit Rev Food Sci Nutr 2000:40;1-42. 34. Stahl W, Sies H. Uptake of lycopene and its geometrical iso- mers is greater from heat-processed than from unprocessed tomato juice in humans. J Nutr 1992:122;2161-6. 35. Clinton SK, Emenhiser C, Schwartz SJ, Bostwick DG, Williams AW, Moore BJ et al. Cis-trans lycopene isomers, carotenoids and retinol in the human prostate. Cancer Epidemiol Biomar- kers Prev 1996:5;823-33. 36. Boileau TW, Liao Z, Kim S, Lemeshow S, Erdman JW Jr, Clin- ton SK. Prostate carcinogenesis in N-methyl-N-Nitrosourea (NMU) testosterone-treated rats fed tomato powder, lycopene or energy-restricted diets. J Natl Cancer Inst 2003:95;1578-86. 37. Bowen P, Chen L, Stacewicz-Sapuntzakis M, Duncan C, Sha- rifi R, Ghosh L. Tomato sauce supplementation and prostate cancer: lycopene accumulation and modulation of biomarkers of carcinogenesis. Exp Biol Med 2002:227;886-93. 38. Rao AV, Fleshner N, Agarwal S. Serum and tissue lycopene as biomarkers of oxidation in prostate cancer patient: a case- control study. Nutr Cancer 1999:33;159-64. 39. Ingraham BA, Bragdon B, Nohe A. Molecular basis of the potential of vitamin D to prevent cancer. Curr Med Res Opin 2008:24;139-49. 40. Gupta D, Lammersfeld CA, Trukova K, Lis CG. Vitamin D and prostate cancer risk: a review of the epidemiological literature. Prostate Cancer Prostatic Dis 2009:12;215-26. 41. Rohan JN, Weigel NL. 1Alpha,25-dihydroxvitamin D3 redu- ces c-Myc expression, inhibiting proliferation and causing G1 accumulation in C4-2 prostate cancer cells. Endocrinology 2009:150;2046-54. 42. Gocek E, Studzinski GP. Vitamin D and differentiation in can- cer. Crit Rev Clin Lab Sci 2009:46;190-209. 43. Garland CF, Garland FC. Do sunlight and vitamin D reduce the likelihood of colon cancer? Int J Epidemiol 1980:9;227-31. 44. Schwartz GG, Hulka BS. Is vitamin D deficiency a risk factor for prostate cancer? (Hypothesis). Anticancer Res 1990:10;1307-11. 45. Mucci LA, Spiegelman D. Vitamin D and Prostate cancer risk-a less sunny outlook? J Natl Cancer Inst 2008:100;759-61. 46. Rhee HV, Coebergh JW, Vries ED. Sunlight, vitamin D and the prevention of cancer: a systematic review of epidemiological studies. Eur J Cancer Prev 2009:Aug 26; (Epub ahead of print). 47. John EM, Schwartz GG, Koo J, Van Den Berg D, Ingles SA. Sun exposure, vitamin D receptor gene polymorphisms and risk of advanced prostate cancer. Cancer Res 2005:65;5470-9. 48. Gilbert R, Metcalfe C, Oliver SE, Whiteman DC, Bain C, Ness A et al. Life course sun exposure and risk of prosta- te cancer:population-based nested case-control study and meta-analysis. Int J Cancer 2009:125;1414-23. 49. John EM, Koo J, Schwartz GG. Sun exposure and prostate cancer risk: evidence for a protective effect of early-life expo- sure. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev 2007:16;1283-6. 50. Schwartz GG, Hanchette CL. UV, latidude and spatial trends in prostate cancer mortality: all sunlighjt is not the same (United States). Cancer Causes Control 2006:17;1091-101. 51. Trump DL, Chadha MK, Sunga AY, Fakih MG, Ashraf U, Silli- man CG et al. Vitamin D deficiency and insufficiency among patients with prostate cancer. BJU Int 2009:Apr 4;(Epub ahead of print). 52. Travis RC, Crowe FL, Allen NE, Appleby PN, Roddam AW, Tjønneland A. Serum vitamin D and risk of prostate cancer in a case-control analysis nested within the European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition (EPIC). Am J Epidemiol 2009:169;1223-32. 53. Ahn J, Peters U, Albanes D, Purdue MP, Abnet CC, Chat- terjee N et al. Serum vitamin D concentration and prostate cancer risk: a nested case-control study. J Natl Cancer Inst 2008:100;796-804. 54. Tseng M, Giri V, Watkins-Bruner D, Giovannucci E. Dairy in- take and 1,25 dihydroxyvitamin D levels in men at high risk for prostate cancer. Cancer Causes Control 2009:Jul 4; (Epub ahead of print). 