138
ŞƏFAƏTİN ŞƏRTİ
Ayə və rəvayətlərə əsasən, şəfaət intizarında olan
şəxsin müəyyən həddə qədər imanı və saleh əməlləri
olmalıdır. Yalnız bu yolla dünyada yol verilmiş
nöqsanları ilahi şəfaətlə aradan qaldırıb, qiyamət
səhnəsində behiştə yol tapmaq olar. Bu da mümkündür
ki, günahların ağırlığından cəhənnəmə düşmüş şəxs
şəfaətə nail olub bu əzabdan qurtulsun.
DÜNYA VƏ AXİRƏT ŞƏFAƏTÇİLƏRİ
Ayə və rəvayətlərdən mə’lum olur ki, insanı ilahi
rəhmətə qovuşdurub səadətə çatdıran şəfaətçilər
bunlardır:
iman,
saleh
əməl,
tövbə’
Qur’an,
peyğəmbərlər, imamlar, şəhidlər, həqiqi mö’minlər,
rəbbani alimlər. Məhz bu şəfaətçilərin köməyi ilə bir
çox kafirlər, müşriklər, qafillər dünyada azğınlıqdan
xilas olur. Dünyada günaha yol verib tövbəyə müvəffəq
olmayan iman əhli isə məhz qiyamətdə şəfaət hesabına
bədbəxtlikdən nicat tapır.
Bəli, şəfaət İslam dinin əsas müddəalarındandır və
onu inkar edən şəxs imandan xaricdir.
İmanın şəfaəti haqqında «Hədid» surəsinin 28-ci
ayəsində belə buyurulur: «Ey iman gətirənlər, Allahdan
qorxun və onun peyğəmbərinə iman gətirin ki, Allah
sizə öz mərhəmətindən iki pay versin. Sizə getməyiniz
üçün nur bəxş etsin və sizi bağışlasın. Allah bağışlayan
və rəhm edəndir».
Saleh əməlin şəfaətinə işarə ilə «Maidə» surəsinin 9-cu
ayəsində buyurulur: «Allah iman gətirib yaxşı işlər
139
görənlərə və’d etmişdir ki, onları bağışlanma və
böyük mükafat gözləyir.»
TÖVBƏNİN ŞƏFAƏTİ
Müaviyyə ibn Vəhəb deyir: İmam Sadiq (ə) buyurdu:
«Bəndə xalis tövbə etdiyi vaxt Allah ona məhəbbət
göstərib, dünya və axirətdə onu pərdəyə bürüyər».
Soruşdum ki, pərdəyə necə bürüyər? Buyurdu: «İki
mələyin bu bəndə üçün yazdığı günahları onun
yadından çıxarar və onun bədən və əzalarına vəhy edər
ki, sizin üstünüzdə edilmiş günahları gizlədin. Bu
bəndə Allahla görüşdüyü vaxt onun ziyanına şəhadət
verəcək heç bir şey qalmaz.»
163
QUR’ANIN ŞƏFAƏTİ
Həzrət Peyğəmbər (s) buyurur: «Fitnələr qaranlıq
gecə tək sizi bürüdüyü vaxt Qur’ana üz tutun. Çünki
Qur’an şəfaəti qəbul olunan şəfaətçi və şikayəti qəbul
olunan şikayətçidir».
164
Şəfaət haqqında ətraflı mə’lumat almaq istəyənlər
«Biharul-ənvar»,
«Məhəccətul-bəyza»
və
digər
mö’təbər mənbələrə müraciət edə bilərlər.
«Və əs’əlukə bicudikə ən tudniyə’ni min qurbikə və
ən tuziəni şukrəkə və ən tulhiməni zikrəkə»
(«Bəxşişin və səxavətin vasitəsi ilə məni yaxın
məqamına çağırmağını, şükrünü mənə ruzi etməyini və
zikrini qəlbimə ilham etməyini istəyirəm.»)
163
«Kafi», 2-ci cild, səh-436.
164
«Vəsailuş-şiə», 6-cı cild, səh-171.
140
Həzrət Əli (ə) bu ilahi cümlələrlə Allah-Taaladan üç
böyük məqam istəyir: Allaha yaxın məqam, şükür
məqamı və zikr məqamı. Heç şübhəsiz, Allah-Taalanın
bəxşiş və səxavəti olmadan bu məqamlara çatmaq
mümkün deyildir.
