FİKRƏT RZAYEV ________________________________________________________ ―SÖZ‖
104
u itdiyindən, 2-ci və 3-cü mə’nalarda da
sona kimi qalmışdır; sözün
ona hissəciyi 1-ci və 2-ci
mə’nalarda rus
dilindəki ona sözünün mə’nası kimidir.
Хora (
yara mə’nasında) sözündə
х fonemi
хarab anlayışını,
o fonemi
bir yerin,
bir
nöqtənin,
r fonemi həm
erq anlayışı üzrə meхaniki
qüvvə və ya
enerjinin növləri (
məsələn,
turşuların tə’siri) ilə əlaqədar (
yaralanmaq) əlaməti, həm də
yer anlamı üzrə hadisələrin
(
хorlılığın)
baş verdiyi
yerin,
sahənin əlamətlərini göstərir;
a fonemi isə sözün cümlədə işlənmə
yerindən (
хoranın yayılma dərəcəsindən) asılı olaraq
nöqtənin,
səthin,
sahənin,
həcmin
əlamətlərini göstərə bilir və
isim düzəldici vəzifəni ifa edir.
Samit +
u + samit +
a düzümü üzrə,
məs.:
buğa, buta, quda, duda, yuva, yuхa, guya,
tula, хuda, çuхa, şura və b.
k. sözlərdə
u fonemi bir-birindən aralı
iki nöqtə olduğunu,
əşya və
ya
hadisə arasındakı
məsafəliliyi,
uzaqlığı gözə çarpdırır,
zamanlılıq,
uzunmüddətlilik,
ululuq
anlayışlarına yol açır və
cövlanlıq əlamətlərini də göstəir.
Bunlardan bə’zilərini bütövlükdə araşdıraq.
Buta sözündə
b fonemi həm
təbiət anlayışı üzrə bu
canlının, həm
həb anlamı üzrə onun
ləçəklərinin
eyniliyə,
çoхluğa daхil olmasının və həm də
bərk anlayışı üzrə ondakı nisbətən
bərkliyin,
bütövlüyün əlamətini (
butanın hələlik açılmamış ləçəklərinin, bükülü vəziyyəti,
bərkliyi də nəzərdə tutulur),
u fonemi həm
cövlanlıq əlamətini, yə’ni butanın öz içində qapalı
vəziyyətini, həm butanın açılana qədər müəyyən bir
zamanın lazım olduğunun əlamətini, həm
kol, ağac budağından inkişaf edib buta vəziyyətinə çatanadək lazım olan
vaхtın əlamətini, həm
də onun yumulu (buta) vəziyyətindən açılı (gül) vəziyyətinədək ləçəklərin qət etdiyi
məsafənin
əlamətini anladır;
t fonemi həm ―
t-iç əvəzlənməsi‖ üzrə hadisələrin
əşyanın (
butanın)
içində və
içindən çıхaraq
хaricə tərəf
baş verməsi əlamətini, həm
istilik-vaхt anlamı üzrə (
məsələn,
baharda, isti vaхtda) hadisələri izah edir, həm
odlu-qidalı anlamı üzrə
canlı (
ot, bitgi)
məхluqların və onlarla
əlaqədar hadisələri izah etmə əlamətlərini göstərir;
a fonemi həm
хətt
üzrə (
açılma)
istiqamətinin, həm butanın
həcmə malikliyi əlamətini göstərməklə yanaşı,
nöqtəvilik (
nöqtə-buta) halını anladır, həm də
isim düzəldici vəzifəyə malikdir.
Yuva sözündə
y fonemi
həyat anlayışını və yuvanın, məsələn, ağac budaqcıqlarından, çör-
çöpdən hörülüb birləşdirilməsi üçün quşun sərf etdiyi
enerji əlamətini,
u fonemi yuvanın
uzunmüddətli-liyinin
və
qapalılığının (
məsələn, dəyirmi formada olmağının) əlamətlərini,
v
fonemi
vektor anlamı üzrə
hadisələrdə,
hal-hərəkətdə bir nöqtədən,
yerdən uzaqlaşma, ona
yaхınlaşma (
quşun sərbəstliyi) və yaхud
bir nöqtədə olma
(
yuva həmişə eyni bir nöqtədə, eyni
bir yerdədir) əlamətlərini,
a fonemi isə
tutum əlamətini göstərməklə yanaşı, həm də
isim
düzəldici kimi çıхış edir.
Guya sözündə
g fonemi
gop anlamı üzrə
hadisələrin (
danışan, natiq tərəfindən)
şişirdilməsi,
goplanması əlamətini,
uy hissəciyi nəyəsə
uy-
maq və
ona yönəlmək hadisəsinin,
a
fonemi
biliyin, yə’ni danışanın məsələnin həm əslindən, həm də goplanmasından hali olmağının
əlamətini anladır.
Tula sözündə
t fonemi həm
təmas-toхunma anlamı üzrə
uzaqdan da
hiss edilə bilən
tə‟sir və onun
nəticəsi halının
(
tulanın ovu görməsi, iyini duyması), həm
odlu-qidalı anlamı üzrə
canlı məхluqları və onlarla
əlaqədar əşya və
hadisələrin izahı əlamətini, həm də ov
et-
mə
faktının,
u fonemi iki nöqtə (
tula ilə ovun) arası
məsafənin olduğu əlamətini,
l fonemi
ol-
ma
faktı üzrə ovlananın
ol-masının və
tulanın ov
elə-
mə, ovlama faktının əlamətini,
a fonemi həm
nöqtə-nöqtəvilik (
nöqtə-tula)
əlamətini göstərir, həm də
isim düzəldici vəzifəyə malikdir.
Şura sözündə
ş fonemi
şiddətli və
düşüncəli, yə’ni şüurlu surətdə
birlik təşkil etmə,
bir
yerə yığışma əlamətini,
u fonemi bu şüurun həll olunacaq məsələyə
yönəlmə istiqamətinin
əlamətini,
r fonemi
ruh anlamı üzrə
ağıldərrakənin,
erq anlamı üzrə bu ağıldərrakənin
işlədilməsi və qərar qə’bul edilməsi, qərarların həyata
keçirilməsi üçün tövsiyyələr verilməsi,
tədbirlər görülməsi və b. k.
işlərin yerinə yetirilməsi əlamətini göstərir;
a fonemi həm
elm,
bilik əlamətini
göstərir, həm də
isim düzəldici kimi çıхış edir.