INFLUENCE OF EXPOSITION OF SLOPES ON MORPHOGENETICAL
DIAGNOSTICAL AND SOIL COVER STRUKTURA OF MOUNTAIN-MEADOW AND
MOUNTAIN-FOREST SOILS IN THE LITLE CAUCASUS
V.H.HASANOV, B.N.ISMAILOV, R.H.ASLANOVA, E.R.NURIEV
Institute of Soil Sciences and Agro chemistry NANA
Based on comparative geographic researches was defined influense of exposition of slopes on
morphogenetical diagnostics of types and sub-types of mountain-meadow and mountain-foresy
soils of Little Caucasus. It was determined that, soils spread in the drier south-eastern slopes which
are characteristic thin skeletonless accumulative organic horizon, low humus, nitrogen content and
absorbed basis, light granulometric texture than shaded well-soil moistening north-western slopes.
The principles of soil reflactence ranges given “relief sculpture” involving research on
methods of soil “key areas” and on this basis made up of large-scale soil maps (1:25 000) of
National Park Geygyol Was defined 4 types of structures of soil: Wavy-free, Fan-shaped,
Simmetrically-tree, Curl and characterized elementary soil areals.
UOT: 631.157
TORPAĞA TƏSİR GÖSTƏRƏN TƏBİİ VƏ ANTROPOGEN FAKTORLAR
(Gəncə-Qazax bölgəsi timsalında)
L.V.QARAYEVA, doktorant
AMEA, Suvarma və Eroziya İnstitutu, AZ 1007, Bakı, M.Qaşqay 36, Tel: 0504927749
Torpaq-bizi əhatə edən ətraf mühitin əsas və vacib komponentlərindən biridir. Onun bütün
əsas ekoloji funksiyaları, onun ümumi göstəricisi olan – torpaq məhsuldarlığında cəmləşir. Bir çox
təbii və antropogen təsirlər vardır ki, bunlar da öz növbəsində torpağın məhsuldarlığını azaldır,
torpağın və məhsulların keyfiyyətini aşağı salır. Bu təsirlərdən eroziya, torpaqların
çirkləndirilməsi, torpağın təkrar şorakətləşməsi və bataqlaşması, səhralaşma, sənaye və kommunal
inşaat üçün torpaqların mənimsənilməsi kimi faktorları göstərmək olar. Məqalədə torpağa təsir
edən faktorlardan bəhs edilir.
Açar sözlər: şorakətləşmə, bataqlaşma, səhralaşma, eroziya
Ключевые слова: засоление, заболачивание, опустынивание, эрозия
Key words: salinization, waterlogging, desertification, erosion
Eroziya - latın sözü olan “erozis”-dən götürülüb, mənası “dağılma”, “aşınma” və yaxud
“qoparmaq” deməkdir. Torpağın eroziyası dedikdə torpağın yararlı olan üst münbit qatının yağış və
qar suları tərəfindən yuyulub aparılması, habelə şiddətli külək ilə sovrulub dağılması nəticəsində
torpaqaltı qatların (suxurların) çılpaqlaşması nəzərdə tutulur. Torpağın eroziyası mürəkəb bir proses
olub, onun əmələ gəlməsi və inkişafına təbii-tarixi amillər, eləcə də insanların bir sıra düzgün
olmayan təsərrüfat fəaliyyəti halları böyük təsir göstərir. Təbiətdə insanlar intensiv təsərrüfat
fəaliyyətinə başlayana qədər torpaq eroziyası normal şəkildə getmişdir. Eroziya prosesinin əmələ
gəlməsinə və inkişafına təbii-tarixi amillərdən - relyef, iqlim, sahənin geoloji-geomorfoloji
quruluşu, torpaq əmələgətirən suxurların litoloji tərkibi, torpaq-bitki örtüyü böyük təsir göstərir.
Suyun təsiri altında torpağın dağılmasına
su eroziyası, küləyin təsiri altında dağılmasına isə
külək
eroziyası və ya
deflyasiya deyilir.
Torpağın çirkləndirilməsi – insanın aktiv və passiv fəaliyyəti nəticəsində torpağa daxil olan
müxtəliv növ tullantılar nəzərdə tutulur (məs, pestisidlərin artıq miqdarda toplanması, həll
olunmamış gübrələr, heyvandarlığın tullantıları, tarlaçılıq, sənaye tullantıları, patogen orqanizmlərlə
çirkləndirmə, neft məhsulları və s.). Bir qayda olaraq, torpaq çirkləndiriciləri qida zəncirlərinə
bitkilərlə və heyvanlar tərəfindən qoşulur və bu yolla insana çatırlar [1].
Torpağın şoranlaşması dedikdə - qrunt və ya səth sularının axını ilə, həmçinin, irriqasiya
suvarması ilə əmələ gələn asan həll olunan duzların torpaqda toplaşaraq, onu yararsız hala gətirib
çıxaran amilə deyilir. Torpaqların şoranlaşması - suvarılan əkinçiliyin inkişafını məhdudlaşdıran
səbəblərdən biridir. Torpağın bataqlaşması - torpağın artıq nəmləməsinə gətirən torpaq əmələ
gətirən prosesdir. Su-hava rejiminin, rütubətin yığımının və torpaqda anaerob şəraitin yaranmasının
dəyişikliyindən başlanır. Torpağın bataqlaşması qrunt, yamac sularla və ya atmosfer yağıntılarıyla
yarana bilir. Torpağın bataqlaşmasına əhəmiyyətli dərəcədə təsir göstərən faktor insan fəaliyyətidir.
