91
düşünən bir xudbin, oğul isə ―insanlıq aşiqi, təbiət və həqiqət
aşiqi, zərif ruhlu, şair təbiətli‖ bir adamdır. Lakin var-dövlət,
sərvət və ixtiyar atanın əlindədir. Turxan bəy oğlunu milyon-
çu bir bəyin qızına evləndirmək istəyirdi. Odur ki, kasıb, ziyalı
ailəsindən olan Humayın gəlişi onu qəzəbləndirir. Üstəlik
Humay açıq gəzir, çadra örtmür — buna dözməkmi olar?
Turxan bəy oğluna Humaydan əl çəkməsini və qızın bir həftəyə
qədər şəhərdən çıxıb getməsini əmr edir. Lakin eyni zamanda
hiss edir ki, oğlu onun əmrini yerinə yetirə bilməyəcək. O,
gənclərin özündən əlavə, onların bir neçə yeni fikirli
müdafiəçilərinə də rast gəlir. Bunlardan biri Turxan bəyin öz
qohumlarından olan Nadir bəydir. Nadir bəy ali təhsil görmüş
ziyalılardan biridir, hüquqşünasdır. O, işdə, qulluqda olduğu
kimi, ailədə də ədalətin, yeniliyin müdafiəçisi kimi özünü
göstərir və Turxan bəyin köhnə fikirləri ilə razılaşmadığını
bildirir. Hələ ilk pərdədə onların arasındakı qısa mükalimə
Nadir bəyin səciyyəsini çox yaxşı aydınlaşdırır:
T u r x a n b ə y — Cəmili evləndirmək istəyirəm...
N a d i r b ə y — Kim bilir? Bəlkə o, şimdiyə qədər
sevişib evlənmiş də, bizim xəbərimiz yox...
T u r x a n b ə y — Xayır, oğul mənimsə, xəbərsiz iş
tutmaz. Onunçun bir qız bulmuşam ki, röyasında belə görməz.
Həm gözəl, babasının bir dənəsi, həm də son dərəcə zəngin.
N a d i r b ə y — Məncə gözəllik zövqə aid bir şeydir. Sər-
vət isə, düşündüyünüz kimi, insanı pək məsud edəməz. Bir də,
bir qızı sərvəti üçün deyil, dilxah və tərbiyəli olduğu üçün alır-
lar.
T u r x a n b ə y — Nadir! Heç bir hiss, heç bir qüvvət, heç
bir yer yoxdur ki, orada altun, gümüş rol oynamasın. Əmin
olunuz ki, dünyanın bütün izzəti, bütün səadəti ancaq para ilə
əldə edilə bilir.
N a d i r b ə y — (yerindən qalxaraq) Əvət, hər şey para ilə
əldə edilir, illa fəzilət və insaniyyət!..
92
T u r x a n b ə y — Fəzilət də paradadır, insaniyyət də...
N a d i r b ə y—Yanılırsınız... Sizə insan qılığında elə
çulsuz, noxtasız uzunqulaqlar göstərə bilərəm ki, yalnız altun-
dan yapılmış bir palanları əksikdir...
1
Əsərdə insanlıq və fəziləti qızıl-gümüşdə görən bu ―noxtasız
uzunqulaqlar‖ əxlaqına qarşı çıxan başqa surətlər də vardır:
mühəndis müavini Bəypolad, evin xidmətçiləri, gözəl ruhlu
qoca Nazlı, Humayın anası İsmət və başqaları da bu yeni
insanların tərəfindədir. Marala gəlincə bu bədbəxt qadın
Humayı və Cəmili mehribanlıqla qarşılayır: heç olmazsa onun
salındığı qəfəsə ikinci bir azad quş da gətirmişlər. Bu onun
üçün bir təsəlli olur. 22 yaşlı gəlin ilə on yeddi yaşlı
―qayınana‖ sirdaş olurlar.
Cəmil də ilk dəfə gördüyü bədbəxt analığına, onun öz
sözləri ilə ―yalnız özünü düşünən, öz kefinə baxan atanın on
altı yaşlı gəlininə‖ acıyır, ona dərin rəğbət bəsləyir. Yeni ruhlu
adamların sayı az deyildir. Onlar bir-birinə kömək etməyə, bir-
birini müdafiə etməyə hazırdırlar.
