ni gizlədə bilmədi, nə isə dedi " Bu, müştəri baxışda
misterin istehsal predmetinə- xalçaya marağını gücləndirir
və artıq onun düşüncəsinə yer edir, gələcək həyat-məişət
tərzinə güclü təsir göstərəcəyini təsəvvüründə canlandırır.
Bu, ona məxsusdur. Sona arvad isə əxlaqi cəhətdən vətə
ninin bir gözəllik nümunəsini itirməkdən əslində qorxur.
"Yusif-Züleyxa" xalçasının ingilisə satılmaması hissi onda
əxlaqi hərəkət seçimi tələbatını reallaşdırır. Və onun dav
ranışı vətənpərvərlik motivlərini şərtləndirir. Sona arvad
xoşbəxtliyini bunda tapır və qəribə, yaxşı mənada yazıçı
priyomudur.
Mərhum filosofumuz, professor Ziyəddin Göyüşov
haqlıdır ki, tələbat insan marağını, məqsədini müəyyən
ləşdirir, buna nail olmaq üçün onun qüvvəsini səfərbərliyə
alır və bu mənada təlabat obyekti insan beynində inikas
olunaraq motivləşir, insanı müəyyən məqsəd uğrunda fəa
liyyətə sövq edir. Böyük etik - filosofun bu qənaətini - So
na arvadın içərisində yaranan daxili tələbatına- motivinə
müncər edə bilərik. Deməli, yeri gələndə tələbat-ehtiyac
vətənpərvərlik hissinin əsasını təşkil edir.
Mənəvi tələbatı: milli-maddi neməti yada satmaq mə
nəvi dəyərə çevrilir, Sonanın şəxsiyyətini daha da zəngin
ləşdirir. Amma bu zənginlik ehtiyacla qoşalaşır və rəqabə
tə girir. Bəli, ehtiyac insanda əbədidir. Marks da əbəs de
məmişdir ki, zəngin adam, eyni zamanda həyatın ən dol
ğun insani təzahürünə ehtiyac duyan adamdır. Sonanın
bir ana kimi arzusu xalçanı satmaq ehtiyacını doğurubsa,
onun əzab, iztirab vermək məqamı da yox deyil. Bu baxım
dan yox ki, xalça uçuz qiymətə satılır, yaxud satılmışdır;
xalça yadelliyə qismətdir və öz yurdunu tərk edəcəkdir.
Sonanı düşünüdürən, hətta gənc bir fəhlənin də ürəyini
ağrıdan budur. Mir Cəlal bu ağrını Sonanın həyəcanında
---------------------------------------
74
_______________________
təsvir edir və özü də acıyır situasiyaya: "Sona əli ilə xalça
nın ucundan tutduğu halda dayananlara baxdı. O, ürəyin
dəki həsrət və təəssüfün bir çoxlarına təsir etdiyini, onlar
üçün ağır olduğunu sezdi. Tacirə dedi:-On qızıl.
Kimsə dizinə çırpdı. Bir cavan fəhlənin elə "boy!” səsi
çıxdı ki, deyərdin oğlanın ürəyinə güllə dəydi." Demək,
xalçanın satılması yalnız Sona arvadın qəzəbi, kədəri yox,
ətrafdakı yerli adamların da təəssüfünə səbəbdir; fərdilik
dən çıxır, kütləviləşir. Və daha kəskin qəzəbə çevrilir:
"Verin, verin, aparsın, fahişələrə fərş eləsin!" nidası yazı
çının da cəsarətiydi.
Söhbət 30-cu illərdən gedir...Sona həssas qadındır, la
qeyd deyil, ətrafının yaşantısını içərisindən keçirir: "O,
özünü ümumi bir təəssüf rəyilə, yalnız özünə deyil, başına
yığışan adamların hamısına üz verən ağır bir müsibətlə
əhatə olunmuş hiss etdi. Cavan fəhlənin sözləri Sonanın
qulaqlarında bir çağırış kimi səsləndi. Onun zehnində na-
gəhani, qəribə bir şam yandı. Bu şamın alovu yarpaq kimi
əsib sonra qalxdı, böyüdü, qadının bütün xəyallarına işıq
verib aydınlaşdı. Qadın birdən-birə ürəyində özü ilə, öz
daxili aləmi ilə danışmağa başladı "
Daxili dialoqunda onun qəzəbi acizliyini, zəmanənin
saldığı vəziyyəti işıqlandırır, suallar doğurur. Müəllif Sona
nı xəyalən İngiltərəyə, onun Londonuna aparır, lakin bu
şəhər onda yalnız kin, qəzəb oyadır, çünki bu xalça onla
rın sərvətinə çevriləcəkdir: "Uzaq və böyük bir şəhər bə
zəkli bir imarət və ev Sonanın qarşısında durdu. Həmin bu
boz, baldırıaçıq ingilis içərək keflənib çarpayıya uzanmış,
divardan asılı Azərbaycan xalçasına xal vuran barmaqları
na baxıb nəşələnir. Küt sifətinə gülüş yayılır". Bədəni gizil
dəyir, varlığı sarsılır. Sanki yaşadığı diyarın ən qiymətli
sərvəti qızılla əvəzlənir. Lakin bu iztirab, əzab onun arzu
___________________ ______
75
--------------------------------------------------
sundan qat-qat yüksəkdə dayanır, qiymətlidir, nüfuzludur
və ilaxır. Arzusuna müqabil xalçanı ingilisə satmış olsaydı
necə? Fərdi xoşbəxtlik, fərəh təmin edilərdi. Əvəzində bö
yük və istedadlı bir millətin yaradıcı mədəniyyət nümunə
si Londonun par-parıldayan divarlarını bəzəyirdi və bir kef
li ingilis bu bərq vuran "Yusif-Züleyxa" xalçasını özünün
küləşdirərdi.
