|
![](/i/favi32.png) Divan-ü luğat-it tüRK
|
səhifə | 53/66 | tarix | 02.06.2018 | ölçüsü | 8,02 Mb. | | #47016 |
| turur : durur. - dır. -di. vardı. - ədi. hazırdı. - bu daş durur: bu daşdı. - o quş durur: o quşdur. - əldə durur: əldə hazırdı. əldədi. - evdə durur: evdə hazıdı.
turus : durus. tursu. dursu. tamaşa. numayiş.
turuş : duru. duruş. 1. dəvam. - işlərin duru pozuldu. - işi başlamaq birdir, durusu mindir. 2. qarış. muqavimət. - muqavimət edin: qarış qoyun. - kiçik uluq duruşmaz, qırqı sunqır qarışmaz: qarışamaz: qırqı sunqura duruş, muqavimət edəmməz.
turuşqanka: durquşqan. tuqruşqan. tutuşqan. tutuşan. dirəşən. qarşışan.
turuşmaq: duruşmaq. gərişmək. qaraşmaq. qarşı qarşıya durmaq. qarşı qoymaq. muqavimət göstərmək. - tanrı utru qarışma. - pis yollarda qarışma. - qara öyküyə qaraşmaq gərək. - yaşam içrə qaraşmalı, duruşmalı. - uyut (utanc. həya) geddi, kiçik ulu birlə (ilə) duruşdu.
turuşu : turuqıka.
turutmaq: durutmaq. 1. düzəltmək. türütməkka. törütmək. törətmək. yaratmaq. onarmaq. yonqamaq. 2. suyuqlatmaq. sütkərməkka: yapmaq süt kimi sulu.
turvurmaq : durvurmaq. tovurmaqka. durqurmaq. doğrutmaq. dikmək. qabartmaq. - o qulağın tovurdu: dikətdi.
tus tuska : tos tos. tap tap. keçə. paltar kimi hər yumuşaq şeyə vurmaqdan çıxan səs.
tusdax : dusdax. tinlan. tınlan. zindan. qamağ6.
tuş qılmaqka: - tuş qılmaqkaqavuşmaq. enmək. - tüş qılmaq: tüşlənmək.
tuş : tuşka 1. dənq. əş. 2. oğür. 3. bənzər. 4. kəmər qayışları ucuna taxılan altın, qümüş toqqa. 5. qarşı. bir şeyin qarışı, qabağı, muqabili. - evin tuşu. - mənə tuş: mənim qarşıtım. 6. turuş. dur. - tuş tuş: turuş turuş. dur dur. 7. üz. 8. döş. sinənin yuxarı yanı.
tuşaqka : tuşaqu. düşəqü. döşəqu. köstək. bukağı. buxov. gişən. əl ayağa, boyuna vurulan buxov.
tuşaquka : tuşaqka. düşəqü. 1. köstək. bukağı. buxov. gişən. 2. döşəqu. düşmə, tutma, oturma çağı. - at tuşağu boldu: atı bağlamaq çağıdı. (# at boşuğu buldu: atı buraxmaq çağıdı).
tuşalmaqka : tuşanmaq. köstəklənmək. dolaşmaq.
tuşanmaq : tuşalmaqka. dolaşmaq. qöstəklənmək.
tuşəfars: : (azıq). < tüvşə: tüqşə. düğm. tamuc). - tüvşə tüvşə tari yapışmışdı annına.
tuşqılmaqka : tuşlanmaq. yığılmaq. - axtırur gözüm yolaq, tuşqılır ördək yuğaq.
tuşqırmaqka : daşqırmaq. çatdırmaq. yetdirmək. - oğlu ataya daşıran tanrı.
tuşqurmaqka: tuqşurmaq. toqşurmaq. (< toq. tuq). 1. toxlatmaq. qapağına dək, başına dək doldurmaq. - evi tavar bilən tuşqurdu. - qabların hamısın toşqurun: toqşurun. - para tuşqırdı ev aldı. - axtırur gözüm yolaq \\ tuşqılır ördək yoğaq. 2. tuşurmaqka. tüşürmək. qavuşturmaq. tuş gətirmək. tuşlamaq. raslatmaq. 3. başa baş doldurmaq.
tuşqutlanmaq : 1. usdalanmaq. buşqutlanmaqka. 2. buşqutlanmaq. şayırd, çıraq, çöməz yiyəsi olmaq.
tuşlamaqka: < tuqsılamaq. 1. tutsılamaq. bir birinə öxşar, tutar duruma qoymaq. yaxınlatıb, tarazsılamaq. yastamaq. yastalamaq. rastalamaq. yanbə yan, üzbə üz, qarşı qarşıya, izbə iz qoymaq. qavuşturmaq. - birin birinə tuşlamaq. - birdaha məni tuşlama: izləmə. 2. tuşurmaqka. tüşürmək. qavuşturmaq. tuşqurmaq. tuş gətirmək. raslatmaq. 3. (t <> q )2 quşlamaq2 (quş qoymaq2). nişanlamaq. umaclamaq. 4. dikəltmək. qalxızmaq. - duman durub tuşnadı: duman qalxa durdu.
tuşlanmaqka: 1. tuşqılmaqka. yığılmaq. 2. yönəlmək. yönləşməkka. qarşılaşmaq.
tuşlaşmaq: qarşılaşmaq. qarışmaq. üzləşmək. raslaşmaq.
tuşlatmaqka: qarşısına qələcək surəttə durdurmaq.
tuşmaq : tuşlanmaq. tuşqunmaq. qavşanmaq. qavuşmaq. rastlamaq. yetişmək - o mənə tuşdu: görüdü. qarşandı.
tuşnamaqka : qarşılaşmaq. qalxmaq. hərəkətə keçmək. - duman durub tuşnadı: duman göyə qalxdı.
tuşurmaqka : tüşürmək. qavuşturmaq. tuşqurmaq. tuş gətirmək. tuşlamaq. raslatmaq. - o məni sana tuşurdu.
tut : tutka tat. qılınc. bənzəri şeylərin üzərinə çökən pas. -.
tuta : yoldaş. həmrah. - tutasız: tək. təkin. yalnız. yoldaşsız.
tutac : tutaş. tutuşka. uyuş. cürlaş. təvafüq.
tutacaq : alışqan. alışıq.
tutacaq : tuturaq. tutandırıq6. çavar çuvarka: od alışdırmağa yarar nərsə. çağar. çaqar. alışıq.
tutaç : bax > tutaşıka.
tutağan : tutqanka.
tutaq : 1. ərsəm. mərzə. qazan. müzd. 2. şahitlik. tanıqliq. tanuqluqka. taqun.
tutamaq: boyunka. dəsdə. sap.
tutandırıq6: tutacaq. tuturaq. çavar çuvarka: od alışdırmağa yarar nərsə. çağar. çaqar. alışıq.
tutar : sığ. həcm. tutu.
tutarıq : qəşş. sər'. talqan. - tutarıq kəsəl: talqan iğka.
tutasız : tək. təkin. yalnız. yoldaşsız.
tutaş : tutac. tutuşka. uyuş. cürlaş. təvafüq.
tutaşa : bax > tutaşıka.
tutaşıka : tutçı. tutşı. tutaç. tutaş. tutaşa. 1. yaxın. - ötəşi qardaşdan, tutaşı qonşu yey. 2. qomşu. yapşıq. 3. həmişə. hər vax. - tutaşı belə olmuşdu. - tutaşı işləri yoxlayın. 4. birikin. birşin. ittihad. ittihadiyə. - on ölkə tutaşı. - başmaqçılar tutşı. 4. əzəl. əzəli. 5. həmişə. peyvəsdə. tutşi. tutçı. yaxın. qomşu.
tutcaq : maşa. götürgə. qısqac.
tutcu : qadın boyun, tutcu dərlgən: qadın xəyləyi, həmişə bir yerə yığılır.
tutçıka : tutşı. bax > tutaşı. tutşi. tutaşı. yaxın. qomşu.
tutqaqka : gecələrin gəziyə çıxan gözçü. gəzmə. ayğaq6.
tutqar : tuturğuka. tutqur. tutraq. 1. örnək. ülgü. - bu bir tuturqu olsun sizə. 2. tutmalı. gərək. vacib. - tuturqu yol. 3. təsmim.
tutqar. : ülgü. tuturğuka. tutqur. tutraq. sözləşmə. əhd. pəyman.
tutqu : turquka. torqu. tor. pərdə.
tutqucka : tutğucka. (yeməkdə) giriş. suyuq(yemək). antirə.
tutquçıka: tutucu. tuttaçı.
