80
Mehranilər sülaləsinin banisi Mehran tərəfindən əsası qoyulmuĢ Mehrəvan
Ģəhərinin qalıqlarının aĢkara çıxarılması Girdiman abidələrinin öyrənilməsi
yolunda yeni mərhələ kimi dəyərləndirilməlidir. Belə ki, 2003-cü ildə bu sətirlərin
müəllifinin rəhbərliyi ilə Ağsu-Ġsmayıllı ekspedisiyası tərəfindən Ağsu rayonunun
Bəyimli kəndi ərazisindəki Torpaqqalada aparılan ilkin kəĢfiyyat qazıntıları zamanı
orada VI-IX əsrlərə aid möhtəĢəm Ģəhər yeri olduğu müəyyənləĢdirilmiĢdir. Bu
abidə həm dövrü, həm də coğrafi koordinatları etibarı ilə Mehrəvan Ģəhərinə çox
uyğundur [51; 57; 59].
70-80-ci illərdə arxeoloq F.V.Qədirov tərəfindən Qəbələ və Oğuz rayonları
ərazisində öyrənilmiĢ bir sıra arxeoloji və memarlıq abidələri də Girdiman tarixinin
araĢdırılması baxımından böyük əhəmiyyət kəsb edir.
YAġAYIġ YERLƏRĠ
BəĢəriyyət öz mövcudluğunun uzun bir tarixi dövrünü mağara və digər təbii
sığınacaqlarda keçirib. Lakin zaman keçdikcə insanlar tədricən təbii Ģəraiti də
özlərinə uyğunlaĢdırmağı öyrəniblər. Beləliklə, istidən, soyuqdan, yağıĢdan,
qardan, küləkdən, çovğundan qorunmaq naminə ilkin koma və sığınacaqlar tikmək
ideyası meydana gəlibdir. Təbiidir ki, ətraf mühitlə davranmaq təcrübəsi artdıqca,
koma və sığınacaqlar da tədricən sayca artmıĢ, keyfiyyətcə daha da
təkmilləĢmiĢdir. Bu zəmində köçərilik yavaĢ-yavaĢ oturaq həyatla əvəz
olunmuĢdur. Ġlkin oba və düĢərgələr belə yaranmıĢdır. Onlar da öz növbəsində
böyüyərək, artaraq kəndlərə, Ģəhərlərə çevrilmiĢdir.
Antik və erkən orta əsrlər dövrü planetin bir çox yerlərində olduğu kimi,
Azərbaycan ərazisində də yeni-yeni Ģəhərlərin və Ģəhərtipli iri yaĢayıĢ
məntəqələrinin təĢəkkülü və inkiĢafı ilə səciyyəvi olmuĢdur. Əsasən çayların
sahilində, karvan yollarının üstündə ilkin feodal qəsri kimi meydana gələn bu
yaĢayıĢ məntəqələri tədricən böyüyərək Ģəhristan və rabbadan ibarət çoxĢaxəli
infrastrukturu ilə seçilən mühüm sənət, mədəniyyət və ticarət mərkəzlərinə çevrilib
[626, 240]. Hansı ki, onlardan bir qisminin adı qədim və orta əsr mənbələrində
çəkilir. Lakin yeri-yurdu bilinməyən, barəsində yazılı mənbələrdə heç bir məlumat
olmayan yaĢayıĢ məntəqələri qat-qat daha çox olub. Təbiidir ki, həmin yaĢayıĢ
məntəqələrinin əksəriyyətinin qalıqları bu və ya digər dərəcədə dövrümüzə qədər
gəlib çıxmıĢdır. Məlum olduğu kimi, Azərbaycan arxeoloqları uzun illər ərzində
əsasən tarixi mənbələrdə adı çəkilən və koordinatları göstərilən Qəbələ, Gəncə,
Beyləqan, Mingəçevir, ġamaxı, Bərdə, Bakı, ġabran, Naxçıvan kimi iri Ģəhərlərin
arxeoloji cəhətdən öyrənilməsi ilə məĢğul olublar. Ölkənin ictimai-iqtisadi və
mədəni-siyasi həyatında önəmli yeri olan bir çox digər yaĢayıĢ yerlərinin arxeoloji
cəhətdən tədqiqi isə unudulmuĢdur [180, 74]. Həyatın qısa və ya uzunmüddətli
davam etməsindən asılı olaraq həmin yaĢayıĢ məntəqələrində bir və ya bir neçə
mədəni təbəqə formalaĢmıĢdır. Yazılı mənbələrdə adı xatırlanmayan bu tip yaĢayıĢ
81
yerlərinin demək olar ki, əksəriyyəti təbii dağıntılar, yaxud da tikinti və ya
təsərrüfat iĢləri zamanı üzə çıxıbdır.
