39
iti ağlı olan, cazibədar və intizamlı adam təsiri bağıĢlamıĢdı. O, həm də
kifayət qədər açıq adam idi, bu ona iki dəfə seçkilərdə qalib gəlməkdə
köməklik göstərmiĢdi. Mən onu qonĢu küçədəki hansısa avtomobil
mağazasının sahibi kimi təsəvvür etdim, həmin adam həm də kiçik liqadakı
uĢaq beysbol komandasına məĢqçilik edir və bazar günlərində həyətdə
barbekyu hazırlayır, bir sözlə, nə qədər ki, söhbət idmandan və uĢaqlardan
gedir, o tam qaydada xoĢ həmsöhbət olaraq qalır. Həmin səhər yeməyində
bir an oldu ki, əllərimizi bir-birimizin çiyninə vurduqdan, xoĢ sözlər
mübadiləsi etdikdən sonra biz yerlərimizdə oturduq, Vitse-prezident Çeyni
sakitcə bekonla qayqanaq yeməyə baĢladı, Karl Rouv isə stolun o baĢında
böyürtkən deserti yeməklə məĢğul idi. Bu vaxt prezident gözləmədiyim
tərəfdən üzünü mənə çevirdi. O, təkrar-təkrar özünün ikinci prezidentlik
müddətinin əsas problemlərindən, xüsusən Ġraqa münasibətdə həmin kursun
saxlanması zərurətindən, terrorizmlə mübarizə haqqındakı qanuna yenidən
baxılmasından, sosial müdafiə sistemindəki islahat zərurətindən, vergi
qoyulması sisteminin kökündən dəyiĢilməsindən, hakimlərin seçilməsində
səsvermə prosedurasından danıĢdı və birdən elə bil ki, onu elektrik
rozetkasına taxdılar. Prezidentin gözləri bir nöqteyə dikildi, səsində
həyəcanlı, tələsik ahənglər meydana gəldi, bu adətən onun sözünün
kəsilməsinə adət etməmiĢ adamlarda olur, onlar sadəcə olaraq buna dözə
bilmirlər. XoĢ danıĢıq peyğəmbərin sərt güzəĢtə getməməsi ilə əvəz olundu.
Mən Respublikaçı kollelaqalarımın onun ağzına necə baxdıqlarını gördüm,
hakimiyyətin bəxĢ etdiyi dəhĢətli izolyasiya, həm də müdrik bani-ataların
necə sistem yaratdıqları və burada da bu hakimiyyətin daim nəzarət altında
olması barədə düĢündüm.
-
Senator.
Mən çevrildim, öz xatirilərimdən ayrıldım və qarĢımda Ağ evin əsasən
qaralardan təĢkil edilən ofisiantlar Ģtatından olan yaĢlı adamlardan birini
gördüm.
-
BoĢqabı götürmək olar?
Mən baĢımla razılıq verdim, xüsusi reseptlə hazırlanmıĢ toyuq ətini
çeynəyib qurtarmıĢdım və gördüm ki, artıq Prezidentlə salamlaĢmaq
istəyənlərin növbəsi qurtarır. Tələsik məclis sahiblərinə təĢəkkürümü
bildirib, mən Mavi zala yollandım. Qapı yanında gənc dəniz piyadası
nəzakətlə mənə dedi ki, Ģəkil çəkdirmə qurtarmıĢdır və Prezident indi təyin
olunmuĢ görüĢdə olmalıdır. Mən dönüb gedirdim ki, bu vaxt Prezident
qapıda göründü və məni otağa dəvət etdi.
O, mənim əlimi sıxıb dedi:
40
-
Obama! Gəlin Laura ilə tanıĢ olun. Laura sən ki, Obamanı
xatırlayırsan? Biz onu seçki keçirilən axĢamı televiziya ekranında
görmüĢdük. Gözəl ailədir! Sizin arvadınız isə təəssürat yaradan xanımdır.
-
Ġkimizi də layiq olduğumuzdan yüksək qiymətləndirdiyinizə görə sağ
olun, mister Prezident – deyə cavab verdim, Birinci ledinin əlini sıxdım,
həyəcanla düĢündüm ki, görən yeməyin qırıqları ağzıma yapıĢmayıb ki.
BuĢ köməkçisinə tərəf çevrildi və o, bir andaca ona əl üçün olan yaĢ
xörək dəsmalını uzatdı.
- Lazımdırmı?– deyə prezident mənə müraciət etdi – YaxĢı Ģeydir.
Səliqəsiz görünmək istəmədiyimdən mən də salfetkanı götürdüm.
-
Gedək, - deyə prezident məni kənara çəkdi və sakitcə dedi : - Əgər
mən sizə kiçik məsləhət versəm, ümid edirəm ki, etiraz etməzsiniz.
-
Əlbəttə yox, mister Prezident.
O, baĢı ilə razılığını bildirib davam etdi.
-
Sizin gözəl gələcəyiniz var, olduqca gözəl... ancaq mənim bu Ģəhərdə
olmağım heç də birinci gün deyildir və inanın, bura əsəbləri zəif olanlar
üçün deyil. Diqqət mərkəzində olanda, necə ki, siz indi bu vəziyyətdəsiniz,
istəsən də, istəməsən də, elə bil ki, səni ovlayırlar. Mən təkcə özüm
haqqımda demirəm, həm də sizin barənizdə deyirəm. Hamı gözləyir ki, nə
vaxt sürüĢəcəksən, anladınızmı? Ona görə də burada ehtiyatlı olmaq
lazımdır.
-
Sağ olun, mister Prezident.