Torpağın bataqlaşması hidrotexniki tikinti vaxtı qrunt sularının qalxması nəticəsində (məs, süni
göllərin sahillərində, kanallarda və s.), həmçinin, torpaqların becərilmə nizamlanmasının olmaması
zamanı müşahidə olunur.
Səhralaşma planetimizin milyonlarla insanları üçün faciəli hadisə hesab edilir. Belə ki,
səhralaşma torpağın və bitki örtüyünün deqradasiyası, onların bioloji və iqtisadi məhsuldarlığının
azalması və ya tamamilə itirilməsi deməkdir. Səhralaşma zamanı məhsuldarlıq fəlakətli dərəcədə
aşağı düşür, mal-qara tələf olur, su mənbələri quruyur, əkin sahələri şoranlaşır, qumluqlar yaşayış
yerlərinə doğru «hərəkətə» gəlir,
bunun nəticəsində yoxsulluq, aclıq və xəstəliklər baş verir.
Amerika alimi Q.Dreqni üç faktorun (bitki örtüyünün tərkibinin dəiyşməsi, torpağın
eroziyası və şoranlaşması) indiqatorluğu əsasında 4 səhralaşma dərəcəsi ayırır.
- Zəif səhralaşma – bitki örtüyünün və torpağın zəif pozulması. Məhsuldarlığın 10%-dən az aşağı
düşməsi ilə ifadə olunur.
- Orta dərəcə səhralaşma – mal-qaranın otarılması üçün qeyri-əlverişli şərait yaranır, torpağın
eroziyası inkişaf edir, məhsuldarlıq 10-50% aşağı düşür.
- Yüksək dərəcə səhralaşma (güclü səhralaşma) – yem bitkiləri az qiymətli ot növləri və kollarla
əvəz olunur, eroziya nəticəsində torpağın münbit qatı dağılır, məhsuldarlıq 50%-dən çox aşağı
düşür. Səhralaşmanın bu mərhələsində pozulmuş ərazinin bərpası yavaş gedir, yüksək kapital
qoyuluşu tələb olunur.
- Çox yüksək dərəcə səhralaşma (çox güclü) – bərpa olunmaz proses olub torpağın bərpası
mümkün deyil [6].
Mövcud şəraitdə torpaqların özəlləşməsilə əlaqədar olaraq ortaya çıxan bir çox problemlər
torpaqların düzgün istifadə olunmasına və qorunmasına ciddi əngəllər yaradır:
- çəpərlər, sahələrarası yollar, arxlar altında xeyli “torpaq itkisi” yaranır və münbit torpaqlar
istehsaldan kənarlaşdırılaraq öz münbitliyini ititrir.
- kiçik torpaq sahələrində növbəli əkin sistemini tətbiq etək mümkün olmadığından torpaqların
münbitliyi müəyyən zaman intervalında azalmağa başlayır;
- kiçik torpaq sahələrində texnoloji proseslərin mexanikləşdirilməsi çətinliyi yarandığından,
istehsalda əl əməyi üstünlük təşkil edir və istehsal olunan məhsulun maya dəyəri yüksək,
məhsuldarlığı isə aşağı olur;
- kiçik torpaq sahələrini istehsal dövriyyəsindən ayırıb dincə qoymaq, torpaq mülkiyyətçisi üçün
sərfəli deyil, belə ki, bu, torpaqların münbitlik xassələrinin pisləşməsinə gətirib çıxarır;
- kiçik torpaq sahələrində torpaqların mühafizəsi məqsədilə aqrotexniki, aqrokimyəvi, meliorativ,
fitosanitar və digər tədbirlər kompleksini həyata keçirmək üçün torpaq istifadəçisinin iqtisadi
imkanları məhdud olduğundan torpaqların münbitliyi daim pisləşir [5].
Gəncə-Qazax bölgəsi Böyük və Kiçik Qafqaz sıra dağlarının arası ilə Qərbdən Şərqə doğru
uzanan böyük dağ ətəyi düzənlikdən, qismən dağlıq ərazidən ibarətdir. Ərazisi 1.23 mln/ha torpaq
örtüyünə malikdir. Bu bölgənin torpaqları, Kiçik Qafqaz dağlarından başlanan çayların axını
istiqamətində gətirmə konuslarından ibarət çınqıl qatı üzərində əmələ gəlmişdir. Bu torpaqlar
qranulometrik tərkibcə yüngül olub, yüksək dərəcəli su keçirmə qabiliyyətinə malikdirlər.
Konuslararası depresiyada əmələ gələn torpaqlar qranulometrik tərkibcə orta gillicəli olub, çınqıl
qat üzərində yayılmışlar. Əsas torpaq növü şabalıdıdır. Bu torpaqlar başlıca olaraq, tünd şabalıdı
(tünd boz – qəhvəyi), şabalıdı (boz qəhvəyi), açıq şabalıdı (açıq boz-qəhvəyi), ibtidai şabalıdı