Bilig 49. sayı



Yüklə 3,45 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə41/90
tarix18.06.2018
ölçüsü3,45 Kb.
#49338
1   ...   37   38   39   40   41   42   43   44   ...   90

Merhan, Atabetü’l-Hakayık’ta Birleşik Eylemler 
 
109 
Çağatay, Saadet (1942). “Uygurcada Hendiadyoinler”. Türk Lehçeleri Üzerine De-
nemeler. (1978). Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi 
Yay. 29-66.  
           (1947).  “Eski  Osmanlıcada Fiil Müştakları III Gerundifler”. Türk Lehçeleri 
Üzerine Denemeler. (1978). Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-
Coğrafya Fakültesi Yay. 235-252.  
Deny, Jean (1941). Türk Dili Grameri (Osmanlı Lehçesi). Çev. Ali Ulvi Elöve. İstan-
bul: TDK Yay. 
DLT = Besim Atalay (1988). Divanü Lügat-it-Türk Tercümesi I-III. Ankara: TDK Yay.  
Ercilasun, Ahmet Bican (1984). Kutadgu Bilig Grameri-Fiil. Ankara: Gazi Üniversitesi 
Yay.  
Ergin, Muharrem (1985). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Boğaziçi Yay. 
Gabain, Annemarie von (1950). Alttürkische Grammatik, Leipzig: Harrassowitz 
Verlag.  
           (1953). “Verbalkompositionen im Türkischen”. TDAY Belleten: 1-15.  
Hacıeminoğlu, Necmettin (1991). Türk Dilinde Yapı Bakımından Fiiller. Ankara: 
Cönk.  
Hacıeminoğlu, Necmettin (2003). Karahanlı Türkçesi Grameri. Ankara: TDK Yay. 
KB = Reşid Rahmetî Arat (1991). Kutadgu Bilig I. Metin ve II. Çeviri. Ankara: TDK 
Yay.  
Korkmaz, Zeynep (1959). “Türkiye Türkçesinde ‘İktidar’ ve ‘İmkân’ Gösteren Yar-
dımcı Fiiller ve Gelişmeleri”. TDAY Belleten: 107-124. 
           (2003), Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi). Ankara: TDK Yay.  
KT = Aysu Ata (2004). Türkçede İlk Kur’an Tercümesi (Rylands Nüshası). Ankara: 
TDK Yay.  
Ölmez, Zühal (2003). “Çağataycada Yardımcı Eylemler ve Deyimler Üzerine”. Dil ve 
Edebiyat Araştırmaları Sempozyumu 2003 Mustafa Canpolat Armağanı. Yay. 
Haz. Aysu Ata ve Mehmet Ölmez. Ankara: [yayınevi yok]. 
Scharlipp, Wolfgang-Ekkehard (1984). Auxiliarfunktionen von Hauptverben nach 
Konverb in der neuuigurischen Schriftsprache von Sinkiang. Berlin: 
Klaus 
Schwarz Verlag. 
Schönig, Claus (1984). Hilfsverben im Tatarischen: Untersuchungen zur 
Funktionsweise einiger Hilfsverbverbindungen. Wiesbaden: Franz Steiner 
Verlag. 


biligBahar / 2009, sayı 49 
 
110 
           (1996).”Komplexe Verben im Babur-name (Haidarabad-Kodex)”. Ural-
Altaische Jahrbücher Neue Folge, Band 14. 206-217. 
Tekin, Talat (2003). Orhon Türkçesi Grameri.  İstanbul: Türk Dilleri Araştırmaları 
Dizisi. 
           (2006). Orhon Yazıtları. Ankara: TDK Yay. 
Tulum, Mehmet Mâhur (1997). Özbekçe’de Tasvir Yardımcı Fiilleri. Doktora Tezi. 
İstanbul: İstanbul Üniversitesi. 
 
 
 


 
bilig
   Spring / 2009   Number 49: 101-112 
© Ahmet Yesevi University Board of Trustees 
 
Compound Verbs in Atabetü’l-Hakayık 
Aziz Merhan

 
Abstract:  Compound verbs are an area of Turkish yet to be 
enlightened. This study, a contribution in the way of a solution to this 
matter, is about compound verbs in Atabetü’l-Hakayık, Edib Ahmet’s 
work of the 12
th
 century, introduced by Reşit Rahmeti Arat to the 
world of science. Although Arat states that very few auxiliary verbs are 
used in the work (four auxiliary verbs, which are bil-, u-, bir-, and tur), 
we think this information is inadequate. The verbs Arat names as 
auxiliary words are descriptive verbs to us. These kinds of verbs 
determine – in terms of aktionsart – the meanings of main verbs that 
have lost their real meanings and have taken a converb. According to 
our study, there are eight descriptive verbs in Atabetü’l-Hakayık. The 
other group of compound verbs consists of compound verbs where the 
first verb in adverb form is protodescriptive, and the real meaning is 
conveyed by the second verb.  
 
Key Words:  Atabetü’l-Hakayık, Karahanidish, compound verbs, 
descriptive verbs, protodescriptive verbs. 
 
                                           

 Yıldız Teknikal University, Faculty of Science and Letters, Department of Turkish Language and Literature / İSTANBUL 
   azizmerhan@gmail.com 
 


bilig 
 Vesna 2009 
 Výpusk: 49: 101-112 
© Popeçitel#skiy Sovet Universiteta Axmeta Wsavi 
 
Составные глаголы в «Атабетюль Хакайык» 
Aзиз Mерхан
*
 
Резюме:  Составные  глаголы  являются  еще  недостаточно 
исследованной  областью  турецкого  языка.  Настоящая  работа, 
нацеленная  на  внесение  вклада  в  решение  этого  вопроса,  исследует 
составные  глаголы  в  произведении  Эдип  Ахмеда  «Атабетюль 
Хакайык»,  написанного  в 12-ом  веке,  ставшим  известным  науке 
благодаря усилиям Решит Рахмети Арата. Несмотря на то, что Aрaт 
указывает  на  ограниченное  использование  вспомогательных 
глаголов в данной работе (четыре вспомогательных глагола как bil-, 
u-, bir-, и tur-), считаем, что этого недостаточно. Арат подразумевал 
под  вспомогательными  глаголами  только  описательные  глаголы. 
Согласно  нашим  исследованиям,  в  «Атабетюль  Хакайык»  есть 
восемь  описательных  глаголов.  Другая  группа  составных  глаголов 
состоит из глаголов, где первый определяющий глагол имеет форму 
наречия, а основное значение передается вторым глаголом.  
 
Ключевые  Слова:  «Атабетюль  Хакайык»,  караханидский  язык, 
составные глаголы, описательные глаголы, определяющие глаголы. 
                                           
*
   Технологический университет Йылдыз, факультет естественных наук и литературы, кафедра турецкого 
языка
 и литературы / Стамбул 
azizmerhan@gmail.com
 
 


Yüklə 3,45 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   37   38   39   40   41   42   43   44   ...   90




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə