Бялядчи-ъядвял
Yüklə 3,92 Mb. Pdf görüntüsü
|
68
– Bir də ki, – Sibilla dedi, – mənə elə gəlir ki, Osiplə yatmalı olacağam, ona görə ki, sən bunu çox istəyirsən. – Bu tip doğrudan da, sənin xoşuna gələ bilər? – Yox. Sadəcə, həyatda hər şeyin əvəzini ödəmək lazımdır. Sənin mənə bir qəpiyin də lazım deyil, ancaq Osiplə elə-belə olmaz, ondan almaq, özünü isə həyata keçməyən arzularla qoymaq lazımdır. – Əlbəttə, – Oliveyra dedi. – Sən yumşaq qəlbli samariyalısan . Parkda ağlayan əsgərin yanından da keçə bilməmişdin. – Keçə bilmədim, Horasio. Görürsən, biz necə fərqliyik. – Hə, mərhəmətli olmaq mənim məziyyətlərimə daxıl deyil. Mən də haradasa ağlaya bilərdim və o zaman sən… – Heç vaxt səni ağlayan görməmişəm, – Sibilla dedi. – Ağlamaq səninçün – lazımsız israfçılıqdır. – Yox, bir dəfə ağlamışam. – Hirsindən, başqa cür ola bilməz. Sən ağlamağı bacarmırsan, Horasio, bu, sənin bacarmadığın işlərdən biridir. Oliveyra onu özünə tərəf çəkib dizləri üstündə oturtdu. Düşündü ki, yəqin Sibillanın qoxusu, qızın boynunun ardından gələn qoxu onu belə kədərləndirib. Həmin qoxuydu, onu əvvəllər… «Kimisə arayıb-axtarmaq, – dumanlı şəkildə düşündü. – Əgər mənim bacarmadığım bir şey varsa, o da budur, bir də ki, ağlamaq və özünə yazığı gəlmək». – Biz heç vaxt bir-birimizi sevməmişik, – Oliveyra onun saçlarını öpə-öpə dedi. – Mənim əvəzimdən danışma, – Sibilla gözlərini yumub dedi. – Sən mənim sevib- sevmədiyimi bilə bilməzsən. Hətta bunu da bilə bilməzsən. – Məni bu qədər kor hesab edirsən? – Əksinə, bir az kor olmaq sənin xeyrinə olardı. – Hə, əlbəttə, dərketmə əvəzinə toxunma, çünki instinkt ağıldan uzağa gedir. Qəlbin dərinliklərinə sehrli yol. – Çox xeyri olardı, – Sibilla dikəldi, o həmişə söhbətin nədən getdiyini anlamayanda belə edirdi, ancaq boynuna almaq istəmirdi. – Bilirsən, mən bunsuz da hər şeyi əla başa düşürəm: biz hər birimiz öz yolumuzla getməliyik. Düşünürəm ki, mənə tək olmaq lazımdır, Lusia; doğrusu, hələ nə edəcəyimi bilmirəm. Rokamadurla sənə, deyəsən, oyanmaq istəyir, mən ədalətsiz yanaşıram və belə davam etməsini istəmirəm. – Mənimlə Rokamadura görə narahat olmaq lazım deyil.
69
– Mən narahat deyiləm, ancaq biz üçümüz bu otaqda bir-birimizin ayağına dolaşırıq, bu rahat və estetik deyil. Mən kor deyiləm, əzizim, ona görə də sənin mənsiz də hər şeyin öhdəsindən gələ biləcəyini görürəm. Etiraf edirəm: mənim rəfiqələrimdən heç biri hələ intihar etməyib, baxmayaraq ki, bu mənim qüruruma ölümcül zərbədir. – Elədir, Horasio. – Beləliklə, əgər mən bütün qəhrəmanlığımı səfərbər edib bu axşam, ya da sabah səhər onu göstərə bilsəm, burada sizə qorxulu heç bir şey olmayacaq. – Heç bir şey, – Sibilla dedi. – Sən uşağı yenidən madam İrenin yanına aparacaqsan, sonra isə qayıdıb rahat yaşayacaqsan. – Düz tapmısan. – Əvvəlki kimi tez-tez kinoya gedəcək, roman oxuyacaq, həyatını riskə ataraq ən pis vaxtlarda, ən pis, ən pozğun məhəllələrdə gəzəcəksən. – Elədir ki, var. – Küçələrdən bir yığın əcaib şey tapıb evə gətircək, onlardan nəsə qayıracaqsan. Vonq sənə fokus öyrədəcək, Osipsə quyruğunda sürünəcək, iki metrliyində quyruq bulayacaq. – Sən allah bəsdir, Horasio, – Sibilla