345
Qara süpürgə boldusa - qış sərt gələcək.
Pillər, Babakənd, Xanazır pirləri var. Bunlar üç qardaşdılar. Bir gün Pillər
dəvəni minir, Babakənd ilanı minir... Gedirlər, Xanazır mənzil başına
qardaşlarından tez çatır. Qardaşlar böyüklüyünü Xanazira verir.
Bir oğlan gedib, Buğukər pirinin yanındakı ağacların birini kəsir. Görür ki,
ağacın kəsilən yerindən qan damır. Qorxudan oğlanın dili tutulur.
Oğlanı aparıb baxıcıya göstərirlər. Baxıcı deyir ki, oğlan günaha batıb,
aparın Buğukər pirində qurban kəsin.
Buğukər pirində qurban kəsirlər, oğlanın dili açılır.
Ay təzə çıxanda salavat çevirərlər.
Göy guruldayanda salavat çevirərlər.
Göy guruldamamış çöldən pencər yığıb yemək haramdır.
Uşağı gecə cəviz ağacının altında saxlasan, suyun üstündən adlatsan,
vurğun vurar.
Uşağı gecə cəviz ağacının altında yatırtmazlar, uşağa gecə bulaqdan su
içirtməzlər.
Yazı düzündə taxıl susuzluqdan yanırmış. Camaat Allaha üz tutub deyir:
"Ay Allah, yağış yağdır, bulaq üstə qurban kəsəcəyik!"
Yağış yağır, camaat aparıb Yazı düzünün yuxarı dərəsindəki bulağın
üstündə öküz kəsir. O vaxtdan o bulağın adı qalır Nəzir bulağı.
Atın üstündə namaz qılmaq olar.
Gəlini gətirəndə qırmızı geyindirərdilər. Əlinə çıraq verərdilər. Üzünə
güzgü tutardılar. Qardaşı bir dəsmala çörək qoyub, gəlinin belinə bağlayardı ki,
gəlin çörəkli olsun.
Gəlini aparmağa gələnlər deyərdilər:
Verdim bir dana, Aldım bir sona, Ay qız anası, Qal yana-yana.
Gəlini atdan düşürəndə qaynata gəlinə atdandüşdü (inək, qoyun) verərdi.
Gəlinin ayağının altında qoyun kəsərdilər. Gəlin gələndə ayaqyalın gələrdi. Çünki
ayaqqabı darlıqdır; ayaqqabı qız evindən şər gətirir. Əgər gəlin ayaqqabıyla
gəlsəydi, qapının ağzında çıxartmalıydı ki, onunla gələn şər evə ayaq açmasın.
346
Təzə gəlin birinci dəfə bulağa gedəndə qızlar bulaq üstə şirni paylayırlar ki,
təzə gəlinin ayağı uğurlu olsun.
Yağış yağmayanda qurban kəsib deyərlər: "Allah, biz sənə can borcluyuq,
qurban borcluyuq. Sən də bizə çörək borclusan".
Yağış yağmayanda bir cöngəni aparıb kövşənin başına dolandırırlar. Sonra
seyid dua oxuyur, cöngəni kəsirlər, ətini oradaca bişirib yeyirlər. (O əti evə
gətirmək olmaz.). Bundan sonra yağış yağır.
Bir adamın gəbəsi-filanı itəndə qurd əli yandırırlar, oğrunun əl-ayağı qıc
olur.
Qurdun əlini harda yandırsan, orda quraqlıq olar. Ona görə də qurdun
əlini aparıb uzaqda yandırarlar ki, quraqlıq uzaq olsun.
Kiçik cillədən on gün sonra Xıdır Nəbi bayramı keçirirlər. Qovut çəkirlər,
xəşil bişirirlər. Bir az qovut götürüb qoyurlar eşiyə. Qovutu ələklə yaxşıca
sığallayıb hamarlayırlar ki, Xıdır Nəbinin çəliyinin izi düşsün. Xıdır Nəbi çəliyini
qovuta bassa, ev-eşiyə bərəkət gələr.
