naqişələrin təsnifləşdirilməsi - müxtəlif konkret münaqişələrin bir
qrupda birləşdirilməsi, yaxud eyni tipə aid edilməsi yalnız onların
obyektiv xarakteristikalarını əks etdirmir, həm də onların
öyrənilməsinin asanlaşdırılmasma xidmət edir.
Siyasi münaqişələr öyrənilərkən onların arasında, birincisi,
daxili siyasi və beynəlxalq siyasi münaqişələr fərqləndirilir. Daxili
siyasi münaqişələrə dövlətin sərhədləri daxilində cərəyan edən
münaqişələr aiddir. Məsələn, bu və ya digər dövlət vəzifəsinə
iddiaçıların qarşıdurması, siyasi partiyaların arasında, yaxud partiya
rəhbərliyində yer uğrunda siyasi xadimlərin arasında rəqabətlə
şərtlənən münaqişəli vəziyyətlər, eyni ölkənin müxtəlif siyasi
tələblərlə çıxış edən ictimai hərəkatlarının toqquşması və s.
Beynəlxalq siyasi münaqişələrə dünya meydanında, yəni
milli-dövlət sərhədlərindən kənarda baş verən siyasi münaqişələr
aiddir. Məsələn, müxtəlif dövlətlər və onların ittifaqları, beynəlxalq
təşkilatlar, müxtəlif ölkələrdə fəaliyyət göstərən ictimai- siyasi
birliklər arasında münaqişələr və s. Burada vurğulamaq vacibdir ki,
bütün beynəlxalq münaqişələr siyasi münaqişə deyildir. Ermənistanın
Azərbaycan ərazisinin 20%-ni işğal etməsi ilə nəticələnmiş
Ermənistan-Azərbaycan, Dağhq Qarabağ
münaqişəsi siyasi
münaqişələrin konkret təcəssümüdür.
İkincisi, beynəlxalq siyasi münaqişələr silahlı və silahsız
münaqişələrə ayrılır. Silahlı münaqişə (daha geniş mənada müharibə)
dedikdə, müasir hərbi konfliktologiyada aşağıdakı xarakteristikalara
malik olan münaqişə başa düşülür: mübarizədə iki və ya daha artıq
silahlı tərəf bilavasitə iştirak edir; döyüş əməliyyatları heç olmasa
minimum mərkəzləşdirilmiş rəhbərlik səviyyəsində aparılır; silahlı
əməliyyatlar münaqişə tərəflərinin kortəbii hərəkətləri kimi deyil,
müəyyən daimiliklə həyata keçirilir. Silahlı siyasi münaqişələrə misal
kimi 1980-ci illərdə İngütərə və .Argentina arasında Folklend
(Malvina)
adaları
uğrunda
baş
verən
münaqişəni,
Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsini və s. göstərmək olar.
Üçüncüsü, beynəlxalq siyasi münaqişələr onların nizama
salınması perspektivi baxımından nəzərdən keçirilərkən siyasi
münaqişələrin «çarpışmalara (yaxud «döjmşlərwə), oyunlar»a və
«deyişmələr»ə (yaxud «mübahisələr»ə) bölünməsindən istifadə
olunur. Bu bölgü ədəbiyyatda geniş yayılmışdır
və beynəlxalq
75
cümlədən, ticarət münasibətlərinin inkişaf etdirilməsində maraqlı
olduqları beynəlxalq danışıqları göstərmək olar. Müzakirələrin
gedişində onlar həm mübahisəli problemin həllində əsas götürüləcək
qaydaları, həm də onunla bağlı yaranmış münaqişənin qarşılıqlı
münasibətlərin digər sahələrinə təsirini azaltmağa imkan verən üsulu
işləyib hazırlayırlar.
Hansısa münaqişənin sadalanan növlərdən və tiplərdən hər
hansı birinə aid
edilməsi bu münaqişəni,
rəqib tərəflərin məqsədlərini,
qarşılıqlı təsir və bir-birini qavrama üsullarını təsnifləşdirməyə kömək
göstərməklə münaqişəli vəziyyətin xarakteri, yaxud inkişaf dinamikası
haqqında təxmini təsəvvür yaradır.
Qeyd etmək lazımdır ki, heç bir beynəlxalq siyasi münaqişə
insanların fəal, şüurlu məqsədyönlü
fəaliyyəti olmadan yarana, inkişaf
edə və nizama salına bilməz. Onlar, xüsusilə, silahlı xarakter daşıyan
qarşıdurmanın yalnız qurbanı deyil, həm də fayda əldə etmək
məqsədilə münaqişə alovunu qızışdıran təşəbbüsçüsü qismində çıxış
edirlər. Müxtəlif hallarda bu fayda ehtiyatların, sərvətlərin əldə
edilməsindən, öz dəyərlərinin təsdiqindən ibarət ola bilər. Lakin
siyasət aləmində fayda həmişə bu və ya digər dərəcədə hakimiyyətə
münasibətlə müəyyən olunur. Sübut olunmuş hesab etmək olar ki,
sosial harmoniya, münaqişəsizlik vəziyyəti real, həqiqi ictimai
münasibətlərdə əldə edilə bilməz. Beynəlxalq siyasi münaqişələrin
anlamından asılı olmayaraq, istənilən halda onlar düşünən şəxslərin,
yəni şüurlu surətdə öz qarşısında məqsədlər qoyan və həmin
məqsədlərə çatmağa çalışan kəslərin münaqişəsidir.
Bütün bunlar beynəlxalq siyasi münaqişələrə tam surətdə
aiddir. Həmin münaqişələrdə ayrı-ayrı fərdlər, dövlətlər, ictimai
hərəkatlar, korporasiyalar, habelə, etnik, dini, yaş, peşə, yaxud hər
hansı başqa əlamət üzrə birləşmiş ayrı-ayrı sosial qruplar iştirak edir
(yaxud iştirak edə bilər). Münaqişə, birincisi, onun predmetini
hakimiyyətin
əldə edilməsi, yenidən
bölüşdürülməsi, saxlanması, yəni
siyasət təşkil etdikdə, ikincisi, münaqişə tərəfləri arasında qarşıdurma
milli-dövlət sərhədlərindən kənara çıxdıqda beynəlxalq siyasi
münaqişəyə çevrilir.
Beləliklə, taxt-taca iddia edən müxtəlif sülalələrin
nümayəndələri, yaxud hökuməti formalaşdırmağa çalışan partiyalar
arasında hakmiyyət uğrunda mübarizə daxili
münaqişələrin xa
77