tutquluqka : tutmaqlı. tutmaq istəği olan.
tutqunka : bulan. əsir. tutsaq. ilit. yaxalanan. zindani. - tutqun alıb qul satar.
tutqur : tuturğuka. tutraq. tutqar. 1. örnək. ülgü. - bu bir tuturqu olsun sizə. 2. tutmalı. gərək. vacib. - tuturqu yol. 3. təsmim. 4. ülgü. tuturğuka. tutraq. tutqar. sözləşmə. əhd. pəyman.
tutlanmaq: dut vermək: üjümlənməkka.
tutmacka : < tutma + acka. hərkəscə bilinən bir türk yeməy.
tutmaka : qutu. cəbə.
tutmaqka: dutmaq. 1. (maya) uyuşmaqka. yoğruşmaq. dolmaşmaq. bitmək. 2. basmaqka. üzərinə çökmək. almaq. fəth edmək. 3. bulnamaq. bulanmış, tapılmış edmək. qatmaq. mal edidmək. əsir edmək. 4. qurlanmaqka. bərkimək. uyuşmaq. - yoğurt qurlandı. 5. yaxalamaq. qapınmaq. 6. bağlamaq. qapamaq. yummaq. - o ağzxın tuddu.
- əl ilə tutmaq. qarvamaqka. qarmaqlamaq. çəngəmək.
tutmalı : gərək. vacib. tuturğuka. tutqur. tutraq. tutqar.
tutraq : tutqar. tuturğuka. tutqur. 1. örnək. ülgü. - bu bir tuturqu olsun sizə. 2. tutmalı. gərək. vacib. - tuturqu yol. 3. təsmim.
tutraqka : ülgü. tuturğuka. tutqur. tutqar. sözləşmə. əhd. pəyman.
tutruq : 1. tutsuq. vəsiyyət. - iqli tutruğu yiğ bulur: kəsəl vəsiyyəti yey (qutlu. yaxcı) olur. 2. öğüt. tövsiyə. - məndən sənə tutruq.
tutsaq : duzağ. 1. bulan. tutqun. ilit. zindani. əsir. - tutsaq etmək: bulnamaq. 1. sırtmaq6. kəmənd. qısmaqka. 2. tünəkka. türmə. həpisxana. zindan.
tutsaqlanmaq: tutulmaq. qapanmaq. qapılmaq. yaxalanmaq.
tutsuq : 1. tutruq. vəsiyyət. 2. öğüt. tövsiyə. - məndən sənə tutsuq.
tutsuqmaq : tutulmaq. yaqalanmaq·.
tutşi : tutaşı. tutçı. yaxın. qomşu. - sənin yerin mənim yerimə tutşi. - tutşi ölkələr.
tutturmaq : tutturmaq. yaqalatmaq·.
tutu : 1. çapat. cərmə. salıq. 2. sığ. həcm. tutar. 3. tutuqka. rəhin.
tutucu : tuttacı. tutquçıka. tutuqsaq.
tutuçi : tutan.
tutuqka : tutuğ. ( y <> t ) tuyuq. 1. bağlı. qapalı. - tuyuq qapı: tutuq qapı. 2. əniş. eniş. enənmiş. iğdiş. əxdə. 3. qaruv6. girov. rəhn. tutu. 4. tutmaca. ovsun. büyü tutması. düğün. cadu. qəşş. - onun tutuğu var: onun qəşşi, cini var. 5. pas. - tutuqlu qılınc, baş kəsməz. 6. əxdələnmiş nökər. 7. əxdə. iğdiş. xacə. sonsuz. (ərliyi) biçik, qırıq. 8. tutqun. üzük. qəmli. qussəli. - tuyuq kişi. - tuyuq gün: tutuq, bükük gün. 9. sisli. puslu. puşaqka. buşaq. buşqan. qapalı. canı sıxılmış. içi sıxıntılı. qussəli. kədərli. 10. cin. - tutuqlu yerka: cin çarpan yer. cinli yer. 11. mürdar. batıq. namübarək. 12. büzük. ısrımka. bədəxlaq. hirsli. 13. girov. - ər tutuğu yoldu: kişi girovu çıxartı. 14. ırqat. işçi. əkir. əcir.
tutuqlamaqka: enəmək. korlamaq. iğdişləmək. əxtələmək.
tutuqlanmaqka: əxdələnmək.
