- 134 -
elmi-tədqiqat institutunda aparılan yeniləşmə və dəyişikliklər müstəqillik dövrü Azərbaycan ədə-
biyyatşünaslıq eıminin daha dərindən və əsaslı şəkildə, ölkənin milli maraqlarına və dünya elmi-ədəbi
mühitində gedən proseslərlə əlaqəli şəkildə öyrənilməsinə geniş şərait yaradır. Bu mənada 2013-cü ildə
yaradılmış Müstəqillik dövrü Azərbaycan ədəbiyyatı, Azərbaycan mühacirət ədəbiyyatı, Ədəbi tənqid
şöbələri,
Nizamişünaslıq,
Füzulişünaslıq
sektorları
ədəbiyyatşünaslıq
elminin
nüfuzunun
genişləndirilməsinə yeni imkanlar açır... Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutunda XXI əsrdə Azərbaycan
ədəbiyyatşünaslıq elminin milli və bəşəri dəyərləri əsasında inkişaf etdirilməsinə xüsusi diqqət yetirilir.
Ədəbiyyat İnstitutunun böyük elmi ənənələri və mühüm elmi nailiyyətləri bu elmi-tədqiqat ocağının
nüfuzunu daha da artırır. Ölkənin müasir inkişaf prinsiplərinə və istiqamətlərinə uyğun olaraq Nizami
adına Ədəbiyyat İnstitutu ədəbiyyatşünaslıq elmini irəli aparan əsas elmi mərkəz funksiyasını layiqincə
və daha məsuliyyətlə yerinə yetirməyə ciddi səy göstərir.
«Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutu: davamlı ənənələr və müasirləşmə yollarında»
Görkəmli dövlət xadimi Heydər Əliyevin Azərbaycanda dövlət rəhbərliyinə gəlməsi ilə
ölkəmizdə cəmiyyət həyatının digər sahələri ilə yanaşı, elmin də inkişafında yeni mərhələ başlanmışdır.
Azərbaycan elminin inkişaf etdirilməsinə dövlət səviyyəsində böyük qayğı göstərilmiş, ölkədə alimin və
elmin nüfuzu yüksəldilmişdir. Azərbaycan Respublikasının elm siyasətinin həyata keçirilməsində Elmlər
Akademiyası ön mövqeyə çəkilmişdir. Azərbaycanda yarımkeçiricilər fizikası elmi məktəbini yaratmış
Həsən Abdullayev (1918-1993) Azərbaycan Elmlər Akademiyasının prezidenti kimi böyük təşkilatçılıq
qabiliyyəti nümayiş etdirmişdir. Bu zaman Azərbaycan Elmlər Akademiyasında elmin bütün sahələrinin
inkişafına xüsusi diqqət yetirilmişdir. İctimai və humanitar elmlər Azərbaycanda milli ideyaların, ictimai
proseslərin inkişafına xidmət etmişdir. Dövrün görkəmli alimlərindən Ziya Bünyadov, Məmməd Arif
Dadaşzadə, Əhməd Mahmudov, Məmməd Cəfər Cəfərov, Əlisöhbət Sumbatzadə, Həmid Araslı, Mikayıl
Hüseynov, Asəf Nadirov, Məmmədağa Şirəliyev, Firudin Köçərli və başqaları keçmiş Sovetlər İttifaqında
və ölkəmizdə böyük nüfuz sahibi kimi qəbul edilən görkəmli alimlər olaraq böyük elmi məktəblərin və yeni
elmi nəsillərin formalaşmasında mühüm rol oynamışlar. Haqlı olaraq 1970-1983-cü illəri əhatə edən bu
tarixi mərhələ Azərbaycan elminin qızıl dövrü adlandırılır. Həmin tarixi mərhələdə Azərbaycanda elmin
bütün sahələrinin görkəmli liderləri meydana çıxmışdır. Aqrar elmin və biologiya elmlərinin nəticələri
ölkənin iqtisadi potensialının güclənməsində əsas faktora çevrilmişdir. Akademik Cəlal Əliyevin kənd
təsərrüfatının inkişafına xidmət edən tədqiqatları əsasında Azərbaycanda yeni seleksiya elmi məktəbi
yaranmışdır. Akademik Zərifə xanım Əliyeva keçmiş Sovet İttifaqı miqyasında görkəmli oftalmoloq alim
kimi böyük ad-san qazanmışdır. Yer elmləri üzrə Həsən Əliyev, Ələşrəf Əlizadə, Şəfayət Mehdiyev, Azad
Mirzəcanzadə, Akif Əlizadə, Şirəli Məmmədov, Budaq Budaqov, Sübhi Salayev, Mustafa Hüseynov, fizika-
riyaziyyat elmləri sahəsində Əşrəf Hüseynov, İbrahim İbrahimov, Arif Paşayev, İsmayıl İbrahimov,
Maqsud Cavadov, Qoşqar Əhmədov, Yəhya Məmmədov, kimya elmləri üzrə Murtuza Nağıyev, Əli Quliyev,
İzzət Orucova, Həbibulla Şaxtaxtinski kimi görkəmli alimlərin səmərəli elmi fəaliyyəti respublikanın ümumi
inkişafına təkan vermiş, cəmiyyət həyatında böyük əks-səda doğurmuşdur.
Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası: tarix və müasirlik
С периодом Независимости связано начало нового этапа в деятельности
Института Литературы. Основные направления данного этапа определяют
такие приоритеты, как разработка литературоведческой проблематики в аспекте идеологии
азербайджанизма, национальных интересов, расширение связей с ведущими мировыми научными
центрами, привлечение к исследованию нераскрытых страниц истории отечественной
литературы… Коллектив Института Литературы им. Низами НАН Азербайджана опираясь на
- 135 -
пложотворные традиции и опыт предшествующих поколений ученых, сформировавшихся в стенах
данного научного центра, используя возможности периода Независимости, трудится над
решением проблем закономерностей национального историко-литературного процесса на путях
прогресса научно-литературной и общественной мысли.
«Институт Литературы имени Низами»
Ayrı-ayrı xalqların qüdrətli yazıçıları ümummilli vəzifələrin həyata keçirilməsinin təkamül proseslərini,
keçid dövrlərini, dəyişmə və dönüş məqamlarını ədəbiyyatda canlandırmaqla tarixi
epoxalar və nəsillər arasında varisliyin qorunub saxlanılmasına, gələcəyə əmanət
edilməsinə xidmət etmişlər. Belə məsuliyyətli və şərəfli tarixi missiyanı Rusiya üçün Lev Tolstoy rus
ədəbiyyatında böyük dahiyanəliklə yerinə yetirmişdir. M.S.Ordubadinin tarixi romanları da, ümumiyyətlə
müxtəlif janrlarda yazılmış qiymətli əsərləri də Azərbaycan xalqının çoxəsrlik tarixinin və keşməkeşli
taleyinin ədəbiyyatı olaraq ümummilli mənafelərin ədəbi yaddaşda həkk olunması ilə yanaşı, həm də
gələcəyə işıq salmaq missiyasına xidmətin ifadəsidir.
«Böyük ədəbiyyat nəhəngi Məmməd Səid Ordubadi»
Ədəbiyyatşünaslıq elminin şöbələri içərisində nisbətən daha çox mübahisə doğuran ədəbi
tənqiddir. Ciddi elmi-nəzəri yanaşmalardan çıxış edənlər ədəbi tənqidi
ədəbiyyatşünaslığın üzvi tərkib hissəsi olaraq qəbul edir və ona elmi istiqamət kimi baxırlar. Ədəbi tənqid
müasir ədəbiyyatşünaslıq elminin ədəbi prosesi öyrənən, izləyib araşdıran, ümumiləşdirib proqnozlar
verən konkret bir sahəsidir. Buna baxmayaraq, ədəbi tənqidi elm deyil, bədii yaradıcılıq sahəsi sayanlar,
hətta bəzən publisistika ilə eyniləşdirənlər də vardır. Bizə görə, ədəbi tənqidə belə yanaşma daha çox
yazıçı tənqidinə aid edilə bilər. Yazıçı tənqidində elmi təhlillərdən çox ümumi yanaşmalar, zamanla
səsləşmələr, müəyyən təsvir və mülahizələr öz əksini tapır. Ədəbi tənqid elmində isə konkret bədii əsərlər,
yaxud da ədəbi proses müasir həyatın və sənin, hətta sənətkar fəaliyyətinin işığında təhlil edilib sistemli
şəkildə ümumiləşdirir, nöqsanlar, çatışmazlıqlar müəyyən olunur, yazıçıya çıxış yolları da göstərilir. Ədəbi
tənqidin vəzifəsinin yalnız bədii ədəbiyyatı tənqid etməkdə görənlər də məsələyə birtərəfli yanaşırlar.
Ədəbi tənqidin və tənqidçinin ana işi bədii əsərin həm üstünlüklərini, özünəməxsusluqlarını aşkar edib
dəyərləndirməkdən, həm də nöqsanlarını müəyyən edib aradan qaldırılmasına köməklik göstərməkdən
ibarətdir. Bizim fikrimizcə, bədii əsərin özünəməxsusluqlarını, novatorluğunu elmi şəkildə müəyyən etmək
onun nöqsanlarını görüb göstərməkdən daha çətindir. Əsl tənqidçi bədii əsərə yanaşmada hər iki cəhətə
eyni səviyyədə diqqət yetirməlidir. Bu məqamda ədəbi tənqid elmdir.
«Böyük ədəbiyyatşünaslıq uğrunda»
XX əsr Azərbaycan romantik lirikasında yeni forma və məzmun kəsb edən şeir şəkillərindən
biri də qəsidə idi. Qəsidə Allahı tərənnüm edən minacat, peyğəmbəri tərifləyən nət,
hökmdarı ilahiləşdirmək hüdudlarından çıxa bilməyən mədhiyyə, şairin özünün vəziyyətini mənalandıran
fəxriyyə, matəm, kədər motivlərindən danışan mərsiyələrin şəkli əlamətlərindən getdikcə təmizlənərək, yeni
keyfiyyətli vətəndaşlıq məzmunu qazanmış, daha konkret sosial-fəlsəfi xarakter almışdı. Yeni məzmunlu
qəsidə ustası olan M.Hadinin bu janrda yazılmış şeirlərində Allahın və peyğəmbərlərin tərifi büsbütün tərk
edilmişdi. Hökmdarın mədhini isə köhnəlmiş idarə üsulunun, yaramaz adət və ənənlərin, həyat tərzinin
tənqidi əvəz etmişdi.
«Romantik lirikanın imkanları»
Ədəbiyyatın tədqiqi və təhlili baxımından Məmməd Cəfər Cəfərov üçün dövr, seçilmiş mərhələ, zaman,
sənətkar məhdudiyyəti yoxdur. Hansı tarixi dövrün yazıçılarından və ədəbiyyatından bəhs
Dostları ilə paylaş: |