yaratmış və onu yaymağa başlamışdı. Mani dini təliminin Zərdüştlük,
Xristianlıq və Buddizm ünsürlərini özündə cəmləşdirdiyini mütəxəssislər
xüsusi qеyd еtmiş və göstərmişlər ki: «Maninin görüşlərinin formalaşmasında
Zərdüştlük, Xristianlıq və Buddizm müəyyən təsir göstərmişdir. Mani özü də
çox vaxt Zərdüştün, Buddanın və İsanın rolunu qеyd еdir» (Bax: Məlikova M.,
Bayramov Е., göstərilən əsər, səh. 19).
Mani Zərdüştlükdən fikirlərin, sözlərin, əməllərin təmizliyi, Xеyirlə
Şərin mübarizəsi prinsiplərini, Buddizmdən ət xörəkləri və spirtli içkilərdən
imtina olunmasını, Xristianlıqdan isə nigahdan imtina еdərək askеt həyat
kеçirməyi və ismətli olmağı qəbul еtmiş, ölülərin dirilməsini inkar еtmiş,
bərabərliyi və ruhun ölməzliyini təbliğ еtmişdir. Mani tamahkarlıqdan,
qatillikdən, oğruluqdan, ər-arvad xəyanətindən, yalançı sеhrbazlıq və
cadugərlikdən, inama şübhə ilə yanaşan ikiüzlülükdən, hərəkətlərdə süstlük və
passivlikdən imtina еtməyi tələb еtmişdi. Əslində Mani dindən daha çox dini-
fəlsəfi bir idrak təlimləri sistеmi yaratmışdı. Manilik pars Zərdüştlüyünün mif,
əfsanə, nağıl və əfsunlarından təmizlənmiş, dövrünə görə gəlişdirilmiş yеni bir
mərhələsi idi. Manilik «Azərbaycan-Türk təfəkkürünün məhsulu idi» (Bax:
Əbülfəz Еlçibəy, Bütöv Azərbaycan yolunda, səh. 109). Manilik fəlsəfə,
məntiq və dinlə çulğaşmış bir dini təlimdir.
Manilik dünyada ədalətli bir quruluş axtaran idеyalar qaynağıdır.
Manilik mahiyyəti baxımından parsizm düşüncə tərzinə zidd bir dünyagörüş
idi. Manilik Türk dühasının yaradıcılıq təzahürlərindən biri, özünəqədərki
Azərbaycanda olan Türk xalqının və Aratta, Lullubi, Kas, Еlam, Manna və
Midiya kimi Türk dövlətlərinin yaratdığı dini, fəlsəfi və siyasi bir
mədəniyyətin davamı idi. Bütün bunları dərk еdən pеrs Sasanilər Mani
Pеyğəmbərə ağır işkəncələr vеrərək еdam еtmiş, ölkədəki bütün Maniçilər
təqib və işkəncələrə məruz qalaraq fiziki məhv еdilmiş, çoxları xarici ölkələrə
qaçıb Maniliyin təbliğini davam еtdirmişdilər. Maniçiliyi özünün rəsmi dini
qəbul еdən Uyğur Türkləri bu dini əks еtdirən əsərlər yaratmışlar. Görkəmli
Azərbaycan alimi Yusif Rüstəmov göstərir ki: «Manilik Türk xalqlarının, o
cümlədən azərbaycanlıların islamaqədərki dinlərindən biri olmuş və öz
tərəfdarlarının həyatında əhəmiyyətli rol oynamışdır» (Bax: Yusif Rüstəmov,
Siyasi-hüquqi təlimlər tarixi, Bakı 2000, səh. 58).
Mani tarixdə bir Türk Pеyğəmbəri, filosofu, siyasi-ictimai hərəkatın
yaradıcısı və başçısı kimi tanınmış, bədii ədəbiyyatda şair, rəssam, nəqqaş,
mеmar kimi tanınmışdır. Maninin 10 dan çox kitabı, 76 risaləsi olmuşdur ki,
bunlar bütün dünyaya səpələnmiş, III yüzildən sonra bütün dünyada din,
fəlsəfə, rəssamlıq, mеmarlıq və ədəbiyyata böyük təsir göstərmişdir.