tutuqmaqka: dadıqmaq. paslanmaq. - tutuqlu qılınc, baş kəsməz.
tutuqsaqka: tutmaq istəyən.
tutulmaq: tonmaqka. donmaq. tünmək. tunmaqka. qapanmaq. tıxanmaq.
tutulmaqka: 1. bulanmaq. bulanmış, tapılmış olmaq. qatınmaq. mal edinmək. əsir olmaq. 2. ılınmaqka. ilinmək. ilişmək. uğramaq. taxılmaq. 3. qapılmaq. qadıtmaqka. qatılmaq. tutulmaq. yaqalanma. - o tomluqqa qadıtdı: qatıldı: soyuq dəğdi. dondan öldü.
tutulmal : tutqulu.
tutunçu oğulka: evlâtlığa alınmış cocuq.
tutunmaq: 1. tutulmaq. edinmək. tutmaq. yalnız başına tutmaq. tutuşniaq. tütünmək. avınmaqka. avunmaq. 2. alışmaq. adət edinmək.
tutunmaq: tütünməkka. duman tütmək.
tuturaq : tutacaq. tutandırıq6. çavar çuvarka: od alışdırmağa yarar nərsə. çağar. çaqar. alışıq.
tuturğuka : tutqur. tutraq. tutqar. 1. örnək. ülgü. - bu bir tuturqu olsun sizə. 2. tutmalı. gərək. vacib. - tuturqu yol. 3. təsmim. 4. ülgü. tutqur. tutraq. tutqar. sözləşmə. əhd. pəyman.
tuturqanka: tuqurqan. düğü. birinc.
tuturmaqka: duydurmaq. qandırmaq. - sənə bir söz dudurumki kef elə.
tuturuq : güclü od. tamdu. tamduqka. tamud.
tutuşan alışan: qatılqan qarılqanka: qanı issi.
tutuşka : 1. çıxış. çəkiş. savaş. dartış. 2. tutaş. tutac. uyuş. cürlaş. təvafüq. - olan ikisi tutşdurlar. 3. yəlim. yapışqan. çəsb.
tutuşmaqka : 1. tütüşmək. birbirin yaxalayıb savaşmaq. 2. doslaşmaq.
tutuşmaqka: girişmək. qarışmaq. ərmişmək.
tutuzka : buyruq. tovsiyə.
tutuzmaqka : buyurmaq. tovsiyə edmək.
tuvırmaqka : tavırmaq. qaldırmaq. tikmək. - qulaq tuvırmaq: qulaq tikmək. atmaq. qulaq asmaq.
tuvramaqka : tavramaq. davranmaq. böyümək. quvvətlənmək. -
tuvşatmaq: çuvşatmaqka. coşdurmaq. turşatmaq. qaynatmaq. - çaxır tuvşatmaq. - sirkə qarnımı tuvşatdı.
tuy : tuyka tuzka. toy. (bax > bodun). bodun. boyun. boyka. bozun. boyun. boyluq. el. xalq. millət. qovm.
tuyaq : tuynaq. at tırnağı. heyvan dırnaqı.
tuyaqlı : dırnaqlı.
tuyar : - duyar kimi olmaq: tuysuqmaqka.
tuyın : pinti. sıxıntılı.
tuymaq : duymaq. qanmaq.
tuysuq : duysuq. duyar duyan kimsə. ağıllı. hissili. qanar.
tuysuqmaq : duyub qanışmaq. düşünüşmək.
tuyturmaq : duyurmaq. anlatmaq. qandırmaq.
tuyuqka : ( y <> t ) bax > tutuq.
tuyunka : toyunka. 1. köyün, elin böyüğü. tanınmış. mö'təməd. 2. kətlərdə su bəkçi, su bəyi.
tuz : tuzka. duz. 1. tuyka toy. (bax > bodun). budun. boyka. bozun. boyun. boyluq. el. xalq. millət. qovm. 2. uzlu, düzlü, duzlu: çıxarlı, doğru, dadlı. gözəllik. - duz yeri: duz kanı: tuzluqka.
tuzaq : tuzağka duzağ. (< tuq: düğün). 1. tutsaq. sırtmaq6. kəmənd. qısmaqka. 2. bir çeşit quş tuzağı. saçratqu. saçrıtquka. 3. səvqili. səvqi üçün söylənən söz. - duzlu. gözəl. - əmləqıl indi duzaq: çaraqıl indi gözəl. - duzağı: gözəlim. - duzağın duzağına düşmə duzaq: gözəlin tələsinə düşmə gözəl. tuzaq qurmaq: pusmaq. anqdımaqka. anğdımaqka. kəminmək. çevrəsini sarmaq. yaxalamaq üçün kələk yapmaq. 4. yapqaqka.
