Ankara üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ



Yüklə 1,36 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə28/70
tarix12.10.2018
ölçüsü1,36 Mb.
#73162
1   ...   24   25   26   27   28   29   30   31   ...   70

66 
bu anlamda esas olarak bir def’i olduğu sonucu çıkacak şekilde yapılan düzenlemenin 
4271 Türk Medeni  Kanunumuzca da 166/II. madde ile aynen korunması karşısında, 
artık bir anlam ifade etmediği söylenebilir. 
Her  ne  kadar  TMK  Md.  166/2’de  “itiraz”  terimi  kullanılmışsa  da  kanunun 
lafzından  bu  kullanımın  teknik  anlamda  olmadığı  sonucu  çıkar.  Zira  Kanunkoyucu 
davacının  daha  kusurlu  olduğunu  ileri  sürerek  davayı  reddettirme  veya  bu  durumu 
ileri  sürmeyerek  davaya  devam  edilmesini  sağlama  hakkını  davalıya  vermiş 
olduğundan, Md. 166/2’de yazılı olan itirazın “def’i “olduğu anlaşılacaktır.
254
 
Ancak  her  ne  kadar  Yargıtay  artık,  EMK  dönemindeki  “kusurlu  eş  evlilik 
birliğinin temelinden sarsılması sebebine dayanan boşanma davası açama” şeklindeki 
ilkeden  vazgeçmiş  gibi  görünse  de;  halen  kusura  anlam  yüklemeye  devam  ederek, 
boşanmaya  karar  vermek  için  davalının  az  da  olsa  kusurlu  olmasını  araması  ve  bu 
araştırmayı  re’sen  yürütmesi  hususları  birlikte  düşünüldüğünde  boşanma 
hukukumuzda  halen  kusur  ilkesinin  etkisini  devam  ettirdiği  ve  boşanma  kararı 
verirken kusur durumlarının halen hâkimlerce göz önünde tutulduğu görülür. 
 
 
3. Davalı Tarafın Hakkını Kötüye Kullanması 
Evlilik  birliğinin  temelinden  sarsılmasında  davacının  davalıdan  daha  fazla 
kusurlu  olduğu  itiraz  yoluyla  ispat  edilirse  davanın  reddedilmesi  gerekir.  Bu  sonuç, 
bir  kimsenin  kendi  kusuruna  dayanarak  hak  kazanamaması  ilkesinden  doğan  bir 
sonuçtur.
255
Ancak  davalıya  tanınan  bu  hakkın  yaptırımı  da  aynı  maddede 
düzenlenmiştir.  TMK  Md.  166/2-son  cümle,  “Bununla  beraber  bu  itiraz,  hakkın 
kötüye kullanılması niteliğinde ise ve evlilik birliğinin devamında davalı ve çocuklar 
bakımından  korunmaya  değer  bir  yarar  kalmamışsa  boşanmaya  karar  verilebilir.” 
şeklindedir. 
                                                           
254
   Akıntürk/Karaman, s. 266; Dural/Öğüz/Gümüş, s. 116; Öztan, (Değişiklik), s. 124; Feyzioğlu, s. 
257.
 
255
   Akıntürk/Karaman, s. 267.
 


67 
Bu  hükme  göre  hâkim,  davacı  daha  kusurlu  olsa  bile,  şu  ya  da  bu  sebeple 
boşanmak  istemeyen,  sırf  davayı  uzatmak  ya  da  karşı  tarafı  bıktırıp  ondan  çıkar 
sağlamak  için  def’i  hakkını  kullanan  davalının,  bu  hakkını  kötüye  kullanıldığını 
görürse, boşanmaya karar verebilecektir.
256
 
Gerçekten davalının ileri sürdüğü itirazlar davayı uzatma amacını ya da karşı 
taraftan herhangi bir çıkar sağlama arzusunu taşıyorsa, hakkın kötüye kullanıldığının 
kabulü gerekir. Davalı bir yandan evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına dayanan 
olaylar  nedeniyle  davacının  cezalandırılmasını  istiyor,  diğer  yandan  da  boşanmayı 
istemiyorsa, davalının hakkını kötüye kullandığı söylenebilir.
257
 
Yargıtay davalı kocanın, eşinin sadakatsizliğini bildiği halde evlilik birliğinin 
devamını  istemesini
258
,  davalının  bir  yandan  sadakatsizlik  nedeniyle  davacı  eşinin 
cezalandırılmasını isterken, diğer yandan davaya karşı çıkmasını
259
, on yıldır aynı evi 
paylaştığı  kocasıyla  konuşmayan  davalı  eşin  davaya  karşı  çıkmasını
260
,  hakaret 
ederek kendisine dayak  atan kocası  hakkında ceza davası  açan eşin  hakaret  eden eş 
tarafından açılan davaya itiraz etmesini
261
, yurt dışında açmış olduğu davayla eşinden 
boşanıp  da  Türkiye’de  diğer  eşin  açmış  olduğu  davaya  karşı  çıkmasını
262
  hakkın 
kötüye kullanılmasına sebep olacak nitelikte değerlendirmiştir. 
Öte  taraftan  davalının  ileri  sürdüğü  olaylar  hakkın  kötüye  kullanılmasına 
sebebiyet  veriyorsa,  evlilik  birliğinin  devamında,  davalı  veya  çocuklar  bakımından 
korunmaya  değer  bir  yararın  kalmamış  olması  aranmaz.  Nitekim  ileri  sürülen 
olayların hakkın kötüye kullanılmasını doğurmasının doğal bir sonucu olarak evlilik 
birliğinin devamında davalı ve çocuklar bakımından korunmaya değer bir menfaatin 
                                                           