55. Park SY, Murphy SP, Wilkens LR, Stram DO, Henderson BE, Kolonel LN. Calcium, vitamin D and dairy product intake and prostate cancer risk: the Multiethnic Cohort Study. Am J Epi- demiol 2007:166; 1259-69. 56. Ahn J, Albanes D, Berndt SI, Peters U, Chatterjee N, Freedman ND et al. Vitamin D related genes, serum vitamin D concentrati- ons and prostate cancer risk. Carcinogenesis 2009:30;769-76. 57. McCullough ML, Bostick RM, Mayo TL. vitamin D gene path- way polymorphisms and risk of colorectal, breast and prostate cancer. Annu Rev Nutr 2009:29;111-32. 58. Holt SK, Kwon EM, Peters U, Ostrander EA, Stanford JL. Vita- min D pathway gene variants and prostate cancer risk. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev 2009:18;1929-33. 59. Chen L, Davey Smith G, Evans DM, Cox A, Lawlor DA, Do- novan J et al. Genetic variants in the vitamin D receptor are associated with advanced prostate cancer at diagnosis: fin- dings from the prostate testing for cancer and traetment study and a systematic review. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev 2009:18;2874-81. 60. Chan JM, Giovannucci EL. Dairy products calcium and vitamin D and risk of prostate cancer. Epidemiol Rev 2001:23;87-92. 61. Lips P. Vitamin D physiology. Prog Biophys MolBiol 2006:92;4-8. 62. Li H, Stampfer MJ, Hollis JB, Mucci LA, Gaziano JM, Hunter D et al. A prospective study of plasma vitamin D metabolites, vitamin D receptor polymorphisims and prostate cancer. PLoS Med 2007:4;103. 63. Platz EA, Leitzmann MF, Hollis BW, Willett WC, Giovannuc- ci E. Plasma 1,25 dihydrox and 25 hydroxyvitamin D and subsequent risk of prostate cancer. Cancer Causes Control 2004:15;255-65. 64. Riboli E, Hunt KJ, Slimani N, Ferrari P, Norat T, Fahey M et al. European prospective investigation into cancer and nutrition (EPIC): study populations and data collection. Public Health Nutr 2002:5;1113-24. 65. Braun MM, Helzlsouer KJ, Hollis BW, Comstock GW. Pros- tate cancer and prediagnostic levels of serum vitamin D me- tabolites (Maryland, United States). Cancer Causes Control 1995:6;235-9. 66. Corder EH, Guess HA, Hulka BS, Friedman GD, Sadler M, Voll- mer RT et al. Vitamin D and prostate cancer: a prediagnostic study with stored sera. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev 1993:2;467-72. 67. Ahonen MH, Tenkanen L, Teppo L, Hakama M, Tuohimaa P. Prostate cancer risk and prediagnostic serum 25- hydroxyvita- min D levels (Finland). Cancer Causes Control 2000:11;847-52. Turk Urol Sem 2010; 1: 177-82 182 68. Jacobs ET, Giuliano AR, Martínez ME, Hollis BW, Reid ME, Marshall JR. Plasma levels of 25 hydroxyvitamin D, 1,25 dihy- droxyvitamin D and the risk of prostate cancer. J Steroid Bioc- hem Mol Biol 2004:89-90;533-7. 69. Nomura AM, Stemmermann GN, Lee J, Kolonel LN, Chen TC, Turner A et al. Serum Vit-D metabolite levels and the subse- quent development of prostate cancer (Hawaii, United States). Cancer Causes Control 1998:9;425-32. 70. Gross C, Stamey T, Hancock S, Feldman D. Treatment of early recurrent prostate cancer with 1,25 dihydroxyvitamin D3 (Cal- citriol). J Urol 1998:159;2035-9. 71. Blutt SE, Polek TC, Stewart LV, Kattan MW, Weigel NL. A cal- citriol analogue, EB 1089, inhibits the growth of LNCaP tumors in nude mice. Cancer Res 2000:60;779-82. 72. Flanagan JN, Zheng S, Chiang KC, Kittaka A, Sakaki T, Na- kabayashi S et al. Evaluation of 19-nor-2 alpha-(3-hydroxy propyl)-1 alpha, 25-dihydroxyvitamin D3 as a therapeutic agent for androgen dependent prostate cancer. Anticancer Res 2009:29;2347-53. 73. Trump DL, Muindi J, Fakih M, Yu WD, Johnson CS. Vitamin D compounds: clinical development as cancer therapy and pre- vention agents. Anticancer Res 2006:26;2551-6. 74. Flaig TW, Barqawi A, Miller G, Kane M, Zeng C, Crawford ED et al. A phase II trial of dexamethasone, vitamin D and car- boplatin in patients with hormone-refractory prostate cancer. Cancer 2006:107;266-74. 