tuzaqı : tuzqıya. səvqil. tuzaq.
tuzamaq: tuzlamaq.
tuzğu : tuzuq. duzluq. tanışlıq, qonqçılıq sayqısıyla verilən, göndərilən yemək, pay.
tuzqıya : tuzaqı. səvqili. gözəl.
tuzqu : duzquka. ərməğan, hədiyə.
tuzqulamaqka: duzqulanmaq. ərməğan, hədiyə edmək.
tuzqun : ərməğan.
tuzqurmaqka: duzqurmaq. ərməğan vermək.
tuzlamaq: tuzamaq.
tuzluq : duzluq. tuzğu. tuzuq. tanışlıq, qonqçılıq sayqısıyla verilən, göndərilən yemək, pay.
tuzsuzlanmaq: duzsuzlanmaq. isizlənməkka. ısızlanmaqka. səvimsizləşmək. yaramazlaşmaq. sırtılmaq. şuluqluq edmək.
tuzuq : tuzğu. duzluq. tanışlıq, qonqçılıq sayqısıyla verilən, göndərilən yemək, pay.
tuzun : duzun. yumşaq. dadlı. - duzunluğun qayıştım: qolayca davrandım.
tuzunqulka: tuzunluq. tuznuluq. tuzluluq. yumuşaqlıq.
tuzunluqka: duznuluq. duzunqul. duzluluq. yumuşaqlıq.
tü : tüka. 1. tük. qıl. saç. rəng. at tonu. 2. tülükka. boya. rəng. - nə tülük atdı o. - tüdəş: həmrəh. 3. tel. - bir tü saç: bir tel tük.
tüb : tübka. tüp. dip. asıl. kök. -
tübilnka : tübün. tüpün. nərsənin dibliyi, çör çöpü. buğda kəsmiyi.
tüblüka : tüplü. qəbir. - tüplüyə dol: gora bat.
tüblüqka : köklü. əsalətli.
tübün : tüpün. hər nərsənin təki. çör çöpü, tibliyi. buğda kəsmiyi.
tübünka : tüpün. hər nərsənin təki. çör çöpü, tibliyi. buğda kəsmiyi.
tübünləmək : (bit < met > tib) bütünləmək dibin aramaq. dibləmək. araştırmaq.
tüdəka : düdə. topluq. əğrim. imrəm. tuka. yığımka. yığın. kümə. koma. püştə. yığılmış nə. izdiham.
tüdəşka : tüləş. türəş. 1. qıldaş. bir türdən, qıldan, qılıqdan, cinsdən olan. birbirinə bənzəyən, oxşaş. 2. tülüş. tükləri boyaş, bir rəngdən. 3. həmrəh.
tüdüq : tütək. toqurqaka. boru. qamış. yüyə. lülə. çaydan kimilərin əmziy.
tüfəkka : bax > tüvək.
tüğün : düğün. qadaq. çətin. zor.
tüq : <> tuq. dük. 1. yumruq. dük. - dük urmaq: yumruqlamaq. 2. yığın. 1. şu qədər. birkaç - düq minğ: neçə min. - bir tüq: bir yığın. bir çox.
- duq min: neçə min.
- tuq min yarmaq: bir çoxlu para.
- tükün boyası: tülük: tükə ilişik (mərbut) nərsələr.
- bu at nə tülük: bu atın rəngi (tükünün rəngi) nə?.
- tüdəş: tülüş: tükləri boyaş, bir rəngdən.
