1 Ramiz Dəniz
Yüklə 2,72 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- XIV fəsil. Qətliamların başında erməni ziyalıları durur
- “Ruhumuzun dirilməsi”
351 başladılar xalqımıza qarşı terror aktları həyata keçirməyə - evlər sakinlər qarşı yandırılır, gəmi, təyyarələr, helikop- terlər, sərnişin qatarları və avtobuslar, metrostansiya partla- dılır. İş ondadır ki, bütün bu hadisələr atəşkəsdən sonra baş verir. Atəşkəsə qədər isə on minlərlə mülki əhali insanlığa sığmayan ən qəddar üsullarla qətlə yetirilmişdir. - 1988-ci ildə Ermənistanda baş verən zəlzələyə köməyə gedən 78 nəfər azərbaycanlı ermənilər tərəfindən vurularaq partladılan təyyarədə həlak olur və yalnız bir nəfər möcüzə nəticəsində sağ qalmışdır. – deyə Abram bu faktı xüsusilə vurğuladı. – Göründüyü kimi onlar yaxşılıq belə qanmayan bir tayfadır.
XIV fəsil. Qətliamların başında erməni ziyalıları durur Maşındakıların sadaladıqları terror siyahısı həddindən artıq uzun idi. Bütün bu faktlar və rəqəmlər rus alimi üçün dəhşətli yuxu kimi görünürdü. O, bu məsələ ilə bağlı müstəqil araşdırma aparmasa heç cürə yekun qənaətə gələ bilməyəcəkdi. Bir millətin digər millətin başına bu
352 dərəcədə müsibət açması, mütəmadi olaraq dinc sakinlərə qarşı terror aktlarını həyata keçirməsi və bütün bu cinayət- lərin fonunda dünya ictimaiyyətinin susması Sergey üçün qaranlıq göründü. O, düşünmək üçün bir qədər fasilə verməli oldu. Yolçular yolüstü Bərdə rayonunun ərazisində yerləşən iki böyük çadır şəhərciyinin sərhədinə yaxınlaşıb, qaçqın- ları yalnız kənardan seyr etməklə müşahidə edilər. Sergeyə aydın oldu ki, həqiqətən də Azərbaycanın rayonları çadır şəhərcikləri ilə doludur və orada, öz dədə-baba torpaqların- dan qovulmuş yüz minlərlə insan müvəqqəti sığınıblar. Lakin bu müvəqqəti sığınmaq iyirmi il idi ki, davam edirdi. Onlar bir saatdan artıq idi ki, dayanmadan yol gedirdilər. Yolçular Gəncəni tərk etməmişdən əvvəl hələ səhər tezdən nahar yeməyini yemişdilər. Yaşlı müharibə veteranı qona- ğın acıdığını hiss etdi və günorta yeməyinin vaxtı çatdığını görüb Abrama bildirdi ki, maşını Kür çayı sahilinin kəna- rında yerləşən “Kür” kafesində saxlasın. Həqiqətən də Yevlax şəhəri yaxınlığında adı çəkilən kafe yerləşirdi və sürücü çox keçmədən idarə etdiyi maşınını deyilən ünvana çatdırdı. Yolçular iki hündür söyüdün altında yer tutan kimi dərhal lülə, tikə kababları və buğlama sifariş etdilər. Spirtli içki isə yalnız rus qonağı ilə Abrama gətizdirildi.
353 Qaçqın düşərgəsində gördüklərindən və maşında eşitdik- lərindən gərgin psixoloji stress keçirən Sergey çörək yemə- dən bir badə araq işərək, masadakı təamlardan dadmağa başladı. Yolçular günorta yeməyini yeyən kimi həmin an süfrəyə çiyələk mürəbbəsi ilə pürrəngi çay gətizdirildi. Tarixçi pedaqoq çaydan bir-iki qurtum içən kimi gözlərini həm- söhbətlərinə tərəf yönəldərək əsəbi halda dedi: - Hələ də anlaya bilmirəm, belə bir çirkin siyasətlə ermənilər nəyə nail olmaq istəyirlər? Onların ziyalıları, yaradıcı insanları bu haqda nə fikirləşirlər? - İş ondadır ki, bütün bu yırtıcıların, qatillərin, vəhşilərin başında duran, onlara istiqamət verən ermənilərin elə dırnaqarası sayılan ziyalılarıdır. – deyə həmin suallara məmnuniyyətlə cavab verməyə hazır olan Heydər tələsik halda dilləndi. - Akademik Aqambekyan öz məkrli siyasə- tini işə salmaqla, daha doğrusu Mixail Qorbaçovun və onun ermənipərəst arvadı Raisanın qılığına girərək, mehriban- çılıq şəraitində yaşayan iki qonşu millətin arasındakı sülhü ləğv edir və nəticədə onlara daim arxa duran azərbay- canlıların qanını axıdaraq, bəşər övladının ağlına gəlməyən bir vəhşilikləri həyata keçirdilər. Özünü şair kimi qələmə verən, humanist hisslərdən heç bir əsər-əlamət olmayan
354 Silva Kaputikyan hərtərəfli olaraq, rus ziyalılarını bizim üstümüzə qızışdırırdı. - Sergey Vladimiroviç, vampir kimi qaniçən olan erməni yazıçısı Zori Balayanın 13 yaşlı uşağın diri-diri dərisini soyması, bundan həzz alması, özünün bunları etiraf edib kitabına daxil etməsi, erməni həyasızlığın, cəzasılığın ən bariz nümunəsidir. – deyə Vahid səsinin tonunu aşağı salmadan nifrət hissi ilə dilləndi. - Ermənilər Xocalıda uşaqlara qarşı etdikləri vəhşilikləri özləri də etiraf ediblər. Zori Balayanın 1996-cı ildə yazmış olduğu “Ruhumuzun
“…Mən və Xaçatur onların saxlandığı zirzəmiyə daxil olanda artıq əsgərlərimiz bir uşağı pəncərənin çərçivəsinə tikmişdilər. Onun çox səs-küy etməməsi üçün ölmüş anasının döşünü kəsib ağzına soxmuşdular. Sonra mən 13 yaşlı bir türkün baş, sinə və qarnından dərisini qopardım. Təxminən yeddi dəqiqədən sonra uşaq qan itkisindən öldü. Mən birinci dərəcəli həkim kimi humanistəm, ona görə də uşağın başına gətirdiyim zülmlərdən xoşbəxtlik hiss eləmirdim. Lakin daxilən sevinirdim… Xaçatur uşağın cəsədini tikə-tikə doğradı və itlərə yem kimi atdı. Həmin axşam biz daha üç türk törəməsinin başına həmin oyunu açdıq. Mən patriot, vətəndaş, erməni borcunu yerinə yetirirdim. Bilirdim ki, hər bir erməni hərəkətlərimizlə fəxr Yüklə 2,72 Mb. Dostları ilə paylaş:
|