Maksim Qorki vaxtilə yazmışdır ki, əzab, iztirab insa
nın arzularından doğur. İnsannın elə arzuları var ki, təqdi
rə, hörmətə layiqdir, elə arzuları da var ki, buna layiq de
yildir. Siz insanın elə arzularını yerinə yetirməyə çalışın ki,
bunlar onun sağlam və güclü olması üçün zəruridir, onlar
"insana nəcabət və ülviyyət verir".
Sona "Yusif- Züleyxa" xəttində vətənpərvərlik duyğula
rı müqəddəs motivlərlə müşayət olunur. Vətən sevgisi və
bu sevgiyə mənəvi-maddi tələbat Sonanın psixi gərginliyi
nin, həyəcanlarının əsasında durur və vətən sevgisinin
şüurlu subyekti kimi bu hissi başa düşür və idarə etməyi
bacarır, həyati mışahidə, gendəngəlmə torpaq sevgisi qar
şısına çıxan uğursuzluqdan, gərgin dövrdən yaranan af-
fektiv gərginliyin şiddətini, dərinliyini, mənəvi yükünü
azaltmır. Sona bilir, əmindir ki, xalçanı qızıl pullara satar
sa, məhəbbətinə xəyanət etmiş olur, onu sarsıdır; deməli,
belə bir affektdə o, özünü ələ alır, yaranmış vəziyyəti qiy
mətləndirir, çıxış yolunu tapır, özündə vətənpərvərlik hissi
ni dərhal təlqin edir; əslində canında-ruhunda olanı hərə
kətə gətirir:
"Sonaya elə gəldi ki, ingilis onun barmaqlarına, onun
vurduğu xallara, yaratdığı naxışlara baxır. İngilis onun özü
nə baxmaq istəyir. Alçalmış şərəfinə, satılmış heysiyyəti
nə, təhqir olunmuş mənliyinə baxmaq istəyir. Qızıl gücünə
satın alıb apardığı, kəniz kimi qabağında dayanmağa
---------------------------------------
7 6
_______________________
məcbur etdiyi Azərbaycan qızına, lap Sonanın özünə, hə
lə adaxlanmamış, cavan simasına baxmaq istəyir."
Sona mənim qənaətimdə xoşbəxt azəri-türk qadınıdır,
bir sıra səbəblərdən asılıdır: Birincisi, onun yüksək həyat
amalı tükənməmişdir, öz ideallarını itirməmişdir. İkincisi,
onun fiziki və mənəvi potensialı harmonikdir, sağlamdırsa,
ruhu ölməzdir, əzəmətlidir. Üçüncüsü, milli sərvətinin qəd
rini hər şeydən üstün tutur, heç bir qiymətə dəyişmir. Dör-
dünçüsü, ən ağır, dözülməz həyatı yaşasa da inamsız de
yil, övlad məhəbbətini bir an da varlığından qovmur. Be
şincisi namusunun keşikçisi məhz özüdür, soy-kökündən
gəlmə instiktivdir. Bu komponentlər əxlaqi idealı birləşdirir
və tamamlayır. Mir Cəlal bu obrazla digər qəhrəmanların
xarakterinə işıq salır. Yazıçı estetik prinsiplərə, bədii üslu
ba sadiq qalmaqla əxlaqi idealla insan xarakterinin ən
ağır, kritik vəziyyətlərdə təkmilləşməyə məhkumluğun tə
rəfində dayanır. Obrazı (lari) əzilsə də. təhqirə məruz qal
sa da fəaliyyətlərində, məqsədlərində ucada dururlar, çün
ki məqsədin reallaşmasına cəhd göstərirlər. Mir Cəlal bir
alim intellektilə bədii obrazların estetik çalarlarını ideal
əxlaqa yaxınlaşdırır. Və oxucunun strateji ədəbi-bədii ma
rağını gözləyir (budur, yetmiş ilə yaxındır roman dünən ya
zılmış əsər kimi oxunur); oxucu tələbatının əxlaqi təkmil-
ləşdirilməsini nəzərə almışdır. Unutmayaq ki, bədii əsər
hansı dərin məzmunda və yüksək həcmdə olursa, estetik
tələbatını ödəyə bilməz və bu yazıçı taleyi üçün fəlakətdir.
Dahi Çarlz Darvin həmvətəni Misterdən fərqli zövqlə de
mişdir ki, estetik zövqlərin itirilməsi xoşbəxtliyin itirilməsi
nə bərabərdir, ona görə ki, bu, bizim təbiətimizin emosio
nal cəhətini-zəiflətdiyindən əqli və əxlaqi qabiliyyətimizə
mənfi təsir göstərir.
Mir Cəlal romanda utilitarizmdən qaçmış romançıdır.
Dostları ilə paylaş: |