71
Tolstoyun «müsəlmançılığın öz xarici formasına görə kilsə pravoslavlığından
müqayisəolunmaz dərəcədə yüksəkdə durması məndə heç bir şübhə doğurmur»
cümləsi onların ailə intizarına son qoydu. Məktub ailədə hökm kimi oxunub qanun
kimi qəbul olundu.
Lev Tolstoyun məktubundan sonra Tiflisdəki Zaqafqaziya ruhani idarəsi
general-mayor İbrahim ağa Vəkilovun övladlarını müsəlmanlığa qəbul etmiş və bu
barədə Müfti Mirzə Hüseyn əfəndi Qayıbzadənin imzası ilə rəsmi sənəd
verilmişdir. Uşaqların adını da dəyişdirmişlər: Boris Faris olmuş, Qleb isə Qalib
kimi rəsmiləşmişdir.
Lev Tolstoyun Yelena Yefimovna Vəkilovaya yazdığı məktubun əslini oğlu
Faris 1978-ci ildə Moskvadakı Lev Tolstoy adına muzeyə vermişdir. Surəti isə bu
sətirlərin müəllifindədir.
Dahi Tolstoy müsəlman dininə etiqadını təkcə bu məktubla izhar
etməmişdir. Onun çoxminli qələm və qəlb dostları Tolstoyun İslam dininə,
Məhəmməd peyğəmbərin şəxsiyyətinə ülvi məhəbbəti barədə yazır, söhbət açırlar.
Tolstoyun özünün birbaşa etirafı isə ilk dəfə möhtərəm oxuculara təqdim etdiyimiz
aşağıdakı söhbətində aydınlığı ilə görünür.
Milliyətcə slovak olan P. Makovitski altı il Lev Tolstoyun həkimi və katibi
olmuşdur. O, yazıçının gündəlik söhbətlərindən, ona gələn məktubların
məzmunundan və çoxsaylı qonaqların Tolstoyu ziyarət etməsi barədə «1904-1910-
cu illərdə Tolstoyun yanında» adlı monumental bir əsər yazmışdır.
1979-cu ildə həmin dörd cildlik «Yasnopolyana qeydləri» adı ilə Moskvada
ilk dəfə nəşr olundu. Kitabın üçüncü cildinin üç yüz əlli altıncı səhifəsində
Tolstoyun ailəvi söhbəti verilib. Oxucu orada dahi yazıçının general İbrahim ağa
Vəkilovun həyat yoldaşından aldığı məktuba qayğısının və İslam dinini qəlbən
sevməsinin bir daha şahidi olur.
Duşan Petroviç Makovitski yazır:
«1909-cu il martın 13-də Lev Nikolayeviç söhbət zamanı dedi: bir anadan
məktub almışam, yazır ki, uşaqlarımın atası müsəlmandır, özüm isə xristianam. İki
oğlum var:
biri tələbədir, o biri zabit. Hər ikisi də müsəlman dininə keçmək istəyir.
Sofya Andreyevna: — Yəqin ki, oğlanları müsəlman dininə çoxarvadlı
olmaq xatirinə keçmək istəyir.
Lev Nikolayeviç: — Nə olar ki... Məgər bizdə çoxarvadlılar azdır?
Sonra Lev Nikolayeviç dedi ki, bu məktub haqqında fikirləşərkən mənim
üçün çox şey aydınlaşdı. Məhəmməd həmişə Yevangelini üstələyir. O, İsanı Allah
hesab etmir və özünü də Allaha bərabər tutmur. Müsəlmanların Allahdan başqa
Allahı yoxdur və Məhəmməd onun peyğəmbəridir. Burada heç bir müəmma və sirr
yoxdur. Hansı yaxşıdır, xristianlıq, yoxsa müsəlmançılıq? Mənim üçün aydındır ki,
müsəlman dini daha yaxşıdır, daha üstündür. Qısa müddət susduqdan sonra Lev
Nikolayeviç təkrar etdi: — Müsəlmançılıq müqayisə olunmaz dərəcədə
xristianlıqdan üstündür. Müsəlmançılıq mənə çox kömək etmişdir.