R O M A N
YOLÇU
Nəriman
ƏBDÜLRƏHMANLI
O, yeddi yaşınacan çarvadar Nüsrəddinin oğlu Yusif, on dörd yaşına-
can özündən ixtiyarsız İosif Eliqulaşvili, otuz yaşınacan Jozef Qrenyö, qırx
doqquz yaşınacan Cozef Tiflisi, ondan bəri Mirzə Yusif Tiflisi olan Allahın
həqir bəndəsi, Dar-üs-sürürlu, yəni Tiflis-ül-əsl kimsədir...
O, Güney Batı məmləkətlərindən, Firəngistandan, Veneziadan, İstanbul-
dan, Anadolu çöllərindən, Konyadan, Bağdaddan, Ərzurumdan, Qarsdan,
Nəqşivandan, Rəvandan, Ərdəbildən, Təbrizdən, Qəzvindən, İsfahandan,
Muğandan… keçən yolçudur...
O, krallar, sultanlar, şahlar, hersoqlar, paşalar, xanlar, ağalar, bəylər,
knyazlar, sərkərdələr, üləmalar, mirzələr… görən, mərhəmət, qəddarlıq, sat-
qınlıq, nəvaziş, vəcd, şəhvət, aclıq, firavanlıqla rastlaşan, yaşanan eşqlərin,
yıxılan xanədanların, vurulan başların, məkrlərin, riyakarlıqların, çəkilməz
dərdlərin şahidi olan səyyahdır.
Allahın bəxş elədiyi ağlagəlməz macəralarla dolu həyatının izsiz-soraq-
sız tarixin qəbiristanlığına gömülməsini istəmir.
“Yolçu” romanı oxucunu tariximizin fırtınalı bir dövrünə – XVIII
yüzilin birinci yarısına aparır, onu sevgi, nifrət, xoşbəxtlik, fəlakət, işıq,
zülmət qarşıdurmasının dolanbaclarına salır.
Əbdülrəhmanlı N. Yolçu. Roman.
Бакы, Ганун Няшриййаты, 2013. 560 сящифя, 1000 тираъ.
Редактор:
Tapdıq Yolçu
Korrektor:
Ceyran Abbasova
ISBN 978-9952-26-
© N.Əbdülrəhmanlı, 2013
© Ãàíóí Íÿøðèééàòû, 2013
Áàêû, ÀÇ 1102, Òáèëèñè ïðîñ., ÛÛ Àëàòàâà 9.
Òåë: (+994 12) 431-16-62; 431-38-18
Ìîáèë: (+994 55) 212 42 37
å-ìàèë: èíôî@ãàíóí.àç
www.ãàíóí.àç
3
***
İlahi, indi bu sətirləri oxuyan kəsə Səndən dilədiklərimin
hamısını bəxş elə!
Həm də bol-bol, təkcə Sənin bacardığın kimi ver!
Qoy həmin adam ömrü boyu, əgər bu mümkün deyilsə,
heç olmasa, bir müddət xoşbəxt olsun.
Ona möhkəm can sağlığı ver, qoy həmişə doğmalarının
yanında olsun, onlardan sevgi və şəfqət görsün...
İlahi, Sən bu bəndənin qəlbini həmişə bütün məxluqata
qarşı sonsuz sevgiylə nurlandır, onu pis gözlərdən, pis
sözlərdən, həsəddən, kindən, davalardan və ölümlərdən qoru!
Amin!!!
Mirzə Yusif TİFLİSİ
BİRİNCİ KİTAB
MƏĞRİBLƏ MƏŞRİQ ARASINDA
... De ki, Məşriq də, Məğrib də Allahındır.
O istədiyi insanı doğru yola çəkər.
Qurani-Şərif,
Bəqərə surəsi, 142-ci ayə
7
I
FAŞ ELƏMƏK İSTƏDİYİM SİRR
Mən yanar od kimiyəm, sirlərim buz kimidir,
Qorxuram öylə yanam, faş ola min sirr bir-bir.
İskafi ZƏNCANİ
(XI yüzil)
1. ... Yaz ki, mən, yeddi yaşınacan çarvadar Nüsrəddinin oğlu
Yusif, on dörd yaşınacan özündən ixtiyarsız İosif Eliqulaşvili,
otuz yaşınacan Jozef Qrenyö, qırx doqquz yaşınacan Jozef Tiflisi,
ondan bəri Mirzə Yusif Tiflisi olan Allahın həqir bəndəsi, Dar-üs-
sürürlu, yəni Tiflis-ül-əsl kimsə, aradan Peyğəmbər ömrü qədər
illər ötəndən sonra yaddaşımı ələk-vələk eləməyi, yaşadıqlarımı,
yaşantılarımı kağıza köçürməyi niyə istədim, yəqin ki, bunun
izahını özüm də verə bilmərəm. Güney Batı məmləkətlərindən,
Firəngistandan, Venesiyadan, İstanbuldan, Anadolu çöllərindən,
Konyadan, Bağdaddan, Ərzurumdan, Qarsdan, Naxçıvandan,
Rəvandan, Ərdəbildən, Təbrizdən, Qəzvindən, İsfahandan, Mu-
ğandan… keçib ömrüm boyu can atdığım Tiflisin beş-üç ağaclı-
ğındakı Şəkinin balaca bir karvansarasında başa çatan uzun-uzun
yollarda gördüklərimi, duyduqlarımı, yaşadıqlarımı mərhəmət
sahiblərinə çatdırmaq üçünmü? Bəlkə niyyətimin bir başı buna
bağlıdı, amma ömrümün bu çağında faş eləmək istədiyim bir
sirrim var: Allahın bəxş elədiyi ağlagəlməz macəralarla dolu həyatımın
izsiz-soraqsız tarixin qəbiristanlığına gömülməsini istəmirəm. Mən
krallar, sultanlar, şahlar, hersoqlar, paşalar, xanlar, ağalar, bəylər,
knyazlar, sərkərdələr, üləmalar, mirzələr… görmüşəm, mərhəmət,
qəddarlıq, satqınlıq, nəvaziş, vəcd, şəhvət, aclıq, firavanlıqla rast-
laşmışam, yaşanan eşqlərin, yıxılan xanədanların, vurulan baş-
ların, məkrlərin, riyakarlıqların, çəkilməz dərdlərin şahidi olmu-
şam, istəmirəm ömrümdən keçənlər də əvvəlcə qəbrim, sonra
Dostları ilə paylaş: |