114
Azadlıq və haqq yolunda igidlik ilə öz həyatlarını qurban vermiş
Azərbaycan oğulları içərisində məsum uşaqlar da vardır ki,onların kiçik, incə
əzələlərinin çəng olmasından dar ağacları belə lərzəyə gəlmişdir, onlara zillənən
həlqələnmiş gözlər qarşısında dar ağacının izi bu uşaqların boğazını sıxıb,
dodaqlarını göyərdib, rənglərini soldurdu. Nəhayət, onlar çabalayıb can verdilər...
Dünyada nə qədər fikrə sığışan müsibət, işgəncə varsa, nə qədər əzab-
əziyyət varsa Azərbaycan əhli öz dəhşətli tarixi boyu biri-birinin ardınca onlara
məruz qalmışdır...
Istərsə müharibə iştirakçısı və ya bitərəf qüvvələr, istərsə də xarici və ya
daxili qüvvələr möhkəm iradəli və dərin, səbirli Azərbaycanda bir çox macəralar
törətmiş, ana vətənimizə təcavüz edərək iti caynaqları ilə onun mehriban sinəsini
yaralamışlar. Bir tərəfdən həm qalib, həm məğlub qoşunlar Azərbaycanın abad
yerlərini odlara yaxıb yandırmış, kül qalağına çevirmişlər. Digər tərəfdən isə daxili
nankor ünsürlər ana vətənimizə dəlicəsinə zərbə endirmiş, ismətli ana və qızlarının
ürəklərinə elə bir dağ vurmuşlar ki, onların kədərdən partlamış dodaqlarından hələ
də qan sızmaqda və nalələri eşidilməkdədir.
Hələ də Azərbaycan qan içindədir. Tehran isə indi Azərbaycanın qanlı
cəsədinə nəzər salır və bu al qana boyanmış bədənə rəhmli nəzərlə baxır.
Tehrandakı dillər, qələmlər Azərbaycanın qüssə və kədərlərini açıb izah edir,
danışıqlar və yazılarında tərif, təhsin edici sözlər işlədirlər.
X X X
Ancaq, ey qeyrətli Azərbaycan xalqı, ey vətənin əsirlikdə yaşamış
igidlərinin oğul və qızları,
Ey azadlıq yolunun qorxmaz qəhrəmanı,
Ey tərifə belə ehtiyacı olmayan Azərbaycan.
Bu tərif, təhsinlərin hamısı verdiyin qurbanların qan bahasıdır,
115
Iran fəzasında yüksələn bu tərif, təhsin səsləri sənin ölməz cavanlarının,
mərd qocalarının, iradəli uşaqlarının,hələ də təsəlli tapmayıb, ovunmayan qadın və
qızlarının səsidir.
Indi eşitdiyin bu səslər onların səsidir.
Ayıl!
Qulaq as!
Ey Azərbaycan, ey Azərbaycanın demokratik qüvvələri, başını qaldır!
Tutalım ki, hazırda döşünə qədər fəlakət, bədbaxtlıq burulqanında batmısan,
bədəninə endirilmiş zərbələr nəticəsində təfəkkür qüvvəsini itirmisən və ən dəhşətli
ehtiyac içərisində aciz qalaraq çapalayırsan, tutalım ki, qışın şaxtası çılpaq
bədənini dəhşətli surətdə parçalayır: düşgün, pərişan olmusan, ac-yalavac
qalmısan, tutalım ki, həddən artıq bədbəxt olmusan, axı müharibədə iştirak edən
ölkələr sənin tək korluq çəkməmişlər. Təqsirkar olan millətlər sənin tək əzab,
işgəncə görməmişlər. Dünyada ən ağır cəzaya layiq olan zalımlar xilas olmuşlar,
sən isə hələ də giriftarsa... Tutalım ki, bədənin başdan ayağa deşilib yaralanmışdır.
Buna baxmayaraq sən yenə də şərəfli başını qaldır! Ölkədə yüksələn bu səmimi
tərif, təhsin, həmrəylik səslərinə qulaq as!..
