1 Ramiz Dəniz
Yüklə 1,94 Mb. Pdf görüntüsü
|
267 Böyük qızı Sevil Bakıdakı Müəllimlər İnstitutunun ikinci kursunda oxuyurdu, kiçik qızı Sevinc isə orta məktəbin 10- cu sinif şagirdi idi. Hazırda onların hamısı bərbad vəziyyətdə olan bağçanın iki otağında qalırdılar. Hər şeyi əvvəlcədən nəzərə alan həkim Rusiyadan gələn qonağın kimliyini bildiyindən o, həmin adamı qaçqın düşərgələrinə aparmağı palanlaşdırmışdı. Bu minvanla Əvəz tarixçi pedaqoqa sübut etməyə çalışırdı ki, işğalçı azərbaycanlılar yox, məhz ermənilərdir və bunun üçün bariz nümunə çadır şəhərciyində məskunlaşan çoxsaylı qaçqınlardır. Məhz bu səfərdə Füzuli keçmiş silahdaşları ilə birlikdə onları yolda müşayiət etməliydi.
Özünə görə imkanlı olan Sergey darısqal və təmirsiz otaqda olmasına baxmayaraq, təvazökar olduğu üçün narahatlığını büruzə vermədi. Çünki o, əvvəlcədən bilirdi ki, Nizaminin ailəsi qaçqındır və onların belə bir şəraitdə yaşamaları, həqiqətən aldıqları statusu təsdiq edirdi. Elə bir az keçmişdi ki, Füzuli, Kamil, Heydər və Vahid həmin evə təşrif buyurdular. Əvəz tələsik halda içəridəkiləri bir-biriləri ilə tanış edərək, onların hamısını süfrə arxasına dəvət etdi. Darısqal olan otaqda diskomfort yarandığından Füzuli günorta yemək üçün hamını öz evinə və yaxud da münasib olan restoranların birinə getməyi məsləhət bildi. Onun məqsədini başa düşən rus pedaqoqu
268 hələlik burada qalmağı üstünlük verdi ki, Əvəzin gördüyü tədarük bada getməsin. Sergeyin fikrincə, onların buradan getməsi ev sahibinin xətrinə dəyə bilərdi.
Xəbər əvvəlcədən verildiyindən evdəkilər qonaqların gəlişinə hazır idilər. Bütün tədarük elə burada görülmüşdü. Süfrəyə milli yeməklər – küftə bozbaş, plovaltı ördək, yarpaq və kələm dolmaları düzülmüşdü. Əvəz özü spirtli içki qəbul etməsə də qonaqların gəlişi münasibətilə salat- ların arasına bir araq və yerli istehsal olan “Jalə” şirələri qoyulmuşdu. Adəti üzrə ailə başçısı yeməyi ya tək, ya da ki, həyat yoldaşı ilə yeyərdi. Uşaqlar ayrıca süfrəyə əyləşirdilər. Xaricidən qonaqlar gəlsə də bu dəfə də adət pozulmadı. Müharibə veteranları masanın bir tərəfində, Rusiyadan gələn qonaqlar ilə Nizami əks tərəfdə, Əvəz isə onların arasında, masanın başında oturmuşdular. Kim hansı nemət- dən istəsə dada bilərdi. - Əsl qonaqpərvərlik belə olar. – deyə yarpaq dolması yeyən Sergey səmimiyyətlə dilləndi. – Əvəz Qasımıç, etiraf edim ki, mən Ermənistanda olanda belə bir qəbuldan kənar olmuşam. Açığı deyim, onlarda mən xoş sifət görmədim. - Qonaqpərvərlik bizim qanımızdadır. – deyə minnət- darlığını bildirən həkim ehtiramla dilləndi. – Qonaq evimi- zin yuxarı başında əyləşməlidir ki, o, özünü evindəki kimi
269 hiss edə bilsin. – Bundan sonra Əvəz azərbaycanlıların adət-ənənələrini təbliğ etməyə başladı. Süfrə arxasında gedən söhbət Sergeyin marağında olsa da o, yarpaq dolmasını yeyərkən, yeməyin dadına heyran qalmışdı. Tarixçi pedaqoq çəngəl ilə dolmanın birini göstə- rib, məst olmuş halda dedi: - Ermənilər daim bu yeməklə öyünsələr də, etiraf edim ki, siz bunu onlardan daha ləzzətli hazırlayırsınız. - Milli yeməklərimiz hamının xoşuna gəlsə də, heç bir millət həmin yeməkləri bizim millətdən yaxşı bişirə bilməz. – deyə Vahid üzünə şirin təbəssüm verib iftixarla dilləndi. - Üzr istəyirəm sizdən, bəs ermənilər deyirlər ki, dolma onların milli mətbəxinin məhsuludur. – təəccübdən çiyin- lərini çəkən elmlər namizədi tərəddüdlə dilləndi. Bu söz hamıya təsir etsə də Kamil cavab vermək üçün üçün araya girdi. O, istehza ilə gülümsəyərək, qalın polad səsini işə salıb təmkinlə dedi: - Bədbəxt erməniləri mən qınamıram, bir millətin ki, keçmişdə heç bir mədəniyyəti, ədəbiyyatı, elmi, adət- ənənəsi olmayıbdırsa, özlərini sivil xalqların arasında görmək üçün mütləq qonşularından oğurluq etməliydilər. Əziz qonaq, onlar bütün regionda məşhur olan bizim xalçalarımızı, kulinariyamızı, musiqi alətlərimizi, memarlıq abidələrimizi, mahnılarımızı, mədəniyyət ocaqlarımızı öz
270 adlarına salmaqla bütün Qafqazda və region ölkələri arasın- da oğru millət kimi tanınırlar. Antik, Yaxın Şərq, Avropa alimlərinin əsərlərində azərbaycanlı yaşayış məskələri kimi hallanan, yüz illər, hətta min illər yaşı olan həmin şəhər və kəndlərin adlarını dəyişib özlərinki kimi qələmə verməklə, sivil dünyanın qınağından çəkinmirlər. - Sergey Vladimiroviç, mən sizə kulinariya, musiqi alətləri və xalçaçılıqla bağlı kataloq-kitablar hədiyyə edə- cəm, onda görəcəksiniz ki, yaşı yüz illər, min illər olan həmin əsərləri ermənilər bizim ərazidə məskunlaşandan sonra, öz adlarına çıxarmağa başlayıblar. – deyə Vahid ehtiramla dilləndi. - Bu məsələ ilə bağlı həqiqəti aşkarlamaq üçün mən, məmnuniyyətlə həmin kataloqları nəzərdən keçirəcəyəm. – deyə rus ziyalısı sevincək halda dilləndi. - Həqiqətən də siz azərbaycanlılar qonaq qarşısına çıxmaqda bütün millətlərə örnək olmalısınız. Mən vaxtilə Qarabağda olanda orada qonaqpərvərliyinin necə olmasının şahidi olmuşdum. Bu dəfə isə orada olanda belə bir münasibəti həmin diyarda görmədim. Məhz onda başa düşdüm ki, həmin qonaqlıqlar, xoş münasibət, mehribançılıq yalnız azərbaycanlıların sayəsində baş verirdi. Çünki həmin əlamətlərin heç birisi orada qalmayıbdır. Yüklə 1,94 Mb. Dostları ilə paylaş:
|