dedi və onu qucaqlayıb üzünü gizlətdi. – Təbii ki, biz ən qəribə yerlərdə sirli-müəmmalı şəkildə bir-birimizə rast gələcəyik, o axşamkı kimi, yadındadır, Bastiliyada. – Daval küçəsində. – Mən ayaq üstə dura bilmirdim və birdən sən tində peyda oldun; biz dayanıb səfeh-səfeh bir-birimizə baxdıq. – Mənə elə gəldi ki, sən o axşam konsertə gedirsən. – Sənsə, əzizim, mənə dedin ki, axşam madam Leoni ilə görüşün var. – Daval küçəsində görüşməyimiz necə də maraqlıydı. – Sənin əynində yaşıl rəngdə pulover vardı, tində dayanıb bir pederastı sakitləşdirirdin. – Onu boynunun ardından tutub kafedən bayıra atdılar və o ağladı. – Bir dəfə də, yadımdadır, Jemmapda, sahilə yaxın bir yerdə görüşdük. – Yaman istiydi, – Sibilla dedi. – Sən mənə hələ də Jemmapda nə axtardığını deməmisən. – Heç bir şey. – Ovcunda dəmir pul tutmuşdun. – Səkinin kənarından tapmışdım, elə parıldayırdı ki. – Sonra biz Respublika meydanına getdik, orada küçə akrobatları çıxış edirdilər və biz bir qutu konfet udduq.
70
– Dəhşətli konfetlər idi. – Bir dəfə də mən Muton-Düvernedə metrodan çıxdım, sənsə, əzizim, kafenin eyvanında zəncilərin və filippinlilərin əhatəsində oturmuşdun. – Sən də Muton-Düvernedə nə itirib-axtardığını mənə demədin. – Qabarçının yanına getmişdim, – Oliveyra dedi. – Onun qəbul otağı qırmızı-bənövşəyi divar kağızlarıyla üzlənib və bu fonda qondollar, palmalar, ay işığında cütlüklər əks olunub. Təsəvvür elə ki, bütün bunlar səkkizin on ikiyə ölçüsündə min dəfə təkrarlanır. – Sən də qabara görə deyil, bununçün getmişdin. – Məndə qabar yoxdur, əzizim, ayağımın altfnda qorxunc şiş var. Deyəsən, avitaminozdur. – O, səni sağaltdı? – Sibilla başını qaldırıb diqqətlə ona baxaraq soruşdu. İlk qəhqəhənin birdən partlaması Rokamaduru oyatdı, o ciyildəməyə başladı. Oliveyra ah çəkdi, indi hər şey yenidən başlayacaq, bir müddət o, yalnız beşiyin üzərinə əyilmiş Sibillanın kürəyinə və vurnuxan əllərinə baxmaqla kifayətlənəcək. O, mateyə girişdi, siqaret çıxartdı. Düşünmək istəmirdi. Sibilla çıxıb əllərini yudu və geri qayıtdı. Onlar demək olar ki bir-birinə baxmadan iki-üç fincan mate içdilər. – Yaxşıdır ki, – Oliveyra dedi, – bütün bunların içində biz teatr da çıxarırıq. Mənə belə baxma, bir az düşünsən, nə dediyimi başa düşəcəksən. – Mən başa düşürəm, – Sibilla dedi. – Sənə də buna görə elə baxmıram. – Ax, deməli, sən… – Hə, ancaq lap az. Yaxşısı budur, bu barədə danışmayaq. – Haqlısan. Yaxşı, gedim bir az gəzim gəlim. – Qayıtma, – Sibilla dedi. – Gəl milçəkdən fil düzəltməyək, – Oliveyra dedi. – Səncə, mən harada yatmalıyam? Qordi düyünü, əlbəttə, düyündür, ancaq bayırda küləkdir, temperatur da mənfi beş dərəcəni göstərir. – Qayıtmasan yaxşıdır, Horasio, – Sibilla dedi. – İndi bunu sənə demək mənə asandır. Başa düş. – Bir sözlə, – Oliveyra dedi, – belə çıxır ki, biz bir-birimizi savoir faire 1 münasibətilə təbrik etməyə tələsirik. – Sənə yazığım gəlir, Horasio. – Hə, belə de. Ehtiyatlı ol. – Sən ki bilirsən, hərdən mən görürəm. Tamamilə aydın görürəm. Təsəvvür elə ki, bir saat əvvəl mənə elə gəlirdi ki, ən yaxşısı gedib özümü çaya atmaqdır.
1
Yüklə 3,92 Mb. Dostları ilə paylaş:
|