51
ərzində onun ritmləri sərtləşmişdi – qoca, ancaq hələ də qüvvətli pələng idi), gərgin və eyni
zamanda azad qafiyələrin kreşşendosu və gözlər önündə kiçik möcüzə baş verdi:
scing ergo, mən
varam
1
. Eskimos xalısına söykənib, araq dolu stəkan arxasından yaşıl şamlara baxa-baxa
(Mejisseriyə gedib balıqçılara baxdığımız kimi) bizim real gerçəklik adlandırdığımız şeyə
Dyukun verdiyi saymazyana təriflə razılaşmaq olduqca asandır:
«It don’t mean a thing if it ain’
that scing
»
”
1
.
Amma, nədənsə, Qreqorovius Sibillanın başını tumarlamağı dayandırdı, zavallı
Osip kirpi kimi yığıldı, köhnə əyyamlarda baş vermiş deflorasiya hadisəsi onun kefini əməlli-
başlı pozmuşdu, musiqinin istənilən müqaviməti qıraraq zəiflətdiyi və yumşaltdığı, hər şeyi bir
nəfəsə tabe etdirdiyi şəraitdə (artıq sanki
,
hamıya məxsus nəhəng bir ürək vahid, sakit bir ritmlə
döyünürdü) adam onun bu gərgin halına acıyırdı. Birdən oxuyan valdan qədim, İntibah dövrünün
əski anakreontik həsrətini ifadə edən, 1929-un Çikaqo
carpe diem
2
ndə
xırıltılı bir səs çıxdı:
You so beautiful you gotta die some day,
You so beautiful you gotta die some day,
All I cant’s alittle lovin’ before tou pass acay
3
.
Bəzən çoxdan vəfat etmiş insanların sözü ilə həyatda olanların fikirləri üst-üstə
düşür (əgər sonuncular, doğrudan da, diri, o birilər ölüdürlərsə).
«You so beautiful. Je ne veux
pas mourir sans avoir compris pourqoi j’avais vecu”»
4
.
Blyuz, Rene Domal, Horasio Oliveyra,
“but you gotta die some day, you so beautiful but” – Qreqorovius ona görə Sibillanın keçmişiylə
bu qədər yaxından maraqlanır ki, Sibilla hamını harasa aparan mütləq ölümdən bir azca az ölsün,
o ölümdən ki, zamanın özüylə apardığı müəmmadır; o, Sibillanı özünün you so beautiful but you
gotta zamanına yerləşdirmək, yerləşdirib sevmək istəyir, ancaq yaşıl şamların işığında saçlarını
sığallamağa qoyan xəyal kimi deyil. Zavallı Osip, gecə necə də iyrənc şəkildə başa çatır, sadəcə,
ağılasığmazdır, hələ Gi-Mononun çəkmələrini demirəm, but you gotta die some day və zənci
İreneo (bir azdan o, Sibillanın tam inamını qazandıqda, Sibilla ona həm Ledesmadan, həm gecə
karnavalındakı tiplərdən, bir sözlə, bütün Montevideo dastanını danışacaqdı). Bu zaman Erl
Hayns soyuq, ancaq mükəmməll şəkildə «I ain’t nobody»” kompozisiyasının ilk variasiyasını elə
oxudu ki, hətta başı köhnə kitablara qarışmış Periko da başını qaldırıb qulaq asdı, Sibilla isə
başını Qreqoroviusun dizlərinə qoyaraq parket döşəməyə sərilmiş türk xalısının bir parçasının,
otağın ortasına doğru uzanan qırmızı zolağın, kətilin ayağının yanındakı boş stəkanın üzərində
donub qaldı. Siqaret çəkmək istəyirdi, ancaq Qreqoroviusdan almaq istəmirdi, bilmir niyə, ancaq
istəmirdi, Horasiodan da istəməyəcək, ancaq Horasiodan istəmədiyinin səbəbini bilir:
1
Бурада: мян чалырам, йяни варам. (инэ)
1
Бу свинг дейил – дцнйада беля шей йохдур. (инэ.)
