Əfrasiyab Bədəlbəyli. İzahlı monoqrafik musiqi lüğəti
481
s
ənətinin bir çox spesifik xüsusiyyəti ilə əlaqədar nəzəri məsələləri məntiqi
üsul üzr
ə dəqiqləşdirməsi Urməvini zamanının ən görkəmli mədəniyyət
simaları ilə bir cərgəyə qoyur.
Söz yox, bu gün biz
musiqişünas və nəzəriyyəçi Urməvinin elmi
müdd
əalarında bir çox sadəlövh anlayışlara, mahiyyət etibarı ilə yanlış
yanaşmalara, ayrı-ayrı məfhumların tərifində zidd fikirlərə, xurafat,
mövhumat v
ə ilahiyyat təmayüllü qənaətlərə təsadüf edirik. Lakin
zamanının siyasi və ictimai quruluşundan, yaşadığı mühitdə hakim olan
müxt
əlif yarı dini, yarı fəlsəfi dünyagörüşlərin (o cümlədən, ilk növbədə
t
əsəvvüf təriqəti ilə əlaqədar ideyaların) müəyyən təsirindən gələn bu
m
əhdudiyyət heç də realist Urməvini adi bir Orta əsr sxolastı, ya da idealisti
kimi göst
ərmir.
Urm
əvi zəngin yaradıcılığı ilə Azərbaycan musiqişünaslığına qiymətli
yenilikl
ər gətirmiş, yalnız Azərbaycanın deyil, bütün Yaxın və Orta Şərqin
musiqi m
ədəniyətinin inkişafında mühüm rol oynamış, özündən sonra gələn
musiqiçil
ər üçün əsil təlim və tərbiyə məktəbi olmuşdur.
Urm
əvinin elmi axtarışları və ilk növbədə muğamat qaydalarının,
musiqid
ə məqamların funksional mahiyyətinin, musiqinin bünyəsini təşkil
ed
ən melodika bəhsinin, eləcə də musiqinin istər fiziki xassə (akustika),
ist
ərsə də bədii təsirilə əlaqədar məsələlərini ətraflı surətdə şərh və təhlil
işindəki elmi-nəzəri nəticələri XIII əsr azəri musiqi sənətinin bütün musiqi-
b
ədii nailiyyətlərini özündə əks etdirir.
18
. ƏBDÜLQADİR MARAĞİ
S
əfiəddin Urməvi musiqi məktəbinin davamçılarından biri olan
Əbdülqadir Maraği Orta əsrlərdə Yaxın və Orta Şərqin görkəmli
musiqişünası sayılır. O da öz sələfi Urməvi kimi, xalqının musiqi sənətinə
xas olan orijinal c
əhətləri dərindən tədqiq edərək çoxlu musiqi əsəri
yaratmışdır. O, həm də mahir bir ifaçı kimi azəri musiqi tarixində görkəmli
yer tutur.
Əbdülqadir bin Qeybi əl-Hafiz əl-Maraği 1353-cü ildə Azərbaycanın
elm v
ə mədəniyyət mərkəzlərindən olan Marağa şəhərində anadan
olmuşdur.
Qeydl
ər, şərhlər və monoqrafik məlumat
482
Adının sonradan musiqi tarixi kitablarının bir çoxunda sadəcə ibn-
Feybi kimi qeyd edildiyi il
ə əlaqədar olaraq bir cəhəti dəqiqləşdirmək lazım
g
əlir. İş burasındadır ki, Qeybi (ya da Feybi) sözü Maraği əsərlərinin üzünü
köçür
ən köçürücülərin (nasixlərin) səhlənkarlığı, qeydsizliyi nəticəsində çox
yerd
ə düzgün yazılmamışdır. Nasixlər kəlmə ətrafında nöqtələri yerli-
yerind
ə sərrast yerləşdirməmiş, bəzən tamamilə buraxmış və buna görə də
Feybi, b
əzi hallarda İsa, ya Fəni, ya da Eyni kimi şəkillərdə yanlış
yazılmışdır.
İbn-Qeybi adının xüsusən qərbi avropa müəllifləri tərəfindən müxtəlif
t
ərzdə oxunulduğuna tez-tez təsadüf edilir; o cümlədən: «Ərəb musiqisi»
mü
əllifi F.Rüanya ibn-Feybi əvəzinə ibn-İsa
115
, daha bir
başqa fransız
f
ərqşünası L.Buva Teymurilər dövründə mədəni həyat məsələlərini
işıqlandırmaq niyyəti ilə yazdığı məqaləsində
116
Əbdülqədir ibn-Qeybi adını
h
ər yerdə Əbdülqadir Qüyandi kimi ismiləşdirmişdir.
Nadir istedad, h
ərtərəfli məlumat, dərin təfəkkür sahibi olan
Əbdülqadir Maraği musiqi sənətinə hərtərəfli yanaşan musiqi alimidir. O,
musiqinin ist
ər fəlsəfi-estetik mahiyyəti, istərsə də tarixi-nəzəri cəhətləri ilə
yaxından maraqlanmış və onlar arasında üzvi bir vəhdəti zəruri şərt
sanmışdır.