75. Chan JS, Beer TM, Quinn DI, Pinski JK, Garzotto M, Sokoloff M et al. A phase II study of high dose calcitriol combined with mitoxantrone and prednisone for androgen independent pros- tate cancer. BJU Int 2008:102;1601-6. 76. Srinivas S, Feldman D. A phase II trial of calcitriol and naproxen in recurrent prostate cancer. Anticancer Res 2009:29;3605-10. 77. Henner WD, Beer TM. A new formulation of calcitriol (DN-101) for high dose pulse administration in prostate cancer therapy. Rev Urol 2003:5;38-44. 78. Berruti A, Tucci M, Mosca A, Ardine M, Poggio M, Saini A et al. Could the efficacy of docetaxel in prostate cancer patients be potentiated by concomitant hige-dose calcitriol administra- tion? bJ Clin Oncol 2008:26;1900-1. 79. Kolonel LN, Nomura AM, Cooney RV. Dietary fat and prostate cancer: current status. J Natl Cancer Inst 1999:91;414-28. 80. Fleshner N, Bagnell PS, Klotz L, Venkateswaran V. Dietary fat and prostate cancer. J Urol 2004:171;19-24. 81. Clinton SK, Palmer SS, Spriggs CE, Visek WJ. Growth of du- ning transplantable prostate adenocarcinomas in rats fed diets with various fat contents. J Nutr 1988:118;908-14. 82. Aronson WJ, Tymchuk CN, Elashoff RM, McBride WH, McLe- an C, Wang H et al. Decreased growth of human prostate LNCaP tumors in SCID mice fed a low-fat, soy protein diet with isoflavones. Nutr Cancer 1999:35;130-6. 83. Larsson SC, Kumlin M, Ingelman-Sundberg M, Wolk A. Dietary long-chain n-3 fatty acids fort he prevention of cancer : a revi- ew of potential mechanisms. Am J Clin Nutr 2004:79;935-45. 84. Rose DP. Effects of dietary fatty acids on breast and prostate cancer: evidence from in vitro experiments and animal studies. Am J Clin Nutr 1997:66;1513-22. 85. Ramon JM, Bou R, Romea S, Alkiza ME, Jacas M, Ribes J et al. Dietary fat intake and prostate cancer risk: a case-control study in spain. Cancer Causes Control 2000:11;679-85. 86. Leitzmann MF, Stampfer MJ, Michaud DS, Augustsson K, Colditz GC, Willett WC et al. Dietary intake of n-3 and n-6 fatty acids and the risk of prostate cancer. Am J Clin Nutr 2004:80;204-16. 87. Hill P, Wynder EL, Garbaczewski L, Garnes H, Walker AR. Diet and urinary steroids in black and white North American men and black South African men. Cancer Res 1979:39;5101-5. 88. Hamalainen E, Adlercreutz H, Puska P, Pietinen P. Diet and serum sex hormones in healthy men. J Steroid Biochem 1984:20;459-64. 89. Rosenthal MA, Taneja S, Bosland MC. Phytoestrogens and prostate cancer: possible preventive role. Med J Aust 1998:168;467. 90. Ghosh J, Myers CE. Central role of arachidonate 5-lipoxyge- nase in the regulation of cell growth and apoptosis in human prostate cancer cells. Adv Exp Med Biol 1999:469;577-82. 91. Snowdon DA, Phillips RL, Choi W. Diet, obesity and risk of fatal prostate cancer. Am J Epidemiol 1984:120;244-50. 92. Mills PK, Beeson WL, Phillips RL, Fraser GE. Cohort study of diet, lifestyle and prostate cancer in adventist men. Cancer 1989:64;598-604. 93. Le Marchand L, Kolonel LN, Wilkens LR, Myers BC, Hirohata T. Animal fat consumption and prostate cancer: a prospective study in Hawaii. Epidemiology 1994:5;276-82. 94. Park SY, Wilkens LR, Henning SM, Le Marchand L, Gao K, Goodman MT et al. Circulating fatty acids and prostate can- cer risk in a nested case-control study: the multiethnic cohort. Cancer Causes Control 2009:20;211-23. 95. Dennis LK, Snetselaar LG, Smith BJ, Stewart RE, Robbins ME. Problems with the assessment of dietary fat in prostate cancer studies. Am J Epidemiol 2004:160;436-44. 96. Aronson WJ, Barnard RJ, Freedland SJ, Henning S, Elashoff D, Jardack PM et al. Growth inhibitory effect of low fat diet on prostate cancer cells: results of a prospective, randomized dietary intervention trial in men with prostate cancer. J Urol 2010:183;345-50. Yüklə 103,44 Kb. Dostları ilə paylaş:
|