2
Бурада: мягамы тут (лат.).
3
Сян чох эюзял олсан да, яъял щамы цчцн вар,
Сян чох эюзял олсан да, яъял щамы цчцн вар,
Бир аз нявазиш эюстяр, сонра гаранлыьа вар. (Тяръ. Н.Гоъабяйлининдир)
4
Cян чох эюзялсян (инэ.). Ня цчцн йашадыьымы билмядян юлмяк истямирям. (фран.)
52
Qreqoroviusa yapışaraq bütün gecəni bir dəfə də olsun ona yaxınlaşmadığına görə Horasionun
gözlərinə baxıb hələ də ironiyayla güldüyünü görmək istəmir. O nə edəcəyini bilmirdi, odur ki,
ağlına pafoslu fikirlər, onun fikrincə düz hədəfə dəyən şeirlərdən misralar gəldi. Məsələn, bir
tərəfdən:
«I ain’t nobody, and nobody cares for me»
1
– deyə düşünsə də, qətiyyən belə deyildi,
çünki buradakılardan ən azı ikisinin onun ucbatından kefi pozulmuşdu, digər tərəfdən də
Persdən: «Tu est la, mon amour, et je n’ai lieu qu’en toi…”»(«Sən buradasan, sevgilim, mən
səndən başqa heç yerə gedə bilmərəm…») misrasını xatırladı və «mən heç yerə gedə bilmərəm»
və «sən buradasan, sevgilim» ifadələri onu yüngülləşdirdi, məmnunluqla düşündü ki, gözlərini
yumub bədənini taleyin ixtiyarına verməkdən başqa, sadəcə olaraq, başqa çıxış yolu yoxdur –
qoy kim istəyir götürsün, qoy onu murdarlasınlar, ona heyran olsunlar, lap İreneo kimi, nə
olursa-olsun, Haynsın musiqisi isə göz qapaqlarımızın altında rəqs edən qırmızı və göy ləkələrə
çevrilsin, sən demə, onların adı da varmış, Volana və Valene, solda Volana vəhşicəsinə fırlanır
(«and nobody cares for me»), yuxarıda isə Pyero della Françeskadakı kimi parlaq göyün içində
boğulan ulduz misalı Valene «et je n’ai lieu qu’en toi», Volana və Valene. Ronald heç vaxt
royalda Erl Hayns kimi çala bilməyəcək, ancaq onlara Horasio ilə birlikdə bu val lazımdır ki,
gecələr oxutsunlar və bu yorucu musiqi zəngulələrinin, üzücü və əsəbi nəvazişlərə oxşayan
frazaların təsiri altında bir-birini sevməyi öyrənsinlər, «I ain’t nobody»”, indisə kürəyi üstə, bax
belə, çiyni üstə, əllər boyun ardına, barmaqlar saçlara, bir az da, bir az da və hər şey sona, finala
doğru fırlanır, qasırğa, Valene Volanaya qovuşur,
«tu est la, mon amour and nobody cares for
me»
2
, Horasio oradadır və o
(Sibilla) heç kəsə lazım deyil, heç kəs onun saçlarını tumarlamır,
Valene və Volana harasa yoxa çıxıblar, göz qapaqları isə ağrıyır – elə bərk yığılıblar ki. Ancaq
bu zaman Ronald nəsə dedi və qəhvə qoxusu gəldi, ah, nə gözəl qəhvə ətridir, Vonq, əziz Vonq,
Vonq, Vonq.
Sibilla dikəldi, gözlərini tez-tez qırparaq Qreqoroviusa baxdı, əzgin və kirli
Qreqoroviusa. Kimsə fincanı ona uzatdı.
(–137)
17
– Mən onun haqqında gedə-gedə danışmaq istəmirəm, – Sibilla dedi.
– İstəmirsənsə, lazım deyil, – Qreqorovius dedi, – mən elə-belə soruşdum.
1
Мяним щеч кясим йохдур вя щеч кясин мянимля иши йохдур. (инэ.)
2
Сян бурадасан, севэилим вя щеч кясин мянимля иши йохдур. (фран.)