var idi.
Fəaliyyət göstərdiyim partorq vəzifəsində ağır şəraitdə
gördüyüm işləri yadıma salaraq onu yazmağı lazım bilirəm
ki, II dünya müharibəsi illərində Sovet ordusunda mənəvi-
siyasi ruh çox yüksək səviyyədə olmuşdur.
Müharibənin davam etdiyi 1418 günün hər bir günü bir
ömrə bərabərdir. Bu sətrlerin müəllifinin bu mövzuda yaz
dığı bir neçə kitab və məqalə həmin məsələyə aiddir1.
Hərbi xidmətdən müharibə qurtardıqdan üç ay sonra
(1945-ci ilin iyulunda) xəstəliyimə görə tərxis edildim və
bir həftə qatarla yol gələrək kəndimizə çatdım.
Ehtiyatda olan kapitan rütbəsində zabitəm, üç orden və
on yeddi medal ilə təltif edilmişəm.
Müharibədən sonrakı ilk illərdə
Almaniya faşizmi ilə müharibənin qurtarmasından üç
ay keçmişdi və əkilmiş taxıl yığılmışdısa da aclıq sanki in
sanların gözünə çökmüşdü. Kəndimizdə qonşu Xəlil kişinin
5 uşağından üçü 1944-cü ildə acından ölmüşdü. Əsgər ailə
lərinə ərzaq və geyim sahədə köməklik edilirdisə də, bu və
ziyyətə hissedici təsir etmirdi.
Bir ay doğma kənd məktəbində rus dili fənni üzrə
müəllim işlədim və oktyabrda (1945) məni rayon partiya
komitəsində hərbi şöbə müdiri vəzifəsinə qəbul etdilər, az
sonra həmin rayon partiya komitəsinin büro üzvü seçdilər.
Görünür, kadr sahəsində də böhran vəziyyəti hökm sürürdü.
Bu vəzifədə mənim əsas işim əskər ailələrinə və hərbi xid
mətdən qayıtmış müharibə əlillərinə köməyi təşkil etmək
İsrafil İsmayılov. Azərbaycan Moskva uğrunda döyüşlərdə. Bakı,
1991 (rus dilində); Azərbaycanlıların II dünya müharibəsində iştira
kı. B., 2000.
262
dən ibarət idi.
1946-cı ilin əvvəlində rayon partiya komitəsinə Bakı
dan məktub gəldi ki, noyabrın (1946) əvvəlindən ikiillik
Respublika Partiya məktəbi işə başlayacaq və rayon partiya
komitələri tərəfindən oraya təhsilə göndərilənlər işlədiyi
yerdə aldığı maaş qədər təqaüd alacaqlar. Belə təminat məni
təmin edirdi və buna görə də həmin partiya məktəbinə
təhsilə göndərilməyə nail oldum.
Respublika partiya məktəbini 1948-ci ilin yayında qur
tardım və o zamankı Qasım İsmayılov (indi Goranboy adla
nır) rayon partiya komitəsinə ikinci katib vəzifəsinə göndə
rildim.
Rayon partiya komitələrinə katib vəzifəsinə göndəri
lənləri Mircəfər Bağırov şəxsən qəbul etdi1.
Göstərdiyim rayonda üç il işlədim və 1950-ci ildə Ali
Pedağoji institutunun qiyabi şöbəsini qurtardım.
Rəhbər partiya işində olduğum üçün İctimai Elmlər
Akademiyasına qəbul olunmaq imkanı var idi və Moskvaya
40 səhifəlik (maşinkada yazılmış) mətn göndərdim. Mətnin
məzmunu müsbət qiymətləndirildiyi üçün şifahi imtahan
vermək üçün Moskvaya dəvət edildim və məni həmin Aka
demiyaya qəbul etdilər.
Moskvada təhsil illəri
Moskvada İctimai Elmlər Akademiyasında 3 illik təhsil
(1951-1954) bir ziyalı kimi yetişməyimdə çox böyük rol oy
namışdır. Əvvela: bu təhsil ocağı Sovetlər İdtifaqının ən mö
təbər təhsil-elm mərkəzi idi. Oxucuya bildirməyi lazım bili
rəm ki, göstərdiyim illərdə İ.V.Stalinin qızı Svetlana da hə-
Bu haqda bax: İsmayılov L.Z. Azərbaycanın XX əsrdə dövlətçilik
siyasəti məsələləri. B., 1995. s.88.
263
min Akademiyada oxumuşdur.
Həmin illərdə İctimai Elmlər Akademiyasında Taciki
stan Partiya Komitəsində I katib işləmiş Ş.Taşlıyev, Sovet
İttifaqı qəhrəmanı məşhur təyyarəçi Maresyev və digərləri
də oxumuşlar.
