7-Mavzu.Belgilangan antitelalar va antigenlar ishtirokidagi immun
reaksiyalar.
Reja:
1.
Antigenlar immun reaksiyalari.
2.Immunodeprasantlar.
3.Immunoflyuorestensiya reaksiyasi.
Antigenlar immun reaksiyalari.
Antigenlar immun javobini chaqirishga qodir bo’lgan begona (yod) moddalar yoki
strukturalardan iborat bo’ladi.Antigenlarni immun javobi induktorlari siftida jiddiy
o’rganish 20-30-yillardagi Landshteynerning olib borgan ishlaridan so’ng
boshlanib ketdi.Nazariy jihatdan har qanday molekula organizmga tushgan holda
uni begonadek qabul qiladigan hamda unga immun javobini beradigan organizmga
nisbatan antigen sifatida qabul qilinishi mumkin (har qanday molekula).
Mazkur
ta’riflarda antigenning asosiy ikki xarakteristikasi: immunogenlik va antigenga
hoslik yashiringandir.Immunogenlik – bu antigenning
immun javobini chaqirish
(keltirib chiqarish) xususiyatidir. Immunogenlik darajasi bir qator omillarga:
begonalik (yodlik, o’zgalik) molekulyar og’irlik, kimyoviy tarkib,
hayvon turi
hamda uning genetik konstitusiyasi, antigenni kiritish usuli, katabolik yemirilishga
sezuvchanlik, ad’vantlar ta’siriga bog’liq bo’ladi. Antigenning o’ziga xosligi – bu
antigenning saylama (saralama) holatda immunizasiya (emlash) natijasida hosil
bo’lgan antitelalar yoki sensibilizasiyalangan limfositlarga
javob qaytarish
xususiyatidir. Antigenning o’ziga xosligiga determinantlar (yoki epitoplar) deb
nomlangan uning molekulasining ma’lum bir qismlari javobgardir. Antigenning
o’ziga xosligi qator determinantlar jamlanmasi (to’plami) bilan aniqlanadi.
Determinant – o’ziga xos antideterminant (antitelalarning faol markazlari)
ishlab chiqarilgan antigenning molekula sohasi. O’ziga
xoslik antigenn
determinant Qanchalik aniq tarzda antigenga – bog’lovchi
markazga
(antideterminantga) moslashtirilgan bo’lsa o’ziga xoslik shuncha yaqqolroq
namoyon bo’ladi. Antigenning antitela bilan ta’sirining o’ziga
xosligi
determinantning makon (fazoviy) konfigurasiyasiga bog’liq bo’ladi. Quyidagi
konfigurasiyalar farqlanadi: oqsilning ixtiyoriy o’ralgan (ixchamlashgan)
molekulasida muayyan amnokislota ketma-ketligida namoyon bo’luvchi S
sekvensial (inglizcha seguence – ketma-ketlik);molekulalar
yuzasida joylashgan
oqsillarning muayyan (ma’lum bir) sohasidagi (qismidagi) S konformasion.