Maraği musiqi sədalarında, hər şeydən əvvəl, insan nəfsinin ən
s
əmimi ifadəsini görür, musiqi ləhnlərində insan qəlbinin ən gizli sirlərini
arayır; o, musiqi avazı ilə insan varlığının ülviyyətini və daşıdığı böyük,
d
ərin mənanı dərk etmək istəyir.
Maraği maarif və maraq dairəsinin böyüklüyü, zehniyyətinin vüsəti,
görüş üfüqünün genişliyi etibarı ilə zamanının görkəmli alimi, mümtaz
115
Jules Rounet. La musique arabe, Encyclopedie de la musique... fondateur Albert
Lavignac, Paris, 1922, p. 2680.
116
L.Bouvat Essai sur la civilisation Timouride, “Journal asiatique”, Paris, t. CC VIII,
1926, pp. 183-299.
Görk
əmli sovet şərqşünası B.B.Bartold 1928-ci ildə Mir Əlişir Nəvainin anadan olmasının
500-cü ildönümü münasib
əti ilə yazdığı “Мир Али-Шир и политическая жизнь”
s
ərlövhəlli məqaləsində L.Buvalın buraxdığı daha bir çox dəqiq olmayan müddəalarını
qeyd edir. Bax: Б.Б.Бартольд. “Мир Али-Шир. Сборник к пятидесятилетию со дня
рождения”. Ленинград, 1928, с. 164.
Əfrasiyab Bədəlbəyli. İzahlı monoqrafik musiqi lüğəti
483
musiqişünası və mahir ustadı sayılır. Yaşadığı dövrün ən mötəbər alim və
görk
əmli şairləri kimi Əbdülqadir də “Xacə” ləqəbinə layiq görülmüşdür.
Maraği qoşduğu mahnıların (daha doğrusu, bunların musiqi mətninin)
kağız üzərində qeyd alınması işində böyük ustad Urməvinin yaradıcılıq
nailiyy
ətlərindən səmərəli istifadə etmək istəmişdir. O da azəri musiqisi
üçün xüsusi tabulatura düz
əltmək təşəbbüsündə olmuş və bu işdə böyük səy
göst
ərmişdir. Onun kitablarında “kar” adlandırdığı bəstələrdən bəzilərinin
tabulaturası nəqş edilmişdir. “Məqasid-əl əlhan” (əlyazmasının bir nüsxəsi
İstanbulda Nur-Osmaniyyə, bir nüsxəsi də İstanbulda Top Qapı sarayı
kitabxanasında, başqa bir nüsxənin İranın Məşhəd şəhərindəki kitabxanada
saxlanıldığı məlumdur) kitabındakı tabulaturanı Avstriya musiqi tarixçisi
R.Q.Kizevetter (1773-1850)
117
Q
ərbdə birinci olaraq müasir not yazısına
köçürmüşdür. Lakin şerin mətnaltı (təhtülməti, podtekstovka) düzülüşündə
is
ə müvəffəqiyyət əldə etməmişdir.
Eyni zamanda
belçikalı musiqişünas və bəstəkar Fransua Fetis (1784-
1871) “Ümumi musiqi tarixi”
118
kitabında da transkripsiyası dəqiq deyildir.
Türk
musiqişünası Rauf Yekta türk musiqisi haqqında Alber Lavinyakın
h
əmin tabulaturanın şərhini vermişdir. Lakin onun (1846-1926) “Musiqi
ensiklopediyası və konservatoriya lüğəti”nə yazdığı məqaləsində Maraği
b
əstəsinin notla şərhini vermişdir
119
.
Marağinin ən böyük elmi əsəri “Came-əl əlhan” 1405-ci ildə
yazılmışdır. Əlyazmalarından bir nüsxəsi İstanbulda “Nur-Osmaniyyə”
kitabxanasında, başqa bir nüsxəsi isə Oksford universitetinin Bodliyan
kitabxanasında saxlanılır. Rauf Jekta qeyd edir ki, “Nur-Osmaniyyə”
kitabxanasında olan nüsxədə 818-ci il (hicri) tarixli qeyddən anlaşıldığına
gör
ə, müəllif əsəri Teymur oğlu Soltan Şahruxa ithaf etmişdir. C.Farmerin
117
Kiesewetter R.G. “Die Musik der Araber”, Leipzik, 1842, s.56
118
Fetis Fr. “Histoire generale de la
musique”, т.II, р.68
119
B
əstənin mətninin ərəbcədən təxmini tərcüməsi belədir:
Sancılıb əfi ilanla yenə qara ciyərim
N
ə əlacla, nə də osunla sağalmaz qəhərim
M
ənə bu cövrü verən sevgili cananımdır
Hansı bir dərd mənə gəlsə, o dərmanımdır.
Dostları ilə paylaş: |