Xıdır Nəbidə bir qab qovutu aparıb zəmiyə səpərlər ki, taxıl bol olsun.
Deyirlər, köhnə ildən təzə ilə keçəndə su dayanır, at gövşəyir, ağaclar
səcdəyə gəlir. Söyüd deyir: "Mən də, mən də". Bu vaxt kim nə niyyət eləsə, niyyəti
qəbul olur.
Bir arvad bayram gecəsi su gətirməyə gedir. Görür ağaclar səcdəyə gəldi.
Niyyət eləyir ki, əlimdəki səhəng qızıl olsun. Səhəng qızıl olur. Arvad özünü itirir,
deyir ki, boynum sınaydı, bəs mən evə susuz necə gedəcəm? Arvadın boynu sınır.
Axır çərşənbədə qızlar yumurtayla cövhəri götürərdilər, aparıb bir
çəmənliyə qoyardılar. Əgər o gecə çəmənliyə şeh düşsəydi, yumurta cövhərə dəyib
qırmızı boyansaydı, onda qızların niyyəti hasil olardı.
Yazın birinci günü yağış yağsa, yaz yağıntılı olacaq. Yazın ikinci günü yağış
yağsa, yay, üçüncü günü yağış yağsa, payız yağıntılı olacaq.
Deyirlər, el dağa gedəndə bir qadının sancısı tutur. Bir daşın dibində
həmlini qoyur yerə. O daş, qadını naməhrəm gözündən gizlədir. Daşın adı qalır
Daşhərəmi.
347
Zahı arvadın ayağının altına qayçı, bıçaq, tüfəng qoyurlar, yaxasına iynə-
sancaq taxırlar, dörd tərəfinə sicim sərirlər, yastığının altına duz, çörək qoyurlar,
suyu xəncərləyirlər ki, hal gəlib onu aparmasın.
Halın boynundakı muncuğu götürüb evdə saxlasan, hal o evə yaxın düşməz.
Bir kişinin qırx oğlu varmış. Bir gün onlar namaz qıldıqları yerdə daşa
dönüblər. Kişi Allaha şükür eləyib ki, mənim balalarım ibadət vaxtı ölüblər.
Allahın xoşuna gəlib kişiyə bir oğul da verib.
Qırxlar piri o vaxtdan qalmadır.
Gecə yuxunu qarışdırıbsansa, səhər durub itə çörək atırsan, toyuğa dən
verirsən, sonra gedib yuxunu suya danışırsan, xətər sovuşur.
Göbəkdaşı bizim Üçtəpə tərəfdə, Arpa dağıyla Buğda dağının arasındadır.
Uşağı olmayan qadınlar Göbəkdaşına gedərlər. Qarınlarını açıb, göbəklərini o
daşın göbək yerinə qoyarlar, fırlanarlar ki, uşaqları olsun.
Deyirlər, Humay adlı bir qadın varıymış, uşağı olmurmuş. Niyyət eləyib
gedir, başını bir qayanın üstünə qoyub yatır. Ondan sonra uşağa qalır. O
vaxtdan o qayaya Humay qayası deyirlər. Camaat ora ziyarətə gedir.
Zəngəzurun Qarakilsə kəndindəki Qırxqız qayasının dibində bir göl var.
Deyirlər, bir gün qırx qız bu göldə çimirmiş. Birdən hay düşür ki, qoşun gəlir.
Qızlar geyinməyə macal tapmırlar. Göyə üz tutub deyirlər: "Allah, sən bizi qurtar,
rüsvay olmayaq!"
Allah bunların sözünü eşidir. Qaya paralanır, qızlar övliya olub qayaya
çəkilir.
İndi Qırxqız qayası ocaqdır. Camaat ora ziyarətə gedir.
Dostları ilə paylaş: |