Qoy, bu səslər sənin ürəyində, ruhiyyəndə güclü bir tufan, dərin bir intibah
hissi törətsin... Sən zəifləmiş bir pəhləvan, gücdən düşmüş bir qəhrəmana
oxşayırsanki, onu cəsarətləndirmək, yenidən ayağa üçün onun qeyrət, heysiyyət və
izətinəfsində təsir etməkdən güclü tədbir və vasitə ola bilməz. Hamıdan əvvəl sən
özün-özünə yardım göstərməlisən. Sən özün-özünə nicat verəcəksən! Əgər sənin
təbiətində olan həyat cövhəri tükənmiş, fəaliyyət odu təmamilə sönmüşsə,
keçmişdəki xasiyyətini itirmişsənsə, artıq səninlə vidalaşmaq lazımdır. Yox, sənin
damarlarında o parlaq cövhərdən azacıq da olsa, o qeyrət odundan qığılcım qədər
də olsa hələ qalmamışdır.
Ey Azərbaycan demokratiyası, qabaqda xoşbəxt gələcəyin var, o bəxtəvər
və nailiyyətli gəkləcək üçün sənı və xalqına eşq olsun!
Sən yenilik (təcəddüd) və inkişafın geniş meydanının qəhrəmanısan, təcrübələr
görüb sınaqlardan çıxmısan. Indi isə sənin qarşında yeni bir dövr açılmaqdadır.
116
Göstərdiyin fədakarlığın yüksək səmərələrini gördün. Öz qanını tökdün,ayaqlar
altında əzildin. Həyat qüvvəsini itirdin,buna baxmayaraq səni istədiyin məqsədə
çatdıran şərafətli yoldan dönmədin. Sənin inad, müqavimətin nəticəsində ən
qüdrətli, güclü zülmkarlar və onlarla birlikdə zülm, qəddarlıq, işgəncə, əzab, dar
ağacı, zəncir və zindan – bunların hamısı biri-birinin ardınca məhv olub getdilər.
İstərsə yabancı qəsbkarlar, istərsə də ikiüzlü dostlar öz cəzalarına çataraq yox
oldular... Təhqirlər, təcavüzlər, hücumlar, mühasirələr, kütləvi edam – bunlar
rəhmsizcəsinə səni parçaladı, pərişan etdi. Lakin məğlub olmadın.... Dəfələrlə
yıxıldın,lakin hər dəfə yıxıldıqda yenə təzə bir qüvvə ilə ayağa qalxdın,durub
müqavimət göstərdin. Hadisələr, macəralar sənin əzm və iradənin üstündən
keçərək onu tapdalamaq istədi. Lakin onlar keçib yox olduqdan sonra, yenə
canlandın, həyatını davam etdirdin.
Həyatında keçirdiyin bu dövr səndən fədakarlıq, canından keçmək tələb etdi,
sən isə hamısına dözdün, axar suyu belə sənin üzünə bağladılar, çörəksiz, azuqəsiz
qaldın, nəhayət məqsədinə nail oldun!
Mütləqiyyəti devirdin!
Sənin gördüyün bu iş pozmaq işi idi. Çürük, deşik-deşik olmuş köhnə binanı
uçurub torpaqla yeksan etməli idin, onuda elədin. Bu yıxıb, məhv etmək işini
həyata keçirmək üçün od, qan, dəmir və polad lazım idi. Bu iş həm maddi
mənbələr, həm də əzələlərinin güclü olmasını tələb edirdi, sən isə o təlabatın
hamısını yerinə yetirdin.
Indi, bir tərəfdən qarşında biri-birinin üstünə qalanmış xərabələr, keçmiş
əmək nəticələrinin uçulub dağılması ilə bərabər ən zəruri olan gündəlik təlabat
durur və hazırkı dərdlərin səbəbi olan fəlakət, bədbəxtliklərə qarşı lazım olacaq
saysız-hesabsız tədbirlər sənə xatırladılır. Digər tərəfdən isə Tehranın mütərəqqi
ziyalılarının səsini, Azərbaycan xalqının nəcib xislətləri haqqında deyilən tərif və
afərin səslərini eşidirsən. Bu ibrət verici mənzərəyə qarşı artıq düşünmək, ölçü
Dostları ilə paylaş: |