Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları
Yüklə 3,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
235 – Sənə acıqlıyam. О, qaĢ-qabağını tökür. – Hələ çox hirslənəcəksən? – soruĢur о və barmaqları ilə saçlarını darayır. Çiyinlərimi çəkirəm. – Hər halda yemək yeyənədək. Onun dodaqlarında təbəssüm eyhamı yaranır. Pultu götürür və musiqini söndürür. – Bu musiqi sənin aypedində varmı? – soruĢuram. О, baĢını yelləyir, siması tutqunlaĢır və anlayıram ki, bu Kabus-qızın yazdırdığı musiqidir. – Sənə elə gəlmir ki, Leyla sənə nəsə demək istəyirmiĢ? – Ola bilər, düĢünsək, – o, sakitcə razılaĢır. Elə bunu da isbatlamaq istəyirdim: heç bir mərhəmət hissi yoxdur. TəhtəlĢüurum bunu yersiz hesab edir. – Niyə bu mahnını pley-listdən silməmisən? – XoĢuma gəlir. Amma siyahıdan siləcəm, əgər sənə xoĢ gəlmirsə.
www.vivo-book.com
236 – Yox, hər Ģey qaydasındadı. Musiqi sədaları altında yemək hazırlamağı xoĢlayıram. – BaĢqa hansı mahnını dinləmək istəyirsən? – Sürpriz gözləyirəm. О, dok-stansiyaya yollanır, mənsə yenidən omletlə məĢğulam. Tezliklə otağı Ninna Simonenin səmavi incə və füsunkar səsi bürüyür. Bu, Reyin sevimli mahnısıdır: ―I Put а Spell on You‖. Od tutub yanıram və ağzı açıla halda Kristiana sarı çevrilirəm. O mənə nəyi isbatlamaq istəyir? Axı o məni çoxdan ovsunlayıb. Ġlahi… onun baxıĢı dəyiĢib – itidir, gözləri tündləĢib. Mən sehrlənmiĢ halda Kristianın musiqinin asta ritmi ilə mənə doğru necə gəldiyinə tamaĢa eləyirəm – ahəngdar yeriĢ, sanki yırtıcıdır. О, ayaq yalındır, cins Ģalvarda və ağ köynəkdə. Tanrı kimi gözəldir. Nina ―sən mənimsən‖ deyir və Kristian əlini mənə uzadır: fikirləri aydındır. – Kristian, xahiĢ eləyirəm, – pıçıldayıram. www.vivo-book.com
237 – Nə? – Bunu eləmə. – Nəyi? – Bunu.
О, qarĢımda duraraq yuxarıdan aĢağıya baxır. – Sən əminsən? – sakitcə soruĢur, məndən taxta qaĢığı alır və içində yumurta qarıĢımı olan kasaya qoyur. Ürəyim gup-gup döyünür. Ġstəmirəm – yox, istəyirəm, – dəhĢətli dərəcədə istəyirəm. Kristian elə dəhĢətli, elə arzulanan və elə hərarətlidir ki. Onun sehrbaz gözlərindən baxıĢlarımı güclə kənara çəkirəm. – Səni istəyirəm, АnasteyĢa, – o mırıldanır. – Mən sevirəm və nifrət eləyirəm, səninlə bəhsə girməyi sevirəm. Çünki mənimçün bunlar yeni Ģeylərdi. Mən bilməliyəm ki, hər Ģey qaydasındadı. Bunsa yalnız bir üsulla nail ola bilərəm. – Mənim də sənə qarĢı hisslərim dəyiĢməyib, – pıçıldayıram. Onun yaxınlığı adamı ovsunlayır, sərxoĢ edir: bütün hisslərim məni sevdiyim kiĢiyə doğru yönəldir, daxili ilahəm www.vivo-book.com
238 coĢub-daĢır. Mən köynəyin açıq yaxasından görünən bir ovuc tükə baxıram və dodağımı diĢləyirəm, öz istəyimə zidd çıxaraq onların dadını bilmək istəyirəm. О mənə çox yaxındır, amma mənə toxunmur. Onun hərarəti dərimi isidir. – Sənə toxunmayacam, özün ―hə‖ deməyincə, – Kristian astaca deyir. – Amma indi, o səfeh səhərdən sonra səninlə cütləĢib özümüzdən baĢqa hər Ģeyi unutmaq istəyirəm. Ġlahi! Bizi… Magiyalı kombinasiya, ittifaqı birləĢdirən kiçik, möhtəĢəm əvəzlik. BaĢımı qaldırıram və onun füsunkar, ciddi simasına baxıram. – Üzünə toxunmaq istəyirəm, – güclə eĢidiləcək tərzdə deyirəm və gözlərində iĢıldayıb itən heyrəti, sonra da razılığı görürəm. Əlimi qaldıraraq onu yanaqlarını sığallayıram, barmaqlarımı tüklü üzündə gəzdirirəm. О, gözlərini yumur və sakitcə baĢını toxunuĢlarıma doğru gəzdirir. Sonra yavaĢ-yavaĢ əyilir və ixtiyarsız olaraq onun dodaqlarına sarı can atıram… www.vivo-book.com
239 – Hə, yoxsa yox, АnasteyĢa? – mızıldanır. – Hə.
Onun dodaqları zərif toxunuĢlarla mənim dodaqlarımla birləĢir və ehtirasla bir-birinə yapıĢır. Ovcu kürəyimdə gəziĢir, barmaqları saçlarımı darayır və boynumu qıdıqlayır. O biri ovucu ombalarımdan yapıĢıb sıxdı. Astaca inləyirəm. – Mister Qrey, – Teylorun səsi eĢidilir və Kristian dərhal məni buraxır. – Teylor, – buz kimi ahənglə o deyir. Çevrilirəm və otağın giriĢində xəcalətli halda dayanmıĢ Teyloru görürəm. Kristian və Teylor bir-birinə baxır, yəqin ki, sözsüz danıĢırlar. – Kabinetə keçək, – Kristian kəsik-kəsik deyir və Teylor tələsik zaldan keçir. – Seans təxirə salınır, amma biletlər hələ də etibarlıdır, – Kristian mənə pıçıldayır və Teylorun ardınca çıxır. Nəfəsimi dərirəm, sakitləĢməyə çalıĢıram. Həm utanıram, həm də müdaxiləyə görə Teylora minnətdaram. Doğrudanmı Kristiana bircə dəqiqəlik belə müqavimət
www.vivo-book.com
240 göstərməyə qabil deyiləm? Özümdən narazı halda baĢımı yelləyirəm. Maraqlıdır, qapalı rahatlığımızı pozmağa Teyloru nə məcbur edib? O nəyi görüb? Hərgah bu haqda heç fikirləĢmək istəmirəm. Lanç. Lanç hazırlayacam. Kartofu doğrayıram. Teylora nə lazımdı? Fikirlərim içimi qurd kimi yeyir: bəlkə Leyladan nəsə xəbər var? Onlar on dəqiqə sonra peyda olurlar. Оmlet artıq hazırdır. Kristianın qayğılı görkəmi var. – Saat onda onlara təlimat verəcəm, – Teylor deyir. – Biz hazır olacağıq, – Teylora cavab verir və çölə çıxır.
Ġki isidilmiĢ boĢqab götürürəm və ―mətbəx adası‖na qoyuram. – Yeyəcəksən? – Hə, zəhmət olmasa. – Kristian bar stuluna oturur. О, diqqətlə mənə baxır. – Problem var? – Yox.
Yüklə 3,96 Mb. Dostları ilə paylaş:
|