Svetlana Stalina bütün dərslərə gəlirdi və həmişə
Tatyana Krupina adlı qadınla (Mərkəzi partiya aparatında
Maliyyə-təsərrüfat sektorunun müdiri K.Krupinin qızı) gə
lirdi. Svetlana və Tatyana bəzən hətta Akademiyanın ye
məkxanasında nahar edərdilər. Bir dəfə mən və şəkili Fər
rux Yusubov yeməkxanada, onlarla bir stolda oturaraq kə
ləm dolması yedik və onlara bildirdik ki, kələm dolması (və
ondan daha dadlı olan tənək dolması) Azərbaycanın milli
xörəyidir.
Nikita Xruşşovun Svetlana Stalina haqqında ədalətsiz
və kobud siyasi hərəkətləri haqqında mən 1995-ci ildə nəşr
etdirdiyim kitabımda yazmışam1.
İctimai Elmlər Akademiyası Mərkəzi partiya aparatı
nəzdində idi və yalnız ona tabe idi. Akademiyada il yarım
ərzində müvafiq nəzəri fənnlərdən yüksək səviyyədə müha
zirələri dinlədikdən sonra tarix fənnindən, fəlsəfədən və al
man dilindən namizədlik minimumları verdim, sonrakı il ya
rımda isə aspirant seçdiyi mövzuda kandidatlıq dissertasi
yasını yazaraq elmi şurada müdafiə edir və oradaca ona elm
lər namizədi diplomu verilir. 1954-cü ilin 22 iyununda (tə
sadüfə bax, 13 il əvvəl bu günü mən Moskvada müharibənin
başlanmasını qarşılamışam) mən dissertasiyam (beynəlmi
ləlçilik tərbiyəsi mövzusunda) müdafiə etdim.
Moskva həyatı 1940-45-ci illərin hərbi xidmətindən
mənə tanış olsa da, Akademiyada təhsil illəri son dərəcə
məhsuldar oldu: əvvəla, Akademiyanın professor-müəllim
İsmayılov İ.Z. Azərbaycanın XX əsrdə dövlətçilik siyasəti məsələlə
ri. B., 1995, s.74-76.
264
heyəti ən yüksək tərkibdə idi, burada SSRİ-nin və xarici öl
kələrin yüksək partiya rəhbərliyi nümayəndələri ilə tez-tez
görüşlər keçirilirdi. Akademiyada akademik-filosof Q. Alek
sandrov, tarixçi akademik Pankratova, akademik Tarle, aka
demik Neçkina və digərlərinin mühazirələri böyük maraq
doğururdu.
Təşkil edilmiş musiqi lektoriyasında dünya opera sənə
tinin inciləri haqqında həftədə bir dəfə mühazirələr və ta
maşalar təşkil edilirdi və bunları dinləmək mənim dünya-
görümə güclü təsir etdi.
Bakı Ali Partiya Məktəbində yeddi il
Təhsildən Bakıya iyulda (1954) qayıtdıqda Partiya Mər
kəzi Komitəsində bildirdilər ki, məzuniyyətdən qayıdaraq
avqustun əvvəlindən respublika Partiya məktəbində işə baş
lamalıyam (həmin məktəbin direktoru və onun tədris işləri
üzrə müavini eyni zamanda işdən azad edilmişdilər. Məktə
bə müvəqqəti rektorluq isə Xalq Təsərrüfatı institutunun
rektoru Xurşud Məmmədova tapşırılmışdı). Beləliklə avqus
tun l-dən təkbaşına işə başladım. Üç ay sonra Xurşud Məm
mədov Naxçıvana rəhbər partiya işinə göndərildi, və bu
sətrlərin müəllifini Partiya məktəbinə direktor təyin etdilər.
Əvvəlki illər (1946-48) ikiillik partiya məktəbində
təhsil almağım bu yeni işdə mənə kömək etdi.
Partiya məktəbində təhsil alanların hamısı rəhbər par
tiya-sovet vəzifələrindən gəlmiş yaşlı şəxslər olduğu üçün
bunları tədrisdə intizama tabe etdirmək çətin iş idi. Bunu
nəzərə alaraq sentyabrın l-dən başlayaraq dərsin başlanması
ərəfəsi hər gün məktəbdə olur və sadəcə olaraq dərsə geci
kənlərə (heç bir söz deməyərək) nəzər-diqqət edir və jurnal
larda yoxlama aparılmasına nəzarət edirdim. Bu ciddi nəza
rət öz nəticəsini verdi və təhsildə möhkəm intizam yarada
265