Dinlari tarixi

Politeizm 
– (qad. yunon. «poli» – «ko‘p», «teo» – «xudo») ko‘p xudo
-
lik.
Sahih hadis 
– (arab. «sog‘lom; to‘g‘ri») olimlar tarafidan ishonchli, 
to‘g‘ri deb topilgan hadis.
Sunna
– islomda «Payg‘ambar yo‘li».
Tavakkul
– tasavvuf ta’limotiga ko‘ra, o‘z irodasini Allohga ishonib 
topshi rish.
Tafsir
– (arab. «bayon qilish») Qur’on oyatlariga o‘ziga xos ravishda 
ma’no berish.
Terrorizm
(fr. «qo‘rqitish») o‘z fikrini zo‘ravonlik yo‘li bilan bo
-
shqalarga o‘tkazish. Bu yo‘lda suiqasd, qo‘poruvchilik kabi usullardan 
foydalaniladi.
Tobe
’
in 
– (arab. «ergashuvchilar») Payg‘ambar sahobalarini ko‘rgan 
va ularga ergashgan kishilar.
Traditsionalizm
– an’anachilik. Dindagi ratsionalizmga qarshi o‘la
-
roq, naql (taqlid) tamoyiliga asoslanuvchi oqim.
To‘liq injil xristianlari
— protestantlikdagi eng yirik yo‘nalishlar-
dan biri bo‘lgan pyatidestyaniklikning ikkinchi nomi. Faqih – fiqh ilmi
-
ning bilimdoni.
Fanatizm
– mutaassiblik.
Fatvo
– fiqhning dinda paydo bo‘lgan yangi muammolarni Qur’onga 
zid kelmaydigan ravishda hal qilib chiqargan hukmi.
Fiqh
– (arab. «tushunish») shariat qonun-qoidalarini o‘rganuvchi fan.
Fundamentalizm
– ma’lum din vujudga kelgan ilk davriga qaytish 
va bu yo‘l bilan zamonaning barcha muammolarini hal qilish mumkin 
degan fikrni ilgari surish ta’limoti.

---

141
Evolutsionizm 
– dinshunoslikda din ham dunyoning shakllanishi 
kabi bosqichma-bosqich soddadan murakkabga qarab rivojlangan degan 
g‘oyani ilgari suruvchi ta’limot.
Ekstremizm
– o‘z maqsadi yo‘lida turli haddan ortiq keskin tad
-
bir-choralar ko‘rishga tarafdorlik.