Azərbaycan mühacirət irsi
143
taynıe doqovorı. Naliçie taynıx punktov v doqovorax sçitaetsə
protivoreçahim İnteresam mirovoy politiki.
V dele priostanovleniə aqressii Sovetov, znaçenie doqo-
vora, podpisannoqo Turüiey, Öqoslaviey i Qreüiey, poistine ve-
liko. Pogtomu, Sovetı i vsə ix peçatğ, stremətsə oçernitğ gtot
doqovor drujbı i sotrudniçestva, i gtim oni staraötsə skrıtğ ot
vas gtot udar, kotorıy nanesen gtim doqovorom po sovetskim
aqressivnım planam.
Predskazaniə Stalina o neizbejnosti voyn mejdu «ka-
pitalistiçeskimi» stranami, izlojennıe v eqo trude «Gkono-
miçeskie problemı soüializma v SSSR» ne opravdıvaötsə.
Ne vziraə na strastnoe jelanie Kremlə i eqo pətıx kolonn,
svobodnıe stranı ne podnimaöt voynu druq protiv druqa.
Naoborot, pered liüom sovetskoy aqressii Svobodnıy mir vse
bolğşe obcedinəetsə i gto dvijenie s kajdım dnem rasşirəetsə i
ukrepləetsə. Takoe je dvijenie za obcedinenie protiv Sovets-
koqo imperializma proisxodit v svobodnıx musulğmanskix
stranax. Nesmotrə na sovetskie intriqi, na sovetskuö propa-
qandu i na sovetskiy antisemitizm, musulğmannskiy mir
vmeste s Zapadom budet zahihatğ svobodu i demokratiö.
Jurnal «Azerbaydjan», Mönxen,
1953 q. mart, № 10
Azərbaycan mühacirət irsi
144
“
“
A
A
Z
Z
A
A
D
D
L
L
I
I
Q
Q
”
”
R
R
A
A
D
D
İ
İ
O
O
S
S
U
U
N
N
D
D
A
A
Ç
Ç
I
I
X
X
I
I
Ş
Ş
L
L
A
A
R
R
I
I
«Kommunist hakimiyyətinin ən ağır cinayətlərindən biri
kimi biz onun xalqın yaradıcı fəaliyyəti və ölkənin mədəni həyatı
üzərindəki zülmünü qeyd edirik. Böyük Azərbaycan ədəbiyyatı,
musiqisi, salnaməsi, elmi – xalqın bütün yaradıcılıq qabiliyyəti-
nin formaları Stalin tiranlığı ilə məhv edilmişdir. Bizim mədəni
irsimiz və onun Avropa və dünya mədəniyyəti ilə bütün əlaqələri
mənasız və amansızcasına məhv edilir. Mədəniyyətin canlı daşı-
yıcıları isə daha amansızcasına güllələnirlər. Tapdanmış mənəvi
dəyərlərin qo-runması və xalqımızın varlığının qorunması üçün
biz öz səsimizi qaldırırıq».
“AZADLIQ” RADİOSU İLƏ
AZƏRBAYCANLILARA İLK MÜRACİƏTİ
Həmvətənlər! Nəhayət, bizim öz xüsusi səsimiz var!
Stalin polis terroru bizi öz evimizdə susmağa məcbur etsə də,
xaricdə qorxmadan və maneəsiz danışa bilirik. Azadlığa olan
daimi inamımız xalqımızın qəlbində sönmədi. Bizim birinci və-
zifəmiz – azadlığa olan iradəmizi yaşatmaqdır.
Kommunist tira-
nlığına qarşı olan müqavimət gücü də xalqımızda tükənmədi.
Biz azərbaycanlılar, Sovet İttifaqının başqa xalqları kimi,
kommunist
rejimini
məhv
edib,
alınmış
azadlığımızı
qaytarmaqda qərarlıyıq. Harda olmağımızdan asılı olmayaraq,
istər Sovet İttifaqında, istərsə də xaricdə azad Qərbdə olaq,
hamımız ürəkdən bir şeyi istəyirik: Kreml hakimiyyətinin yı-
xılmasını!
Bir qədər əvvəl Sovet İttifaqını tərk etmiş yüz minlərlə
kəndli və fəhlələr həqiqəti qorxmadan demək imkanı əldə
Azərbaycan mühacirət irsi
145
etmişlər. Çoxlu keçmiş komsomolçu və kommunistlər, Sovet
ordusunun əsgər və zabitləri, Daxili İşlər Nazirliyinin keçmiş
işçiləri əvvəllər müdafiə etdikləri hakimiyyətlə mücadilə
aparmaq qərarına gəlmişlər.
Burda, xaricdə demək olar ki, Sovet İttifaqının bütün
xalqları təmsil edilmişlər.
Biz hamımız, gənclər və yaşlılar olaraq Stalinin dəmir pər-
dəsində yaşayan və əzab çəkən sizlərlə bir əzmdə və bir
ruhdayıq.
Biz hamımız, gənclər və yaşlılar Stalinin dəmir pərdələri
arxasında yaşayan və əzab çəkənlər olaraq bir iradə və ruhla si-
zinləyik. Sizin kədəriniz, sizin fikriniz-bu, bizim kədərimiz, bi-
zim fikrimizdir və bizim səsimiz -sizin səsinizdir.
1952-ci ilin oktyabrın 16-da xaricdəki siyasi qrupların
nümayəndələri Vətəni kommunist diktaturasından xilas etmək
üçün “Antibolşevik mücadilənin Koordinasiya Mərkəzi”ni
yaratdılar. Biz bu diktaturaya qarşı xalq hakimiyyəti prinsiplə-
rini qoyuruq. SSRİ ərazisində yaşayan bütün xalqlarla birgə
demokratik ifadə göstərmək əsasında öz müqəddəratını azad tə-
yin etmək hüququnu tanıyırıq. Biz bütünlüklə vicdan və dini
azadlıqların verilməsi tərəfdarıyıq. Biz yalnız insanın insan tə-
rəfindən istismarının deyil, eyni zamanda insanın partiya və
dövlət tərəfindən də istismarının da əleyhinəyik. Biz dövlət
siyasətinin insan şəxsiyyətinin azad inkişafı maraqlarına və
xalqların maddi və mənəvi həyat tərzinin yüksəldilməsinə tabe
edilməsi tərəfdarıyıq. Bizim istismarçıların qışqırıb dedikləri o
“xoşbəxt” həyat; yaxud ləyaqətli insan həyatı o zamana qədər
mənasız olacaq ki:
1) terror və işgəncə sisteminə son qoyulsun;
2) Qul əməyinin bütün formaları məhv edilsin;
3) Bizim dövr
üçün qorxu və biabırçı sayılan cəhənnəm həbs düşərgələri yox
edilsin;
4) Kolxozlar buraxılsın və kəndlilərə torpağa sahibolma
və torpaqdan istifadə formasını seçmək hüququ verilsin.
Kommunist hakimiyyətinin ən ağır cinayətlərindən
biri kimi
biz onun xalqın yaradıcı fəaliyyəti və ölkənin mədəni həyatı üzə-