Əgər Allah-Taala haqq yolçusuna sevgi halı və saleh
əməl verərsə onu ilahi məqama çatmaq üçün vasitələrlə
təchiz edərsə nailiyyətdən danışmaq olar. Zülmət
hicablarından keçməkdə Allahdan yardım almayan kəs
yüksək mə’nəvi məqamlara çata bilməz. Ona görə də
dua edən şəxs uyğun üç məqama çatmaq üçün Allahın
bəxşiş və səxavət sifətlərinə üz tutur.
Bu sifətlərin müşahidəsi üçün Həzrət Hüseynin (ə)
«Ərəfə» duasının bə’zi cümlələrinə diqqət edək:
«Bütün sitayiş və təşəkkürlər Sənə məxsusdur, ey
nöqsanlarıma göz yuman, qəmimi aradan qaldıran,
duamı qəbul edən, eybimi örtən, günahımı bağışlayan,
istəklərimi verən, düşmənimə qalib edən! Əgər sənin
ne’mətlərini və qiymətli hədiyyələrini saysam, heç vaxt
qurtara bilmərəm. Ey mənim sərvərim, ey mənim
ağam, Sənsən əta edən, Sənsən ne’mət verən, Sənsən
ehsan buyuran, Sənsən gözəllik bağışlayan, Sənsən
davam verən, Sənsən kamala yetirən, Sənsən ruzi
verən, Sənsən yardım edən, Sənsən ehtiyacları ödəyən,
Sənsən var-dövlətə çatdıran, Sənsən pənahında
saxlayan, Sənsən kifayət edən, Sənsən yol göstərən,
Sənsən hifz edən, Sənsən pərdə çəkən, Sənsən
bağışlayan, Sənsən görməməzliyə vuran, Sənsən güc
verən, Sənsən izzətə çatdıran, Sənsən yardımlardan
141
faydalandıran, Sənsən icazə verən, Sənsən təsdiqləyən,
Sənsən qalibiyyət əta edən, Sənsən dəva qılan, Sənsən
salamatlıq buyuran, Sənsən əziz edən».
Uyğun sifətlərlə daha dərindən tanış olmaq üçün
«Əbu Həmzeye-Sumali» duasının İmam Səccadın (ə)
dilindən çıxmış bə’zi cümlələrinə nəzər salaq: «Ey
mənim ağam, mən Sənin boya-başa çatdırdığın
uşağam, mən o nadanam ki, elm öyrətdin, mən o azmış
bəndəyəm ki, yol göstərdin, mən o yıxılmış şəxsəm ki,
Sən ucaltdın, mən o qorxanam ki, aman verdin, mən o
acam ki, Sən doyurdun, mən o təşnəyəm ki, sirab etdin,
mən o çılpağam ki, libasa bürüdün, mən o fəqirəm ki,
imkan verdin, mən o zəifəm ki, güc bəxş etdin, mən o
zəliləm ki, əziz etdin, mən o xəstəyəm ki, şəfa verdin,
mən o ağız açanam ki, istəyimi verdin, mən o
günahkaram ki, günahımı örtdün, mən o xatakaram ki,
görməməzliyə vurdun, mən o azam ki, çoxaltdın, mən
o çarəsizəm ki, xilas etdin, mən o qovulmuşam ki, Sən
sığınacaq verdin».
Bəli, haqq yolçusu Allahın səxavət və kərəm
sifətlərindən faydalanaraq üç böyük məqama çata bilər.
YAXINLIQ MƏQAMI
Bu məqam haqq yolçusu üçün ən üstün məqamdır.
Bu məqam Allahın bəxşiş və kərəmi, mö’minin gözəl
əxlaqı, günahdan çəkinməsi, saleh əməli, Peyğəmbər (s)
və Əhli-beytə (ə) itaəti, Allah dostları ilə yoldaşlığı və
bütün məqamlarda diqqəti vasitəsi ilə əldə edilə bilər.
Sözsüz ki, bütün haqq aşiqlərinin itaət və ibadət yolu
ilə bu məqama yetişməsi mümkündür. Bu məqama
çatan yolçunun vücudunda tövhid həqiqəti cilvələnir,
Dostları ilə paylaş: |