-
Ġndi yaxĢı oldu. Artıq mən getməliyəm. Bilirsinizmi, sizinlə məndə
nəsə bir ümumi cəhət vardır.
-
Nədir o?
-
Bizim ikimiz də Alan Kizlə debat aparmıĢıq. Onunla çarpıĢmaq asan
məsələ deyil.
Mən güldüm, biz qapıya tərəf gedəndə, ona seçkiqabağı
kampaniyamdan bir neçə əhvalatı danıĢdım. Yalnız Prezident zaldan
çıxanda, yadıma düĢdü ki, söhbət vaxtı mən əlimlə onun çiyninə
toxunmuĢdum. Mənim belə bir sadədil adətim vardır və düĢünürəm ki, onda
dostlarımın çoxu gərginlik keçirdi, hələ zalda olan təhlükəsizlik xidməti
əməkdaĢlarını demirəm.
Senatda iĢləməyə baĢladığım ilk gündən BuĢ adminstrasiyasının
siyasətini ardıcıl olaraq və bəzən kəskin qaydada tənqid edirdim. Mən hesab
edirəm ki, varlı adamlar üçün vergilərin azaldılması nəinki düĢünülmüĢ,
hətta əxlaq nöqteyi-nəzəridən olduqca Ģübhəli bir tədbirdir. Mən
adminstrasiyaya onun etibarlı səhiyyə sistemini yaratmaq sahəsindəki
cəhdlərinin uğursuz olduğunu, ciddi konsepsiya hazırlamağı, Amerikanın
rəqabət qabiliyyətini yüksəltməyi məsləhət görürdüm. Hələ 2002-ci ildə,
41
Senatın seçki kampaniyası baĢlamamıĢdan əvvəl mən Çikaqoda müharibə
əleyhinə olan mitinqlərin birində çıxıĢ edib, administrasiyanın Ġraqda kütləvi
qırğın silahlarının olması barədəki sübutlarından Ģübhələndiyimi və bu
ölkəyə, bizə olduqca baha baĢa gələn müdaxilənin səhv olduğunun vaxtilə
hökmən etiraf ediləcəyini söylədim. Bağdaddan, bütün Yaxın ġərq
regionunun qalan hissəsindən gələn son xəbərlər həmin proqnozun yalnız
doğru olduğunu təsdiq edir.
Demokratlar Ģəxsən Corc BuĢu pis adam hesab etmədiyimi etiraf
etdikdə, çox vaxt təəccüblənirlər və düĢünürəm ki, o, öz administrasiyası ilə
birlikdə ölkənin xeyrinə səmimi qaydada iĢləməyə çalıĢır.
Mən bunu ona görə demirəm ki, məni hakimiyyət çox Ģirnikdirir. Ağ
evə dəvəti mən tam adekvat qaydada qiymətləndirir, buna siyasi nəzakətdən
artıq olan bir Ģey kimi baxmıram, yaxĢı baĢa düĢürəm ki, əgər
administrasiyanın iĢinə nəsə ciddi surətdə təhlükə törətsə, tezliklə «uzun
bıçaqlar» iĢə düĢəcəkdir. Bundan da baĢqa, Ġraqda hansısa üzvünü itirmiĢ
ailəyə məktub yazanda və ya pul təminatının azalmasına görə kollecdən
çıxarılan tələbə qızdan gələn imeyli oxuyanda, daim yada salıram ki,
hakimiyyət baĢında duranların qərarlarının nəticələri nə qədər ciddi ola bilər
və pis cəhət isə orasındadır ki, həmin nəticələr onların öz vəziyyətinə heç bir
təsir göstərmir.
Mən bunu ona görə deyirəm ki, əgər vəzifə, xidmətçi personal,
təhlükəsizlik rejimi kimi sahələrdə olan bər-bəzək götürülsə, onda Prezident
və onun ətrafı çox Ģeydə adi adam tək, bizim kimi bütün öz günahları və
ləyaqətləri, Ģübhələri və dərində gizlədilmiĢ qətiyyətsizliyi ilə görünəcəkdir.
Vacib deyildir ki, onların siyasi kursu mənə nə qədər düzgün olmayan kimi
görünür. Vacib deyildir ki, bu kursun hara aparıb çıxarmağına görə mən
onların məsuliyyət daĢımasında inadkarlıqla israr edirəm, bu adamlarla
danıĢanda həm də mən onları buna sövq edən motivləri anlamağa və bizdəki
dəyərlərin istənilən halda eyni olduğunu unutmamağa çalıĢıram.
VaĢinqtonda belə mövqe tutmaq o qədər də asan deyildir. Burada
aparılan siyasi müzakirələr bəzən o qədər kəskin olur ki, - bu mübahisələr
isə Ġraqdakı müharibəyə göndərilən gənc kiĢi və qadınlardan tutmuĢ gövdə
hüceyrələrinin tədqiqatının məqsədyönlülüyünə qədər hər Ģey barədə ola
bilər, - buradakı ən kiçik fikir ayrılığına da böyüdən ĢüĢə altında baxılır.
Partiyaya sədaqəti qoruyub saxlamaq zərurəti, seçki kampaniyalarının sərt
tələbləri, istənilən konfliktin mətbuat tərəfindən ĢiĢirdilməsi heç də etibar
atmosferinin yaranmasına kömək etmir. O faktı da hesabdan silmək olmaz
ki, administrasiyanın əksər əməkdaĢları hüquqi və ya politoloji təhsil
almıĢlar, deməli konkret problemlərin həllindən daha çox, söz
müharibələrinə meyllidirlər. Paytaxtda bir müddət iĢlədikdən sonra, indi
Dostları ilə paylaş: |