158
İndi XXI əsrdir, lakin buradakı insanlar erkən orta əsrlərdə
Avropa və yaxın Şərq ölkələrində hökm sürən vəhşı qanunlar-
la yaşayırlar? Halbuki Eduard erməni katolikoslarının xristian
dəyərlərinə necə söykəndiyini və Qafqazda xristianlığı necə
təbliğ etdiyini dəfələrlə vurğulamışdır. Başa düşə bilmirəm,
kilsə insanlığa sığmayan belə bir vəhşiliyi, belə bir vandalizm
aktlarını necə dəstəkləyə bilər?
Bütün bunları öz daxilində götür-qoy edən rus ziyalısı əsas
məsələyə aydınlıq gətirmək üçün diplomatcasına dedi:
- Bəzən elə hallar olur ki, insan bir dəfə faciə ilə üzləşən-
dən sonra uzun müddət özünə gələ bilmir və məcburi halda
hər şeyi yenidən başlamaq üçün o, yaşadığı məkanı dəyişməli
olur.
- Nəyi nəzərdə tutursan?
- Dediyim odur ki, bu kənd azərbaycanlıların işğalına
məruz qalanda, Edikin evi dağıdılmış və onlar canlarını
qurtarmaq üçün buradan qaçmışdılar. Yoxsa, onlar da başqa
öldürülən qohumları kimi məhv edilərdilər.
- Bu məlumat səndə haradan?
- Edik söyləyibdir.
- Bu adam nə qədər yalan danışarmış? – deyə vəcdə gələn
zabit təəccübünü gizlətmədi və aydınlıq gətirmək üçün
səbirsizliklə sözünə davam etdi. – Əziz müəllim, yadda saxla
ki, başqa kəndlərə nisbətən Qaradağlıda türklər böyük
üstünlük təşkil edirdi. Bir dəfə hücum təşkil edən kimi
bizimkilər buranı türklərdən təmizlədi və o vaxtdan bu kənd
159
bizim əlimizdədir. Onu da bildirim ki, türklər buradan qaçan
kimi Edik ailəsi ilə birlikdə beş-altı qonşusunun torpağını zəbt
edərək, həmin ərazini sənədləşdirməyə çalışmışdır.
Məhz bu sözlərdən sonra Sergey heç bir söz demədən
yerindəcə donub qaldı. Robert zabitin sözlərini eşitdikcə,
utandığından xəcalət çəkirdi. Necə olsa da onun əmisi
oğlunun bütün iftiralarının üstü açılırdı. Eduardın haqqında
danışan həmin millətçi zabit, hərdənbir onu söyüb təhqir də
edirdi.
Artıq Sergey yavaş-yavaş başa düşdü ki, söhbət nədən
gedir və Eduardın nə dərəcədə yalançı olduğu üzə çıxdı. Axı,
Rusiyaya pənah aparan fırıldaq erməni ona demişdi ki,
azərbaycanlılar onun kəndinə hücum edərək, viran qoymuş və
bütün erməniləri didərgin salmışdılar. Burada isə hər şeyin
əksi baş veribdir. Azərbaycanlılar erməniləri yox, ermənilər
azərbaycanlıların kəndlərini darmadağın etmiş, torpaqlarını
isə ələ keçiriblər. Eduardın yaşadığı ərazi cəbhə xəttindən
xeyli aralı və Qarabağın içərisində, hətta ermənilərin işğal
etdikləri Azərbaycan torpaqlarından da uzaqda yerləşirdi.
Deməli, Sankt-Peterburqda məskunlaşan həmin ailə
vətənindən didərgin düşmüş yox, öz doğma yurdunu qoyub
qaçan ailə sayılırdı. Nahaqdan isə onlar azərbaycanlıların
boynuna olmazın şər və böhtanlar atırdılar. Onda belə çıxır ki,
azərbaycanlılar barəsində yürüdülən fikirlər tamamilə yanlış-
dır və onlar barəsində həqiqəti əks elətdirmir.
160
Vəziyyətin daha da gərginləşməsini istəməyən elmlər
namizədi vaxt itirmədən buradan uzaqlaşmağı qərara alır. O,
hiss etdi ki, beş-on dəqiqə də burada qalsalar yerli sakinlər
evə doluşub onları döyəcəklər. Təzyiqlər və iradlar qarşısında
tab gətirməyən Robert də kənddən uzaqlaşmaq arzusunda idi.
Onlar həyətdən çıxan zaman arxaları ilə nifrət dolu baxışlarını
yönəldən zabit hiddətlə Robertə dedi:
- Edikə deyərsən ki, onun kimi alçaqlara bu torpaqda yer
yoxdur. İşdir, qayıtmağa fikri olsa, onda o, heç vaxt geri
qayıtmayacaq.
Utandığından geri baxmayan Robert tələm-tələsik yola
çıxdı və Sergey ilə birlikdə birinci gələn minik maşınına
minib, doğulduğu Qarakənd kəndi istiqamətində yola düşdü.
Qaradağlı kəndindəki yerli sakinlərlə və xüsusən də zabitlə
olan xoşagəlməz dialoq rus ziyalısından çox Robertə təsir
etmişdi və o, bir daha bura gəlməyəcəyinə söz verdi.
Hadisələrin onlar üçün bu cür neqativ şəkildə davam edəcəyini
əvvəlcədən təsəvvür edən Robert məhz buna görə Qaradağlıya
getmək istəmirdi.
161
XV fəsil. Erməni millətçilərinin qonaqpərvərliyi
Rus ziyalısı buraların səfalı olmasını əvvəlcədən bilirdi,
lakin meşələrin qırılması onu məyus etdi. Yoldakı yaşayış
məskənlərində isə canlanma hiss olunmurdu. Oralarda mülki
vətəndaşlardan çox yaraqlıların olması, polislərlə, hərbi
geyimdə olanlara həddindən artıq səlahiyyət verilməsi, əksər
yerlərdə mədəniyyət oçaqlarının fəaliyyət göstərməməsi,
ümumiyyətlə infrastrukturun yaradılmaması elmlər namizə-
dində pis təəssüratlar yaratdı. Artıq Sergey başa düşdü ki,
oralar istirahət ocağı kimi əvvəlki əhəmiyyətini itirmiş və
burada sərbəst şəkildə gəzmək heç də təhlükəsiz sayılmır.
Onu təəccübləndirən o idi ki, dağlar arası ilə yol qət edərkən,
bir neçə yerdə açıq şəkildə nəşə, marixuana kollarının əkildiyi
və oralarda hərbi geyimdə olan saqqallı adamların var-gəl
etməsidir. Bu haqda əhlikef sürücü qeyri-ixtiyari olaraq məlu-
mat verir. Belə çıxır ki, Qarabağda heç kimdən çəkinməyən
yaraqlılar narkotik maddələrin istehsalı ilə məşğul idilər. Ser-
gey narkotiklərin əkilməsi ilə bağlı Robertin fikrini öyrənəndə
dəhşətə gəlir.
Erməni kommersant özünəməxsus tərzdə belə cavab verdi:
- Azərbaycanlıların blokadada saxladığı ermənilər burada
nə ilə məşğul olmalıdırlar? Əlbəttə ki, acından ölməmək üçün
alternativ çıxış yolu olmadığından, onlar narkotikin əkilməsi
ilə məşğuldurlar. Sonra isə həmin narkotik maddələr erməni
Dostları ilə paylaş: |