Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları
Yüklə 3,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
241 QaĢlarımı çatıram. О danıĢmaq istəmir. Omleti boĢqablara çəkib Kristianla yanaĢı otururam və xəbərsiz qalacağımla barıĢıram. – Dadlıdır, – bir tikə dadaraq tərifləyir. – ġərab istəyirsən? – Yox, minnətdaram.
Mənə aydın baĢ lazımdır, səninlə yanaĢı olarkən, Qrey… Omlet əla alınıb, düzdür, elə də acmamıĢam, amma yeyirəm, bilirəm ki, əks halda Kristian donquldanacaq. Sonra Kristian naqolay susqunluğumuza son qoyur və klassik musiqini qoĢur, bu melodiyanı artıq eĢitmiĢəm. – Bu nə musiqidi? – soruĢuram. – Jozef Kantelub, ―Overnini mahnıları‖. Bu, ―Baylero‖ adlanır. – Əla musiqidi. Hansı dildədi? – Köhnə fransız, daha doğrusu, oksitan. www.vivo-book.com
242 – Yanılmıramsa, fransızca danıĢa bilirsən. Mahnının sözlərini baĢa düĢürsən? – Kristianın qüsursuz danıĢığını xatırlayıram, valideynlərinin evindəki ziyafətdə. – Yalnız bəzi sözləri, – Kristian gülümsəyir, aydın görünür ki, sakitləĢib. – Anamın mantrası vardı: ―musiqi aləti, xarici dil, döyüĢ sənəti‖. Eliot ispanca danıĢır, Mia fransızca. Eliot gitara çalır, mən fortopianoda, Mia isə violonçeldə. – Oho! Bəs döyüĢ sənəti? – Eliot cüdoçudur. Mia on iki yaĢında etiraz etdi və daha məĢqlərə getmədi. – О bunu xatırlayarkən gülümsədi. – Heyf ki, anam mənimlə məĢğul olmayıb. – Söhbət uĢaqların təlim-tərbiyəsindən gedirsə, bu zaman doktor Qreys amansız kabusa çevrilir. – Çox güman ki, anan səninlə fəxr edir. Onun yerində olsaydım, məhz belə edərdim. Kristianın üzündən kölgə keçib getdi və o, ani olaraq kədərləndi. О, ehtiyatla mənə baxır, sanki kəĢf edilməmiĢ əraziyə qədəm basıb.
www.vivo-book.com
243 – Sən artıq qərara gəlmisən ki, axĢam əyninə nə geyəcəksən? Yoxsa mən səninçün nəsə seçim? – qəfildən kəskin Ģəkildə dedi. Aha! Deyəsən, o hirslənir. Niyə?.. Nə dedim ki?.. – Hmm, hələ yox. Bu geyimlərin hamısını özün seçmisən? – Yox, AnasteyĢa, mən seçməmiĢəm. Sadəcə, lazımi əĢyaların siyahısı və sənin ölçünü ―Neyman Markus‖dan olan satıcı qıza verdim. Paltarlar düz əyninə oturmalıdır. Bir də ki, bu axĢam və bir neçə sonrakı gün üçün əlavə cangüdən tutmuĢam. Məncə, bu ehtiyat tədbirləri məntiqlidir, çünki Leyla hardasa yaxınlıqda dolaĢır. Ġstəmirəm ki, evdən mühafizəsiz çıxasan. RazılaĢdıq? Təəccüblə ona baxıram. – RazılaĢdıq, – qərarlı Qreyə noolub? – YaxĢı. Onları təlimatlandıracam. Bu, çox çəkməz. – Onlar burdadı? – Hə.
Harda? www.vivo-book.com
244 Kristian öz boĢqabını götürür və çanağa qoyur. Sonra çıxır. Burda nə baĢ verir, lənət Ģeytana? Elə bil onun bədəninə bir neçə adam sığıĢıb. Bu, Ģizofreniya simptomu deyilmi? Google-a baxmaq lazımdır. Öz boĢqabımı təmizləyib tez yuyuram və AnasteyĢa Rouz Stilin qovluğunu götürüb yataq otağına qayıdıram. ġkaf-kupeyə baĢ vururam və üç uzun ziyafət donu seçirəm. Onlardan hansını bəyənim?
Çarpayıda yanakı uzanıram, öz ―mak‖ıma, aypedimə və ―blekberi‖yə baxıram və texnologiya möcüzələrinə valeh oluram. Kristianın pley-listini aypeddən ―mak‖a köçürürəm, sonra Google-a girib netdə eĢələnirəm. Kristian içəri daxil olur. – Nəylə məĢğulsan? – nəvaziĢlə soruĢur. Bir az təlaĢla düĢünürəm ki, görəsən, açdığım saytı ona göstərə bilərəmmi: ―Ġdentikliyin dissosiativ pozuntusu: Simptomlar‖. О mənimlə yanaĢı uzanır və təbəssümlə sayta baxır. – Bura niyə girmisən ki? www.vivo-book.com
245 Deyingən Kristian yoxa çıxıb, Ģən Kristian yerinə qayıdıb. Buna necə alıĢım? – Maraqlanıram. Mürəkkəb Ģəxsiyyətlə. Sakitliyimi var gücümlə qoruyuram. Onun dodaqları xəfif təbəssümlə əyilir. – Mürəkkəb Ģəxsiyyətlə? – Bu mənim Ģəxsi sevimli layihəmdi. – Ġndi də layihən mənə Ģamil olunub? Törəmə istiqamət kimi. Nəsə eksperimentə bənzər. Amma mən layihənin mərkəzində olacağımı düĢünürdüm. Miss Stil, xətrimə dəyirsiniz. – Niyə bu fikrə gəlmisən ki, bu sənə aiddi? – Təsadüfən ağlıma gəldi. – Düzdü, sən yeganə baĢıxarab tipsən ki, daim dəyiĢirsən və diktatorluğa yoluxmusan və bu məziyyətlər mənə yaxĢı tanıĢdır. – Mənsə fikirləĢirdim ki, sənin çox yaxĢı tanıdığın yeganə adamam. Yenə pörtdüm. – Hə. Düzdü. www.vivo-book.com
246 – Hansısa nəticələrə gəlib çıxmısan? Çevrilib ona baxıram. Kristian böyrüüstə uzanıb, baĢını dirsəyinin üstünə qoyub; üzündə nəvaziĢ və təəccüb cizgiləri var.
– Məncə, sənə intensiv terapiya lazımdı. О, əlini uzadır və nəvaziĢlə bir ovuc telimdən tutaraq qulağımın arxasına keçirir. – Mənə görə isə, ancaq sən lazımsan. Budur götür, – mənə dodaq pomadası tübikini uzadır. Qüssəylə pomadaya göz gəzdirirəm. Tünd qırmızı rəngdədir, əsla bəyənmədiyim rəng. – Ġstəyirsən ki, dodaqlarımı parlaq rəngləyim? О gülür. – Yox, АnasteyĢa, istəmirəm. Əmin deyiləm ki, bu rəng sənə düĢə bilər, – quru tərzdə əlavə edir. О, bardaĢ qurub oturur və köynəyi baĢı üzərindən çıxarır. Aman Tanrım… – Sənin yol xəritəsi ideyan xoĢuma gəlir, – deyir. Kirpiklərimi döyürəm, heç nə anlamadığımdan. Hansı yol xəritəsi? Yüklə 3,96 Mb. Dostları ilə paylaş:
|