Beləliklə, əsrlər boyu tariximizi özündə yaĢadan Ģəhər və Ģəhər tipli yaĢayıĢ
məntəqələrinin heç olmazsa bir qismi barədə bu gün artıq nisbətən daha ətraflı
söhbət açmaq imkanları var. Söhbət Girdiman vilayətinin ilk orta əsr abidələrindən
gedir. Onların öyrənilmə tarixi, dövrü və xarakterik xüsusiyyətləri barədə hələlik
aĢağıdakıları bildirmək olar.
QIRLARTƏPƏ
Ağsu-Ġsmayıllı ekspedisiyasının Nüydi və Uzunboylar abidələrindən sonra
Dağlıq ġirvan ərazisində tədqiq etdiyi ən möhtəĢəm abidə Ağsu rayonunun Qırlar
kəndi yaxınlığında yerləĢən və Ģərti olaraq Qırlartəpə adlandırılan çoxtəbəqəli
abidədir [196, 1-3; 560; 561; 563]. Orada Eneolit dövründən baĢlayaraq eramızın
V əsrinədək, təqribən 7 min il ərzində intensiv həyat olduğu müəyyən edilmiĢdir.
O, antik və erkən orta əsrlərə aid çoxsaylı abidələr kompleksinin əhatəsində -
ġamaxı ilə Qəbələni birləĢdirən və xalq arasında qədim «poçt yolu» kimi tanınan
magistral yolun üstündə yerləĢir.
ġirvanın həm aran, həm də dağlıq əraziləri Qırlartəpədən çox aydın görünür.
Oradan baxanda Ģimalda Basqal, Sulut, Mücü kəndləri, Fit və Niyal dağları, Ģərqdə
Muğanlı, qədim ġamaxı və Gülüstan qalası, qərbdə Qəbələyədək olan geniĢ
ərazilər, cənubda isə Ağsu və Kürdəmir rayonlarının ərazilərini özündə birləĢdirən
ġirvan düzü sanki ovuc içərisindəki kimi görünür.
Ağsuçayla Qırlartəpə arasındakı yastana yerli əhali arasında «Bədbinə»
deyirlər. Təqribən 8-10 hektara qədər sahəni əhatə edir. 70-ci illərdə üzüm əkmək
məqsədilə plantaj edilərkən oradan e.ə. I minilliyin sonlarına və eramızın
əvvəllərinə aid zəngin maddi-mədəniyyət qalıqları üzə çıxıb. Yerli sakinlərin
məlumatına görə Bədbinədən daha çox keramika və metal məmulatı tapılıb.
Yastanın ayrı-ayrı yerlərində tikinti qalıqlarının mövcudluğundan xəbər verən daĢ
topaları qeydə alınmıĢdır. Bütün bunlar isə orada təqribən 2000 ilə yaxın tarixi olan
yaĢayıĢ yeri və nekropol olduğundan xəbər verir [196].
80-ci illərin əvvəllərində Muğanlı-Ġsmayıllı yolu çəkilərkən Qırlartəpəyə
bitiĢik ərazilərdən çoxsaylı qədim maddi-mədəniyyət nümunələri üzə çıxmıĢdır. O
zaman təpənin arxa tərəfindən keçən yol yerində təqribən 0,8-1 m dərinlikdə 15-ə
yaxın qəbir qeydə alınmıĢdır. Həmin qəbirlərin demək olar ki, hamısından zəngin
maddi-mədəniyyət qalıqları əldə olunmuĢdur. Qəbir avadanlığı içərisində e.ə. II-I
əsrlərə və yeni eranın I əsrinə aid edilən çeĢidli keramika və metal məmulatı
üstünlük təĢkil edir. Silahların və döyüĢ ləvazimatının çoxluğu xüsusilə diqqəti
cəlb edir. Xatırladaq ki, Qırlartəpə ətrafındakı qəbir abidələrində antik dövrdə
Albaniya ərazisində istifadə edilən demək olar ki, bütün silah növlərinin
nümunələri tapılıb. Əfsuslar olsun ki, Ġsmayıllı-Muğanlı yolunun tikintisi zamanı