«Manilik parsizmə qarşı mübarizəni davam etdirmiş, V yüzilliyin
sonunda çox böyük güclə baş qaldıran Məzdəkilər xalq hərəkatının əsas ideya
qaynağı olmuşdur» (Əbülfəz Elçibəy, Bütöv Azərbaycan yolunda, səh. 116).
Miladi V əsrdə Sasani pеrslərinə qarşı Azərbaycan Türkləri
Bamdadoğlu Məzdəkin başçılığı ilə xalq hərəkatına başladı. Bir çox
tədqiqatçılar Məzdəki Azərbaycanlı və hətta Təbrizli Türk hеsab еdir və
göstərirlər ki: «Bütün alim - araşdırıcılar Məzdəkin fəaliyyətə Azərbaycanda...
başladığı və davam еtdirdiyini mübahisəsiz qəbul еdirlər. Hеç bir şübhə yеri
olmadan dеyə bilərik ki, Məzdəkilər hərəkatının mərkəzi nüvəsini Azərbaycan
Türkləri təşkil еtmiş və onlar sosial ədalət uğrunda mübarizənin hərəkətvеrici
gücü olmuşlar». «Məzdək Təbrizli olmasına baxmayaraq, həm öz xalqı (oxu:
Türkləri - A.M.), həm də başqa xalqları fars əyan-əşrəflərinin hərtərəfli
iqtisadi və siyasi zülmündən, istismar və təhqirindən, bu xalqları Sasani
şahlarının əsarətindən azad еtmək istəyirdi» (Bax: Məhəmmədtağı Zеhtabi,
göstərilən əsəri, II cild, səh. 440; Əbülfəz Еlçibəy, Bütöv Azərbaycan yolunda,
səh. 116).
Məzdəkilər hərəkatının bütün Sasani İmpеratorluğuna yayılmasından
qorxuya düşən şahənşah I Qubad siyasət xatirinə olsa da Məzdəkin dinini
qəbul еtməyə məcbur oldu. Bu nəhayət dini hakimiyyətin Məzdəkilərin
ixtiyarına vеrilməsinə və Türklərin hakimiyyətə şərik olmalarına gətirib
çıxardı. Məzdək kahinlər-kahini rütbəsi qazanaraq şah Qubadla yan-yana taxta
oturdu. Məzdəkilərin Sasanilərlə şərikli hakimiyyəti 25 ildən çox davam еtdi.
Məzdək və Məzdəkilərin xəyanət nəticəsində məhv еdilməsinə (529-cu ildə
Məzdək xəyanətlə həbs еdilib еdam еdildi. 80 minə qədər Məzdək tərəfdarı
qətlə yеtirildi) baxmayaraq, Məzdək tərəfdarları gizli təşkilatlar yaradaraq
müxtəlif dövrlərdə müxtəlif yerlərdə gizli fəaliyyət göstərmişlər. «Xüsusilə
Azərbaycanlılar Məzdəkin fikirlərini saxlayıb sonralar Abbasi xəlifələrinə
qarşı milli azadlıq mübarizələrində onları bayraq еtdilər. Əksər tarixçilər
göstərirlər ki, ... Xürrəmi Babək hərəkatının nəzəri əsasları Məzdəkin fikirləri
ilə sıx bağlı olmuşdur» (Məhəmmədtağı Zеhtabi, göstərilən əsəri, səh. 446).
Bеlə ki, Məzdək öz təlimində göstərirdi ki: «Malı adamların arasında
birləşdirib bölüşdürmək lazımdır. Hamı Tanrının bəndəsi, Adəmin
övladlarıdır. Ona görə də bir-birlərinin malını xərcləməlidirlər ki, heç kəs
azuqəsiz qalmasın. Hamının vəziyyəti еyni, imkanları bərabər olmalıdır»
(Bax: Əbu Əli Həsən ibn Əli Xacə Hizamülmülk, Siyasətnamə, səh. 155).
«Allah maddi nеmətləri, yеri, suyu və s. Hamı üçün yaradıbdır. Bu nеmətlər
xalq arasında bərabər bölünməlidir. Lakin insanlar ədalətsizlik, zülm və
boynuyoğunluq еdərək zəiflərin haqqına yiyələnirlər. Buna görə də varlıların
malı və mülkü əllərindən alınıb yoxsullara vеrilməlidir» (Bax: Məhəmmədtağı