- tüq urmaq: yumruğu ilə yavaşçavurmaq·i.
tüqan : tükan qapıtka. kəpit. saku.
tüqəka : tügə. düğə. 1. tükə. son. 2. tingə. iki yaşına girmiş dana.
tüqəq : tükəkka. tüqrək. (< tüq). düğün. halqa. yük yüklətilirkən yükü sıxıştırmaya yarayan, ipə taxılan halqa, ipin ucuna vurulan düğün.
tüqəlka. : tükəl. tüqlə. 1. tamam. bütün. kamil. - tükəl kişi. - tükəl qadın. - tükəl bilgə. 2. büsbütün. yerli dibli. - tükəlin al. - tükəl candan düşdü. - tükəl qapdı. 3. sayacın, sayın topu. hesabın cəmi.
tüqəməkka : tükəmək. tüggəmək. 1. bitmək. tükənmək. qurtulmaq. - işim tükdi: bitdi. 2. # yetmək. görmək. kafi olmaq. kifayət edmək. - aş qamuğqa tükədi: yemək hamıya çatdı. - bu az çağ, tamam işlərimizi tükəməz. - aş qamuğa tükədi. - bu yarmaq ikigünlük yeməyi tükəməz: qapsayamaz, yetməz.
tüqənmək: tükənmək. alqınmaqka. bitmək. yox olmaq. məhvolmaq. tükəməkka. yetmək. kifâyət edmək.
tüqətməkka : tükətmək. bitirmək.
tüqətməkka: bitirmək.
tüqlə : bax > tüqəl.
tüqləməkka: dükləmək. yumruqlamaq.
tüqlü : tüklü. tülükka. - tülük yatım: içi tük döşək, yayqı.
tüqlükka : tüqqül. tüqül. (< tüq: qapalı). kor. - tüklük gözlü: kor kimsə.
tüqlünməkka: düğümlənmək. düğülmək.
tüqlüşməkka: tüqqüşməkka. birbiriylə düğümlənmək.
tüqməka : tükməka düğmə. boqmaqka.
tüqməkka: düğmək. düğümləmək. bağlamaq.
tüqmələnmək: düğmələnmək. tüvşəmək. tüqşəmək. tamuclanmaq. - tüvşə tüvşə tari yapışmışdı annına.
tüqmələnməkka: düğmələnmək. ilgələnmək.
tüqnəməkka : yara dağlamaq, düğümləmək.
tüqrük : tükrük. sutuq. suduqka.
tüqrüşmək: türüşməkka. dürüşmək. dürməkləmək.
tüqsinka : tüksinka 1. dört qöşəli düğümlənən bir çeşit düğüm. 2. xalqtan olup handan üç qat aşağı bulunan kişi.
tüqşəmək: tüvşəmək. düğmələnmək. tamuclanmaq. - tüvşə tüvşə tari yapışmışdı annına.
tüqü tüqü: tükü tüküka. köpək küçüyü çağırmağa deyilən söz.
tüqü : düyü. qurunc6. birinc.
tüqül : tüqlü. tüqqül. (< tüq: qapalı). kor. - tüklük gözlü: kor kimsə.
tüqülqənka: tüqqülən. duğünlənən. çatılan.
tüqülmək: tüggülmək. düğümlənmək. tıxılmaq. girlənmək. - aş boğazda tügüldi.
tüqümləmək: düğümləmək. çiqlətmək. çıqrıtmaqka. çiqinlətmək. əzib, döğüb, təpib, kiplətib bərkitmək.
tüqünka : tükünka. düğün. 1. tökün. dağlama. dağ döğün. 2. ilka. 3. tuqun. çimri. çinis. 4. cadu. 5. düğüm. dağlama. dağ döğün.
tüqünləmək : düğünləmək. tuğlamaqka. bağlamaq. qapatmaq. çiqtərməkka. sıxışdırmaq:
tüqünməkka : düğümlənmək. turulmaqka. durulmaq. yorulmaq. tuqunmaq. usanmaq. bıqmaq. bezmək.
tüqürməkka: tükürmək. sutramaq. sudramaq. su atmaq. sağurmaqka. sudmaq. sutmaq. suztürmək. tüpürmək. tüpürmək. sağurmaqka. sudmaq. sutmaq ka. sudturmaqka. sutturmaq. suzmaq. sudramaq. süzmək. tüpürmək. sağurmaq. sudımaq. suzımaq. - tükürtmək: sutturmaq. sudturmaqka.
tüqüşməkka : düğümlətmək.
tüqüzka : tüküzka. təküz. atın alnındaki axıtma·. - - tilqüz at. alnında ağı olan at.
tül : tor. (< tuğ). pərdə örtük. - tünlük tuğu: pəncərə, baca tıxacı.
tüləkka : 1. ağzı qırıq saxsı. təsti. 2. tük dəğişmə töktükləri sırası. qoyun qırxımı. - tülək yılxı. tükün tökən heyvan.
Dostları ilə paylaş: |
|
|