Turxan bəyin də arxası, köməyi vardır. Bu arxa isə müəllifin
―başında qocaman bir sarıq, əbus çöhrəli bir ixtiyar‖
adlandırdığı şəhər qazısıdır.
Beləliklə, əsərdə bir tərəfdən, ictimai həyatın ən mürtəce
qüvvələrinin timsalı olan burjualaşmış mülkədar və ruhanilik,
digər tərəfdən isə müxtəlif ailələrdən, təbəqələrdən olan yeni
ruhlu ziyalı qüvvələr qarşı-qarşıya qoyulur. Dramın əsas
konflikti də bu qütblər arasındakı münaqişədən ibarətdir.
Müəllif mühafizəkar siniflərin və ruhaniliyin hər cür
yeniliyin, o cümlədən də qadın azadlığının, yeni ailənin
düşmənləri olduqlarını göstərmək istəmişdi. Şəhər qazısı
Humayın başıaçıq gəzməsinə ciddi etiraz edərək Turxan bəyə:
―Gəlinin islam qızı olduğu halda, xristiandan seçilmir‖, —
deyir. Turxan bəy də qazının uydurduğu şəriət qanunlarından
1
H.Cavid. Seçilmiş əsərləri, səh. 110-111.
93
özünün hakim mövqeyini möhkəmləndirmək, öz rəzalətlərini
pərdələmək üçün istifadə edir. Dördüncü pərdədə Turxan bəylə
Nadir bəy arasında olan aşağıdakı mükalimə də səciyyəvidir:
T u r x a n b ə y — ...Bu qızın üz-gözü açıq gəzməsinə nə
deyirsən?
N a d i r b ə y — Zatən o ta çocuqludan bəri açıq və sərbəst
olaraq böyümüşdür.
T u r x a n b ə y — ...Bu hərəkət şəriətə müvafiqmi ya?
N a d i r b ə y — Bilməm!.. Fəqət məncə şəriət insanların
nicat və səadəti üçün yapılmış bir qanundur. Xalqı təhlükəli
uçurumlara yuvarlayan bir qanun isə, pək çürük və mənasız bir
əfsanə deməkdir. Bir də nə islam şüarı, nə türklük səciyyəsi
qadınlara ―örtün‖ — deyə əsla məcbur etməz və bu hal yalnız
etiyaddan doğma bir məhkumiyyətdir ki, o da er-gec olur.
T u r x a n b ə y — Pək gözəl, bu şəhərdə Humaydan başqa
bir qız-gəlin yoxmu ya?
N a d i r b ə y — (təbəssümlü) Bir az sonra həpsini Humaya
arkadaş bulursunuz... Sağlam bir tərbiyəyə sarsılmaz bir əxlaqa
malik olan xanımların açıq gəzməsində heç bir məhzur
görməyirəm
1
.
Nadir bəyin nəzərində din, şəriət qanunları göydən düşmə
bir şey deyil, vaxtı ilə insanlar tərəfindən düşünülmüş, sonralar
isə zaman keçdikcə köhnəlmiş, bir qədər də təhrif edilmiş,
eybəcərləşdirilmiş, xalqı təhlükəli uçurumlara yuvarlayan
çürük, mənasız əfsanəyə çevrilmişdir. Beləliklə, Nadir özü bəy,
mülkədar nəslindən olsa da, mühafizəkar turxanbəylərə
nisbətən xeyli dəyişilmiş, irəli gəlmiş, görüşləri etibarı ilə
tamamilə mühafizəkar mülkədarlığa qarşı duran bir ziyalı,
liberal mülkədardır.
Nadir bəy N.B.Vəzirov və Ə.Haqverdiyev kimi realist
yazıçılarımızın əsərlərindən bizə tanış olan fəxrəddinlər və
fərhadlar nəslindəndir; köhnə dünyadan, köhnə zehniyyətdən
ayrılmağa can atan ziyalılardan biridir.
1
H.Cavid. Seçilmiş əsərləri, səh. 141-142.
Dostları ilə paylaş: |