| Kishining “o`z-o`zini yaxshi ko`rishi”ga murojaat qiling. Psixologlarning ta’kidlashicha, bir umr omadsiz bo`lib yashashga ko`nikadigan odam yo`q, sog`lom fikrlay oladigan har bir kishi o`z hayotini biroz bo`lsa-da yaxshilashga intiladi. Boladagi bu intilishni rag`batlantirish va faollashtirish orqali uni o`z-o`zini yaxshi ko`rishga undash mumkin. Istalgan o`quvchi ayni paytda etarli darajada tayyorlanmayotganligini, yana-da yaxshiroq o`zlashtirishga harakat qilishi mumkinligini tushunadi. Xo`sh, unga nima etishmaydi? Birgina tushunishining o`zi kifoya qilmaydi, unga turtki kerak bo`ladi. O`quvchining ichida bor bo`lgan intilishga tayanib, shunday turtkini o`qituvchi beradi. Pedagogik adabiyotlarda o`quvchini faoliyatga undaydigan ko`pgina ana shunday usullar bayon qilingan. Qo`llaniladigan stimullarning ko`pchiligi situatsion xususiyatga ega bo`lib, ular o`quvchi shaxsiga tayanadi. Ammo o`quvchidagi o`z-o`zini yaxshi ko`rish xususiyati e’tibordan chetda qoladi. Shuni ham qo`shib, o`quvchini beixtiyor “Men ham boshqalardan kam emasman!” deyishga majbur qiling.
Shunday qilingki, o`quvchi uning uchun g`amxo`rlik qilayotganligingizni sezsin va sizga ishonsin. SHunda suhbat o`zaro ishonch ruhida o`tishiga imkon tug`iladi: “Azizbek, sening o`z oldingdagi, ota-onang va davlat oldidagi eng muqaddas burching – yaxshi o`qishdir. Hamma ham donishmand bo`la olmaydi, lekin astoydil mehnat qilishing mumkin va lozim. Sendan imkoni bo`lmagan narsani hech kim talab qilmaydi. Boshqalarning natijalari senikidan yaxshiroq bo`lganligi uchun uyalishing yoki xafa bo`lishing kerak emas. Faqatgina bor kuching bilan harakat qilishing kerak bo`ladi. Shunda sen, albatta, muvaffaqiyatga erishasan”.
Dostları ilə paylaş: |
