www.vivo-book.com
132
uzun corablar və rezinli kəmər geyinmiĢdi. Ətəyinin altından
onun əynindəki çəhrayı qısa tumanı görünürdü. Ayaqlarında,
hətta dikdabanlı ayaqqabılar da vardı.
– Sən ona baxırsan, elə deyilmi? – Di Di məndən
soruĢdu.
– Gözlərimi ondan ayıra bilmirəm.
– O fahiĢədir.
– Əlbəttə.
FahiĢə oturduğu yerdən ayağa qalxdı və çin bilyardı
oynamağa getdi. ġarların lazım olan dəliklərə düĢməsinə
yardım etmək üçün o, dalını ora-bura yellədirdi. Sonra yenə
öz yerinə oturdu və ora-burasını əvvəlkindən də çox açdı.
Hidroplan suya oturdu, yükünü boĢaltdı, sonra biz pirsə
yaxınlaĢdıq və təyyarəyə miniĢin baĢlanmasını gözlədik.
Hidroplan qırmızı rəngdə, 1936-cı il istehsalı idi, onun iki
pəri, bir pilotu və 8, ya da 10 sərniĢin oturacağı vardı.
Əgər bu Ģeyin içində qusmasam, – deyə düĢündüm,
deməli bütün dünyanı oyuna gətirdiyimi hesab edə bilərdim.
Qısa ətəkli qız təyyarəyə minmək fikrində deyildi.
www.vivo-book.com
133
Allahım, niyə hər dəfə belə bir qadınla rastlaĢanda,
adamın yanında həmiĢə baĢqa bir qadın olur?
Biz təyyarəyə mindik və oturacaq kəmərlərimizi
bağladıq.
– Ah, – Di Di dedi, – Elə həyəcanlıyam ki! Kabinəyə
gedib düz pilotun yanında oturacağam!
– YaxĢı, necə istəyirsən elə də elə.
Biz havaya qalxdıq və Di Di gedib düz pilotun yanında
oturdu. Onun oturub pilotla söhbət etdiyini görə bilirdim. O,
deyəsən, həyatdan ləzzət alırdı, ya da sadəcə, bu mənə elə
görünürdü. Son vaxtlar onun nə hisslər keçirməsi mənim
vecimə deyildi – onun həyata həyəcanlı və xoĢbəxt
reaksiyasını demək istəyirəm: onun bu davranıĢları məni bir
qədər qıcıqlandırırdı, amma əsas etibarı ilə bu davranıĢlara
qarĢı heç nə hiss etmirdim. Bu məni, hətta darıxdırmırdı da.
Biz bir qədər uçduq və yerə endik, yerə eniĢimiz elə də
yumĢaq olmadı. Alçaqdan sürətlə uçaraq bəzi qayalıqların
yaxınlığından süzdük, suya çırpıldıq və çoxlu su tozu
havaya qalxdı. Elə bil sürətli qayıqda oturmuĢduq. Sonra
bizim təyyarəmiz baĢqa bir pirsə yan aldı. Bu zaman artıq Di
www.vivo-book.com
134
Di yanıma gəldi və pilot ilə hidroplan, bir də onunla elədiyi
söhbət haqqında hər Ģeyi mənə danıĢdı. DöĢəmənin iri bir
parçası qopub aralanmıĢdı. O, pilotdan soruĢdu:
– Bu Ģey təhlükəsizdirmi?
Pilot da cavab verdi:
– Allah bilir.
Di Di düz sahilin yaxınlığında yerləĢən bir otelin ən
hündür mərtəbəsində bizə otaq tutmuĢdu. Oteldə soyuducu
olmadığından, o, balaca bir plastmas qab alıb içini buzla
doldurmuĢdu ki, mən öz pivə bankalarımı orada sərinlədə
bilim. Otel nömrəsində ağ-qara televizor və hamamxana
vardı. Əla.
Biz sahilin kənarı ilə gəzintiyə çıxdıq. QarĢımıza iki
formada turist çıxırdı – onlar ya çox cavan idilər, ya da çox
qoca. Qocalar ətrafda cüt-cüt gəziĢirdilər – ayaqlarında
səndəl, gözlərinə tünd ĢüĢəli eynək taxmıĢ, baĢlarında saman
Ģlyapa, əyinlərinə isə qısa Ģalvar və al-əlvan rəngli
köynəklər geymiĢ qadın və kiĢilər. Onlar, əsasən, kök və
solğun bənizli idilər. Onların ayaqlarının göm-göy venaları
ĢiĢib çölə çıxmıĢdı, üzləri isə günün Ģüaları altında ĢiĢkin və
www.vivo-book.com
135
solğun görünürdü. Onların hər yeri sallanırdı, yanaqlarının
və çənələrinin altından dəri qatları və torbaları asılmıĢdı.
Cavanlar isə çox qədd-qamətli görünürdülər. Elə bil
onları yumĢaq rezindən düzəltmiĢdilər. Qızların döĢləri
qabarmamıĢdı və sağrıları çox balaca idi, oğlanların zərif və
yumĢaq üzləri isə durmadan gülümsəyir, qızarır və gülürdü.
Lakin onlar hamısı həyatlarından çox razı görünürdülər:
həm cavan tələbələr, həm də qocalar. Onların görəcək iĢləri
demək olar ki, yox idi. GünəĢ Ģüalarının altında uzanıb
xoĢhallanır və vəzifə borclarını yerinə yetirmiĢ kimi
məmnun görünürdülər.
Di Di mağazaları gəzməyə getmiĢdi. O, mağazaları
gəzib özünə muncuqlar, külqabılar, oyuncaq itlər, açıqcalar,
boyunbağılar, kiçik heykəlciklər almaqdan xüsusi zövq
alırdı və belə görünürdü ki, bütün bunlar onu xoĢbəxt
etməyə yetərlidi.
– Ah, bir ora bax! – o mağazanın sahibləri ilə söhbət
edirdi.
Deyəsən, onlar Di Dinin xoĢuna gəlirdilər. O, bir
xanıma materikə qayıdandan sonra ona məktub yazacağına
www.vivo-book.com
136
söz verdi. Sən demə, onların ortaq erkək tanıĢı varmıĢ və o
bir rok qrupda zərb alətində çalıĢırmıĢ.
Di Di özünə içində iki dənə balaca tutuquĢu olan bir
qəfəs aldı və biz otelə qayıtdıq. Mən özümə bir pivə açdım
və televizoru qoĢdum. Proqram seçimi də məhdud idi.
– Gəl çıxıb bir az da gəziĢək, – Di Di dedi. – Bayırda
hava elə xoĢdur ki.
– Mən burada oturub dincəlməyə hazırlaĢmıĢam, –
deyə mən cavab verdim.
– Əgər mən sənsiz getsəm, inciməzsən ki?
– Əsla incimərəm, hər Ģey qaydasında olacaq, narahat
olma.
O məni öpdü və getdi. Mən televizoru söndürdüm və
özümə bir pivə də açdım. Bu adada sərxoĢ olmaqdan baĢqa
bir iĢ-güc yox idi. Pəncərəyə yaxınlaĢdım. Di Di çimərlikdə
bir cavan oğlanla yanaĢı oturmuĢ, xoĢbəxtcəsinə onunla
söhbət edir, gülümsəyir və əlləri ilə nəsə iĢarələr edirdi. O
cavan adam da ona gülümsəyirdi. Nə yaxĢı ki, bu
boĢboğazlıqda mən iĢtirak etmirdim. Mən heç kimə
vurulmuĢ olmadığıma və bu səbəblə də bütün dünyadakı hər
Dostları ilə paylaş: |