256
   Dural/Öğüz/Gümüş, s. 117.
 
257
   Akıntürk/Karaman, s. 268. 
 
258
   Y 2 HD, 5.6.1997, 1997/5269 E., 1997/6499 K. (KAZANCI BİLİŞİM, İÇTİHAT BANKASI).
 
259
   Y 2 HD, 23.10.1992, 10153 E., 10218 K. (KAZANCI BİLİŞİM, İÇTİHAT BANKASI).
 
260
   Y 2 HD, 2.12.1991, 12450 E., 14351 K. (YKD, 1992/7, s. 1027).
 
261
   Y  HGK,  2.10.1991,  2-378  E.,  456  K.  (Uyar,  Talih:  “Yargıtay  Kararlarında  Evlilik  Birliğinin 
Sarsılması  veya  Müşterek  Hayatın  Yeniden  Kurulamaması  Nedeniyle  Boşanma”,  Prof.  Dr.  M. 
Kemal Oğuzman’ın Anısına Armağan, İstanbul 2000, s. 1258). 
262
   Y  2  HD,  12.4.2002,  2002/4136  E.,  2002/5171  K.:  “…kadının  yabancı  mahkemede  boşanma 
davası açmış ve boşanma kararı almış olması, bu davada boşanmaya karşı çıkması hakkın kötüye 
kullanılması olarak değerlendirilir…” (İpek, s. 79, dn. 309). 
 


68 
kalmadığının  karine  olarak  kabulü  gerekir.
263
  Bu  durumda  denilebilir  ki;  madde 
kapsamında  sadece  hakkın  kötüye  kullanılmasına  yer  verilmesi  yeterli  olurdu.  Bu 
açıdan bakıldığında hükmün ifade tarzı isabetli olmamıştır.
264
 
O  halde  MK  m.  166/  II’  de  düzenleme  bulan,  “bununla  beraber  bu  itiraz 
hakkın kötüye kullanılması niteliğinde ise ve
265
 evlilik birliğinin devamında davalı ve 
çocuklar  bakımından  korunmaya  değer  bir  yarar  kalmamışsa  boşanmaya  karar 
verilebilir”  şeklinde  ortaya  çıkan  hükmün  lafzında  geçen  “  ve”  bağlacı  hükmün 
anlamına tahdidi bir durum katmamaktadır. Aksine buradaki durum, geniş bir anlatım 
şekli ortaya koymaktadır.
266
 
 
 
II. EVLİLİK BİRLİĞİNİN SARSILMASINA YOL AÇAN OLAYLAR 
Evlilik birliğinin temelinden sarsılabilmesi için, birliğin temelinden sarsılması 
ve  bu  sarsıntının  birliğin  devamını  sürdürmeleri  beklenemeyecek  derecede  onları 
olumsuz  etkilemesi  gerekir.  Her  türlü  geçimsizlik,  evlilik  birliğinin  temelinden 
sarsılmasına  sebep  olabilecek  nitelikte  değildir.  Maddenin  ifade  biçiminden  de 
anlaşılacağı  üzere,  meydana  gelen  geçimsizliğin  şiddetli  olarak  ortaya  çıkması 
gerekir.  Kanun  koyucu  şiddetin  ölçütünü,  evlilik  birliğinin  devamının  eşlerden 
beklenemeyecek derecede oluşması şeklinde belirlemiştir. 
Evlilik  birliğinin temelinden sarsılması  sebebiyle boşanma davasında, evlilik 
birliğinin  devamını  imkansız  kılan  davranışlar  ise  bugüne  kadar  olan  uygulama  ile 
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi tarafından içtihatlarla belirlenmiştir. 
                                                           
263
   İpek, s. 79.
 
264
   Akıntürk/Karaman, s. 268; Dural/Öğüz/Gümüş; s. 117; Oğuzman/Dural, s. 126. 
 
265
   “3444  sayılı  Kanun  yapılırken  etkili  olduğu  görülen  1984  tarihli  Medeni  Kanun  Ön  tasarısının 
130. maddesinde “…Bununla beraber, davalının itirazı hakkın kötüye kullanılması niteliğinde ise 
ve  özellikle  evlilik  birliğinin  devamında  davalı  ve  çocuklar  bakımından  korunmaya  değer  bir 
yarar  kalmamışsa….”denilmiştir.  3444  sayılı  Kanunu  hazırlayanların  “özellikle”  deyiminin 
önemine dikkat etmedikleri anlaşılmaktadır.”(Bkz. Oğuzman/Dural, s. 127). 
 
266
   Öztan, (Değişiklikler), s. 125.
 


Yüklə 1,36 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   24   25   26   27   28   29   30   31   ...   70




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə